Temat interpretacji

Czy wymagane jest istnienie związku stosowanych stawek amortyzacyjnych dla celów podatkowych z faktycznym okresem ekonomicznej użyteczności środków trwałych.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 z późn. zm.) oraz § 4 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 20 grudnia 2016 r. (data wpływu 22 grudnia 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy wymagane jest istnienie związku stosowanych stawek amortyzacyjnych dla celów podatkowych z faktycznym okresem ekonomicznej użyteczności środków trwałych - jest prawidłowe, (pytanie nr 4 wniosku).

UZASADNIENIE

W dniu 22 grudnia 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie prawidłowości stosowanych stawek amortyzacyjnych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe oraz stan faktyczny:

P S.A. (dalej: Spółka", Wnioskodawca") realizowała inwestycję polegającą na budowie t. do odbioru i regazyfikacji skroplonego gazu ziemnego. Obecnie Spółka prowadzi działalność gospodarczą polegającą na eksploatacji T..

W stosunku do wszystkich środków trwałych i wartości niematerialnych, które zostały ujęte w ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych (dalej: Ewidencja") dla celów podatkowych Spółka wybrała metodę liniową amortyzacji i stosuje stawki wskazane w Wykazie rocznych stawek amortyzacyjnych stanowiącym Załącznik nr 1 do ustawy o PDOP (dalej: Wykaz").

W stosunku do niektórych / wybranych środków trwałych Spółka planuje obniżyć stawki amortyzacyjne wskazane w Wykazie. W przyszłości Spółka planuje modyfikować tak obniżone stawki amortyzacyjne poprzez ich podwyższanie lub obniżanie, jednakże w żadnym przypadku nie dojdzie w wyniku takiej modyfikacji do zmiany stawki na stawkę wyższą niż stawka przewidziana w ustawie o PDOP w Wykazie.

Ponadto Spółka przewiduje, że w przyszłości w stosunku do nowo nabywanych środków trwałych może stosować obniżone stawki amortyzacyjne już od momentu wprowadzenia ich do Ewidencji.

W związku z powyższym zadano min. następujące pytanie:

Czy wymagane jest istnienie związku stosowanych stawek amortyzacyjnych dla celów podatkowych z faktycznym okresem ekonomicznej użyteczności środków trwałych?

(Pytanie nr 4 wniosku, w pozostałym zakresie zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.)

Wnioskodawca przedstawił następujące stanowisko:

W ocenie Spółki, nie jest wymagane istnienie związku stosowanych stawek amortyzacyjnych dla celów podatkowych z faktycznym okresem ekonomicznej użyteczności środków trwałych, w wyniku czego stawki amortyzacyjne stosowane przez Spółkę mogą kształtować się na dowolnym, ustalonym przez Spółkę poziomie (przy założeniu, że nie będą wyższe niż stawki określone w Wykazie stanowiącym załącznik do ustawy o PDOP).

Art. 16i ust. 5 ustawy o PDOP stanowiący podstawę prawną dla obniżenia stawek amortyzacyjnych nie wskazuje na konieczność występowania związku pomiędzy określaną przez podatnika obniżoną stawką amortyzacyjną a okresem ekonomicznej użyteczności środka trwałego, dla którego stawka amortyzacyjna jest obniżana. Również inne przepisy ustawy o PDOP nie formułują obowiązku uwzględniania okresu ekonomicznej użyteczności środka trwałego przy określaniu przez podatnika stawki amortyzacyjnej dla danego środka trwałego. W związku z powyższym, w ocenie Spółki, stawki amortyzacyjne mogą być kształtowane według uznania podatnika, jednak na poziomie nie wyższym niż wynikałoby to z Wykazu, niezależnie od okresu ekonomicznej użyteczności danego środka trwałego.

Spółka chciałaby jednocześnie wskazać, że zaprezentowane przez Spółkę stanowisko znajduje swoje odzwierciedlenie m. in. w:

• interpretacji indywidualnej o sygn. ITPB3/4510-336/16-5/JG wydanej w dniu 31 sierpnia 2016 r. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy, w której organ podatkowy w pełnym zakresie uznał za prawidłowe następujące stanowisko wnioskodawcy: ,,() stawki amortyzacyjne mogą być obniżane według uznania podatnika, niezależnie od okresu ekonomicznej użyteczności danego środka trwałego";
• interpretacji indywidualnej o sygn. ILPB4/423-467/14-2/DS wydanej w dniu 12 grudnia 2014 r. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu, w której organ podatkowy uznał za prawidłowe stanowisko wnioskodawcy, zgodnie z którym: (...) nie jest wymagane istnienie związku stosowanych stawek amortyzacyjnych dla celów podatkowych z faktycznym okresem ekonomicznej użyteczności środków trwałych, w wyniku czego stawki amortyzacyjne stosowane przez Spółkę mogą kształtować się na dowolnym, ustalonym przez Spółkę poziomie";
• interpretacji indywidualnej o sygn. ITPB3/423-511d/13/PST wydanej w dniu 17 stycznia 2014 r. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy, w której organ podatkowy uznał, że (...) zmiana stawki amortyzacji dla danego środka trwałego jest dowolne i pozostaje w gestii podatnika, zatem nie pozostaje w związku, z faktycznym okresem ekonomicznej użyteczności środków trwałych";
• interpretacji indywidualnej o sygn. IPPB5/423-1236/12-2/RS wydanej w dniu 19 lutego 2013 r. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, w której organ podatkowy stwierdził, że wnioskodawca może (...) niezależnie od obowiązujących w Spółce zasad rachunkowości, obniżać do dowolnej wysokości (nawet bliskiej zeru) stawki amortyzacji podatkowej w stosunku do stawek amortyzacyjnych wynikających z Wykazu rocznych stawek amortyzacyjnych".

W konsekwencji, zdaniem Spółki stawki amortyzacyjne mogą być obniżane według jej uznania, niezależnie od okresu ekonomicznej użyteczności danego środka trwałego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego powyżej stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.), odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji organów podatkowych wskazać należy, że rozstrzygnięcia w nich zawarte dotyczą tylko konkretnych, indywidualnych spraw podatników, w określonym stanie faktycznym i tylko w tych sprawach są one wiążące. Natomiast organy podatkowe, mimo że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami innych organów podatkowych, to nie mają możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, iż nie stanowią materialnego prawa podatkowego i nie mają mocy powszechnie obowiązującej

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2016 r., poz. 718 z późn. zm.). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy