Temat interpretacji
Czy wydatki ponoszone przez Spółkę na nabycie wskazanych w stanie faktycznym (winno być: zdarzeniu przyszłym) artykułów spożywczych oraz usług cateringowych zużywanych podczas posiedzeń Zarządu oraz roboczych spotkań pracowników wyższego szczebla i członków Zarządu, stanowią koszt uzyskania przychodu w świetle przepisów prawa podatkowego ze szczególnym uwzględnieniem art. 15 ust. 1 oraz art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. 2014 r., poz. 851 ze zm., dalej: updop).
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.) oraz § 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 11 sierpnia 2016 r. (data wpływu do tut. BKIP 19 sierpnia 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy wydatki ponoszone przez Spółkę na nabycie artykułów spożywczych oraz usług cateringowych zużywanych podczas posiedzeń Zarządu oraz roboczych spotkań pracowników wyższego szczebla i członków Zarządu, stanowią koszt uzyskania przychodu w świetle przepisów prawa podatkowego - jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 19 sierpnia 2016 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy wydatki ponoszone przez Spółkę na nabycie wskazanych artykułów spożywczych oraz usług cateringowych zużywanych podczas posiedzeń Zarządu oraz roboczych spotkań pracowników wyższego szczebla i członków Zarządu, stanowią koszt uzyskania przychodu w świetle przepisów prawa podatkowego.
We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:
X Sp. z o. o. (dalej jako Spółka lub Wnioskodawca), prowadzi działalność gospodarczą, przede wszystkim w zakresie specjalistycznych usług świadczonych na rzecz jednostek samorządu terytorialnego. Usługi te, polegają na opracowywaniu dokumentów strategicznych takich jak: Plany gospodarki niskoemisyjnej, Gminne programy rewitalizacji czy też Programy ochrony środowiska dla tychże jednostek.
Prowadzona działalność wymaga częstych spotkań pracowników Wnioskodawcy wykonujących zlecenia w zespołach, w celu omówienia postępów prac, dalszej strategii działania, a także podzielenia się informacjami i materiałami zebranymi na poszczególnych etapach realizacji zadania. Ponadto, Zarząd organizuje okresowe tzn. odbywające się minimum raz w tygodniu, spotkania z kierownikami zespołów i dyrektorami poszczególnych działów, które mają służyć wymianie informacji oraz wiedzy na temat bieżących potrzeb klientów Spółki, nowych zleceń a także potencjalnych projektów o których wykonanie chce starać się Wnioskodawca. Okresowo są również organizowane spotkania członków Zarządu, którzy omawiają wówczas założenia długo i krótkofalowej polityki biznesowej Spółki, sprawy istotne z punktu widzenia bieżącej działalności, jak i rozważają kwestie zasadności angażowania się Wnioskodawcy w konkretne nowe projekty, biorąc pod uwagę ich opłacalność dla Spółki.
Podczas wskazanych zebrań, trwających nierzadko kilka godzin i obejmujących od kilku do kilkunastu osób, Spółka dokonuje szeregu wydatków na artykuły spożywcze takie jak: kawa, herbata, mleko, cukier, napoje bezalkoholowe (soki, napoje, woda mineralna), owoce, słodycze, zimne przekąski i ciepłe posiłki (podstawowe usługi cateringowe jak np. pizza). Zagwarantowanie współpracownikom wyższych szczebli oraz członkom zarządu dostępu do tych podstawowych środków spożywczych w trakcie spotkań roboczych, znacząco zwiększa komfort pracy uczestników, stwarzając przyjazne środowisko pracy i wpływając pozytywnie na jej efekty.
W czasie trwania omawianych spotkań zapadają najważniejsze decyzje o charakterze strategicznym, mające bezpośredni wpływ na funkcjonowanie Spółki, jej efekt finansowany, pozyskiwanie nowych zleceń i prawidłowe, zgodne z oczekiwaniami Zamawiającego, ukończenie już podjętych projektów. Zebrania zawsze odbywają się w siedzibę Wnioskodawcy i w przeważającej większości trwają kilka godzin, również w porach popołudniowych i wieczornych. Zapewnienie w tym czasie pracownikom i członkom Zarządu podstawowych produktów spożywczych, czy też niewystawnego ciepłego posiłku, wpływa na tempo prac i usprawnia prowadzenie spotkań, gdyż eliminuje konieczność wprowadzenia przerwy w czasie której to uczestnicy spotkania mogliby udać się na posiłek poza siedzibę Spółki, w której nie ma żadnego punktu gastronomicznego.
Produkty zamawiane przez Spółkę nie noszą znamion wystawności, ani nie zmierzają do wyżywienia uczestników, a mają jedynie na celu optymalizację czasu przeznaczanego na prowadzenie tego typu spotkań, poprawę funkcjonowania przepływu informacji istotnych dla Spółki, efektywności i wydajności pracy podczas omawiania spraw dla Wnioskodawcy najistotniejszych.
W związku z powyższym zadano następujące pytanie:
Czy wydatki ponoszone przez Spółkę na nabycie wskazanych w stanie faktycznym (winno być: zdarzeniu przyszłym) artykułów spożywczych oraz usług cateringowych zużywanych podczas posiedzeń Zarządu oraz roboczych spotkań pracowników wyższego szczebla i członków Zarządu, stanowią koszt uzyskania przychodu w świetle przepisów prawa podatkowego ze szczególnym uwzględnieniem art. 15 ust. 1 oraz art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. 2014 r., poz. 851 ze zm., dalej: updop)?
Zdaniem Wnioskodawcy, wskazane powyżej wydatki stanowią koszty uzyskania przychodu. Zgodnie z treścią art. 15 ust. 1 updop, kosztami uzyskania przychodu są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.
W interesującym zakresie wyjątkiem jest koszt wymieniony w art. 16 ust. 1 pkt 28 updop, którego treść do kosztów uzyskania przychodów nie zalicza kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.
Pojęcie reprezentacja nie zostało zdefiniowane w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych czy też w przepisach innych ustaw podatkowych, nie znamy więc definicji tego słowa w języku prawnym. Szukając jego znaczenia w języku potocznym, należy odwołać się do definicji słownikowej, zgodnie z którą reprezentacja to okazałość, wystawność (pod red. A. Markowskiego, Nowy Słownik Poprawnej Polszczyzny PWN, Warszawa 1999, s. 842). Na podstawie takiej definicji można uznać za reprezentacyjne wszelkie te czynności, które właśnie poprzez swoją okazałość i wystawność mają tworzyć wizerunek Spółki. W ocenie Wnioskodawcy zakup podstawowych artykułów spożywczych (np. kawa, mleko, soki, woda, herbata, słodycze, owoce) czy zamówienie niewystawnych usług gastronomicznych, przeznaczonych do zużycia przez pracowników i członków Zarządu podczas posiedzeń roboczych należy do powszechnie obowiązujących reguł biznesowych i nie posiada charakteru okazałości, a tym bardziej nie wpływa na wizerunek Spółki na zewnątrz. Ponadto, wydatki te są gospodarczo i racjonalnie uzasadnione, gdyż spotkania mają charakter biznesowy i związany z działalnością gospodarczą Spółki. Podkreślić należy, że taki poczęstunek będzie działaniem neutralnym dla wizerunku Spółki a nie przykładem działań mających na celu wywarcie szczególnie silnego wrażenia na innej osobie czy też budowanie prestiżowego wizerunku Wnioskodawcy.
W procesie kwalifikacji konkretnego wydatku jako kosztu uzyskania przychodu, zgodnie z utrwaloną praktyką, pod uwagę brane jest spełnienie następujących przesłanek:
- poniesienie wydatku przez podatnika;
- definitywność poniesionego wydatku;
- pozostawanie wydatku w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą;
- poniesienie wydatku w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów, bądź jego wpływ na wielkość osiągniętych przychodów;
- właściwe udokumentowanie wydatku;
- nie podleganie przez wydatek wyłączeniu na mocy art. 16 ust. 1 updop.
Ad. 1 i 2.
Nie ulega wątpliwości, że to Wnioskodawca ponosi koszt funkcjonowania Spółki, a koszty nabycia artykułów spożywczych zużywanych w trakcie posiedzeń Zarządu, spotkań roboczych, narad pracowniczych itp. nie zostają mu w jakikolwiek sposób zwrócone i stanowią tym samym koszt definitywny.
Ad. 3 i 4.
Wszystkie wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę w związku z organizowaniem narad pracowniczych czy też posiedzeń Zarządu są nierozerwalnie związane z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą, gdyż spotkania te odbywają się w siedzibie Spółki, a ich tematyka dotyczy wyłącznie bieżącej i przyszłej działalności Spółki. Celem Wnioskodawcy, który zapewnia w trakcie tych spotkań dostęp do środków spożywczych, jest przede wszystkim budowa pożądanej atmosfery wśród członków Zarządu i pracowników, skutkującej zwiększeniem efektywności pracy, wymiany informacji i wykorzystania posiadanej przez pracowników wiedzy, co bezpośrednio przekłada się na wynik finansowy Spółki, która terminowo i bez zakłóceń kończy bieżące zadania. Ponadto, podczas wskazanych spotkań członkowie Zarządu oraz pracownicy wyższych szczebli podejmują kluczowe dla funkcjonowania Spółki decyzje, budują strategię rozwoju oraz wyznaczają politykę firmy. Możliwość spożycia posiłku w trakcie kilkugodzinnego spotkania skutkuje także optymalizacją czasu pracy, gdyż pozwala na niewprowadzanie specjalnej dłuższej przerwy przeznaczonej na poszukiwanie i zamówienie posiłku poza siedzibą Spółki.
Ad. 5.
Wnioskodawca dokumentuje wszystkie poniesione wydatki w odpowiedni sposób, zgodnie z postanowienia art. 9 ust. 1 updop.
Ad. 6
Jak wskazano już powyżej, przedmiotowe wydatki nie podlegają wyłączeniu na mocy art. 16 ust. 1 updop.
Prawidłowość stanowiska Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie w wydawanych dotychczas z upoważnienia Ministra Finansów interpretacjach indywidualnych:
- sygn. ITPB4/4510-10/15/AM, Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, podniósł, że ponoszone przez Spółkę wydatki dotyczą spotkań mających przede wszystkim na celu omawianie założeń, celów oraz innych spraw istotnych z punktu widzenia bieżącej oraz przyszłej działalności Spółki. W trakcie posiedzeń Zarządu nierzadko dyskutowane są strategiczne z perspektywy Spółki kwestie, a w konsekwencji podejmowane są kluczowe dla Spółki decyzje. Wydatki te spełniają zatem przesłanki wynikające z art. 15 ust. 1 ustawy - są poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, tym samym mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.
- sygn. ILPB3/423-206/12/16-S/JG, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu, podkreślił, że Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że tylko wydatki na zakup tych usług gastronomicznych, stanowiących koszty uzyskania przychodów zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, których jedynym (głównym) celem jest tworzenie lub poprawa wizerunku firmy na zewnątrz, podlegają wyłączeniu z kosztów uzyskania przychodów na zasadach określonych w art. 16 ust. 1 pkt 28 ww. ustawy.
- sygn. IPTPB3/423-418/12-7/GG, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi, wskazał, że wydatki te należy uznać za związane z funkcjonowaniem samej jednostki. Wydatki ponoszone przez Spółkę na obsługę posiedzeń Rady Nadzorczej nie mają charakteru osobowego, lecz związane są z funkcjonowaniem obligatoryjnych organów Spółki. (...) Należy stwierdzić, iż wydatki ponoszone przez Spółkę na nabycie szklanek, cukru, ciastek, mandarynek, mydła w związku ze spotkaniem Rady Nadzorczej z Zarządem Spółki, stanowią koszty uzyskania przychodów.
- sygn. IPPB5/423-155/08-2/MW, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, stwierdził, że wydatki na zakup kawy, herbaty, cukru, mleka, ciasteczek, drobnych słodyczy, wykorzystywanych na potrzeby sekretariatu, podczas narad z pracownikami jak również podczas spotkań z kontrahentami mogą stanowić koszt uzyskania przychodów w myśl art. 15 ust. 1 updop, jeśli nie noszą znamion reprezentacji, są zwyczajowo przyjęte i nie mają charakteru okazałości.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.
Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.
Stanowisko
prawidłowe
Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach