Temat interpretacji

Czy w przypadku ustalania różnic kursowych metodą, o której mowa w art. 9b ust. 1 pkt 2 Ustawy CIT, możliwe będzie wykazanie różnic kursowych w wyniku podatkowym Spółki, poprzez ujęcie w tym wyniku jedynie nadwyżki ujemnych bądź dodatnich różnic kursowych danego okresu, która będzie wynikać z zapisów w księgach rachunkowych Spółki (tj. ujęcie w wyniku podatkowym różnic kursowych per saldo)? (pytanie oznaczone we wniosku nr 1)

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.) oraz § 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z 21 stycznia 2016 r. (data wpływu do tut. BKIP 25 stycznia 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia, czy w przypadku ustalania różnic kursowych metodą, o której mowa w art. 9b ust. 1 pkt 2 Ustawy CIT, możliwe będzie wykazanie różnic kursowych w wyniku podatkowym Spółki, poprzez ujęcie w tym wyniku jedynie nadwyżki ujemnych bądź dodatnich różnic kursowych danego okresu, która będzie wynikać z zapisów w księgach rachunkowych Spółki (tj. ujęcie w wyniku podatkowym różnic kursowych per saldo) (pytanie oznaczone we wniosku nr 1) jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 stycznia 2016 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia, czy w przypadku ustalania różnic kursowych metodą, o której mowa w art. 9b ust. 1 pkt 2 Ustawy CIT, możliwe będzie wykazanie różnic kursowych w wyniku podatkowym Spółki, poprzez ujęcie w tym wyniku jedynie nadwyżki ujemnych bądź dodatnich różnic kursowych danego okresu, która będzie wynikać z zapisów w księgach rachunkowych Spółki (tj. ujęcie w wyniku podatkowym różnic kursowych per saldo).

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca należy do grupy kapitałowej, w skład której wchodzą podmioty specjalizujące się w produkcji silników prądu stałego oraz siłowników elektrycznych, wykorzystywanych przede wszystkim w branży motoryzacyjnej. Na podstawie zezwolenia z 20 stycznia 2015 r. (Zezwolenie) Spółka prowadzi działalność gospodarczą na terenie specjalnej strefy ekonomicznej (dalej: SSE). Spółka korzysta ze zwolnienia dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie SSE na podstawie Zezwolenia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych (dalej: CIT).

Spółka osiąga zarówno dochody w ramach działalności strefowej, korzystającej ze zwolnienia, jak i dochody, które podlegają opodatkowaniu na zasadach ogólnych. W ramach prowadzonej działalności (zarówno opodatkowanej, jak i zwolnionej z opodatkowania) Spółka realizuje między innymi transakcje rozliczane w walutach obcych, co powoduje powstawanie różnic kursowych. Aktualnie Spółka ustala różnice kursowe na podstawie art. 9b ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 851 ze zm., dalej: Ustawa CIT), zgodnie z przepisami Ustawy CIT (tzw. metoda podatkowa). Od nowego roku podatkowego Spółka zamierza przejść na ustalanie różnic kursowych zgodnie z art. 9b ust. 1 pkt 2 Ustawy CIT (dalej: metoda bilansowa).

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy w przypadku ustalania różnic kursowych metodą, o której mowa w art. 9b ust. 1 pkt 2 Ustawy CIT, możliwe będzie wykazanie różnic kursowych w wyniku podatkowym Spółki, poprzez ujęcie w tym wyniku jedynie nadwyżki ujemnych bądź dodatnich różnic kursowych danego okresu, która będzie wynikać z zapisów w księgach rachunkowych Spółki (tj. ujęcie w wyniku podatkowym różnic kursowych per saldo)... (pytanie oznaczone we wniosku nr 1)

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku ustalania różnic kursowych metodą, o której mowa w art. 9b ust. 1 pkt 2 Ustawy CIT, możliwe będzie wykazanie różnic kursowych w wyniku podatkowym Spółki poprzez ujęcie w tym wyniku jedynie nadwyżki ujemnych bądź dodatnich różnic kursowych danego okresu, która będzie wynikać z zapisów w księgach rachunkowych Spółki (tj. ujęcie w wyniku podatkowym różnic kursowych per saldo).,br>

Zgodnie z art. 9b ust. 1 Ustawy CIT, podatnicy ustalają różnice kursowe na podstawie:

1. art. 15a Ustawy CIT, albo
2. przepisów o rachunkowości, pod warunkiem że w okresie, o którym mowa w ust. 3, sporządzone przez podatników sprawozdania finansowe będą badane przez podmioty uprawnione do ich badania.

Z kolei, zgodnie z art. 9b ust. 2 Ustawy CIT, podatnicy, którzy wybrali metodę, o której mowa w art. 9b ust. 1 pkt 2 tej ustawy, zaliczają odpowiednio do przychodów lub kosztów uzyskania przychodów ujęte w księgach rachunkowych różnice kursowe z tytułu transakcji walutowych i wynikające z dokonanej wyceny składników aktywów i pasywów wyrażonych w walucie obcej, a także wyceny pozabilansowych pozycji w walutach obcych. Wycena ta dla celów podatkowych powinna być dokonywana na ostatni dzień każdego miesiąca i na ostatni dzień roku podatkowego lub na ostatni dzień kwartału i na ostatni dzień roku podatkowego albo tylko na ostatni dzień roku podatkowego, z tym że wybrany termin wyceny musi być stosowany przez pełny rok podatkowy i nie może być zmieniany.

Jak wynika z powyższego, art. 9b Ustawy CIT, odsyła w zakresie wybranej metody ustalania różnic kursowych do stosowania albo uregulowań Ustawy CIT albo przepisów o rachunkowości. Jeżeli podatnik dokonał wyboru rachunkowej (bilansowej) metody ustalania różnic kursowych (art. 9b ust. 1 pkt 2 Ustawy CIT) ma obowiązek uwzględniać w wyniku podatkowym różnice kursowe ustalone zgodnie z przepisami o rachunkowości. Zatem, podatnicy, którzy wybrali rachunkową (bilansową) metodę ustalania różnic kursowych, w sposób konsekwentny powinni zaliczać odpowiednio do przychodów podatkowych lub kosztów uzyskania przychodów różnice kursowe ujęte w księgach rachunkowych.

Wymaga przy tym podkreślenia, że zasady określania różnic kursowych zgodnie z przepisami o rachunkowości nie są modyfikowane przez przepisy prawa podatkowego, w szczególności przez przepisy Ustawy CIT. Skoro bowiem ustawodawca uregulował zasadę zaliczania do przychodów lub kosztów podatkowych różnic kursowych ustalanych według metody rachunkowej (bilansowej), to metodologia obliczania tych różnic nie może być modyfikowana przez inne regulacje podatkowe, w tym w szczególności wynikające z art. 15a Ustawy CIT. Na okoliczność tę zwrócił uwagę Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu, który w wyroku z 25 listopada 2008 r. (sygn. akt I SA/Po 888/08) stwierdził, że Taki zabieg legislacyjny powoduje z jednej strony to, że ustalanie różnic kursowych bardziej odpowiada istocie działalności gospodarczej, a ponadto w sposób nie budzący wątpliwości stawia rachunkowość w płaszczyźnie materialnego prawa podatkowego (...). Powyższe oznacza, że różnice kursowe ustalone zgodnie z przepisami o rachunkowości powinny być uwzględniane jako przychody lub koszty uzyskania przychodów w rachunku podatkowym, z pominięciem przepisów Ustawy CIT, które regulują w samodzielny sposób odrębną zasadę ustalania różnic kursowych.

Podsumowując, w świetle analizowanych przepisów Ustawy CIT dla prawidłowego ujęcia różnic kursowych w rozliczeniu podatku CIT przez podatnika, który wybrał metodę ustalania różnic kursowych zgodnie z przepisami o rachunkowości podstawowe znaczenie ma ujęcie tych różnic w księgach zgodnie z przepisami ustawy o rachunkowości.

Jak stanowi art. 30 ust. 4 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (t.j. Dz.U. z 2013 r., poz. 330 ze zm.; dalej: URach), różnice kursowe dotyczące aktywów i zobowiązań wyrażonych w walutach obcych, powstałe na dzień ich wyceny, zalicza się odpowiednio do przychodów lub kosztów finansowych. Ponadto, zgodnie art. 42 ust. 3 URach, nadwyżka dodatnich różnic kursowych nad ujemnymi, jak i nadwyżka ujemnych różnic kursowych nad dodatnimi wpływa na wynik operacji finansowych podatnika. Przytoczone regulacje wskazują, że w przypadku stosowania rachunkowej (bilansowej) metody ustalania różnic kursowych możliwe jest ujmowanie różnic kursowych w księgach rachunkowych podatnika w sposób wynikowy (tj. per saldo), a zatem po dokonaniu kompensaty ogółu uprzednio ustalonych dodatnich i ujemnych różnic kursowych właściwych dla danego okresu.

Jeżeli zatem, przy prawidłowym stosowaniu przez podatnika przepisów o rachunkowości, możliwe jest wynikowe ujęcie różnic kursowych w rachunku zysków i strat, to taki sposób ujęcia wywiera również skutek w podatku CIT.

Zaprezentowane przez Spółkę stanowisko znajduje potwierdzenie w orzecznictwie organów podatkowych. Przykładowo Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji z 20 listopada 2014 r. (nr IBPBI/2/423-1039/14/AP) zgodził się ze stanowiskiem wnioskodawcy, zgodnie z którym wykorzystanie wskazanej metody rachunkowej obliguje Spółkę do stosowania w zakresie zasad określania różnic kursowych dla celów podatkowych wyłącznie przepisów ustawy o rachunkowości, a zatem pozwała na ujmowanie różnic kursowych dla celów podatkowych poprzez wykazanie jedynie nadwyżki dodatnich lub ujemnych różnic kursowych danego okresu, ujętej w księgach rachunkowych. Podobnie wypowiedział się również Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z 16 lipca 2014 r. (nr IPPB5/423-381/14-2/IŚ).

Stanowisko Spółki potwierdzają również m.in.:

• interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 17 listopada 2015 r. (nr IBPB-1-2/4510-474/15/BKD),
• interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 3 lipca 2015 r. (nr IBPB-1-2/4510-32/15/MS),
• interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 3 lutego 2015 r. (nr ILPB4/423-534/14-2/ŁM),
• interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 21 stycznia 2015 r. (nr IBPBI/2/423-1307/14/MS oraz IBPBI/2/423-1308/14/MS),
• interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 7 stycznia 2015 r. (nr IPPB5/423-1055/14-2/IŚ).

Reasumując, zgodnie z zasadami ustalania różnic kursowych przez podatników stosujących tzw. rachunkową (bilansową) metodę ustalania różnic kursowych oraz biorąc pod uwagę autonomiczność bilansowej metody ustalania różnic kursowych względem przepisów Ustawy CIT, w przypadku ustalania różnic kursowych metodą rachunkową, o której mowa w art. 9b ust. 1 pkt 2 Ustawy CIT, możliwe będzie wykazanie różnic kursowych w wyniku podatkowym Spółki poprzez ujęcie w tym wyniku jedynie nadwyżki ujemnych bądź dodatnich różnic kursowych danego okresu, która będzie wynikać z zapisów w księgach rachunkowych Spółki (tj. ujęcie w wyniku podatkowym różnic kursowych per saldo).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, że w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 2 wydano odrębne rozstrzygniecie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Krakowie, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - t.j. Dz.U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach