Temat interpretacji

Czy wydatek na zakup artykułów spożywczych, zakupywanych dla potrzeb sekretariatu w celu poczęstowania dotychczasowych oraz potencjalnych klientów jak i kontrahentów oraz zużywane w czasie wewnętrznych narad pracowniczych, mogą być uznawane za koszty uzyskania przychodu w rozumieniu ustawy o CIT?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 29 grudnia 2009 r. (data wpływu do tut. BKIP 31 grudnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z zakupem artykułów spożywczych dla potrzeb sekretariatu (m.in. kawy, herbaty, śmietanki do kawy, napojów bezalkoholowych, słodyczy) podawanych podczas spotkań z kontrahentami i pracownikami firmy jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 grudnia 2009 r. wpłynął do tut. BKIP ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z zakupem artykułów spożywczych dla potrzeb sekretariatu (m.in. kawy, herbaty, śmietanki do kawy, napojów bezalkoholowych, słodyczy) podawanych podczas spotkań z kontrahentami i pracownikami firmy.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Przedmiotem działalności Spółki jest produkcja i dystrybucja energii cieplnej. W ramach prowadzonej działalności Spółka dokonuje zakupów artykułów spożywczych dla potrzeb sekretariatu, tj. kawę, herbatę, śmietankę do kawy, napoje niealkoholowe, słodycze m.in. paluszki, ciastka. Artykuły te są podawane kontrahentom lub potencjalnym kontrahentom podczas spotkań biznesowych o charakterze reklamowym i informacyjnym. Przedmiotowe spotkania organizowane są m. in. w celu przedstawienia oferty sprzedażowej firmy, przeprowadzenia rozmów biznesowych, zapoznania się z ofertą sprzedażową potencjalnego kontrahenta, podpisania umów zarówno sprzedażowych jak i zakupowych. Podczas ww. spotkań podawany jest skromny poczęstunek (kawa, herbata, woda, soki, słodycze), który nie wykracza poza zwykłe przejawy gościnności.

Ponadto w ramach bieżącej działalności Spółka przeprowadza ze swoimi pracownikami spotkania służbowe, podczas których omawiane są istotne kwestie, dotyczące prowadzonej działalności. Celem spotkań jest m.in. omówienie wyników za poprzednie okresy, przygotowanie planów biznesowych czy budżetów. Spółka ponosi wydatki na artykuły spożywcze (kawa, herbata, śmietanka do kawy, słodycze, woda, soki), podawane pracownikom podczas ww. spotkań.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wydatek na zakup artykułów spożywczych, zakupywanych dla potrzeb sekretariatu w celu poczęstowania dotychczasowych oraz potencjalnych klientów jak i kontrahentów oraz zużywane w czasie wewnętrznych narad pracowniczych, mogą być uznawane za koszty uzyskania przychodu w rozumieniu ustawy o CIT...

Spółka zalicza wydatki ponoszone na zakupy artykułów spożywczych dla potrzeb sekretariatu (tj. m.in. kawę, herbatę, śmietankę do kawy, napoje niealkoholowe, słodycze m.in. paluszki, ciastka) zużywanych w czasie spotkań z kontrahentami oraz podczas wewnętrznych narad pracowniczych do kosztów uzyskania przychodów.

Zdaniem Spółki, zakupy artykułów spożywczych dla potrzeb sekretariatu tj. m.in. (kawy, herbaty, śmietanki do kawy, cukru, soków, słodyczy) w celu zużycia w czasie spotkań z kontrahentami i pracownikami Spółki nie stanowią działań o charakterze reprezentacyjnym i winny być uznawane za koszty uzyskania przychodu, ponieważ są związane z prowadzoną działalnością Spółki i ponoszone w celu uzyskania przychodów.

Zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób prawnych, aby uznać wydatki za koszt uzyskania przychodu należy spełnić dwa warunki:

• wydatki muszą zostać poniesione w celu uzyskania przychodu (art. 15 ust. 1 updop),
• wydatki poniesione nie mogą się mieścić w zakresie żadnego z wyłączeń wskazanych w art. 16 ust. 1 updop.

Stosownie do art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o CIT, kosztami uzyskania przychodu nie są wydatki na reprezentację, w szczególności poniesione na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych. Biorąc pod uwagę, że przepisy prawa nie definiują pojęcia reprezentacji, należy w tym zakresie odnieść się do potocznego rozumienia tego terminu. Zgodnie z definicją przytoczoną w Słowniku języka polskiego PWN prof. Mieczysława Szymczaka, reprezentacja oznacza okazałość, wystawność w czyimś sposobie życia, związaną ze stanowiskiem, pozycją społeczną. Zgodnie z tym wyjaśnieniem Spółka uważa, że reprezentacja to występowanie w imieniu firmy, wiążące się z okazałością, w celu wywołania dobrego wrażenia.

Zdaniem Spółki analizowany przepis art. 16 ust. 1 pkt 28 nie może być interpretowany jako zabraniający zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wszelkich wydatków na zakup usług gastronomicznych i żywności. Według Spółki brzmienie przepisu wskazuje, że wydatki na usługi gastronomiczne i napoje nie będą stanowiły kosztu uzyskania przychodu tylko wtedy, gdy będą elementem działań podatnika kwalifikowanych jako reprezentacja. W przeciwnym razie należy posłużyć się zasadami ogólnymi tj. sprawdzić, czy wydatki mają związek z prowadzoną działalnością gospodarczą podmiotu. Reasumując, Spółka stoi na stanowisku, że organizowane spotkania, mają charakter informacyjny i reklamowy a wydatki z nimi związane winny być kwalifikowane do tej samej kategorii kosztów stanowiących koszty uzyskania, ponieważ są związane z działalnością Spółki, a nie mają charakteru wydarzeń reprezentacyjnych.

1. Wydatki związane z zakupem artykułów spożywczych zużywanych podczas spotkań w siedzibie Spółki z jej kontrahentami lub potencjalnymi kontrahentami:

Podczas spotkań organizowanych w siedzibie Spółki kontrahenci częstowani są skromnym poczęstunkiem (kawą, herbatą, wodą, sokiem lub napojem gazowanym oraz słodyczami), który nie wykracza poza zwykłe przejawy gościnności.

Zakup artykułów spożywczych, oferowanych podczas spotkań biznesowych, ma służyć zapewnieniu optymalnych warunków pracy w czasie odbywanych spotkań, wpływając na ich sprawny przebieg i efektywność, ponieważ w trakcie takich spotkań mogą zostać zawarte umowy bądź ustalone zasady dalszej współpracy między Spółką a kontrahentem. Zdaniem Spółki, powyższe wydatki wykazują związek z działalnością, przyczyniając się w sposób pośredni do uzyskiwanych przez Spółkę przychodów, a więc są zgodne z założeniem art. 15 ust. 1 updop i należy je uznać za koszty uzyskania przychodów. Ponadto wydatki takie nie podlegają wyłączeniu z kosztów uzyskania na gruncie art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o CIT. Zdaniem Spółki, zapewnienie kontrahentom podczas spotkania zwyczajowego poczęstunku (kawy, herbaty, słodyczy itp.) nie jest przejawem okazałości i wystawności. Spółka podkreśla, że poczęstunek jest elementem dodatkowym spotkania, a nie celem samym w sobie. Ponadto poczęstowanie kontrahenta kawą, herbatą, słodyczami, stanowi zdaniem Spółki powszechnie obowiązujący kanon kultury. Poczęstunek nie wykracza więc poza główny cel organizowanych spotkań. Stąd wydatki na zakup artykułów spożywczych w opinii Spółki stanowią koszty uzyskania, jako koszty związane z ogólną działalnością Spółki oraz koszty poniesione w celu uzyskania przychodów.

Stanowisko Spółki znajduje swoje poparcie w indywidualnych interpretacjach wydanych przez organy podatkowe:

• Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 15 lipca 2008 r. (sygn. IBPB1/415-313/08/MW, KAN-3829/08);-
• Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 30 października 2008 r. (sygn. IPPB3/423-1220/08-2/MW);
• Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 6 stycznia 2009 r. (sygn. ILPB3/423-666/08-2/KS);
• Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 29 grudnia 2008 r. (sygn. ILPB1/415-810/08-4/AA);
• Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 27 sierpnia 2009 r. (sygn. IPPB5/4240-24/09-Z/AM).

2. Wydatki związane z zakupem artykułów spożywczych zużywanych podczas narad pracowniczych:

W Spółce odbywają się narady służbowe kierownictwa Spółki, w czasie których pracownicy częstowani są kawą, herbatą, sokami, słodyczami. Narady te dotyczą kluczowych kwestii funkcjonowania Spółki. Drobne artykuły spożywcze są bezpośrednio konsumowane przez pracowników biorących udział w naradach wewnętrznych Spółki. Zdaniem Spółki ich zakup nie jest związany z reprezentacją, gdyż zgodnie z definicją reprezentacja ze swej istoty "adresowana" jest do określonego kręgu osób spoza przedsiębiorstwa. Natomiast spotkania wewnętrzne mają na celu omówienie istotnych spraw Spółki, okresowych podsumowań, itp. Organizowanie takich spotkań jest konieczne w celu utrzymania prawidłowej wymiany informacji w Spółce, ponadto przekazywanie informacji o celach i kierunkach działania stanowi istotny element sprawnego zarządzania, innym aspektem przemawiającym za organizacją takich spotkań jest element motywacyjny, w szczególności, gdy spotkania dotyczą podsumowania okresu sprawozdawczego bądź też zakończenia określonych zadań. Ponadto pracownicy podczas takich spotkań są zaangażowani w prezentowanie np. wyników działów bądź innych istotnych z punktu widzenia działalności Spółki kwestii. Organizowanie tego rodzaju spotkań pozwala oczekiwać na zwiększenie efektywności pracy i większego przywiązania pracowników do Spółki, jako pracodawcy. Spotkania takie niewątpliwie mają również na celu zwiększenie przychodów Firmy. W związku z powyższym, Spółka stoi na stanowisku, iż powyższe wydatki bezsprzecznie wykazują związek z jej działalnością, przyczyniając się w sposób pośredni do uzyskiwania przez Spółkę przychodów. Tym samym na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy CIT należy je uznać za koszy uzyskania przychodów, jako wydatki związane z ogólną działalnością Spółki. Spółka zaznacza, iż powyższe wydatki nie podlegają również wyłączeniu z kosztów uzyskania przychodów na gruncie art. 16 ust. 1 ustawy CIT.

Stanowisko Spółki znajduje swoje poparcie w indywidualnych interpretacjach wydanych przez organy podatkowe:

• Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 21 kwietnia 2009 r. (sygn. IPPB5/423-123/09-2/AM);
• Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 28 stycznia 2009 r. (sygn. IPPB3/423-1507/08-2/GJ);
• Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 6 stycznia 2009 r. (sygn. ILPB2/423-666/08-2/KS).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Odnosząc się do powoływanych we wniosku interpretacji organów podatkowych stwierdzić należy, że zostały wydane w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego interpretację.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego , po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Wniosek ORD-IN

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach