Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1

1. Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5a ustawy o pdop, w obowiązującym brzmieniu, od podatku dochodowego wolne są dochody klubów sportowych, o których mowa w ustawie z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie (dalej: ustawa o sporcie), przeznaczone i wydatkowane w roku podatkowym lub w roku po nim następującym na szkolenie i współzawodnictwo sportowe dzieci i młodzieży w kategoriach wiekowych młodzików, juniorów młodszych, juniorów i młodzieżowców do 23. roku życia.
2. W sensie podmiotowym zwolnienie przysługuje wyłączenie klubom sportowym, o których mowa w ustawie o sporcie. Zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy o sporcie, klub sportowy może działać, jako osoba prawna. W ustawie zastrzega się jedynie, że uczniowskie kluby sportowe mogą działać, jako stowarzyszenia, wpisanie do ewidencji prowadzonej przez starostę właściwego ze względu na siedzibę klubu. Ustawa o pdop powołując się, odnośnie podmiotów uprawnionych do korzystania ze zwolnienia, wprost na ustawę o sporcie, sama nie wprowadza żadnych ograniczeń podmiotowych. Ze zwolnienia, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 5a ustawy o pdop mogą więc korzystać wszystkie podmioty, w tym osoby prawne, prowadzące kluby sportowe, z zastrzeżeniem, że w przypadku uczniowskich klubów sportowych mogą to być wyłączenie stowarzyszenia zarejestrowane przez starostę. Z uzasadnienia do rządowego projektu ustawy o sporcie - druk 2313 (strona 8), data wpływu do Sejmu 31.08.2009 r., wynika że: Projekt ustawy nie wprowadza ograniczeń co formy prawnej klubu sportowego, osoby zainteresowane same powinny decydować o formie klubu zgodnie z ich określonymi potrzebami i możliwościami. Kluby sportowe mogą zatem działać m.in. w formie spółek kapitałowych, tj. spółki z ograniczoną odpowiedzialnością lub spółki akcyjnej.
3. Przedmiotowo zwolnieniem objęte są dochody przeznaczone i wydatkowane w roku podatkowym lub w roku po nim następującym na szkolenie i współzawodnictwo sportowe dzieci i młodzieży w kategoriach wiekowych młodzików, juniorów młodszych, juniorów i młodzieżowców do 23. roku życia. Nie ma więc przeszkód, aby ze zwolnienia korzystała spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, która jest klubem sportowym i zajmuje się szkoleniem oraz współzawodnictwem sportowym zawodnika znajdującego się w kategorii wiekowej juniorów i młodzieżowców do 23. roku życia.

Wnioskodawca jest zatem zdania, iż spełnia podane kryteria i może korzystać ze zwolnienia wynikającego z art. 17 ust. 1 pkt 5a ustawy o pdop, w odniesieniu do zawodnika A, przeznaczając i wydatkując dochody na jego szkolenie oraz współzawodnictwo sportowe (wydatki te dalej zwane są w skrócie wydatkami na szkolenie i współzawodnictwo sportowe zawodnika A).

Ad. 2

1. Jeśli w danym roku podatkowym u Wnioskodawcy powstanie dochód, rozumiany jako przychód minus wydatki odliczone jako koszty podatkowe, z całościowej działalności Klubu, w tym z działalności pozasportowej (np. z tytułu usług reklamowych), to dochód ten nie podlegał opodatkowaniu w części, w której zostanie on wydatkowany na cel wskazany w art. 17 ust. 1 pkt 5a ustawy o pdop, w tym samym lub w przyszłym roku podatkowym.

Jeśli natomiast w następnym roku podatkowym nie nastąpi wydatkowanie na wskazany cel, to dochód z poprzedniego roku podatkowego musi zostać opodatkowany, zgodnie z art. 25 ust. 4 ustawy o pdop.

1. W celu ustalenia dochodu podlegającego opodatkowaniu przez Wnioskodawcę, jako koszt uzyskania przychodów mogą być odliczone tylko te wydatki, które nie zostały lub nie zostaną pokryte przez dochód, o którym mowa w art. 17 ust.1 pkt 5a ustawy o pdop.

W odniesieniu do bezpośrednich wydatków na szkolenie i współzawodnictwo sportowe zawodnika A należy mieć na uwadze, aby nie zostały one odliczone, raz jako koszty uzyskania przychodu przy ustalaniu dochodu do opodatkowania Wnioskodawcy, a drugi raz pokryte z dochodu do opodatkowania w ramach zwolnienia, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 5a ustawy o pdop.

Jeśliby nie było to przestrzegane, wydatki na szkolenie i współzawodnictwo sportowe zawodnika A dwukrotnie pomniejszałaby podstawę opodatkowania: raz, jako bieżące koszty uzyskania przychodu, pomniejszające bieżący dochód do opodatkowani, a drugi raz, jako wydatki, zwalniające z opodatkowania dochody uzyskane w poprzednich miesiącach lub w poprzednim roku podatkowym.

Ad.3

Wszystkie wymienione w tym pytaniu wydatki - jako koszty uzyskania przychodów, inne koszty bezpośrednio związane z przychodami - stanowią, zgodnie z art. 15 ust. 4d ustawy o pdop, koszty uzyskania przychodu Wnioskodawcy w dacie ich poniesienia. Oczywiście, jeśli są spełnione przesłanki określone w art. 15 ust. 1 tej ustawy, tzn. że zostały one poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania lub zabezpieczenia źródeł przychodów i nie zostały wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się w zakresie:

• możliwości zastosowania zwolnienia przedmiotowego do dochodów osiąganych przez klub sportowy za prawidłowe;

• ustalania przychodów, kosztów i dochodów podlegających opodatkowaniu w klubie sportowym korzystającym ze zwolnienia przedmiotowego za nieprawidłowe;

• zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów innych niż bezpośrednio związanych z przychodami wydatków z tytułu: wynagrodzeń osób innych niż zawodnicy, opłat bankowych, opłat pocztowych, kosztów usług księgowych, opłat sądowych (rejestracja w KRS i ogłoszenie w ...) oraz kosztów sprzątania za prawidłowe.

Odpowiedź na pytanie nr 1

Katalog dochodów podlegających zwolnieniu z opodatkowania zawiera art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm.).

Stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 5a wolne od podatku są dochody klubów sportowych, o których mowa w ustawie z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie (Dz. U. Nr 127, poz. 857 i Nr 151, poz. 1014), przeznaczone i wydatkowane w roku podatkowym lub w roku po nim następującym na szkolenie i współzawodnictwo sportowe dzieci i młodzieży w kategoriach wiekowych młodzików, juniorów młodszych i młodzieżowców do 23. roku życia.

W myśl art. 3 ustawy o sporcie działalność sportowa jest prowadzona w szczególności w formie klubu sportowego. Klub sportowy działa jako osoba prawna. Przy czym ustawa o sporcie nie wprowadza ograniczeń co do formy prawnej klubu sportowego. Zatem kluby sportowe mogą działać również w formie spółek kapitałowych.

Podkreślenia wymaga, iż ramy omawianego zwolnienia wyznaczone zostały przez art. 17 ust. 1b i art. 17 ust. 1a pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Na podstawie art. 17 ust. 1b, zwolnienie, o którym mowa, dotyczące podatników przeznaczających dochody na cele statutowe lub inne cele określone w tym przepisie, ma zastosowanie, jeżeli dochód jest przeznaczony i bez względu na termin wydatkowany na cele określone w tym przepisie, w tym także na nabycie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych służących bezpośrednio realizacji tych celów oraz na opłacenie podatków niestanowiących kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 1 pkt 5a.

Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, dotyczące podatników przeznaczających dochody na cele statutowe lub inne cele określone w tym przepisie, nie dotyczy dochodów, bez względu na czas ich osiągnięcia, wydatkowanych na inne cele niż wymienione w tych przepisach (art. 17 ust. 1a pkt 2 ww. ustawy).

Wskazać również należy, iż zgodnie z art. 17 ust. 1a ww. ustawy, zwolnienie, o którym mowa powyżej nie dotyczy:

1. dochodów uzyskanych z działalności polegającej na wytwarzaniu wyrobów przemysłu elektronicznego, paliwowego, tytoniowego, spirytusowego, winiarskiego, piwowarskiego, a także pozostałych wyrobów alkoholowych o zawartości alkoholu powyżej 1,5% oraz wyrobów z metali szlachetnych albo z udziałem tych metali lub dochodów uzyskanych z handlu tymi wyrobami; zwolnieniem objęte są jednak dochody jednostek naukowych i badawczo-rozwojowych, w rozumieniu odrębnych przepisów, uzyskane z działalności polegającej na wytwarzaniu wyrobów przemysłu elektronicznego,

1a) dochodów uzyskanych z działalności polegającej na oddaniu środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych do odpłatnego używania na warunkach określonych w art. 17a-17k.

A zatem stwierdzić należy, iż zwolnienie przedmiotowe, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 5a jest zwolnieniem warunkowym i zależy od łącznego spełnienia następujących przesłanek:

1. ze zwolnienia może skorzystać osoba prawna posiadająca status klubu sportowego, o którym mowa w ustawie o sporcie;
2. klub sportowy przeznaczył i wydatkował osiągnięty dochód na szkolenie i współzawodnictwo sportowe dzieci i młodzieży w kategoriach wiekowych młodzików, juniorów młodszych i młodzieżowców do 23. roku życia;
3. przeznaczenie i wydatkowanie dochodu na ww. cele nastąpiło w roku podatkowym lub w roku po nim następującym.

Jak wynika z opisanego stanu faktycznego Wnioskodawca jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością. Zgodnie z umową Spółki, celem Jej działalności jest prowadzenie klubu sportowego, w ramach wspierania i upowszechniania kultury fizycznej i sportu. Jak wskazuje Wnioskodawca w Klubie czynny jest zawodnik A, który nie ukończył 23 lat. W związku z powyższym klub ponosi wydatki bezpośrednio związane z jego szkoleniem i startem w zawodach sportowych.

Zatem Wnioskodawca, spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, prowadząca klub sportowy, przeznaczając i wydatkując dochody na szkolenie oraz współzawodnictwo sportowe zawodnika A, który nie ukończył 23 lat, spełnia przesłanki umożliwiające zastosowanie zwolnienia przedmiotowego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 5a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Reasumując stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 wniosku ORD-IN z dnia 14.02.2012 r. należało uznać za prawidłowe.

Odpowiedź na pytanie nr 2

Zgodnie z przepisem art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm.), przedmiotem opodatkowania tym podatkiem jest z zastrzeżeniem wypadków, o których mowa w art. 21 i 22 - dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich został on osiągnięty. Podstawę opodatkowania stanowi natomiast dochód ustalony zgodnie z zasadami określonymi w art. 7 albo w art. 7a ust. 1 tej ustawy po odliczeniu wartości wskazanych w art. 18 ust. 1.

Dochodem jest, z zastrzeżeniem art. 10 i 11, nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. W sytuacji, gdy koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą (art. 7 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych).

Dopiero ustalony w ww. sposób dochód może być przedmiotem zwolnienia z opodatkowania, o którym mowa w art. 17 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Przepis ten, zawiera bowiem katalog dochodów wolnych od podatku. Innymi słowy, wyłącza z podstawy opodatkowania dochody uzyskane z tytułów w nim wymienionych.

W przypadku podatników, którzy uzyskują dochody zwolnione od podatku dochodowego w związku z prowadzeniem określonej działalności statutowej, wszelkie ponoszone wydatki w pierwszej kolejności powinny być analizowane pod kątem możliwości zaliczenia ich do kosztów uzyskania przychodów. Następnie wydatki niestanowiące kosztów uzyskania przychodów należy analizować pod kątem możliwości zaliczenia ich do wydatków przeznaczonych na działalność, o której mowa w art. 17. Jeżeli wydatek wiąże się bezpośrednio z realizacją celów, które stanowią pozytywną przesłankę zwolnienia, to równowartość dochodu odpowiadająca temu wydatkowi będzie wolna od podatku na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 5a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Dopiero ustalony w ww. sposób dochód może być przedmiotem zwolnienia z opodatkowania, o którym mowa w art. 17 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Przepis ten, zawiera bowiem katalog dochodów wolnych od podatku. Innymi słowy, wyłącza z podstawy opodatkowania dochody uzyskane z tytułów w nim wymienionych.

Jak wykazano powyżej Wnioskodawca, spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, prowadząca klub sportowy, przeznaczając i wydatkując dochody na szkolenie oraz współzawodnictwo sportowe zawodnika znajdującego się w kategorii wiekowej juniorów i młodzieżowców do 23. roku życia, korzysta ze zwolnienia przedmiotowego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 5a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zwolnienie to ma zastosowanie do dochodów przeznaczonych i wydatkowanych na wskazane w nim cele w roku podatkowym lub w roku po nim następującym.

Stosownie natomiast do dyspozycji zawartej w art. 25 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zgodnie z którą jeżeli podatnicy, o których mowa w art. 17 ust. 1, uprzednio zadeklarowali, że przeznaczą dochód na cele określone w tych przepisach i dochód ten wydatkowali na inne cele - podatek od tego dochodu, bez wezwania, wpłaca się do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano wydatku; przepis ten stosuje się również do dochodów za lata poprzedzające rok podatkowy, zadeklarowanych i nie wydatkowanych w tych latach na cele określone w art. 17 ust. 1b, z zastrzeżeniem art. 17 ust. 1 pkt 5a.

A zatem w przypadku nie przeznaczenia i wydatkowania dochodu osiągniętego przez klub sportowy na cel przewidziany w art. 17 ust. 1 pkt 5a ustawy w roku podatkowym bądź w roku następującym po nim, będzie skutkowało ustawowym obowiązkiem uiszczenia podatku dochodowego.

W świetle powyższych wyjaśnień stwierdzić należy, iż Wnioskodawca winien ustalić w pierwszej kolejności dochód w rozumieniu art. 7 ust. 1 i 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, stanowiący nadwyżkę sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągniętą w roku podatkowym. Dopiero ustalony w ten sposób dochód może być przedmiotem zastosowania zwolnienia przedmiotowego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 5a.

Ustawodawca wprowadzając zwolnienie od podatku dochodów związanych z działalnością klubów sportowych określoną w art. 17 ust. 1 pkt 5a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych miał na celu wspieranie (preferowanie czy też stymulowanie) instrumentami podatkowymi działań określonych w tym przepisie.

Wydatkowanie środków pochodzących z dochodów z lat poprzednich, zwolnionych od podatku, przeznaczonych na finansowanie szkolenia oraz współzawodnictwa sportowego zawodnika znajdującego się w kategorii wiekowej juniorów i młodzieżowców do 23. roku życia danego roku nie może być rozpatrywane w kategorii kosztów uzyskania przychodów. Czynność ta polega bowiem na rozdysponowaniu środków, pochodzących z dochodu zwolnionego od podatku, na cele określone w tym przepisie art. 17 ustawy i zgodnie ze wszystkimi wymogami określonymi w tym artykule.

W omawianej sprawie należy odróżnić uznanie danego kosztu za koszt podatkowy od jego sfinansowania tj. dokonania wydatku.

Przepisy dotyczące kosztów uzyskania przychodów (art. 15 i 16 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych) nie zawierają reguły, iż należy wykluczyć z kosztów podatkowych wydatki sfinansowane z dochodu podlegającego warunkowemu zwolnieniu na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 5a.

Reasumując, Wnioskodawca w danym roku podatkowym (bieżącym) w pierwszej kolejności powinien ustalić dochód w rozumieniu art. 7 ust. 1 i 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Dopiero ustalony w ten sposób dochód może być przedmiotem zastosowania zwolnienia przedmiotowego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 5a.

Natomiast w odniesieniu do wydatków sfinansowanych dochodem z roku poprzedniego, korzystającego z warunkowego zwolnienia przedmiotowego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 5a, mogą one stanowić koszty uzyskania przychodu.

W przypadku niewydatkowania środków finansowych, odpowiadających dochodowi przeznaczonemu na realizację celów wskazanych w art. 17 ust. 1 pkt 5a, w roku podatkowym lub w roku następującym po tym roku lub w przypadku wydatkowania go na inne cele, Wnioskodawca będzie zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego zgodnie z art. 25 ust. 4 ustawy.

A zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 wniosku należało uznać za nieprawidłowe.

Odpowiedź na pytanie nr 3

Zgodnie z treścią art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania.

Innymi słowy oznacza to, że dla kwalifikacji prawnej danego kosztu istotne znaczenie ma cel, w jakim został poniesiony. Wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli pomiędzy jego poniesieniem a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu istnieje związek przyczynowy.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

• został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

• jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

• poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

• został właściwie udokumentowany,

• nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu wydatków enumeratywnie wymienionych w przywołanym art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, stanowić mogą koszt uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo skutkowym z osiąganymi przychodami. Właściwa i zgodna z treścią ustawowej regulacji kwalifikacja kosztów uzyskania przychodów powinna brać pod uwagę:

• przeznaczenie wydatku (jego celowość, zasadność dla funkcjonowania podmiotu) oraz

• potencjalną możliwość (analizowaną w dacie poniesienia wydatku na podstawie obiektywnych przesłanek) przyczynienia się danego wydatku do osiągnięcia przychodu.

Dla ustalenia momentu zaliczenia wydatków w ciężar kosztów uzyskania przychodów, podatnik powinien rozpoznać rodzaj powiązania kosztów z przychodami. W oparciu o kryterium stopnia tego powiązania koszty podatkowe można podzielić na:

• bezpośrednio związane z przychodami, których poniesienie przekłada się wprost na uzyskanie konkretnych przychodów (możliwe jest ustalenie, w jakim okresie i w jakiej wysokości powstał związany z nimi przychód - art. 15 ust. 4, ust. 4b - 4c ww. ustawy),

• inne niż bezpośrednio związane z przychodami, których nie można w taki sposób przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako prowadzące do ich osiągnięcia (tzw. koszty pośrednie - art. 15 ust. 4d, 4e tej ustawy).

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawiera definicji kosztu "bezpośredniego" oraz kosztu "pośredniego" - brak takiej definicji związany jest z nieokreślonością tych pojęć i brakiem stałych, niezmiennych kryteriów oceny wystąpienia bezpośredniego lub jedynie pośredniego związku takich kosztów z przychodami osoby prawnej w konkretnym przypadku. W efekcie te same wydatki mogą być w danych warunkach bezpośrednimi, zaś w innych jedynie pośrednimi kosztami uzyskania przychodu. Ocena tej kwestii musi być więc dokonywana w każdym przypadku na tle określonej sytuacji, przy uwzględnieniu indywidualnych cech działalności podatnika, w warunkach której wydatki te są ponoszone. Przy czym jeżeli określone wydatki można powiązać z osiąganiem konkretnego przychodu, to bez względu na możliwość jednoczesnego wywiedzenia pośredniego związku tych wydatków z ewentualnymi innymi przychodami, zaliczenie ich do kosztów uzyskania przychodów ocenić należy w kontekście tego przychodu, z którym wydatki te są bezpośrednio związane.

Zgodnie z ugruntowanym poglądem, kosztami uzyskania przychodów bezpośrednio związanymi z przychodami są takie wydatki, których poniesienie przekłada się wprost (w sposób bezpośredni) na uzyskanie konkretnych przychodów. Klasycznym przykładem bezpośredniego związku kosztów z przychodami jest relacja, w jakiej pozostają wydatki na nabycie lub wytworzenie jednostki towaru i przychód ze zbycia tej jednostki towaru.

Natomiast do kosztów pośrednich zalicza się wydatki, które nie mają bezpośredniego odzwierciedlenia w osiąganych przychodach, a więc takie, którym nie można przypisać konkretnego przychodu, jakkolwiek ich ponoszenie warunkuje ich uzyskanie, np. koszty ogólnego zarządu, koszty administracyjne, wydatki na utrzymanie obiektów, obsługę prawną, ubezpieczenia, świadczenia na rzecz pracowników. Tego rodzaju koszty, chociaż niewątpliwie związane są z osiąganymi przychodami, nie pozostają w uchwytnym związku z konkretnymi przychodami. Tym samym nie jest możliwe ustalenie, w którym okresie bądź roku podatkowym wystąpi przychód uzasadniający potrącenie takich kosztów.

Moment potrącalności kosztów został przez ustawodawcę uregulowany w art. 15 ust. 44e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Z przedstawionych we wniosku okoliczności wynika, iż Wnioskodawca ponosi wydatki związane z prowadzoną przez niego działalnością takie jak: wynagrodzenie osób innych niż zawodnicy, opłaty bankowe (za przelewy, za prowadzenie rachunku, itp.), opłaty pocztowe, koszty usług księgowych, opłaty sądowe (rejestracja w KRS i ogłoszenie w ...) i koszty sprzątania.

Wskazane przez Wnioskodawcę wydatki są związane z ogólną działalnością spółki, z jej funkcjonowaniem. Przedmiotowe koszty Spółka ponosi niezależnie od przychodów osiąganych ze startu zawodników w zawodach sportowych czy działalności w zakresie usług reklamowych. Zatem stwierdzić należy, iż są to koszty inne niż bezpośrednio związane z przychodami.

Stosownie natomiast do treści art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

W myśl art. 15 ust. 4e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4f-4h, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Zatem należy uznać za prawidłowe stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym wydatki z tytułu: wynagrodzeń osób innych niż zawodnicy, opłat bankowych (za przelewy, za prowadzenie rachunku, itp.), opłat pocztowych, kosztów usług księgowych, opłat sądowych (rejestracja w KRS i ogłoszenie w ...) i kosztów sprzątania, poniesione w celu osiągnięcia lub zachowania albo zabezpieczenia przychodów - jako koszty uzyskania przychodów, inne niż bezpośrednio związane z przychodami stanowią, zgodnie z art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, koszty uzyskania przychodów Wnioskodawcy w dacie ich poniesienia.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF 441 kB

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie