Czy wydatki ponoszone w związku z realizacją programów w ramach polityki CSR (tzw. społecznej odpowiedzialności biznesu), stanowią dla Wnioskodawcy ... - Interpretacja

Interpretacja indywidualna z dnia 14.12.2017, sygn. 0111-KDIB1-3.4010.400.2017.1.AN, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Temat interpretacji

Czy wydatki ponoszone w związku z realizacją programów w ramach polityki CSR (tzw. społecznej odpowiedzialności biznesu), stanowią dla Wnioskodawcy koszty uzyskania przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 201 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 27 października 2017 r. (data wpływu 7 listopada 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy wydatki ponoszone w związku z realizacją programów w ramach polityki CSR (tzw. społecznej odpowiedzialności biznesu), stanowią dla Wnioskodawcy koszty uzyskania przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych:

w części dotyczącej realizacji Programu nr 3, w zakresie wsparcia darowiznami finansowymi lub rzeczowymi jest nieprawidłowe,
w pozostałej części jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 listopada 2017 r. wpłynął do tut. Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy wydatki ponoszone w związku z realizacją programów w ramach polityki CSR (tzw. społecznej odpowiedzialności biznesu), stanowią dla Wnioskodawcy koszty uzyskania przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny/zdarzenie przyszłe:

Spółka S.A. (dalej: Wnioskodawca lub Spółka) prowadzi działalność gospodarczą w branży AGD. Podstawowym przedmiotem działalności Inwestora jest produkcja i sprzedaż elektrycznego i gazowego sprzętu grzejnego gospodarstwa domowego a także sprzedaż innych produktów AGD.

W ramach prowadzonej działalności, Spółka angażuje się w programy z zakresu CSR, czyli tzw. społecznej odpowiedzialności biznesu, której celem jest budowanie pozytywnych i trwałych relacji zarówno z partnerami społecznymi jak i biznesowymi. Zasady prowadzonej przez Spółkę polityki społecznej odpowiedzialności biznesu zostały opisane przez Wnioskodawcę w Strategii odpowiedzialnego biznesu i rozwoju zrównoważonego Spółki na lata 2017-2023 (dalej: Strategia), oraz w Ramach polityki zaangażowania społecznego (dalej: Ramy Polityki). Cele polityki CSR realizowanej przez Wnioskodawcę zostały opisane w Strategii oraz Ramach Polityki i obejmują m.in.:

zwiększenie rozpoznawalności priorytetów i działań społecznych Wnioskodawcy;
zwiększenie świadomości roli społecznej Spółki wśród mieszkańców regionu;
aktywne uczestnictwo w zrównoważonym rozwoju społeczności i regionów, z którymi Wnioskodawca jest związany;
inspiracja do wspólnego działania i zachęta do wiary we własne możliwości;
dbanie o dialog i partnerską współpracę.

W ramach wskazanej powyżej polityki społecznej odpowiedzialności biznesu Spółka zainicjowała realizację następujących programów: Program 1: Konkurs grantowy na lokalne działania zaangażowania społecznego dla organizacji i instytucji:

Zgodnie z regulaminem programu, do konkursu zgłaszane są inicjatywy społeczne, spośród których kapituła konkursu, w której skład wchodzi Zarząd, przedstawiciele pracowników Spółki oraz zewnętrzni eksperci zaangażowania społecznego wybierają trzy inicjatywy, które otrzymują wsparcie w formie grantu. Konkurs organizowany jest dwa razy do roku, każda edycja konkursu ma przyporządkowany temat przewodni. Konkurs przewiduje przyznanie grantu specjalnego inicjatywie, na którą zagłosuje najwięcej pracowników Wnioskodawcy. Pierwsza edycja konkursu rozpocznie się w październiku 2017 r. i będzie obejmować wyłącznie inicjatywy, których realizacja ma się odbyć na terenie powiatu (). W ramach konkursu zostanie nagrodzonych 10 inicjatyw, z czego 3 inicjatywy otrzymają granty w wysokości do 5.000 zł, a pozostałe 7 otrzyma granty w wysokości do 2.000 zł lub nagrody rzeczowe (np. sprzęt AGD).

Program 2: Wolontariat pracowniczy:

Program organizowany jest dwa razy do roku. Polega on na zgłaszaniu przez pracowników Wnioskodawcy projektów, które są następnie oceniane przez kapitułę programu (w każdy projekt zaangażowanych jest co najmniej 3 pracowników Wnioskodawcy). Projekty zwycięskie otrzymują wsparcie finansowe na ich realizację. Pierwsza edycja programu rozpocznie się w 2018 r.

Program 3: Długofalowe, strategiczne partnerstwa społeczne:

Program polega na współpracy Spółki z wybranymi instytucjami/organizacjami działającymi w zakresie ważnych dla Wnioskodawcy celów społecznych (np. uczelnie, szkoły, szpitale, służby porządkowe, organizatorzy cenionych lokalnych wydarzeń kulturalnych). Współpraca w ramach programu polega na współpracy merytorycznej (w tym wolontariatu kompetencyjnego członków kadry menedżerskiej Spółki) oraz wsparciu darowiznami finansowymi lub rzeczowymi, sponsoringu społecznie zaangażowanym (tj. sponsorowaniu inicjatyw społecznych, kulturalnych i sportowych związanych z wartościami Spółki oraz jej strategią CSR).

Program 4: Fundusz stypendialny:

Program organizowany w formie konkursu stypendialnego dla młodych talentów w regionie (np. dla utalentowanych dzieci pracowników, wnuków pracowników na emeryturze, dla utalentowanych uczniów szkół lub studentów kierunków związanych z produktem Wnioskodawcy, dla uczniów i studentów angażujących się w działania na rzecz lokalnych społeczności itp.).

Program 5: Fundusz na bieżące potrzeby społeczne:

Fundusz na bieżące działania związane z nagłymi pilnymi potrzebami społecznymi (np. sytuacje kryzysowe) i/lub cennymi inicjatywami społecznymi, które nie wpisują się w pozostałe formuły zaangażowania społecznego, nie były do przewidzenia w momencie określania działań społecznych na dany rok a znacząco wpływają na jakość życia w regionie, rozwój regionu i pozytywny wizerunek Spółki jako pożądanego pracodawcy.

W ramach realizacji opisanych powyżej programów Spółka ponosi szereg wydatków, np. koszty organizacji turniejów sportowych (w tym koszty zakupu bluz, tabliczek, toreb, koszty wynajmu torów na turniej, wynajmu hal gimnastycznych, kortów, koszty transportu sprzętu), koszty paliwa, koszty uczestnictwa w targach pracy, koszty usług marketingowych, doradczych, koszty sponsoringu, koszty materiałów promocyjnych, koszty zakupu pozostałych materiałów i usług niezbędnych do realizacji programów, koszty finansowania projektów zgłaszanych w konkursach itp.

Ponoszone przez Spółkę wydatki związane z realizacją programów w ramach polityki CSR, dokumentowane są fakturami VAT wystawionymi przez inne podmioty gospodarcze. Ponadto, Spółka sporządza raporty z wdrażania strategii CSR.

Realizacja polityki CSR stanowi jeden z elementów długotrwałej i konsekwentnej strategii zrównoważonego rozwoju Spółki, której jednym z podstawowych filarów jest inwestowanie w kapitał społeczny, tj. wspieranie skutecznej edukacji i rozwój potencjału mieszkańców regionu, zachęcanie mieszkańców społeczności lokalnych do zdrowego, aktywnego trybu życia i wspieranie inicjatyw na rzecz zdrowia i bezpieczeństwa w regionie, zwiększanie świadomości związku pomiędzy stanem środowiska naturalnego a zdrowiem, propagowanie odpowiedzialnej gospodarki odpadami i ściekami, dbanie o efektywność energetyczną zmniejszającą zużycie zasobów i emisje gazów cieplarnianych. Pozostałe filary strategii zrównoważonego rozwoju Spółki obejmują rozwój potencjału pracowników oraz rozwój wrażliwości na potrzeby konsumentów.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy wydatki ponoszone w związku z realizacją programów w ramach polityki CSR stanowią dla Wnioskodawcy koszty uzyskania przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatki ponoszone w związku z realizacją programów w ramach polityki CSR stanowią dla Wnioskodawcy koszty uzyskania przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zasady kwalifikowania wydatków jako kosztów uzyskania przychodów określają przepisy art. 15 i 16 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 1888 z późn. zm. dalej: updop).

Zgodnie z art. 15 ust. 1 updop, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu. Zgodnie z powyższym, aby uznać dany wydatek poniesiony przez podatnika za koszt uzyskania przychodów, niezbędne jest, aby wydatek ten spełniał łącznie następujące przesłanki:

powinien być poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku powinien zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika,
powinien być definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie może być podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
powinien pozostawać w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
powinien być poniesiony w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
powinien być właściwie udokumentowany,
nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

W związku z powyższym, kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, które nie są wymienione w art. 16 ust. 1 updop.

Dla oceny ponoszonych wydatków pod kątem kwalifikacji podatkowej istotne jest więc określenie ich celowości, a więc dążenia do uzyskania przychodów bądź zachowania/ zabezpieczenia ich źródeł.

Odnosząc powyższe do opisanego w niniejszym wniosku stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, związek przyczynowo skutkowy między poniesionymi przez Spółkę wydatkami, a powstaniem (możliwością powstania) lub zwiększeniem osiąganego przez Spółkę przychodu, nie jest możliwy do wskazania w oderwaniu od definicji społecznej odpowiedzialności biznesu (CSR), w ramach której Wnioskodawca prowadzi realizowane projekty (tj. Program 1, Program 2, Program 3, Program 4 oraz Program 5). Pod pojęciem tym należy rozumieć koncepcję, dzięki której przedsiębiorstwa na etapie budowania strategii dobrowolnie uwzględniają interesy społeczne i ochronę środowiska, a także relacje z różnymi grupami interesariuszy. Bycie odpowiedzialnym nie oznacza tylko spełnienia wszystkich wymogów formalnych i prawnych, ale oprócz tego zwiększone inwestycje w zasoby ludzkie i relacje z otoczeniem firmy, czyli dobrowolne zaangażowanie. Społeczna odpowiedzialność jest procesem, w ramach którego przedsiębiorstwa zarządzają swoimi relacjami z różnorodnymi interesariuszami, którzy mogą mieć faktyczny wpływ na sukces w działalności gospodarczej.

W ocenie Wnioskodawcy, realizowane przez nią działania (tj. Program 1, Program 2, Program 3, Program 4 oraz Program 5), wpisują się w definicję społecznej odpowiedzialności biznesu. Istotny w tym zakresie jest aspekt zaangażowania Spółki jako podmiotu, społecznie odpowiedzialnego w sprawy społeczności lokalnej oraz sąsiadującego otoczenia zewnętrznego. Ponadto, jak zostało wskazane w opisanym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym, działania Spółki podejmowane w celu zwiększenia rozpoznawalności priorytetów i działań społecznych Spółki, zwiększenia świadomości roli społecznej Spółki wśród mieszkańców regionu, aktywnego uczestnictwa w zrównoważonym rozwoju społeczności i regionów z którymi Wnioskodawca jest związany oraz inspiracji do wspólnego działania i zachęty do wiary we własne możliwości, a także w celu dbania o dialog i partnerską współpracę. W konsekwencji, realizowana przez Spółkę polityka CSR niewątpliwie wpływa na poprawę dialogu społecznego na poziomie lokalnym, co przekłada się na poprawę wizerunku firmy i wzrost konkurencyjności firmy na rynku globalnym i pośrednio wpływa na wielkość uzyskiwanych przez nią przychodów. W efekcie, wydatki ponoszone w związku z realizacją polityki CSR spełniają warunek poniesienia wydatków w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów.

Ponadto, Wnioskodawca zaznacza, że odnosząc się do możliwości zaliczenia wydatków do kosztów ponoszonych w związku z realizowaniem polityki CSR do podatkowych kosztów uzyskania przychodów, należy dokonać analizy negatywnego katalogu kosztów niestanowiących kosztów uzyskania przychodu dla celów podatkowych zawartego w art. 16 ust. 1 updop. Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 28 updop, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Wyłączając z kosztów podatkowych koszty reprezentacji ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie definiuje jednak terminu reprezentacja ani też nie odsyła do innych przepisów prawa w tym zakresie.

W wyroku z 17 czerwca 2013 r. sygn. akt II FSK 702/11, NSA dokonał wykładni pojęcia reprezentacja w rozumieniu art. 16 ust. 1 pkt 28 updop stwierdzając, że jest to działanie w celu wykreowania oraz utrwalenia pozytywnego wizerunku podatnika wobec innych podmiotów. Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że oceny czy dany wydatek ma charakter reprezentacyjny, należy dokonać przez pryzmat celu, w jakim ten wydatek jest ponoszony. Jeżeli wyłącznym bądź dominującym celem ponoszonych kosztów jest wykreowanie pozytywnego obrazu podatnika, to koszty te mają charakter reprezentacyjny. Zdaniem Wnioskodawcy, w podanym znaczeniu reprezentacja to przede wszystkim działanie skierowane do istniejących lub potencjalnych kontrahentów podatnika lub osób trzecich w celu stworzenia oczekiwanego wizerunku podatnika dla potrzeb ułatwienia zawarcia umowy lub stworzenia korzystnych warunków jej zawarcia. Konsekwentnie, wydatki na reprezentację należy interpretować jako koszty, jakie ponosi podatnik w celu wykreowania swojego pozytywnego wizerunku, uwypuklenie swojej zasobności, profesjonalizmu.

Biorąc pod uwagę powyższe oraz to, że zgodnie z opisanym stanem faktycznym/zdarzeniem przyszłym, celem realizowanej przez Spółkę polityki CSR jest zaangażowanie Spółki jako podmiotu społecznie odpowiedzialnego w sprawy społeczności lokalnej oraz sąsiadującego otoczenia zewnętrznego, stwierdzić należy, że wydatki związane z realizacją tej polityki, nie znajdą się w negatywnym katalogu art. 16.

W konsekwencji, zgodnie z powyższym, w ocenie Spółki, wydatki związane z realizacją polityki CSR stanowią koszty uzyskania przychodu dla celów podatkowych, ponieważ spełniają wszystkie warunki uznania wydatków za koszty podatkowe, tj.:

są ponoszone przez Wnioskodawcę;
mają charakter definitywny (bezzwrotny);
posiadają związek z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą;
w sposób pośredni wpływają na uzyskanie, zachowanie lub zabezpieczenie przychodów;
są właściwie udokumentowane (ponoszone wydatki są dokumentowane fakturami VAT wystawianymi przez kontrahentów świadczących usługi lub dokonujące dostawy, a dodatkowo Spółka sporządza raporty z realizowanej strategii);
nie znajduje się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 updop.

Stanowisko Wnioskodawcy zostało potwierdzone w interpretacjach indywidualnych wydawanych w analogicznych stanach faktycznych, np.:

w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 16 marca 2017 r., sygn. 1462-IPPB5.4510.1101.2016.l.BC, w której organ podatkowy zawarł stanowisko, zgodnie z którym (...) w świetle przedstawionego stanu faktycznego, z którego wynika, że celem Programu jest wspieranie zaangażowania pracowników w działalność dobroczynną na rzecz lokalnej społeczności w miejscach prowadzenia działalności przez Spółkę - stwierdzić należy, że wydatki takie powinny stanowić koszty uzyskania przychodów;
w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 25 sierpnia 2016 r., sygn. IBPB-1-1/4510-270/16-1/SG, w której organ podatkowy potwierdził stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym kwoty przyznane zespołom wolontariackim na realizację zwycięskich projektów stanowić będą koszty uzyskania przychodu w rozumieniu art. 15 ust. 1 updop;
w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 7 marca 2016 r., sygn. IBPB-1-3/4510-92/16/MO, w której organ podatkowy potwierdził stanowisko Wnioskodawcy, że postępuje on prawidłowo zaliczając do kosztów uzyskania przychodów wydatki związane z realizacją działań w zakresie wdrażanego procesu CSR.

Podsumowując, w ocenie Spółki, wydatki ponoszone przez nią w związku z realizacją programów w ramach polityki CSR stanowią koszty uzyskania przychodu w rozumieniu updop.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego uznaje się w części za prawidłowe, a w części za nieprawidłowe.

Art. 15 ust. 1 updop stanowi, iż kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu, każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej ocenie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku pomiędzy poniesionym kosztem a powstaniem przychodu lub zabezpieczeniem źródła uzyskiwania przychodów. Kosztem uzyskania przychodów będą przy tym zarówno wydatki, których poniesienie bezpośrednio przekłada się na uzyskanie konkretnych przychodów, jak i te, których nie można w taki sposób przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako prowadzące do ich osiągnięcia.

A zatem, warunkiem uznania wydatku poniesionego przez podatnika za koszt uzyskania przychodów, jest by wydatek łącznie spełniał następujące przesłanki:

został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
został właściwie udokumentowany,
nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

W związku z powyższym należy stwierdzić, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, które nie są wymienione w art. 16 ust. 1 updop. Koszty ponoszone przez podatnika należy oceniać pod kątem ich celowości, a więc dążenia do uzyskania przychodów. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodów, między tym wydatkiem, a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku musi mieć wpływ na powstanie, zwiększenie lub zabezpieczenie tego przychodu.

Jednocześnie, wydatki te nie mogą znajdować się w katalogu wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, wymienionych w art. 16 ust. 1 updop.

W tym miejscu wskazać w przedmiotowej sprawie należy na definicję CSR (Corporate Social Responsibility - Społeczna odpowiedzialność biznesu (www.pozytek.gov.pl)).

Społeczną odpowiedzialność biznesu określa się jako koncepcję, dzięki której przedsiębiorstwa na etapie budowania strategii dobrowolnie uwzględniają interesy społeczne i ochronę środowiska, a także relacje z różnymi grupami interesariuszy. Bycie odpowiedzialnym nie oznacza tylko spełnienia wszystkich wymogów formalnych i prawnych, ale oprócz tego zwiększone inwestycje w zasoby ludzkie, w ochronę środowiska i relacje z otoczeniem firmy, czyli dobrowolne zaangażowanie. Społeczna odpowiedzialność jest procesem, w ramach którego przedsiębiorstwa zarządzają swoimi relacjami z różnorodnymi interesariuszami, którzy mogą mieć faktyczny wpływ na sukces w działalności gospodarczej, należy je zatem traktować jako inwestycję a nie koszt.

Innymi słowy, odpowiedzialność biznesu to efektywna strategia zarządzania, która poprzez prowadzenie dialogu społecznego na poziomie lokalnym przyczynia się do wzrostu konkurencyjności przedsiębiorstw na poziomie globalnym i jednocześnie kształtowania warunków dla zrównoważonego rozwoju społecznego i ekonomicznego.

Jak wskazuje Wnioskodawca, w ramach prowadzonej działalności, Spółka angażuje się w programy z zakresu CSR, czyli tzw. społecznej odpowiedzialności biznesu, której celem jest budowanie pozytywnych i trwałych relacji zarówno z partnerami społecznymi jak i biznesowymi. W ramach wskazanej powyżej polityki społecznej odpowiedzialności biznesu Spółka zainicjowała realizację następujących programów:

Program 1: Konkurs grantowy na lokalne działania zaangażowania społecznego dla organizacji i instytucji;

Program 2: Wolontariat pracowniczy;

Program 3: Długofalowe, strategiczne partnerstwa społeczne;

Program 4: Fundusz stypendialny;

Program 5: Fundusz na bieżące potrzeby społeczne;

Odnosząc się do przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego należy zauważyć, że zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 28 updop, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Za wydatki na reprezentację należy bez wątpienia uznać te koszty, których wyłącznym bądź dominującym celem jest stworzenie pewnego wizerunku podatnika, stworzenie dobrego obrazu jego firmy (czy działalności, etc.), a zatem, wykreowanie pozytywnych relacji z obecnymi czy też potencjalnymi kontrahentami (klientami). Oceniając, czy dane koszty mają charakter reprezentacyjny, należy patrzeć właśnie przez pryzmat ich celu.

Słowo reprezentacja, w rozumieniu omawianego przepisu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowi działanie w celu wykreowania oraz utrwalenia pozytywnego wizerunku podatnika wobec innych podmiotów. W takiej sytuacji wydatki na reprezentację to koszty, jakie ponosi podatnik w celu wykreowania swojego pozytywnego wizerunku, uwypuklenie swojej zasobności, profesjonalizmu, jego reputacji. Przy tak zdefiniowanym terminie reprezentacji kwestia wystawności, okazałości czy też ponadprzeciętności nie ma żadnego znaczenia.

W ww. kontekście zauważyć należy, że jak wynika z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, celem realizowanych przez Wnioskodawcę programów jest zaangażowanie Spółki jako podmiotu społecznie odpowiedzialnego w sprawy społeczności lokalnej oraz sąsiadującego otoczenia zewnętrznego. Powyższe działania Spółki niewątpliwie wpisują się w definicję społecznej odpowiedzialności biznesu. Zatem, wydatki takie mogą (za wyjątkiem części wydatków wchodzących w zakres Programu 3), stanowić koszty uzyskania przychodów. Nie znajdą się one w negatywnym katalogu art. 16.

Odnosząc się natomiast do realizacji zadań z zakresu Programu nr 3, należy wskazać, że zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 14 updop, nie stanowią kosztów uzyskania przychodów darowizny i ofiary wszelkiego rodzaju, z wyjątkiem dokonywanych między spółkami tworzącymi podatkową grupę kapitałową, a także wpłat na rzecz Polskiej Organizacji Turystycznej, z tym że kosztem uzyskania przychodów są koszty wytworzenia lub cena nabycia produktów spożywczych, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 16 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 1221 z późn. zm.), przekazanych na rzecz organizacji pożytku publicznego w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz.U. z 2010 r., Nr 234, poz. 1536, z późn. zm.), z przeznaczeniem wyłącznie na cele działalności charytatywnej prowadzonej przez te organizacje.

Zgodnie ze stanowiskiem prezentowanym w doktrynie prawa podatkowego podstawowym warunkiem uznania danej umowy za darowiznę jest to, aby obdarowany nie wykonał na rzecz darczyńcy jakiegokolwiek świadczenia, które byłoby dokonane w zamian za otrzymaną darowiznę. Wtedy można bowiem mówić o bezpłatnym (nieodpłatnym) charakterze świadczenia ze strony darczyńcy. Jeśli jednak obdarowany dokona jakiegokolwiek świadczenia wzajemnego, nie można już mówić o nieodpłatności, gdyż darczyńca uzyska jakiś ekwiwalent za swoją czynność. Forma tego ekwiwalentu nie ma przy tym znaczenia dla oceny, czy w konkretnej sprawie doszło do zawarcia umowy darowizny. Nie jest również istotne, czy świadczenie to nastąpi z chwilą zawarcia umowy darowizny, czy też w przyszłości. Istotne jest bowiem, czy świadczenie to ma związek z darowizną otrzymaną przez obdarowanego.

Analizując treść powołanych przepisów należy wskazać, że Wnioskodawca, w przedstawionym we wniosku opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego zaznaczył, że realizacja Programu nr 3 pt.: Długofalowe, strategiczne partnerstwa społeczne, polega na współpracy Spółki z wybranymi instytucjami/organizacjami działającymi w zakresie ważnych dla Wnioskodawcy celów społecznych (np. uczelnie, szkoły, szpitale, służby porządkowe, organizatorzy cenionych lokalnych wydarzeń kulturalnych). Współpraca w ramach programu polega na współpracy merytorycznej (w tym wolontariatu kompetencyjnego członków kadry menedżerskiej Spółki) oraz wsparciu darowiznami finansowymi lub rzeczowymi, sponsoringu społecznie zaangażowanym (tj. sponsorowaniu inicjatyw społecznych, kulturalnych i sportowych związanych z wartościami Spółki oraz jej strategią CSR).

W konsekwencji, środków finansowych przeznaczonych na realizację Programu nr 3, w zakresie wsparcia darowiznami finansowymi i rzeczowymi, nie będzie można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów.

Zatem, odnosząc się do przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego należy wskazać, że Wnioskodawca będzie mógł zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wydatki na realizację Programów nr 1, 2, 4, 5, a także część wydatków związanych z realizacją Programu nr 3, w zakresie współpracy merytorycznej oraz sponsoringu społecznie zaangażowanym. Wydatki te, są bowiem związane z realizacją programów w ramach polityki CSR. Natomiast, części wydatków związanych z realizacją Programu nr 3, polegającą na wsparciu darowiznami finansowymi lub rzeczowymi Wnioskodawca, zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 14 updop, nie będzie mógł zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów.

Reasumując, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie ustalenia, czy wydatki ponoszone w związku z realizacją programów w ramach polityki CSR (tzw. społecznej odpowiedzialności biznesu), stanowią dla Wnioskodawcy koszty uzyskania przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych:

w części dotyczącej realizacji Programu nr 3, w zakresie wsparcia darowiznami finansowymi lub rzeczowymi jest nieprawidłowe,
w pozostałej części jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 1369 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

w części prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Źródło: INFOR

Newsletter

Drukuj

Skopiuj link

Zgłoś błąd na stronie