Temat interpretacji

W dniu 1.03.2006r. wpłynął do tutejszego organu podatkowego wniosek Spółki - Oddziału w Polsce, o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.

Z przedstawionego w podaniu stanu faktycznego wynika, iż belgijskie przedsiębiorstwo utworzyło w Polsce swój oddział. Działa on pod nazwą D S.A. Oddział w Polsce i zarejestrowany został w Krajowym Rejestrze Sądowym w kwietniu 2005r.

Zgodnie z ustawą o rachunkowości, oddziały przedsiębiorstw zagranicznych obowiązane są stosować przepisy ustawy o rachunkowości, a także sporządzać i badać sprawozdania finansowe, ogłaszać je i składać w KRS (art. 70 w związku z artykułem 64 oraz art. 2 ust. 1 pkt 6 ustawy o rachunkowości).

Na podstawie art. 64 ust. 1 pkt 4 ustawy o rachunkowości, nie wynika obowiązek zbadania i ogłoszenia sprawozdania finansowego Oddziału za rok 2005, gdyż nie prowadził On w 2004r. działalności w Polsce, a więc nie spełniał kryteriów określonych w art. 64 ust. 1 pkt 4 lit. a - c. Obowiązek ten powstanie dopiero dla sprawozdania finansowego sporządzanego za rok 2006.

Przedsiębiorca, który utworzył Oddział w Polsce, sporządził skonsolidowane sprawozdanie finansowe za rok 2005 zgodnie z Międzynarodowymi Standardami Sprawozdawczości Finansowej (MSSF). W skład skonsolidowanego sprawozdania belgijskiego przedsiębiorcy weszło także sprawozdanie polskiego Oddziału sporządzone nie według ustawy o rachunkowości, ale według MSSF.

Zgodnie z instrukcjami jednostki macierzystej, sprawozdanie Oddziału za rok 2005, sporządzone według MSSF zostało zbadane przez biegłego rewidenta.

W związku z powyższym, Oddział w Polsce powziął wątpliwości, czy można zaliczyć do kosztów podatkowych Oddziału zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób prawnych:

- koszty poniesione na zbadanie sprawozdania za rok 2005, sporządzonego zgodnie z wymogami jednostki macierzystej według Międzynarodowych Standardów Sprawozdawczości Finansowej, a nie według ustawy o rachunkowości,

- koszty poniesione na zbadanie ww. sprawozdania finansowego, jeśli zgodnie z ustawą o rachunkowości, nie było obowiązku jego zbadania?

W opinii Wnioskodawcy, koszt wynagrodzenia na zbadanie sprawozdania finansowego sporządzonego według Międzynarodowych Standardów Sprawozdawczości Finansowej jest kosztem uzyskania przychodu, ponieważ jest to wymóg jednostki macierzystej Oddziału, która sporządza skonsolidowane sprawozdanie finansowe właśnie wg MSSF, a w skład tego skonsolidowanego sprawozdania przedsiębiorcy belgijskiego wchodzi także sprawozdanie jego polskiego Oddziału.

Ustosunkowując się do przedstawionych powyżej kwestii, stwierdza się co następuje:

Ustawa z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jednolity: Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) reguluje kwestie związane z wydatkami stanowiącymi koszty podatkowego w przepisie art. 15 ust. 1. Z regulacji tej wynika, iż kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. (...).

Podatnik ma prawo do odliczenia dla celów podatkowych wszelkich wydatków, pod warunkiem, iż nie zostały one wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy podatkowej oraz że wykaże ich związek z prowadzoną działalnością, a ich poczynienie ma lub może mieć wpływ na możliwość powstania przychodu. Przepis ten konstytuuje więc zasadę, stosownie do której, pomiędzy kosztem podatkowym oraz przychodami podatników musi wystąpić związek przyczynowo-skutkowy. Związek ten może być natomiast bezpośredni lub pośredni, tzn. kosztem uzyskania przychodu będą wydatki, które mogą przyczynić się do powstania konkretnego przychodu oraz wydatki związane z funkcjonowaniem podatnika i wywiązywaniem się przez niego z obowiązków nałożonych innymi przepisami prawa. Oznacza to, że podatnicy, podejmując decyzję o zaliczeniu określonego wydatku do kosztów podatkowych, powinni działać z obiektywnie dającą się ustalić świadomością, iż dany wydatek zapewne przyczyni się do osiągnięcia lub zwiększenia osiąganych przychodów. Zwrócić należy uwagę, iż późniejsze - realne - wystąpienie skutku w postaci zwiększenia przychodów, pozostaje już bez wpływu na kierunek dokonanej uprzednio kwalifikacji kosztowej. W opinii organu podatkowego, adresatem normy prawa podatkowego z art. 15 ust. 1 ustawy jest podatnik, rozumiany jako podmiot dysponujący "typowym" doświadczeniem oraz obiektywną wiedzą o związkach przyczynowo-skutkowych "zwykle" zachodzących w świecie zewnętrznym. Jest to więc podmiot (podatnik), który w chwili zaliczenia danego wydatku do kosztów uzyskania przychodów, w sposób obiektywnie dający się uzasadnić, ustalił, iż ten wydatek spowoduje zwiększenie lub uzyskanie przychodów. Subiektywne przekonania podatnika co do istnienia związku przyczynowego, pozostają bez wpływu na kwalifikację, o której mowa w powołanym przepisie. Korzystna sytuacja materialno - podatkowa (prawo do zaliczenia danego wydatku do kosztów uzyskania), wystąpi pod warunkiem spełnienia określonych przesłanek (istnienie związku przyczynowego, celowość poniesienia), a w interesie podatnika jest, aby wykazać, iż przedmiotowe przesłanki zostały spełnione.

Najwłaściwsza więc i zgodna z treścią ustawowej regulacji kwalifikacja kosztów uzyskania przychodów powinna brać pod uwagę:

- przeznaczenie wydatku (jego celowość, zasadność dla funkcjonowania podmiotu) oraz

- potencjalną możliwość (analizowaną w dacie poniesienia wydatku na podstawie obiektywnych przesłanek) przyczynienia się danego wydatku do osiągnięcia przychodu.

Obowiązkiem podatników, jako odnoszących ewidentną korzyść z faktu zaliczenia określonych wydatków w poczet kosztów uzyskania przychodów, jest wykazanie, w oparciu o zgromadzone dowody, związku pomiędzy poniesieniem kosztu a uzyskaniem przychodu, zgodnie z dyspozycją powołanego ust. 1 art. 15 ustawy podatkowej. Zatem, podatnik winien wykazać należytą staranność i w momencie podejmowania decyzji o poniesieniu wydatku, oceniając jego "celowość", powinien brać pod uwagę okoliczność, iż istnienie tej przesłanki będzie musiał wykazać przed organem podatkowym w toku postępowania podatkowego. Zadaniem organu podatkowego jest natomiast tylko weryfikacja tego, co dla wykazania "celowości" wydatku przedstawi podatnik.

W przedmiotowej sprawie organ podatkowy ustosunkowuje się wyłącznie do argumentacji zawartej w wystąpieniu Wnioskującej. Regulacje art. 14a-d ustawy Ordynacja podatkowa nie przewidują bowiem prowadzenia postępowania dowodowego w sprawach o interpretację przepisów prawa podatkowego. Ponadto, organ podatkowy informuje, iż nie ocenia w niniejszym postanowieniu zgodności działania Oddziału w zakresie obowiązku lub nie wystąpienia obowiązku badania sprawozdania finansowego za rok 2005 zgodnie z ustawą o rachunkowości, gdyż nie stanowi ona prawa podatkowego.

Założyciel Oddziału w Polsce sporządza skonsolidowane sprawozdanie finansowe, w skład którego wchodzi także sprawozdanie finansowe Wnioskodawcy. W opinii organu podatkowego, wynikający z instrukcji jednostki macierzystej, czyli przedsiębiorcy belgijskiego, obowiązek badania przez biegłego rewidenta sprawozdania finansowego Wnioskodawcy za 2005r., stanowi swoistego rodzaju nakaz jednostki zwierzchniej, którego to nakazu Podatnik nie może nie wykonać. Oddział bowiem funkcjonuje na rynku dzięki powołaniu przez tę jednostkę macierzystą i jest jej w określonym zakresie podporządkowany. Nie może więc w sposób dowolny zmienić, bądź zaniechać wykonania poleceń wydanych przez podmiot belgijski.

Ponadto, w opinii organu podatkowego, każda weryfikacja ksiąg, pozwalająca ustalić ewentualne nieprawidłowości, jest celowa dla utrzymania - powiększenia źródła przychodu.

Wobec powyższego, tutejszy organ podatkowy, uznaje, iż wydatek Oddziału - prawidłowo udokumentowany, związany z badaniem sprawozdania finansowego za rok 2005, wynikający z zaleceń jednostki macierzystej, może stanowić koszt uzyskania przychodu w myśl art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, gdyż jest to wydatek celowy z punktu widzenia funkcjonowania Wnioskodawcy.

Przedmiotowa interpretacja co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskującą i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.