Temat interpretacji
Czy koszty nabycia oprzyrządowania stanowią koszty uzyskania przychodów działalności strefowej?
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zmianami) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zmianami) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 29 sierpnia 2011 r. (data wpływu 31 sierpnia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczące podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kwalifikacji wydatków na nabycie oprzyrządowania do kosztów działalności strefowej - jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 31 sierpnia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kwalifikacji wydatków na nabycie oprzyrządowania do kosztów działalności strefowej.
W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.
Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej w oparciu o zezwolenie z 5 kwietnia 2005 r. na prowadzenie działalności na obszarze SSE.
Spółka jest producentem uszczelniaczy stalowych i dynamicznych do pojazdów samochodowych, wykonując działalność produkcyjną, handlową i usługową w zakresie wyrobów wytworzonych na terenie Strefy.
W ramach działalności prowadzonej na terenie Strefy, Spółka dokonuje zakupu specjalistycznego oprzyrządowania od podmiotów zewnętrznych oraz ponosi wydatki związane z rozbudową i instalacją tego oprzyrządowania do całości linii produkcyjnej Spółki.
Specyfika branży motoryzacyjnej, w której Spółka działa wymusza, iż nabywane oprzyrządowanie, co do zasady, przeznaczone jest wyłącznie do produkcji określonego typu produktu (tj. pod określoną markę i model pojazdu). Tym samym, bez zakupu zindywidualizowanego oprzyrządowania, Spółka nie miałaby możliwości prowadzenia działalności polegającej na produkcji konkretnych wyrobów. Nabyte oprzyrządowanie nie może zostać także wykorzystane w innej działalności niż objętej konkretnym zamówieniem, co wynika najczęściej z warunków technicznych.
Przed rozpoczęciem produkcji wyrobów (względnie we wczesnej fazie produkcji) dla określonej marki i modelu pojazdu, do którego wykorzystywane było konkretne oprzyrządowanie, podlega ono zbyciu na rzecz podmiotu, dla którego produkowane są owe wyroby. Zdarza się, że obowiązek zbycia (odsprzedania) takiego oprzyrządowania wynika wprost z warunków umów zawieranych przez Spółkę z odbiorcą wyrobów.
W związku z powyższym zadano następujące pytania.
- Czy koszty nabycia oprzyrządowania stanowią koszty uzyskania przychodów działalności strefowej...
- Czy wynik z tytułu zbycia oprzyrządowania, tj. odpowiednio dochód lub strata powinien zostać alokowany do działalności zwolnionej z opodatkowania na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych...
Niniejsza interpretacja stanowi ocenę stanowiska Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym przedstawionego stanu faktycznego i pytania pierwszego. W pozostałym zakresie zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.
Prezentując własne stanowisko w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego Jednostka wskazuje, iż na podstawie art. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty. Z kolei, jak wynika z art. 12 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych, dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie Strefy w ramach zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 tej ustawy, przez osoby prawne lub osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą są zwolnione od podatku dochodowego, odpowiednio na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych lub w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Zgodnie natomiast z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6, uzyskane z tytułu działalności gospodarczej prowadzonej na terenie Strefy na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy o SSE, przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości zgodnie z odrębnymi przepisami. Konsekwentnie, zwolnienie przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie Strefy. Jak zatem wynika z powyższego, warunkiem skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania jest:
- posiadanie zezwolenia na prowadzenia określonego rodzaju działalności na terenie SSE oraz
- uzyskanie dochodu z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie Strefy (działalności objętej zezwoleniem).
A contrario, działalność gospodarcza, która nie spełnia kumulatywnie ww. przesłanek, powinna być rozpoznawana, jako działalność pozastrefowa, tj. opodatkowana podatkiem dochodowym od osób prawnych na zasadach ogólnych.
Spółka prowadzi na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej działalność polegającą na produkcji uszczelniaczy stalowych i dynamicznych do pojazdów samochodowych, wykonując tym samym działalność produkcyjną, handlową i usługową objętą uzyskanym przez nią zezwoleniem strefowym. W celu prowadzenia działalności i wytwarzania produktów na terenie Strefy konieczne jest dokonywanie zakupu oprzyrządowania, które do takiej produkcji będzie wykorzystywane (tj. dedykowane pod określony model i markę pojazdu). Oprzyrządowanie wykorzystywane jest wyłącznie do działalności prowadzonej na terenie Strefy.
W opinii Spółki zbycie oprzyrządowania wykorzystywanego do działalności prowadzonej na terenie Strefy po wykonaniu zamówienia, które realizowane było na terenie Strefy stanowi normalne następstwo prowadzenia działalności gospodarczej. Na podkreślenie zasługuje również fakt, że zbycie takiego oprzyrządowania jest typowym zjawiskiem występującym w przemyśle samochodowym i wiąże się z jego specyfiką. Na uwagę zasługuje fakt, że oprzyrządowanie może zostać wykorzystane jedynie przy produkcji określonego modelu i marki pojazdu i nie ma możliwości wykorzystania go do dalszej działalności, zarówno prowadzonej na terenie Strefy jak i (teoretycznie) poza nią. Należy również zauważyć, że utrzymywanie takiego oprzyrządowania po jego wykorzystaniu byłoby nieracjonalne gospodarczo, a w niektórych przypadkach również niezgodne z umowami zawartymi z podmiotami zamawiającymi produkty u Spółki (kwestia tajemnicy handlowej producenta oprzyrządowania i nabywcy produktów).
W związku z powyższym oprzyrządowanie wykorzystywane do produkcji wyrobów na terenie Strefy będzie stanowiło składnik majątkowy, który należy przypisać do działalności zwolnionej od opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych. Tym samym, wydatki poniesione na zakup oraz związane z zakupem oprzyrządowania powinny zostać uznane za dokonane w związku z prowadzoną działalnością w Strefie. Wydatki te ponoszone są bowiem w celu uzyskania przychodu z działalności prowadzonej na terenie Strefy, ewentualnie zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodu zwolnionego od podatku dochodowego od osób prawnych.
Konsekwencją takiego przypisania powinno być alokowanie wyniku na transakcji zbycia przedmiotowego oprzyrządowania również do działalności strefowej (tj. zwolnionej od podatku dochodowego od osób prawnych).
Prezentowane stanowisko Spółki koresponduje m.in. ze stanowiskiem Naczelnika Pierwszego Śląskiego Urzędu Skarbowego w Sosnowcu wyrażonym w postanowieniu w sprawie interpretacji przepisów prawa podatkowego z dnia 23 grudnia 2005 r., który w odpowiedzi na pytanie podatnika: Czy przychód wynikający ze sprzedaży maszyn i form klientom, które zostały zakupione na ich zlecenie w celu wykorzystania do produkcji wyrobów objętych zezwoleniem na prowadzenie działalności w specjalnej strefie ekonomicznej powinien zostać zakwalifikowany do działalności zwolnionej czy opodatkowanej... uznał zdanie podatnika za prawidłowe. Jednostka podkreśla także, iż w ww. piśmie stwierdzono, że oceniając przedstawiony przez Spółkę stan faktyczny na gruncie obowiązujących przepisów, należy stwierdzić, że stanowisko zaprezentowane przez Wnioskodawcę w zakresie uznania za przychody ze źródła dochodów zwolnionego od podatku dochodowego od osób prawnych przychodów wynikających ze sprzedaży maszyn i form klientom uprzednio zakupionych na ich zlecenie w celu wykorzystania do produkcji - jest prawidłowe.
W związku z powyższym Spółka stoi na stanowisku, że koszty nabycia oprzyrządowania stanowią koszty uzyskania przychodów działalności strefowej. Jednocześnie wynik z tytułu zbycia takiego oprzyrządowania, tj. odpowiednio dochód albo strata powinny również zostać alokowane do działalności zwolnionej z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych, tj. korzystającej ze zwolnienia określonego w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy.
Jednostka podkreśla także, iż prezentowane przez nią stanowisko jest całkowicie zbieżne ze zdaniem Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach wyrażonym w interpretacjach indywidualnych z dnia 23 listopada 2010 r. o sygn. IBPBI/2/423-1491/10/AK i IBPBI/2/423-1114/10/AK odnoszących się do analogicznego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. W przywołanych interpretacjach Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach uznał w szczególności, że: (...) W związku z powyższym ponieważ specjalistyczne oprzyrządowanie jest wykorzystywane do produkcji prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie odpowiedniego zezwolenia to koszty nabycia oprzyrządowania winny zostać zaliczone do kosztów działalności strefowej. Również wynik (tj. odpowiednio dochód albo strata) na transakcji sprzedaży tego oprzyrządowania wpływa na wysokość dochodu z tytułu działalności strefowej, zwolnionej z opodatkowania na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zatem stanowisko Spółki należy uznać za prawidłowe.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie pytania pierwszego uznaje się za prawidłowe.
Stosownie do przepisu art. 12 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (t. j. Dz. U. z 2007 r., Nr 42, poz. 274, ze zm.), dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy w ramach zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1, przez osoby prawne lub osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą są zwolnione od podatku dochodowego, odpowiednio na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych lub w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Z kolei, przepis art. 16 ust. 1 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych stanowi, iż podstawą do korzystania z pomocy publicznej, udzielanej zgodnie z ustawą, jest zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie danej strefy, uprawniające do korzystania z pomocy publicznej, zwane dalej zezwoleniem.
Zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie danej strefy, o którym mowa w cytowanym powyżej przepisie uprawnia do prowadzenia działalności gospodarczej na terenie strefy i korzystania z pomocy publicznej. Określa ono przedmiot i warunki prowadzenia działalności (art. 16 ust. 1 i 2 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych). Zgodnie z ustępem 4 tego przepisu, organem, który udziela, cofa i zmienia zezwolenie jest minister właściwy do spraw gospodarki.
W myśl art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2011 r., Nr 74, poz. 397, ze zm.), wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.
Przedmiotowe zwolnienie przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy art. 17 ust. 4 ustawy podatkowej.
Powyższe regulacje prawne ustanawiają fundamentalne warunki korzystania z ulgi podatkowej z tytułu prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej działalności gospodarczej. Zasadniczym elementem stosowania ulg jest łączne wystąpienie dwóch warunków:
- prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej,
- uzyskiwanie dochodu z działalności gospodarczej określonej w zezwoleniu.
Niniejsze warunki, jak każdy wyjątek od zasady powszechności opodatkowania, należy interpretować ściśle. Przedmiotowe zwolnienie podatkowe przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej fizycznie na terenie strefy. Jeżeli część działalności podmiotu prowadzona jest poza strefą, dochód z tej części pochodzący nie podlega zwolnieniu. Podstawą do korzystania ze zwolnienia jest zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie danej strefy, uprawniające do korzystania z pomocy publicznej. Zezwolenie określa przedmiot działalności gospodarczej oraz warunki jej prowadzenia.
Jednocześnie przepisy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60, ze zm.) Ordynacji podatkowej nie zawierają żadnych podstaw do dokonywania przez Ministra Finansów interpretacji decyzji administracyjnych wydawanych na podstawie ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071, ze zm.). Wątpliwości, co do treści decyzji administracyjnej wyjaśniane są w drodze postanowienia, na wniosek strony, przez organ, który wydał decyzję (art. 113 § Kodeksu). W konsekwencji, nie jest możliwe w oparciu o przepisy art. 14b Ordynacji podatkowej rozstrzygnięcie, czy dany rodzaj działalności podmiotu jest objęty przedmiotem zezwolenia, czy też nie.
W analizowanej sprawie Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą na terenie specjalnej strefy ekonomicznej. W ramach działalności prowadzonej na terenie strefy, Spółka dokonuje zakupu specjalistycznego oprzyrządowania do produkcji uszczelniaczy stalowych i dynamicznych dla branży motoryzacyjnej oraz ponosi wydatki związane z rozbudową i instalacją tego oprzyrządowania do całości linii produkcyjnej Spółki. Jednostka wskazuje ponadto, iż specyfika branży motoryzacyjnej, w której działa wymusza, iż nabywane oprzyrządowanie, co do zasady, przeznaczone jest wyłącznie do produkcji określonego typu produktu (tj. pod określoną markę i model pojazdu). Tym samym, bez zakupu zindywidualizowanego oprzyrządowania, Spółka nie miałaby możliwości prowadzenia działalności polegającej na produkcji konkretnych wyrobów. Nabyte oprzyrządowanie nie może zostać także wykorzystane w innej działalności niż objętej konkretnym zamówieniem, co wynika najczęściej z warunków technicznych.
Wydatki na nabycie przedmiotowego oprzyrządowania, mając na uwadze normę art. 15 ust. 1 ustawy stanowiącego, iż kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1, stanowią koszt podatkowy pod warunkiem wykazania związku pomiędzy poniesieniem kosztu a uzyskaniem przychodu (zabezpieczeniem jego źródła). Podstawowym bowiem kryterium kwalifikowania kosztów jest cel w jakim zostały one poniesione. W przedmiotowej sprawie nabycie specjalistycznego oprzyrządowania jest elementem produkcji Wnioskodawcy, a proces produkcyjny dotyczy wyrobów określonych w zezwoleniu. Oznacza to, że ponoszone koszty warunkują możliwość produkcji wyrobów określonych w zezwoleniu. Należy więc uznać, że dotyczą one przychodów osiąganych z działalności prowadzonej na terenie strefy, tym samym są kosztem uzyskania przychodów z działalności strefowej.
Reasumując w przedmiotowym stanie faktycznym koszty ponoszone przez Spółkę na nabycie oprzyrządowania do produkcji, mają związek z prowadzoną działalnością na terenie SSSE. W konsekwencji, ww. koszty winny zostać zaliczone do kosztów działalności strefowej.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10 562 Olsztyn, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.
Wniosek ORD-IN
Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy