Temat interpretacji

POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) - po rozpatrzeniu wniosku Sp. z o.o. z dnia 19.07.2006 roku (wpływ do tut. Organu 24.07.2006 r.) uzupełniony 06.09.2006 r. o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (j.t. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), w sprawie:

Czy reklama prowadzona za pośrednictwem Internetu jest traktowana jako reklama publiczna czy też niepubliczna w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (art. 16 ust. 1 pkt 28)?

stwierdzam, że:

stanowisko przedstawione w tym wniosku jest prawidłowe w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego.

Uzasadnienie

Pytająca Spółka z o.o. jest czynnym podatnikiem VAT, prowadzi pełną rachunkowość. Działalność podstawowa jaką do tej pory prowadził polegała na świadczeniu usług reklamowych (PKD 7440Z) oraz marketingowych na terenie kraju. Od 03 kwietnia rozpoczęła dodatkową działalność wydawniczą (PKWiU 22.13.10-00.21). Tytuł Gazeta Bankowa, który jest wydawany przez Spółkę nabyto na podstawie faktury VAT w dniu 29.09.2005 r. Pełne prawa do tytułu, zgodnie z postanowieniami umowy spisanej w formie aktu notarialnego z dnia 23.09.2005 r. Spółka otrzymała w dniu 3 kwietnia 2006 r.

Pierwszy numer Gazety wydawany przez Spółkę (14 z 2006 roku) ukazał się dnia 03 kwietnia 2006 r. czasopismo jest tygodnikiem o zasięgu ogólnopolskim zarejestrowanym w międzynarodowym systemie informacji o wydawnictwach ciągłych pod numerem ISSN 0860-7613. Pismo poświęcone jest tematyce finansowej, bankowej, ubezpieczeniowej i samorządowej. Zawiera aktualne informacje o innowacjach, najnowszych usługach, technologiach a także ludziach i wydarzeniach oraz komentarze znanych ekonomistów i menedżerów. Prezentuje również analizy ekonomiczne dotyczące światowej i polskiej gospodarki. Nie zalicza się jednak do grupy pism specjalistycznych. Planowany nakład - 8 000 egzemplarzy tygodniowo. Zakładana powierzchnia reklamowa nie przekroczy 67%.

Spółka prowadzi działania związane z promocją tytułu Gazeta Bankowa, którego jest wydawcą. W ramach akcji reklamowych zawierane są umowy barterowe na patronaty medialne jakie obejmuje Gazeta Bankowa nad konferencjami, szkoleniami, targami lub też innymi wydarzeniami organizowanymi przez naszych partnerów. Możliwość uczestnictwa we wspomnianych wydarzeniach jest nieograniczona, tzn. wydarzenia te proponowane są w naszym piśmie o zasięgu krajowym, a wstęp możliwy jest dla wszystkich osób zainteresowanych udziałem, albo po zakupie biletu wstępu lub jedynie po wcześniejszym zgłoszeniu chęci uczestnictwa.

W zamian za powierzchnię reklamową w naszej Gazecie nabywamy usługi wymienione poniżej:

1. Nadanie tytułu Patrona Medialnego Wydarzeń Gazecie Bankowej;
2. Zapewnienie bezpłatnego udziału w Wydarzeniach max 2 przedstawicieli Gazety Bankowej;
3. Prezentacja materiałów wystawienniczych w sali konferencyjnej oraz na zewnątrz budynku przez wszystkie dni trwania Wydarzeń;
4. Dołączenie materiałów promocyjnych Gazety Bankowej do materiałów kolportowanych wśród uczestników Wydarzeń;
5. Umieszczenie logo Gazety Bankowej na wszystkich materiałach promujących wydarzenia;
6. Umieszczenie logo Gazety Bankowej na stronie internetowej organizatora wraz z linkiem (tj. fragment strony www z zakodowanym adresem URL, który po kliknięciu umożliwia użytkownikowi bezpośrednie przejście na drugą stronę bez podawania adresu tej strony) do strony www.

Dodatkowo prowadzona jest również akcja promocyjna polegająca na przekazywaniu egzemplarzy gazety nieodpłatnie do spółek kolporterskich w celu dołączenia egzemplarza wydawanej przez nas gazety do prenumerat udzielanych przez inne podmioty (spółki kolporterskie). Spółka pytająca nie ma wpływu na wybór odbiorcy egzemplarza gratisowego, ani też nie ma wpływu na tworzoną bazę adresową osób do których reklama (akcja promocyjna) jest kierowana.

Według Spółki - Reklama prowadzona za pośrednictwem Internetu jest reklamą w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Art. 16 ust. 1 pkt 28 zawiera sformułowanie "publicznie w inny sposób" co powoduje, że Internet spełnia kryteria tam zawarte. Nie ma bowiem wątpliwości, iż jest to źródło informacji publicznie dostępne dla nieograniczonego kręgu osób.

Po analizie przedstawionego stanu faktycznego oraz zaprezentowanego przez Jednostkę stanowiska dotyczącego interpretacji przepisów prawa podatkowego tut. Organ stwierdza, co następuje:

W zakresie kosztów uzyskania przychodów należy odnieść się do definicji dochodu zawartej w treści art. 7 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (jt. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), zgodnie z którą dochodem jest nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Ustalenie różnicy, o której mowa w powyższym przepisie, a więc potrącenie kosztów nie jest możliwe, jeżeli podatnik nie uzyskał przychodu dla uzyskania którego poniósł koszty.

Ustawowa definicja kosztów uzyskania przychodów jest zawarta w art. 15 ust. 1 w/cyt. ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, który stanowi, że kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Z wyżej cytowanych przepisów wynika, że o możliwości zaliczenia danego wydatku do kosztów uzyskania przychodów decyduje moment osiągnięcia przychodów, a nie moment dokonania wydatku, tak więc, jeżeli będzie spełniony ten warunek można mówić o zaliczeniu wydatku do kosztów uzyskania przychodów.

W związku z powyższym poniesione wydatki, które będzie można powiązać z przychodami należnymi podlegać będą zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów w dacie osiągnięcia przychodu.

Jednocześnie, zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie uważa się za koszt uzyskania przychodów kosztów reprezentacji i reklamy w części przekraczającej 0,25 % przychodów, chyba że reklama prowadzona jest w środkach masowego przekazu lub publicznie w inny sposób.

Przyjąć zatem należy, że jeżeli reklama skierowana jest do konkretnego adresata, to wydatki na jej rzecz podlegają limitowaniu (0,25 % przychodów).

Wobec braku w przepisach podatkowych definicji pojęcia "reklama", należy zastosować wykładnię językową. Właściwe określenie jej zakresu ma istotne znaczenie dla ustalenia podatkowej kwalifikacji różnych działań przez podatników. Za reklamę uznać należy rozpowszechnianie informacji o danym towarze w celu zwrócenia na niego uwagi i zachęcenia do zakupu: także; środki służące do tego celu, np. plakaty, ogłoszenia w prasie, radiu i telewizji (Nowy Słownik Języka Polskiego, PWN Warszawa, 2003).

Reklama, więc - to działanie mające na celu zachęcanie potencjalnych klientów do zawarcia umowy, nabywania towarów, korzystania z oferowanych usług, zawiera: dane niezbędne o danym produkcie, informacje wartościujące, zachęcające do nabycia przedmiotu reklamy oraz właściwości mające na celu nakłonienie jak największej ilości nabywców do zakupu towarów.

Reklama publiczna zaś - to reklama powszechna w miejscu dostępnym dla wielu, wszystkich, oficjalnie i jawnie. Istotą tej reklamy jest więc to, że skierowana jest do szerokiego, anonimowego kręgu odbiorców, co jest następstwem masowego i ogólnodostępnego charakteru tego typu działania. W konsekwencji, wydatek poniesiony na reklamę publiczną (prowadzoną w środkach masowego przekazu lub inny sposób) stanowi w całości koszt uzyskania przychodu.

O kwalifikacji wydatków dot. reklamy decyduje więc forma dotarcia do adresata, a nie cechy własne reklamy. Te same materiały reklamowe mogą być wykorzystywane w sposób publiczny jak i niepubliczny. Podstawowa różnica pomiędzy reklamą publiczną, a niepubliczną uzależniona jest od adresata, do którego jest kierowana. Reklama publiczna powinna docierać do każdego odbiorcy, a nie do świadomie ograniczonego kręgu osób.

Ponieważ ustawodawca nie zdefiniował pojęcia "reklama prowadzona w inny sposób" należy posłużyć się wykładnią językową. O publicznym charakterze reklamy można mówić wówczas, gdy działanie to występuje w miejscu dostępnym dla wszystkich, oficjalnie, jawnie, jest skierowane do anonimowego odbiorcy, a do tego rodzaju działania można zaliczyć działania poprzez internet.

W związku z tym, że Internet - także zgodnie z prawem prasowym - stanowi "środek masowego przekazu" należy uznać, że wydatki ponoszone na reklamę tego rodzaju będą kosztem uzyskania przychodu.

Mając na uwadze powyższe stanowisko przedstawione we wniosku jest prawidłowe w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego.