Temat interpretacji

Czy Wnioskodawca jest zobowiązany do pobrania podatku dochodowego u źródła od wynagrodzenia wypłacanego na rzecz podmiotu austriackiego z tytułu pośrednictwa w udzieleniu przez banki bądź bezpośredniego udzielenia gwarancji bankowej zabezpieczającej spłatę kredytów zaciągniętych przez Wnioskodawcę ?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 08.06.2010 r. (data wpływu 14.06.2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie opodatkowania u źródła wypłat na rzecz austriackiego rezydenta podatkowego

• z tytułu pośrednictwa w udzieleniu gwarancji bankowej - jest prawidłowe,

• z tytułu udzielenia gwarancji bankowej - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 czerwca 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie opodatkowania u źródła wypłat na rzecz austriackiego rezydenta podatkowego z tytułu pośrednictwa w udzieleniu gwarancji bankowej oraz z tytułu udzielenia gwarancji bankowej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest spółką z o.o. z siedzibą w Polsce prowadzącą działalność gospodarczą m.in. w zakresie przetwórstwa owocowego. W ramach swojej działalności Wnioskodawca zawarł szereg umów na podstawie, których podmiot austriacki pośredniczył, w zamian za wynagrodzenie, w udzieleniu przez banki austriackie gwarancji spłaty przez Wnioskodawcę kredytów bankowych zaciągniętych w polskich bankach.

W ramach wskazanych wyżej umów:

• austriacka spółka z grupy A wykupiła w Banku U usługę polegającą na gotowości tego banku do udzielenia gwarancji bankowych spółkom z grupy A. Na tej podstawie U udzielił gwarancji Bankowi P spłaty przez Wnioskodawcę kredytu zaciągniętego w tym banku;
• austriacka spółka z grupy A wykupiła w banku R usługę polegającą na gotowości tego banku do udzielenia gwarancji bankowych spłaty kredytów zaciągniętych przez Wnioskodawcę. Na tej podstawie R udzielił gwarancji bankowi RP spłaty przez Wnioskodawcę kredytu zaciągniętego w tym banku
• austriacka spółka z grupy A udzieliła gwarancji spłaty przez Wnioskodawcę kredytu zaciągniętego w banku D.

Spółka austriacka pośrednicząca w udzieleniu gwarancji bądź bezpośrednio udzielająca gwarancji na rzecz Wnioskodawcy nie posiada na terytorium Polski oddziału ani stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej (tzn. nie posiada w Polsce zakładu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz odpowiednich umów o unikaniu podwójnego opodatkowania).

Wnioskodawca zobowiązany był do zapłaty na rzez spółki austriackiej wynagrodzenia obliczanego według następującego wzoru 0,2% x (kwota gwarancji) x (liczba dni w których gwarancja była udzielona) / 365.

Z dniem 1 marca 2009 r. współczynnik procentowy wynagrodzenia płaconego na rzecz spółki austriackiej został zmieniony z 0,2 % na 0,4 %.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca jest zobowiązany do pobrania podatku dochodowego u źródła od wynagrodzenia wypłacanego na rzecz podmiotu austriackiego z tytułu pośrednictwa w udzieleniu przez banki bądź bezpośredniego udzielenia gwarancji bankowej zabezpieczającej spłatę kredytów zaciągniętych przez Wnioskodawcę ...

Zdaniem Wnioskodawcy:

Wnioskodawca nie jest zobowiązany do pobrania podatku dochodowego u źródła od wynagrodzenia wypłacanego na rzecz spółki austriackiej z tytułu pośrednictwa w udzieleniu bądź udzielenia odpłatnej gwarancji bankowej.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (UPDOP), podatnicy nie będący polskimi rezydentami są zobowiązani do zapłacenia podatku dochodowego od uzyskanych na terytorium Polski przychodów z tytułu świadczeń doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze. Podatek dochodowy z wyżej wskazanych tytułów wynosi 20 % przychodów. Jednocześnie, stosownie do art. 21 ust. 2 UPDOP przedstawione zasady opodatkowania należy stosować z uwzględnieniem odpowiednich umów w sprawie zapobiegania podwójnego opodatkowania.

Znajdująca zastosowanie w sprawie Umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania pomiędzy Polską a Austrią (Umowa z Austrią) wskazuje wyraźnie jakie należności uzyskiwane przez nierezydenta podatkowego jednego z umawiających się państw w drugim państwie podlegają opodatkowaniu w tym drugim państwie, a jakie podlegają opodatkowaniu w państwie rezydencji podmiotu uzyskującego dochód.

W szczególności, w świetle art. 11 ust. 4 Umowy z Austrią o zapobieżeniu podwójnemu opodatkowaniu odsetki zdefiniowane są jako dochód z wszelkiego rodzaju wierzytelności zarówno zabezpieczonych, jak i niezabezpieczonych hipoteką lub prawem do uczestniczenia w zyskach dłużnika, a w szczególności dochody z pożyczek rządowych oraz dochody z obligacji lub skryptów dłużnych, włącznie z premiami i nagrodami związanymi z takimi pożyczkami, obligacjami lub skryptami dłużnymi.

Gramatyczna wykładnia analizowanego przepisu prowadzi do wniosku, że przychodem w formie odsetek jest kwota otrzymana jako wynagrodzenie z wierzytelności. Z perspektywy spółki austriackiej (pośredniczącej w udzieleniu gwarancji bankowej bądź udzielającej gwarancji) wynagrodzenie za świadczone usługi nie stanowi wynagrodzenia wynikającego z wierzytelności tej spółki wobec Wnioskodawcy. W analizowanym stanie faktycznym to Wnioskodawca może mieć roszczenie wobec spółki austriackiej (o charakterze warunkowym), która może zostać zrealizowana w przypadku ziszczenia się zdarzenia objętego gwarancją spółki austriackiej. Opłata za gwarancję stanowi tutaj wynagrodzenie za gotowość podmiotu austriackiego do ewentualnego świadczenia gwarancyjnego na rzecz osoby trzeciej w miejsce Wnioskodawcy. Nie można zatem uznać, że wynagrodzenie za pośrednictwo w udzieleniu bądź udzielenie gwarancji stanowi odsetki w rozumieniu art. 11 ust. 4 Umowy z Austrią.

Ponadto, art. 11 ust. 4 Umowy z Austrią wskazuje również przykładowy katalog dochodów uważanych za odsetki (tj. dochody z wierzytelności), np. dochody z pożyczek rządowych oraz dochody z obligacji lub skryptów dłużnych. Wśród wymienionych w analizowanym przepisie dochodów nie ma gwarancji zabezpieczających kredyt bankowy ani świadczeń podobnego typu, tj. będących formą odpłatności za zaciągnięcie zobowiązania przez jeden podmiot względem drugiego. W konsekwencji, należy przyjąć, że na podstawie art. 11 ust. 4 Umowy z Austrią nie można uznać wynagrodzenia z tytułu pośrednictwa w udzieleniu bądź udzielenia przez spółkę austriacką gwarancji na rzecz Wnioskodawcy za odsetki w rozumieniu art. 11 ust. 4 tej Umowy.

Wnioskodawca zwraca ponadto uwagę na treść innych umów o unikaniu podwójnego opodatkowania zawartych przez Polskę. Niektóre umowy zawierają sformułowanie, iż odsetkami są także innego rodzaju dochody, które według ustawodawstwa podatkowego Państwa, z którego dochody pochodzą, zrównane z dochodami z pożyczek. W konsekwencji, w przypadku umów zawierających tak skonstruowaną definicję odsetek istnieją argumenty aby twierdzić, iż wynagrodzenie z tytułu gwarancji bankowej może stanowić odsetki w rozumieniu takiej umowy. Jednakże, w analizowanym stanie faktycznym wobec wyraźnego sformułowania art. 11 ust. 4 Umowy z Austrią brak jest podstaw prawnych aby rozszerzać zakres pojęciowy odsetek o wynagrodzenie z tytułu pośrednictwa w udzieleniu bądź udzielonej gwarancji bankowej.

Umowa z Austrią nie wskazuje w swej treści także innego przepisu szczególnego na podstawie którego należałoby wynagrodzenie z tytułu pośrednictwa w udzieleniu bądź udzielenia na rzecz Wnioskodawcy gwarancji zapłaty określonych kwot w przypadku zaistnienia zdarzenia objętego gwarancją kwalifikować jako którąś ze szczególnych form przychodu wymienioną w przepisach Umowy z Austrią. Należy zwrócić uwagę, że na gruncie Modelowej Konwencji w sprawie podatku od dochodu i majątku, w przypadku dochodów, które nie stanowią jasno określonej kategorii dochodów oraz gdy źródło dochodów nie jest jasno określone dochody te należy kwalifikować jako Inne dochody w rozumieniu poszczególnych umów o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Zgodnie z art. 22 Umowy z Austrią pojęcie Inne dochody obejmuje swoim zakresem wszelkie dochody nie wskazane w innych przepisach Umowy. Zatem w sytuacji gdy nie można przyporządkowywać konkretnych dochodów do danego źródła przychodów wskazanych w Umowie z Austrią należy przychody takie uznać za inne dochody w rozumieniu w art. 22 Umowy. W efekcie, takie inne dochody podlegają zgodnie z Umową z Austrią opodatkowaniu wyłącznie w kraju siedziby odbiorcy wynagrodzenia (tutaj: w Austrii) pod warunkiem przekazania spółce wypłacającej dochód certyfikatu rezydencji podatkowej odbiorcy świadczenia, zgodnie z art. 26 ust. 1 Ustawy PDOP. Nie dotyczy to sytuacji gdy odbiorca dochodu posiadałby zakład w rozumieniu art. 5 Umowy z Austrią w kraju wypłaty wynagrodzenia gwarancyjnego.

Na poparcie swojego stanowiska Wnioskodawca przytoczył interpretację Pomorskiego Urzędu Skarbowego z dnia 24 czerwca 2005 r. (nr DP/P1/423-0057/05/AP), z której wynika, że źródła przychodów podlegające uregulowaniu przez umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania są wyraźnie i wyczerpująco uregulowane w poszczególnych umowach. W konsekwencji, należności z tytułu gwarancji zabezpieczającej kredyt bankowy powinny stanowić inny dochód w rozumieniu art. 22 umowy polsko-niemieckiej o unikaniu podwójnego opodatkowania, który podlega opodatkowaniu jedynie w państwie gdzie podmiot osiągający przychód ma siedzibę. Wnioskodawca zaznaczył jednocześnie fakt, że powołana interpretacja została wydana na podstawie polsko-niemieckiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, w której definicja odsetek jest identyczna jak w Umowie z Austrią.

Wnioskodawca zwraca jednocześnie uwagę na fakt, że usługi pośrednictwa w uzyskaniu gwarancji bankowej nie stanowią żadnej z czynności wymienionych w art. 21 UPDOP ani czynności o podobnym charakterze. Nie ulega bowiem wątpliwości, że inne podlegające opodatkowaniu świadczenia muszą mieć charakter podobny do wskazanych w ustawie. Nie mogą to być więc wszystkie możliwe świadczenia lecz świadczenia zawierające essentialia negotii umów świadczeń doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń.

Tymczasem w przeciwieństwie do wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 2a UPDOP usług, tj. usług bezpośrednio obejmujących zobowiązania dwóch podmiotów, usługa pośrednictwa polega na doprowadzeniu do zawarcia umowy przez zleceniodawcę tej usługi z podmiotem trzecim. W przypadku więc usługi pośrednictwa, jej konsekwencją są wzajemne zobowiązania dotyczące trzech podmiotów - zleceniodawcy, zleceniobiorcy oraz podmiotu trzeciego zawierającego w następstwie usługi pośrednictwa handlowego umowę ze zleceniodawcą

Konsekwentnie usługa pośrednictwa ma inny charakter od usług doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń. Należy więc zauważyć, iż essentialia negotii umowy pośrednictwa jest doprowadzenie do zawarcia umowy przez zleceniodawcę z podmiotem trzecim, podczas gdy essentialia negotii umów dotyczących pozostałych usług wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 2a UPDOP jest zobowiązanie się zleceniobiorcy do wykonania określonej usługi. W związku z powyższym, Wnioskodawca nie będzie obowiązany do pobrania zryczałtowanego podatku z tytułu wypłaty należności za usługi pośrednictwa w udzieleniu gwarancji, o którym mowa w art. 26 ust. 1 UPDOP.

Na potwierdzenie swojego stanowiska Spółka przywołała przykładowe interpretacje organów podatkowych:

• interpretacje Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 29 października 2009 r. nr IBPBI/2/423-1303/09/BG i nr IBPBI/2/423-919/09/BG,

• interpretację Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 21 marca 2008 r. nr IP-PB3-423-115/08-2/JB oraz

• interpretację Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 8 stycznia 2008 r. nr IBPB3/423-233/07/AM.

Podsumowując swoje stanowisko Wnioskodawca podniósł, iż wynagrodzenie za pośrednictwo w udzieleniu bądź bezpośrednie udzielenie gwarancji na rzecz Wnioskodawcy powinno zostać uznane jako tzw. inny dochód, który podlega opodatkowaniu jedynie w państwie rezydencji podmiotu uzyskującego dochód tj. w Austrii pod warunkiem, że podmiot ten dostarczy na rzecz Wnioskodawcy stosowny certyfikat rezydencji podatkowej.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam, co następuje:

Mimo, iż zgodnie z zasadą autonomiczności prawa podatkowego ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych dokonuje samodzielnej kwalifikacji prawnopodatkowej określonych dochodów, to z uwagi na okoliczność, iż opisany stan faktyczny dotyczy dochodów uzyskiwanych przez spółkę posiadającą siedzibę poza terytorium Polski przedmiotowy obowiązek podatkowy może zostać zmodyfikowany postanowieniami odpowiedniej umowy w sprawie unikania podwójnego opodatkowania zgodnie z zasadą wyrażoną w art. 91 ust. 2 Konstytucji RP.

Umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania jest zespołem norm kolizyjnych mających na celu rozgraniczenie praw dwóch państw do opodatkowania danego przysporzenia. Umowy takie nie kreują jednak samodzielnie obowiązku podatkowego. W konsekwencji okoliczność, iż umowa przyznaje jednemu państwu prawo do opodatkowania danej kategorii dochodu, nie oznacza, że takie opodatkowanie będzie miało w praktyce miejsce, ponieważ jest to regulowane wyłącznie wewnętrznym ustawodawstwem tego państwa.

W przedmiotowej sprawie zastosowanie będą miały zatem postanowienia umowy między Rzeczpospolitą Polską a Republiką Austrii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku, podpisanej w Wiedniu dnia 13.01.2004 r. (Dz. U. z 2005 r. Nr 224, poz. 1921 oraz Dz. U. z 2008 r. Nr 222, poz. 1450, dalej także: UPO).

Biorąc pod uwagę powyższe należy podkreślić, iż w procesie kwalifikacji prawnopodatkowej dochodów uzyskiwanych w układzie transgranicznym (rozpatrując kwestię ograniczonego obowiązku podatkowego w odniesieniu do nierezydentów) należy przeprowadzić analizę:

1. czy dane przysporzenie podlega opodatkowaniu w Polsce, jeżeli tak, to
2. czy Polska ma prawo do opodatkowania tego przysporzenia w świetle stosownej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Zgodnie z przepisem art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm., dalej także: updop) podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Stosownie do treści art. 21 ust. 1 pkt 1 updop podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, przychodów z odsetek, z praw autorskich lub praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego, za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how) - ustala się w wysokości 20% przychodów.

W myśl art. 21 ust. 1 pkt 2a powołanej ustawy podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, przychodów z tytułu świadczeń: doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze - ustala się w wysokości 20% przychodów.

W art. 21 updop wymienione zostały określone rodzaje należności wypłacane przez podmioty polskie podmiotom zagranicznym, w przypadku uzyskania których, podmiot zagraniczny podlega opodatkowaniu w Polsce podatkiem dochodowym, a obowiązanym do jego naliczenia, potracenia i odprowadzenia do urzędu skarbowego jest podmiot polski. Podatek ten nazywany jest podatkiem u źródła ze względu na szczególny sposób jego poboru, który dokonywany jest przez polski podmiot wypłacający określone należności na rzecz nierezydenta, w trybie i na zasadach wymienionych w art. 26 updop.

Dane świadczenie można zakwalifikować do katalogu usług wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 2a) ustawy o pdop po każdorazowej analizie treści samej umowy oraz po osiągnięciu jednoznacznego wniosku, że zawiera ona istotne elementy świadczeń wymienionych w tym przepisie. O tym, czy dane świadczenie można zakwalifikować do usług opodatkowanych podatkiem zryczałtowanym decydujące znaczenie ma treść uregulowania samej umowy oraz zakres faktycznie wykonanych czynności, a nie tylko jej nazwa.

Pośrednictwo jest to działalność określonej osoby mająca na celu porozumienie między stronami lub załatwienie jakichś spraw dotyczących obu stron (Mały słownik języka polskiego, PWN).

Wśród wymienionych w art. 21 ust. 1 ustawy o pdop brak jest usług pośrednictwa handlowego. Usługi pośrednictwa handlowego nie można zaliczyć także do świadczeń o podobnym charakterze", wymienionych w tym przepisie. W przeciwieństwie bowiem do wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o pdop usług, tj. doradczych, księgowych, badania rynku, czyli usług bezpośrednio obejmujących zobowiązania dwóch podmiotów, usługa pośrednictwa handlowego polega na doprowadzeniu do zawarcia umowy przez zleceniodawcę tej usługi z podmiotem trzecim. Usługi pośrednictwa także bezpośrednio wypełniają inne cele od usług wymienionych w otwartym katalogu usług określonym w analizowanym przepisie.

W szczególności należy zauważyć, iż zasadniczym celem usługi pośrednictwa handlowego jest doprowadzenie do zawarcia kontraktu i jego realizacji w przeciwieństwie do usług doradczych, czy też badania rynku, gdzie za istotę tych usług należy uznać pozyskanie przez zlecającego określonych informacji mających zastosowanie w procesie zarządzania przedsiębiorstwem.

Nadto, zgodnie z Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług, stanowiącą załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 ze zm.) oraz Polską Klasyfikacją Działalności stanowiącą załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z 24 grudnia 2007 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD) (Dz. U. Nr 251, poz. 1885), usługi pośrednictwa zostały sklasyfikowane odrębnie od usług, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 2a updop, co także przemawia za ich ekonomiczną i prawną odmiennością.

W rezultacie należy stwierdzić, iż usługi pośrednictwa handlowego nie zostały wymienione w treści art. 21 ust. 1 pkt 1-2a updop, jak również nie mają podobnego charakteru do świadczeń tam wymienionych, a tym samym nie podlegają opodatkowaniu na zasadach określonych w tym przepisie.

W świetle powyższego w przypadku umów dotyczących pośrednictwa w udzieleniu przez dany bank gwarancji (obejmujących zasadniczo tylko doprowadzenie do zawarcia umowy) należy uznać, iż przedmiot tych umów nie mieści się w dyspozycji normy prawnej art. 21 ust. 1 pkt 2a updop, a zatem co do zasady podlega opodatkowaniu w Polsce na zasadach ogólnych.

Natomiast udzielenie gwarancji bankowej, jako wymienione enumeratywnie w ww. katalogu przychodów określonym w art. 21 ust. 1 updop, podlega opodatkowaniu u źródła.

Jednakże zgodnie z art. 21 ust. 2 ww. ustawy przepisy ust. 1 tego artykułu stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 UPO zyski przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi w drugim Umawiającym się Państwie działalność gospodarczą poprzez położony tam zakład. Jeżeli przedsiębiorstwo wykonuje działalność w ten sposób, to zyski przedsiębiorstwa mogą być opodatkowane w drugim Państwie, jednak tylko w takiej mierze, w jakiej można przypisać je temu zakładowi.

Strony umowy na podstawie art. 3 ust. 1 lit. f) UPO postanowiły, iż określenia "przedsiębiorstwo Umawiającego się Państwa" oraz "przedsiębiorstwo drugiego Umawiającego się Państwa" oznaczają odpowiednio przedsiębiorstwo prowadzone przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w jednym Umawiającym się Państwie i przedsiębiorstwo prowadzone przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie.

Skoro zatem spółka z siedzibą w Austrii - beneficjent wynagrodzenia z tytułu świadczenia usług pośrednictwa zgodnie z opisem stanu faktycznego nie posiada zakładu w Polsce, to przedmiotowe dochody podlegają opodatkowaniu tylko w Austrii.

W opinii tut. Organu podatkowego artykuł 22 ust. 1 UPO (dot. Innych dochodów), zgodnie z którym części dochodu osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie bez względu na to, gdzie są osiągane, a nieobjęte postanowieniami poprzednich artykułów niniejszej umowy podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie nie będzie miał zastosowania w przedmiotowym stanie faktycznym.

Zgodnie z Komentarzem do art. 7 Konwencji Modelowej OECD pojęcie zyski przedsiębiorstw ma szerokie znaczenie, obejmujące cały dochód uzyskiwany przez przedsiębiorstwo.

W tym stanie rzeczy stanowisko Spółki, zgodnie z którym Wnioskodawca nie jest zobowiązany do pobrania podatku dochodowego u źródła od wynagrodzenia wypłaconego na rzecz spółki austriackiej z tytułu pośrednictwa w udzieleniu gwarancji bankowej należy uznać za prawidłowe.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 i 2 UPO odsetki, które powstają w Umawiającym się Państwie i są wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.

Jednakże takie odsetki mogą być także opodatkowane w Umawiającym się Państwie, w którym powstają, i zgodnie z ustawodawstwem tego Państwa, ale jeżeli osoba uprawniona do odsetek ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, to podatek w ten sposób wymierzony nie może przekroczyć 5% kwoty brutto tych odsetek. Właściwe organy Umawiających się Państw rozstrzygną, w drodze wzajemnego porozumienia, sposób stosowania tego ograniczenia.

Zgodnie z art. 11 ust. 4 UPO użyte w tym artykule określenie "odsetki" oznacza dochód z wszelkiego rodzaju wierzytelności zarówno zabezpieczonych, jak i niezabezpieczonych hipoteką lub prawem do uczestniczenia w zyskach dłużnika, a w szczególności dochody z pożyczek rządowych oraz dochody z obligacji lub skryptów dłużnych, włącznie z premiami i nagrodami związanymi z takimi pożyczkami, obligacjami lub skryptami dłużnymi. Opłat karnych z tytułu opóźnionej zapłaty nie uważa się za odsetki w rozumieniu tego artykułu.

Zgodnie z ww. definicją oraz Komentarzem do art. 11 Konwencji Modelowej OECD za odsetki należy uznać każde wynagrodzenie za korzystanie z wypożyczonego kapitału, nie tylko oprocentowanie nominalne, ale także opłaty przygotowawcze, manipulacyjne, prowizje i tym podobne.

Opisane we wniosku wynagrodzenie z tytułu pośrednictwa w uzyskaniu gwarancji bankowej wypłacane przez Wnioskodawcę na rzecz podmiotu austriackiego jest ściśle związane z kredytem zaciągniętym przez Spółkę.

Zatem powyższe wynagrodzenie stanowi odsetki w myśl art. 11 ust. 4 umowy polsko-austriackiej.

W konsekwencji, zgodnie z art. 11 ust. 2 umowy polsko - austriackiej należności opisane we wniosku podlegają opodatkowaniu w Polsce podatkiem u źródła w wysokości 5% kwoty brutto tych należności

Zgodnie z art. 26 ust. 1 updop osoby prawne i jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz będące przedsiębiorcami osoby fizyczne, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz w art. 22 ust. 1, są obowiązane, jako płatnicy, pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2, w dniu dokonania wypłaty, zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat. Jednakże zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji.

W konsekwencji stanowisko Spółki, zgodnie z którym Wnioskodawca nie jest zobowiązany do pobrania podatku dochodowego u źródła od wynagrodzenia wypłacanego na rzecz spółki austriackiej z tytułu udzielenia odpłatnej gwarancji bankowej należy uznać za nieprawidłowe.

W przypadku wypłat z tytułu udzielenia gwarancji bankowej zastosowanie obniżonej stawki opodatkowania wynikającej z UPO będzie uwarunkowane przedstawieniem certyfikatu rezydencji.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie