Temat interpretacji

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 11.07.2008r. (data wpływu 21.07.2008r.) oraz piśmie z dnia 29.09.2008r. (data nadania 30.09.2008r., data wpływu 02.10.2008r.), uzupełniającym braki formalne na wezwanie z dnia 19.09.2008r. Nr IP-PB3-423-1081/08-2/DG (data nadania 19.09.2008r., data doręczenia 24.09.2008r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

1. wydatków w postaci wypłaconych nagród dla pracowników, uiszczonych składek związanych z pracowniczym programem emerytalnym - jest prawidłowe,
2. wydatków w postaci składek na ubezpieczenie społeczne oraz Fundusz Pracy finansowanych i uiszczanych przez Spółkę jako płatnika - jest nieprawidłowe.
   
   

UZASADNIENIE

W dniu 21 lipca 2008r. wpłynął wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na nagrody wraz ze składkami na Fundusz Pracy, Z oraz Pracowniczy Program Emerytalny.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Część zysku za 2007 rok zostanie przeznaczona na nagrody dla pracowników. Prawo do otrzymywania premii i nagród wynika z zapisu w Zakładowym Układzie Zbiorowym Pracy. Wypłata nagród zostanie dokonana w lipcu 2008 roku. Dla pracowników wypłata nagrody z zysku jest dodatkowym przychodem obciążonym składką Z i podatkiem dochodowym od osób fizycznych tak jak każde inne wynagrodzenie. Dla pracodawcy jest to dodatkowy koszt powiązany z osiągniętym przychodem, a jego wysokość uzależniona jest od osiągniętego zysku netto za miniony rok obrotowy. Spółka od tego wynagrodzenia odprowadzi składki Z, Fundusz Pracy oraz na Pracowniczy Program Emerytalny.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r o podatku dochodowym od osób prawnych kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Wynagrodzenie wypłacane pracownikom za wykonaną pracę w ramach stosunku pracy wraz z narzutami jest kosztem uzyskania przychodów. Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych. Do kosztów uzyskania przychodów pracodawca zaliczyć może kwoty składek na ubezpieczenie społeczne pracowników w części ponoszonej ze środków własnych pracodawcy. Ponadto do kosztów uzyskania przychodów zaliczyć można także kwoty składek na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych. Art. 15 ust. 1d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowi natomiast, iż kosztami uzyskania przychodów są również wydatki poniesione przez pracodawcę na zapewnienie prawidłowej realizacji pracowniczego programu emerytalnego w rozumieniu przepisów o pracowniczych programach emerytalnych. Uważamy, że skoro poniesiony wydatek jest związany z przychodem, jest obciążony wszystkimi narzutami jak każde inne wynagrodzenie, nie został wymieniony w art. 16 ustawy, a tylko jego wysokość jest uzależniona od osiągniętego zysku, można go w całości uznać z koszt uzyskania przychodów. Tym samym kosztem uzyskania przychodów są również narzuty od tego wynagrodzenia, nie ma tu bowiem zastosowania przepis art. 16 ust. 1 pkt 40 ustawy.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Powyższe oznacza, że wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami. Przy czym zwrot w celu oznacza to, że nie każdy wydatek poniesiony przez podatnika w związku z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą podlega odliczeniu od podstawy opodatkowania, lecz tylko ten wydatek, który pozostaje w takim związku przyczynowo-skutkowym, że poniesienie go ma wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodów, albo zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów.

Jednocześnie w przepisach art.15 ust. 1b-1h oraz ust. 1q tej ustawy określone zostały szczególne rodzaje wydatków (kosztów), których poniesienie uprawnia do zaliczenia ich do kosztów podatkowych. Wydatkami tymi są m.in. wydatki poniesione przez pracodawcę na zapewnienie prawidłowej realizacji pracowniczego programu emerytalnego w rozumieniu przepisów o pracowniczych programach emerytalnych na podstawie art. 15 ust. 1d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Tym samym przepis art. 15 ust. 1d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowi podstawę do zaliczania do kosztów podatkowych wydatków (w tym składek podstawowych) ponoszonych przez pracodawców w ramach realizowanych pracowniczych programów emerytalnych, bez względu na formę w jakich są one prowadzone. Dotyczy to zatem także opłacanej przez pracodawców składki na pracowniczy program emerytalny prowadzony w formie grupowego ubezpieczenia na życie pracowników z zakładem ubezpieczeń.

W związku z faktem, iż Spółka wypłaciła nagrody dla pracowników z wypracowanego zysku za rok poprzedni, odnieść należy się również do treści art. 16 ust. 1 pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zgodnie z którym nie uważa się za koszty uzyskania przychodów składek na ubezpieczenie społeczne oraz na Fundusz Pracy i na inne fundusze celowe utworzone na podstawie odrębnych ustaw - od nagród i premii, wypłacanych w gotówce lub w papierach wartościowych z dochodu po opodatkowaniu podatkiem dochodowym. Aby zastosować niniejszy przepis spełnione muszą być zatem wszystkie wymienione przesłanki związane z wypłatą premii i nagród z zysku w odpowiedniej formie płatności. Zatem w przypadku wypłaty nagród w formie pieniężnej z wypracowanego zysku, a zatem z dochodu pracodawcy po jego opodatkowaniu bez względu na datę poniesienia takiego wydatku, obowiązkowe składki na ubezpieczenie społeczne oraz Fundusz Pracy i na inne fundusze celowe utworzone na podstawie odrębnych ustaw nie będą stanowić kosztów uzyskania przychodów.

Mając na uwadze powyższe, należy stwierdzić, iż do kosztów uzyskania przychodów w dacie ich faktycznego poniesienia, Spółka zaliczyć może wydatki w postaci wypłaconych z wypracowanego zysku nagród dla pracowników. Stosownie do art. 16 ust. 1 pkt 57 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wydatki te mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów dopiero w dacie, w którym przedmiotowe wynagrodzenia (nagrody) zostały faktycznie wypłacone osobom uprawnionym, dokonane lub postawione do dyspozycji. Należy zaznaczyć, że kosztami uzyskania przychodów dla Spółki w dacie wypłaty jest wynagrodzenie (nagroda) brutto, tj. obejmujące składki na ubezpieczenie społeczne finansowane przez pracownika i uiszczone przez Spółkę jako płatnika.

Reasumując, Spółka:

• może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wydatki w postaci wypłaconych z wypracowanego zysku nagrody dla pracowników - stosownie do art. 16 ust. 1 pkt 57 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wydatki te mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów dopiero w dacie, w którym przedmiotowe wynagrodzenia (nagrody) zostały faktycznie wypłacone osobom uprawnionym, dokonane lub postawione do dyspozycji

• może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów uiszczone składki związane z pracowniczym programem emerytalnym. Składki te stanowić będą koszt uzyskania przychodów w dacie ich poniesienia - przepis art. 15 ust. 1d stanowi samoistną podstawę do zaliczania do kosztów podatkowych wszystkich wydatków (w tym składek) w związku z realizacją pracowniczego programu emerytalnego.,

• nie może zaliczyć w ciężar kosztów uzyskania przychodów składki na ubezpieczenie społeczne oraz Fundusz Pracy z tytułu wypłat przedmiotowych nagród finansowane i uiszczone przez Spółkę jako płatnika, w związku z art. 16 ust. 1 pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych,.
  
  

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.