Czy firma może zaliczać do podatkowych kosztów uzyskania przychodu tworzoną w takim celu rezerwę w kolejnych latach podatkowych przez okres, w którym ... - Interpretacja - IBPB3/423-673/08/BG

ShutterStock
Interpretacja indywidualna z dnia 27.10.2008, sygn. IBPB3/423-673/08/BG, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Temat interpretacji

Czy firma może zaliczać do podatkowych kosztów uzyskania przychodu tworzoną w takim celu rezerwę w kolejnych latach podatkowych przez okres, w którym eksploatuje składowisko?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 16 lipca 2008 r. (data wpływu do tut. BKIP w dniu 11 sierpnia 2008 r.) skorygowanym w dniu 08 września 2008 r. i uzupełnionym w dniu 09 października 2008 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów rezerwy na przyszłe zobowiązania dotyczące eksploatacji składowiska jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 sierpnia 2008 r. wpłynął do tut. BKIP ww. wniosek, skorygowany wnioskiem który wpłynął w dniu 08 września 2008 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów rezerwy na przyszłe zobowiązania dotyczące eksploatacji składowiska.
Wniosek nie spełniał wymogów formalnych dlatego też pismem z dnia 02 października 2008 r. wezwano do ich uzupełnienia. Uzupełniony wniosek wpłynął do tut. BKIP w dniu 09 października 2008 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka z o.o. prowadzi działalność polegającą na unieszkodliwieniu (przez składowanie) i odzysk odpadów.

Z uwagi na charakter działalności spółka zobligowana jest Rozporządzeniem Ministra Środowiska z dnia 9 grudnia 2002 r. (Dz. U. Nr 220, poz. 1858) w sprawie zakresu, czasu, sposobu oraz warunków prowadzenia monitoringu składowisk odpadów - § 2 - do trzyfazowego monitorowania:

  1. Przed eksploatacją tj. do dnia uzyskania pozwolenia na użytkowanie składowiska.
  2. W trakcie eksploatacji tj. w okresie od dnia uzyskania pozwolenia do dnia uzyskania zgody na zamknięcie składowiska.
  3. Po eksploatacji tj. w okresie 30 lat od dnia uzyskania decyzji o zamknięciu składowiska odpadów.

Rozporządzenie określa szczegółowo parametry i częstotliwość pomiarów monitoringowych każdej fazy (załącznik do rozporządzenia). W/w pomiary dokonywane są przez specjalistyczne podmioty i wiążą się z określonymi, stałymi kosztami ponoszonymi przez spółkę z tego tytułu.

W związku z tym, iż ostatnia III faza monitoringu tzw. poeksploatacyjna obejmuje okres 30 lat od dnia uzyskania decyzji o zamknięciu składowiska odpadów tj. w okresie gdy spółka nie będzie już uzyskiwać przychodów z tytułu eksploatacji tego składowiska. Spółka chce rozpocząć tworzenie rezerwy w formie funduszu jeszcze w okresie eksploatacji składowiska i uzyskiwania z tego tytułu przychodów, który po zamknięciu składowiska zostałby zużyty wyłącznie w celu sfinansowania kosztów monitoringu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy firma może zaliczać do podatkowych kosztów uzyskania przychodu tworzoną w takim celu rezerwę w kolejnych latach podatkowych przez okres, w którym eksploatuje składowisko...

Zdaniem Spółki, ma ona prawo zaliczyć do podatkowych kosztów uzyskania przychodu, tworzone w formie funduszu, rezerwy na przyszłe obowiązkowe zobowiązania, które powstaną po zakończeniu tejże działalności i w związku z jej zakończeniem, ale ściśle związane z obecnie prowadzoną działalnością i uzyskiwanymi przychodami (art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych).

Podatnik jest zobligowany ustawowo do ponoszenia kosztów w okresie gdy nie będzie mógł ich już rozliczyć z odpowiadającymi im przychodami.

Kosztem uzyskania przychodów są także podstawowe odpisy i wpłaty na fundusze, jeżeli obowiązek lub możliwość ich tworzenia w ciężar kosztów określają odrębne ustawy.

Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 9 grudnia 2002r. (Dz. U. Nr 220, poz. 1858) w sprawie zakresu, czasu, sposobu oraz warunków prowadzenia monitoringu składowisk odpadów (§ 2), wprawdzie - wprost nie mówi o tworzeniu takiego funduszu, ale nakładając obowiązek monitoringu w okresie 30 lat po zamknięciu składowiska odpadów obliguje firmę do zapewnienia odpowiednich środków na ten cel - zwłaszcza, że w tym okresie firma nie będzie juz uzyskiwała przychodów z eksploatacji składowiska.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Prawo tworzenia funduszu rekultywacji przysługuje przedsiębiorstwom wydobywającym minerały metodą odkrywkową oraz innym przedsiębiorstwom prowadzącym działalność gospodarczą, której towarzyszy powstawanie hałd lub degradacja terenu (art. 9 ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o gospodarce finansowej przedsiębiorstw państwowych t. j. Dz. U. z 1992 r. Nr 6, poz. 27 ze zm.). Z powyższego przepisu nie wynika jednak, aby miał on zastosowanie wyłącznie do przedsiębiorstw państwowych. Odpis na ten fundusz mają zatem prawo zaliczać do kosztów uzyskania przychodów wszystkie te jednostki, które zobowiązane są do rekultywacji terenów poeksploatacyjnych.

Obowiązek rekultywacji i monitoringu składowiska odpadów po jego zamknięciu określony został w art. 59 ust. 1 pkt 3 oraz pkt 7 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach (t. j. Dz. U. z 2007 r. Nr 39, poz. 251 ze zm.).

Stosownie natomiast do postanowień art. 16 ust. 1 pkt 29 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r., Nr 54, poz. 654 ze zm.), nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów na fundusz rekultywacji w wysokości przekraczającej kwotę określoną przez podatnika na dany rok w planie rekultywacji terenów poeksploatacyjnych, skorygowaną o kwotę pozostałości środków tego funduszu według stanu na początek roku podatkowego.

Zatem podatnik może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów odpisy na fundusz rekultywacji wyłącznie do wysokości limitu, jaki stanowi kwota określona przez niego na dany rok w planie rekultywacji terenów poeksploatacyjnych przy czym limit ten dodatkowo podlega korekcie o kwotę środków funduszu niewykorzystaną w poprzednim roku podatkowym. Wskazany przepis określa jednoznacznie zasady obciążania kosztów uzyskania przychodów odpisami na fundusz rekultywacji utworzony przez podatnika, ustalając precyzyjnie określony ich limit, który może być zaliczony do tych kosztów.

Stanowisko Spółki odnośnie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów rezerw tworzonych w formie funduszu w kolejnych latach podatkowych przez okres w którym eksploatuje składowisko jest prawidłowe, pod warunkiem spełnienia dyspozycji art. 16 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych dotyczącego limitu odpisów.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach