Temat interpretacji
Czy koszt wpisu sądowego może zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów Wnioskodawcy w momencie jego poniesienia w świetle art. 15 ust 1 oraz art. 15 ust 4d ustawy o CIT?
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 3 listopada 2010 r. (data wpływu 15 listopada 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie uznania wydatku na wpis sądowy za koszt uzyskania przychodów jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 15 listopada 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie uznania wydatku na wpis sądowy za koszt uzyskania przychodów.
W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:
Spółka S.A. (dalej: Spółka lub Wnioskodawca) w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą ponosi koszty związane z postępowaniami sądowymi, administracyjnymi oraz podatkowymi.
Wyrokiem z dnia 1 lipca 2010 r. wydanym przez Sąd Okręgowy Sąd zasądził od Wnioskodawcy, jako pozwanej, kwotę 2.690.000,00 zł wraz z odsetkami na rzecz Skarbu Państwa tytułem kar umownych. Wnioskodawca nie zgadzając się z argumentacją Sądu Okręgowego wniósł apelację do Sądu Apelacyjnego w Warszawie, a także uiścił wpis sądowy.
Postępowanie sądowe dotyczy prywatyzacji Przedsiębiorstwa Robót Inżynieryjnych (dalej: Przedsiębiorstwo). W dniu 12 maja 1999 r. S.A. z siedzibą w K, która była spółką zależną od E. S.A. zadeklarowała wolę przystąpienia do rokowań w sprawie prywatyzacji Przedsiębiorstwa.
Nabywcą miała być spółka celowa, zależna od Spółki S.A. W rezultacie przeprowadzonych negocjacji, w dniu 1 czerwca 2000 r. pomiędzy spółką zależną od Spółki S.A., a Skarbem Państwa została zawarta Umowa Sprzedaży Przedsiębiorstwa. Umowa ta zakładała spełnienie określonych zobowiązań socjalnych oraz inwestycyjnych przez nabywcę m.in. w zakresie utrzymania stanu zatrudnienia oraz poniesienia nakładów inwestycyjnych o określonej wysokości. Jednocześnie Umowa sprzedaży Przedsiębiorstwa nakładała na nabywcę obowiązek zapłaty kar umownych w przypadku braku wypełnienia zobowiązań wynikających z Umowy. W 2003 r. w wyniku restrukturyzacji w grupie S., Wnioskodawca stał się następcą prawnym Spółki S.A.
Obecny spór sądowy dotyczy głównie dwóch obszarów:
- zasadności roszczeń Skarbu Państwa związanych z żądaniem poniesienia nakładów inwestycyjnych, w stosunku do Przedsiębiorstwa, które zostało postawione w stan upadłości,
- skuteczności oświadczenia Spółki S.A. o zobowiązaniu się do poniesienia odpowiedzialności solidarnej wspólnie z nabywcą Przedsiębiorstwa.
Po otrzymaniu wyroku Sądu Okręgowego, prawnicy Wnioskodawcy po dokonaniu analizy jego uzasadnienia oraz dokonaniu wewnętrznych konsultacji doszli do wniosku, że Sąd w ogóle nie odniósł się do głównego zarzutu przedstawionego przez Spółkę, jakim było brak możliwości poniesienia nakładów inwestycyjnych w stosunku do Przedsiębiorstwa, które zostało postawione w stan upadłości. W związku z powyższym Wnioskodawca podjął decyzję o wniesieniu apelacji oraz uiszczeniu wpisu sądowego.
W związku z powyższym zadano następujące pytanie:
Czy koszt wpisu sądowego może zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów Wnioskodawcy w momencie jego poniesienia w świetle art. 15 ust 1 oraz art. 15 ust 4d ustawy o CIT...
Stanowisko Wnioskodawcy:
W ocenie Spółki koszt wpisu sądowego może być zaliczony do kosztów uzyskania przychodów w momencie jego faktycznego poniesienia na podstawie art. 15 ust. 1 w zw. z art. 15 ust. 4d ustawy o CIT.
Zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ustawy o CIT kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.
Z powyższego przepisu wynika, że koszty związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, z zastrzeżeniem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo skutkowym z osiąganymi przychodami, bądź służą zabezpieczeniu łub zachowaniu źródła przychodów. Przy czym, zwrot w celu oznacza to, że nie każdy wydatek poniesiony przez podatnika w związku z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą podlega odliczeniu od podstawy opodatkowania, lecz tylko ten wydatek, który pozostaje w takim zwią7ku przyczynowo skutkowym, że poniesienie go ma wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodów, albo zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów.
W związku z powyższym do kosztów uzyskania przychodów Wnioskodawca ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, zarówno te bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile zostały one prawidłowo udokumentowane, za wyjątkiem wydatków, które z mocy ustawy zostały uznane za niestanowiące kosztów uzyskania przychodów. Generalnie można przyjąć, iż kosztami uzyskania przychodu są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarcza, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów.
Kosztami uzyskania przychodów mogą być zarówno koszty, które pozostają w bezpośrednim związku przyczynowo skutkowym z przychodami podatkowymi, jak również koszty pośrednie, których powiązanie z konkretnym przychodem nie j et możliwe, tj. koszty związane z zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów oraz koszty dotyczące całokształtu działalności podatnika związane z jego funkcjonowaniem.
W ocenie Wnioskodawcy koszt wpisu sądowego jest kosztem, którego poniesienie jest niezbędne do ochrony interesów prawnych Spółki. Bez poniesienia tego kosztu nie jest możliwe skuteczne wszczęcie postępowania apelacyjnego, które służy ochronie majątku Spółki przed niezasadnymi roszczeniami kierowanymi przez podmioty trzecie. Wydatek ten jest zatem poniesiony w celu zabezpieczenia i zachowania źródła przychodów. Jednocześnie ta kategoria wydatków nie znajduje się w katalogu wydatków zawartego w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT, które nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodów.
Podjęcie decyzji o wniesieniu apelacji było poprzedzone analizą uzasadnienia wyroku przez prawników Spółki, w wyniku której stwierdzono, że wyrok Sądu Okręgowego narusza prawo, a wniesienie apelacji jest zasadne.
Zdaniem Spółki koszt wpisu sądowego jest tzw. kosztem pośrednim, który powinien być zaliczony do kosztów uzyskania przychodów w momencie jego poniesienia na podstawie art. 15 ust. 4d ustawy o CIT.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.
Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.
Wniosek ORD-IN
Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie