Temat interpretacji
W zakresie możliwości zaliczania do kosztów uzyskania przychodów przekazanej darowizny w formie nieodpłatnie przekazanego gruntu.
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 5 maja 2011 r. (data wpływu 10 maja 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych między innymi w zakresie możliwości zaliczania do kosztów uzyskania przychodów przekazanej darowizny w formie nieodpłatnie przekazanego gruntu - jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 10 maja 2011 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych między innymi w zakresie możliwości zaliczania do kosztów uzyskania przychodów przekazanej darowizny w formie nieodpłatnie przekazanego gruntu.
W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.
W 2005 roku Spółka otrzymała aportem od gminy działkę gruntową nr 207/1 zabudowaną przepompownią ścieków w zamian za udziały w kapitale zakładowym. W roku 2011 dokonano podziału geodezyjnego działki na dwie odrębne, o numerach 207/2 i 207/3. Przez dokonany podział przepompownia ścieków znajduje się na działce nr 207/2, natomiast działka nr 207/3 staje się obiektem nieużytkowym. W związku z tym gmina zwróciła się do Spółki z prośbą o nieodpłatne przekazanie działki w formie darowizny. Gmina planuje wybudowanie boiska sportowego na ww. działce. Aby uzyskać środki finansowe z Unii Europejskiej gmina musi być właścicielem tej nieruchomości.
W związku z powyższym zadano następujące pytania.
- Czy Spółka ma obowiązek odprowadzić podatek dochodowy od osób prawnych, w związku z nieodpłatnym przekazaniem gruntu niezabudowanego w formie darowizny dla gminy...
- Czy nieodpłatne przekazanie gruntu w formie darowizny stanowi dla Spółki koszt uzyskania przychodu...
Przedmiot niniejszej interpretacji indywidualnej stanowi odpowiedź w zakresie pytania drugiego. Wniosek Spółki w zakresie pytania pierwszego zostanie rozpatrzony odrębnym rozstrzygnięciem.
Wnioskodawca wskazuje, że z treści art. 16 ust. 1 pkt 14 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wynika, iż nie uważa się za koszty uzyskania przychodów darowizn i ofiar wszelkiego rodzaju, z wyjątkiem dokonywanych między spółkami tworzącymi podatkową grupę kapitałową, a także wpłat na rzecz Polskiej Organizacji Turystycznej. W świetle powyższego, wartość niezabudowanej nieruchomości gruntowej przekazanej w formie darowizny gminie nie będzie stanowić kosztu uzyskania przychodów.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.
Z przedstawionych okoliczności wynika, że gmina zwróciła się do Spółki z prośbą o nieodpłatne przekazanie działki należącej do Wnioskodawcy w formie darowizny. Gmina planuje bowiem wybudowanie boiska sportowego na ww. działce. Aby uzyskać środki finansowe z Unii Europejskiej gmina musi być właścicielem tej nieruchomości.
Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.
Z przepisu tego wynika zatem, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo - skutkowym z przychodami (tzn. wydatki takie są uzasadnione z ekonomicznego punktu widzenia, ponieważ w rezultacie ich poniesienia podatnik może oczekiwać zwiększenia swoich przychodów), w tym służą zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów. Co istotne również, muszą być to wydatki, dzięki którym podatnik może osiągnąć przychód podlegający opodatkowaniu.
Obowiązkiem podatnika, jako odnoszącego ewidentną korzyść z faktu zaliczenia określonych wydatków w poczet kosztów uzyskania przychodów, jest wykazanie związku pomiędzy poniesieniem kosztu a uzyskaniem przychodu, zgodnie z dyspozycją powołanego art. 15 ust. 1 ustawy podatkowej.
Ponadto, dla możliwości uznania danego wydatku za koszt uzyskania przychodu, konieczne jest jego właściwe udokumentowanie. Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie reguluje sposobu prawidłowego dokumentowania kosztów. Mocą art. 9 ust. 1 nakłada ona jednak na podatników obowiązek prowadzenia ewidencji rachunkowej, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy (), przy czym odrębnymi przepisami dotyczącymi prowadzenia ewidencji rachunkowej są przepisy ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (t. j. Dz. U. z 2002 r. Nr 76, poz. 694 ze zm.).
Stosownie natomiast do treści art. 16 ust. 1 pkt 14 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów darowizn i ofiar wszelkiego rodzaju, z wyjątkiem dokonywanych między spółkami tworzącymi podatkową grupę kapitałową, a także wpłat na rzecz Polskiej Organizacji Turystycznej, z tym że kosztem uzyskania przychodów są koszty wytworzenia lub cena nabycia produktów spożywczych, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 16 ustawy o podatku od towarów i usług, przekazanych na rzecz organizacji pożytku publicznego w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. Nr 96, poz. 873, z późn. zm.), z przeznaczeniem wyłącznie na cele działalności charytatywnej prowadzonej przez te organizacje.
Wobec braku definicji darowizny w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych, rozstrzygnięcie, czy dana czynność stanowi darowiznę w rozumieniu art. 16 ust. 1 pkt 14 ww. ustawy, wymaga sięgnięcia w myśl reguł wykładni systemowej do przepisów aktu prawnego, w którym ta instytucja jest uregulowana. Tym aktem prawnym jest ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.).
Zgodnie z art. 888 § 1 Kodeksu cywilnego, przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.
Jak z powyższego wynika, istotą darowizny jest bezpłatne świadczenie kosztem majątku darczyńcy. Aby uznać daną czynność za darowiznę, konieczne jest zatem wystąpienie dyspozycji majątkowej darczyńcy, prowadzące do zmniejszenia jego majątku.
Z charakteru umowy darowizny wynika, że wydatek ponoszony przez darczyńcę nie może być uznany za koszt uzyskania przychodu, ponieważ darowizna jest umową nieodpłatną, co oznacza, że darczyńca nie oczekuje niczego w zamian. Natomiast kosztami podatkowymi zgodnie z ogólną zasadą są koszty poniesione w celu uzyskania przychodów (art. 15 ust. 1). Wydatek na darowiznę nie jest ponoszony w celu osiągnięcia przychodów. Wydatek taki może być poniesiony jedynie celem dokonania przysporzenia majątkowego na rzecz obdarowanego.
Ustawodawca nie definiuje również pojęcia ofiary. W potocznym znaczeniu tego pojęcia jest to świadczenie nieodpłatne, dokonywane celem przysporzenia, tyle że w przeciwieństwie do darowizn dokonywane jest bez wyraźnej podstawy umownej, na mocy jednostronnej czynności prawnej. Mając na uwadze zbliżony charakter prawny, do ofiar wszelkiego rodzaju odnieść można uwagi dotyczące darowizny. Ofiary nie są ponoszone w celu uzyskania przychodów.
Biorąc zatem pod uwagę treść art. 16 ust. 1 pkt 14 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, Spółka nie może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów przekazanej na rzecz gminy darowizny w postaci nieruchomości gruntowej.
W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy, w świetle którego wartość niezabudowanej nieruchomości gruntowej przekazanej w formie darowizny gminie nie będzie stanowić kosztu uzyskania przychodów, uznać należy za prawidłowe.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.
Wniosek ORD-IN
Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy