Czy wydatki ponoszone na zakup m.in. kawy, herbaty, soków, wody mineralnej, ciasteki słodyczy podawanych w siedzibie Banku pracownikom, kontrahentom, ... - Interpretacja - ITPB3/423-608/11/PST

Shutterstock
Interpretacja indywidualna z dnia 25.01.2012, sygn. ITPB3/423-608/11/PST, Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy

Temat interpretacji

Czy wydatki ponoszone na zakup m.in. kawy, herbaty, soków, wody mineralnej, ciasteki słodyczy podawanych w siedzibie Banku pracownikom, kontrahentom, osobom wchodzącym w skład organów Banku stanowią koszty uzyskania przychodu Banku?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 23 listopada 2011 r. (data wpływu 29 listopada 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczania do kosztów uzyskania przychodów wydatków ponoszonych na zakup m.in. kawy, herbaty, soków, wody mineralnej, ciastek i słodyczy podawanych w siedzibie Banku pracownikom, kontrahentom, osobom wchodzącym w skład organów Banku - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 listopada 2011 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczania do kosztów uzyskania przychodów wydatków ponoszonych na zakup m.in. kawy, herbaty, soków, wody mineralnej, ciastek i słodyczy podawanych w siedzibie Banku pracownikom, kontrahentom, osobom wchodzącym w skład organów Banku.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Bank jest spółdzielnią działającą m.in. w oparciu o przepisy prawa bankowego. Bank prowadzi usługi pozostałego pośrednictwa pieniężnego. Bank świadczy usługi w zakresie bankowości zarówno w swojej siedzibie głównej, jak i w placówkach sprzedażowych (Oddziałach). W ramach prowadzonej działalności Bank współpracuje z wieloma kontrahentami. W celu pozyskania nowych Klientów, jak również utrzymania relacji z dotychczasowymi kontrahentami i partnerami biznesowymi, Bank organizuje spotkania biznesowe (spotkania o charakterze negocjacji; prezentacje produktów). W Banku odbywają się także spotkania pracowników o charakterze roboczym, podczas których omawiane są bieżące sprawy, nowe procedury, ustalana jest polityka handlowa Banku. W trakcie tych spotkań Klientom i pracownikom serwowany jest poczęstunek w postaci kawy, herbaty, soków, wody mineralnej, ciastek i słodyczy podawanych w siedzibie Banku.

Drobne poczęstunki są również podawane osobom wchodzącym w skład organów statutowych Banku: Rady Nadzorczej oraz Zarządu Banku, które spotykają się w celu omówienia bieżących wyników działalności, podjęcia Uchwał regulujących działanie Banku, etc.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wydatki ponoszone na zakup m.in. kawy, herbaty, soków, wody mineralnej, ciastek i słodyczy podawanych w siedzibie Banku pracownikom, kontrahentom, osobom wchodzącym w skład organów Banku stanowią koszty uzyskania przychodu Banku...

Stanowisko Wnioskodawcy.

Bank stoi na stanowisku, że wydatki na poczęstunek w siedzibie Banku stanowią koszty uzyskania przychodu, o których mowa w art. 15 ust.1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych o ile poczęstunek ten nie jest nadzwyczaj wystawny, okazały, wyszukany. Zgodnie z art. 15 ust.1 ww. ustawy kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zabezpieczenia źródła przychodów. Zdaniem Banku, omawiane wydatki nie będą w szczególności stanowiły kosztów reprezentacji, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zgodnie z powołanym przepisem do kosztów uzyskania przychodów nie zalicza się kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych. W związku z faktem, że ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawiera legalnej definicji reprezentacji, zdaniem Banku w celu zdefiniowania pojęcia reprezentacji należy posłużyć się wykładnią językową. Reprezentacja oznacza "okazałość, wystawność w czyimś sposobie życia, związana ze stanowiskiem, pozycją społeczną" (Słownik języka polskiego pod redakcją prof. M. Szymczaka, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1998). Produkty spożywcze udostępnione w siedzibie Banku pracownikom, kontrahentom i osobom należącym do organów Banku nie mają charakteru okazałości. Są zwyczajowo przyjęte w naszej firmie i nie służą budowaniu prestiżu w oczach pracowników i kontrahentów, a więc nie noszą znamion reprezentacji. Serwowane podczas spotkań mają na celu zwiększenie komfortu osób w nich uczestniczących.

Odnosząc się do powyższego należy stwierdzić, iż wydatki ponoszone przez podatnika na nabycie artykułów spożywczych w związku z organizacją spotkań z kontrahentami, pracownikami i organami statutowymi Banku, mogą stanowić, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych koszty uzyskania przychodów, o ile nie noszą znamion okazałości i wystawności, a także nie służą uwypukleniu zasobności podatnika, ani wykreowaniu jego pozytywnego wizerunku.

Rada Nadzorcza Banku Spółdzielczego w Olecku działa na podstawie przepisów ustawy z dnia 16 września 1982 r. Prawo spółdzielcze oraz zgodnie z postanowieniami Statutu Banku, zatwierdzonego przez Zebranie Przedstawicieli. Art. 16 ust. 1 pkt 38a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowi, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na rzecz osób wchodzących w skład rad nadzorczych, komisji rewizyjnych lub organów stanowiących osób prawnych, z wyjątkiem wynagrodzeń wypłacanych z tytułu pełnionych funkcji, co oznacza, że wydatki, które mają charakter osobowy (wyłączając wynagrodzenia) nie mogą być zaliczane do kosztów uzyskania przychodów. Istnienie i funkcjonowanie Rady Nadzorczej Banku jest warunkiem konstytutywnym istnienia Banku jako podmiotu gospodarczego. Należy zauważyć, że z treści art. 16 ust. 1 pkt 38a ww. ustawy nie wynika natomiast wykluczenie z kosztów podatkowych wydatków na rzecz obsługi Rady Nadzorczej, które to wydatki należy uznać za związane z funkcjonowaniem samej jednostki. Wydatki te nie dotyczą bezpośrednio indywidualnych osób wchodzących w skład Rady Nadzorczej. Ich zaliczenie do kosztów podatkowych uwarunkowane jest spełnieniem ogólnej reguły art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych przy braku przesłanek wykluczenia z art. 16 ust. 1. Z związku z powyższym można stwierdzić, że wydatki poniesione na funkcjonowanie organów nadzorujących działalność Banku mogą zostać zakwalifikowane do kosztów uzyskania przychodów. Do takich wydatków w przypadku Banku należą podawane na posiedzeniach Rady Nadzorczej napoje (woda, soki), kawa, herbata, słodycze, gdyż nie mają charakteru wydatków osobowych na rzecz członków Rady Nadzorczej, nie stanowią przysporzenia majątkowego dla tych osób i wiążą się tylko i wyłącznie z funkcjonowaniem organu nadzoru.

Wnioskodawca wskazuje, iż takie stanowisko znajduje potwierdzenie w stanowiskach organów podatkowych, np.:

  • interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 7 czerwca 2010 r., nr IPPB3/423-238/10-5/EŻ,
  • interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 16 lutego 2010 r., nr IBPBI/2/423-1404/09/BG,
  • interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 24 września 2009 r., nr IBPBI/2/423-736/09/PP.
  • interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 21 lipca 2011 r., nr IPTPB3/423-43/11-2/MF.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 tej ustawy.

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo - skutkowym z osiąganymi przychodami.

Kosztami uzyskania przychodów są więc wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

  • został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
  • jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
  • pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
  • poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
  • został właściwie udokumentowany,
  • nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

W myśl przepisu art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie definiuje pojęcia reprezentacji, wobec czego należy uznać, że pojęcie to powinno być w kontekście analizowanego przepisu rozumiane w sposób przyjęty w języku potocznym. Na gruncie języka polskiego słowo reprezentacja

to okazałość, wystawność w czyimś sposobie życia, związana ze stanowiskiem, pozycją społeczną (Nowy Słownik Języka Polskiego, PWN, Warszawa, 2003).

Przenosząc definicję słownikową na grunt ustaw podatkowych, zgodnie z przyjętym od lat poglądem doktryny prawa podatkowego, za reprezentację uznaje się występowanie w imieniu podatnika (firmy), wiążące się z okazałością i wytwornością, w celu wywołania jak najlepszego wrażenia przy reprezentowaniu firmy. Reprezentacja to przede wszystkim działania polegające na kontaktach oficjalnych i handlowych z innymi podmiotami gospodarczymi, związane

w szczególności z utrzymywaniem delegacji lub kontrahentów, uczestnictwem w przyjęciach związanych z pobytem tych podmiotów (Brzeziński B., Kalinowski M., Podatek dochodowyod osób prawnych. Komentarz, Warszawa 1997, str. 159).

W odniesieniu do działalności gospodarczej, reprezentacja jest rozumiana jako działania, które polegają na kontaktach oficjalnych i handlowych z innymi podmiotami gospodarczymi i które mają na celu kształtowanie oraz utrwalanie korzystnego, pozytywnego wizerunku firmy poprzez, np. sposób podejmowania kontrahentów, poczęstunek, wręczanie upominków. Z powyższego wynika, że o reprezentacji można mówić w odniesieniu do działań mających na celu stworzeniei utrwalenie jak najkorzystniejszego wizerunku firmy na zewnątrz, to jest w relacjiz kontrahentami (ich przedstawicielami), gośćmi i potencjalnymi klientami. Obejmuje ona zarówno działania zmierzające do:

  • stworzenia oczekiwanego wizerunku, pozycji podatnika jako podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą, jak i
  • stworzenia korzystnych warunków w celu nawiązania nowych lub też podtrzymania (rozszerzenia) dotychczasowych kontaktów.

Odnosząc natomiast powyższe do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego należy stwierdzić, iż wydatki jakie ponosi Wnioskodawca na zakup produktów spożywczych (kawy, herbaty, soków, wody mineralnej, ciastek i słodyczy) na rzecz swoich pracowników, osób wchodzących w skład organów statutowych Banku i kontrahentów, które serwowane

są w siedzibie Banku, nie noszą znamion reprezentacji. Mogą zatem zostać zaliczone w ciężar kosztów uzyskania przychodów.

Ponadto, w przedmiocie sprawy w części dotyczącej wydatków na rzecz osób wchodzących w skład organów statutowych Banku, należy zwrócić uwagę na uregulowanie wynikające z art. 16 ust. 1 pkt 38a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zgodnie z którym nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na rzecz osób wchodzących w skład rad nadzorczych, komisji rewizyjnych lub organów stanowiących osób prawnych, z wyjątkiem wynagrodzeń wypłacanych z tytułu pełnionych funkcji.

Powyższe oznacza, iż kosztami uzyskania przychodów nie będą wydatki inne niż wynagrodzenia z tytułu pełnienia funkcji, ponoszone na rzecz osób wchodzących w skład organów statutowych Banku - np. rad nadzorczych, w związku z wykonywaniem przez nie swoich obowiązków jako członków tych organów. Z cytowanego wyżej przepisu nie wynika jednak wykluczenie z kosztów podatkowych wydatków na rzecz obsługi np. rady nadzorczej, które to wydatki należy uznać za związane z funkcjonowaniem samej jednostki. Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego, przedmiotowe wydatki na artykuły spożywcze nie mają charakteru wydatków osobowych na rzecz członków rady nadzorczej, nie stanowią przysporzenia majątkowego dla tych osób i wiążą się tylko i wyłącznie z funkcjonowaniem organu nadzoru. Ich zaliczenie do kosztów podatkowych uwarunkowane jest więc spełnieniem ogólnej reguły art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W świetle przedstawionego stanu faktycznego należy także zauważyć, iż poniesione przez Bank wydatki na kawę, herbatę, soki, wodę mineralną, ciastka i słodycze podawane w siedzibie Banku na rzecz pracowników nie należy rozpatrywać w zakresie kosztów reprezentacji, które to koszty są wyłączone z kosztów uzyskania przychodów na mocy cytowanego art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ponieważ nie są skierowane na zewnątrz, czyli do kontrahentów lub potencjalnych kontrahentów Banku lecz dotyczą pracowników. Wydatki te także mogą stanowić koszty uzyskania przychodów przy spełnieniu przesłanek wynikających z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Reasumując stanowisko Wnioskodawcy wyrażone we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego należy uznać za prawidłowe.

Końcowo należy zaznaczyć, iż prawidłowe zaliczenie wydatku do kosztów uzyskania przychodów uwarunkowane jest wykazaniem jego celowości i związku z przychodem, jak i prawidłowym udokumentowaniem. Należy zwrócić przy tym uwagę, że to na podatniku ciąży obowiązek wykazania związku poniesionych wydatków z przychodami, bo to on wywodzi skutki prawne w postaci zmniejszenia zobowiązania podatkowego.

Jednocześnie w odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych należy zauważyć, iż są one rozstrzygnięciami w konkretnych sprawach, osadzonych w określonym stanie faktycznym i tylko do nich się odnoszą, w związku z tym nie mają mocy powszechnie obowiązującego prawa.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10562 Olsztyn po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF 519 kB

Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy