Temat interpretacji

P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art. 14a § 4 w związku z art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. Nr 8 z 2005 r., poz. 60 ze zm.) Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie, udzielając pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych w indywidualnej sprawie Podatnika przedstawionej w piśmie z dnia 28.09.2006 r. (data wpływu do tut. Urzędu 29.09.2006 r.)

p o s t a n a w i a

uznać stanowisko Podatnika za prawidłowe.

U Z A S A D N I E N I E

Zgodnie ze stanem faktycznym podanym we wniosku, Podatnik (Spółka) leasinguje od 2 września 2003 r. 2 samochody Honda Civic. Samochody te posiadają homologację samochodów ciężarowych wydaną przez H. Sp. z o.o. nr PL*1008*01 (homologacja w załączeniu).

Umowy leasingu w dniu 10 maja 2004 r. zostały zgłoszone i zarejestrowane w tutejszym Urzędzie w związku ze zmianą przepisów określających sposób odliczenia VAT i sposobu określania samochodu ciężarowego. Zgodnie z nowymi przepisami zawartymi w ustawie VAT w/w samochody nie spełniają warunków samochodu ciężarowego.

W miesiącu październiku 2006 r. Spółka dokona wykupu w/w samochodów z firmy leasingowej.

W świetle powyższego Podatnik wnosi o wyjaśnienie, czy:

1) Czy zgodnie z obowiązującymi przepisami w/w samochód należy uznać za samochód ciężarowy względem ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (art. 16 ust. 3a)?

2) Czy zaliczenie kosztów związanych z eksploatacją w/w samochodu od dnia jego wykupu z firmy leasingowej wymaga prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu?

3) Jak należy prawidłowo rozliczyć prywatne jazdy pracowników w/w samochodem służbowym względem ustawy o podatku od towarów i usług i ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?

Ad. 1. Zdaniem Spółki w/w samochód należy uznać za samochód ciężarowy względem ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Uznając, że definicja samochodu osobowego dla podatku dochodowego od osób prawnych zawarta jest w art. 16 ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, Spółka uważa, że jej samochód nie zawiera się w w/w definicji. Posiada on homologację importera, a zgodnie z 50 punktem homologacji jego ładowność wynosi 505 kg.

Ad. 2. Zdaniem Spółki skoro przedmiotowy samochód jest względem ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych samochodem ciężarowym, to nie jest wymagane prowadzenie ewidencji pojazdu dla celu zaliczenia wydatków do kosztów uzyskania przychodów. Podatnik uważa, że samochód ten nie podlega również wyłączeniom z kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 pkt 30 i pkt 51 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, gdyż samochód będzie stanowił majątek podatnika.

Ad. 3. Wychodząc z założenia, że w/w samochód nie wymaga prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu, zdaniem Spółki ewidencję taką należy prowadzić wewnątrz firmy wyłącznie dla celów rozliczenia prywatnych jazd pracowników (ewidencja będzie zawierała prywatne przejazdy). Rozliczenie z pracownikiem będzie polegało na wycenie świadczonej mu usługi po cenie rynkowej. Przychód firmy wynikający z rozliczenia będzie przychodem Spółki względem ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie po zapoznaniu się z przedstawionym we wniosku stanem faktycznym stwierdza, co następuje:

Ad. 1

Ustawa z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) - dalej u.p.d.o.p. - zawiera legalną definicję samochodu osobowego, która została zawarta w art. 16 ust. 3a u.p.d.o.p. Zgodnie z nią, ilekroć w przepisach art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p. jest mowa o samochodzie osobowym - rozumie się przez to każdy samochód, który nie posiada homologacji producenta lub importera wymaganej dla samochodów innych niż osobowe oraz którego dopuszczalna ładowność nie przekracza 500 kg.

Jeśli zatem samochód posiada homologację inną niż dla samochodu osobowego, albo gdy jego dopuszczalna ładowność przekracza 500 kg, wówczas nie będzie on uznany za samochód osobowy. Jeśli samochód nie posiada żadnej homologacji, lecz jego ładowność przekracza 500 kg, również nie będzie on samochodem osobowym.

Ponieważ, jak wynika z wniosku Podatnika, samochód, którego dotyczy wniosek, posiada homologację importera, a zgodnie z 50 punktem homologacji jego ładowność wynosi 505 kg, wobec czego samochód ten w świetle przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie stanowi samochodu osobowego.

Ad. 2

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych zawiera pewne ograniczenia w zakresie zaliczania wydatków związanych z używaniem samochodów do kosztów uzyskania przychodów. W myśl art. 16 ust. 1 pkt 30 u.p.d.o.p. nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków ponoszonych na rzecz pracowników z tytułu używania przez nich samochodów na potrzeby podatnika:

a) w celu odbycia podróży służbowej (jazdy zamiejscowe) - w wysokości przekraczającej kwotę ustaloną przy zastosowaniu stawek za jeden kilometr przebiegu pojazdu,

b) w jazdach lokalnych - w wysokości przekraczającej wysokość miesięcznego ryczałtu pieniężnego albo w wysokości przekraczającej stawki za jeden kilometr przebiegu pojazdu,

określonych w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego ministra.

Do kosztów uzyskania przychodów nie wlicza się również, stosownie art. 16 ust. 1 pkt 51 u.p.d.o.p., wydatków z tytułu kosztów używania, dla potrzeb działalności gospodarczej, samochodów osobowych niestanowiących składników majątku podatnika - w części przekraczającej kwotę wynikającą z pomnożenia liczby kilometrów faktycznego przebiegu pojazdu dla celów podatnika oraz stawki za jeden kilometr przebiegu, określonej w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego ministra; podatnik jest obowiązany prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu.

Równocześnie zgodnie z art. 16 ust. 5 u.p.d.o.p. przebieg pojazdu, o którym mowa w ust. 1 pkt 30 i 51, powinien być, z wyłączeniem ryczałtu pieniężnego, udokumentowany w ewidencji przebiegu pojazdu, potwierdzonej przez podatnika na koniec każdego miesiąca. W razie braku tej ewidencji, wydatki z tytułu używania samochodów nie stanowią kosztu uzyskania przychodów.

Należy zgodzić się ze stanowiskiem Podatnika, że samochód, który został wykupiony z firmy leasingowej nie podlega w/w wyłączeniom z kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 pkt 30 i pkt 51 u.p.d.o.p., gdyż samochód będzie stanowił majątek podatnika, podczas gdy w cytowanych przepisach jest mowa o samochodach niestanowiących składników majątku podatnika. Ponadto w art. 16 ust. 1 pkt 51 u.p.d.o.p. jest mowa o samochodach osobowych, a jak wykazano powyżej przedmiotowy samochód nie jest samochodem osobowym w świetle ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Z przepisów omawianej ustawy wynika obowiązek prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu samochodów, o którym mowa w ust. 1 pkt 30 i 51 u.p.d.o.p. Ponieważ przedmiotowy samochód nie jest samochodem, o którym mowa we wskazanych przepisach, wobec tego nie dotyczy tego samochodu wymóg prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu, wskazany w art. 16 ust. 1 pkt 51 i art. 16 ust. 5 u.p.d.o.p.

Ad. 3

Tutejszy organ podatkowy podziela stanowisko Podatnika dotyczące rozliczenia korzystania przez pracowników z samochodów służbowych do jazd prywatnych. W tym celu może być wykorzystywana ewidencja przebiegu pojazdu - do wyliczenia wartości świadczenia.

W przypadku gdy pracownicy używają samochodów służbowych dla celów prywatnych, należy uznać, że Podatnik świadczy na ich rzecz usługę w postaci możliwości korzystania z tych samochodów. Usługa ta powinna być rozliczona zgodnie z cenami rynkowymi. Uzyskane z tego tytułu należności będą stanowić przychód Spółki na zasadach określonych w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych, w zależności od umowy łączącej pracownika ze Spółką, na podstawie której korzysta on z samochodu służbowego.

W związku z powyższym, Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie postanowił jak w sentencji.

Jednocześnie tutejszy organ podatkowy informuje, że interpretacja co do zakresu i sposobu stosowania prawa podatkowego w zakresie podatku od towarów usług została udzielona w odrębnych postanowieniach.

Niniejsza interpretacja odnosi się wyłącznie do przedstawionego przez Wnioskodawcę i przytoczonego w treści postanowienia stanu faktycznego oraz stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania postanowienia i jest aktualna do czasu zmiany stanu prawnego lub stanu faktycznego przedstawionego przez Pytającego.

Zgodnie z treścią art. 14b § 1 i 2 ustawy Ordynacja podatkowa przedmiotowa interpretacja nie jest wiążąca dla Podatnika, płatnika lub inkasenta, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia w drodze decyzji w trybie określonym w art. 14b § 5 w/w ustawy.

Na podstawie art. 14a § 4 ustawy Ordynacja podatkowa na niniejsze postanowienie zawierające interpretację służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w terminie 7 dni od doręczenia postanowienia za pośrednictwem Naczelnika Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie. W przypadku wniesienia zażalenia należy wnieść opłatę skarbową zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 oraz art. 9 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o opłacie skarbowej (t. j. Dz. U. Nr 253 z 2004 r., poz. 2532) w wysokości 5 zł od podania oraz 0,50 zł od każdego załącznika.