Temat interpretacji

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz.770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej, przedstawione we wniosku z dnia 28 marca 2008 r. (data wpływu 28.03.2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie wartości niematerialnych i prawnych jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 marca 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

• wartości niematerialnych i prawnych,
• momentu wprowadzenia nabytych na podstawie umowy sprzedaży wartości niematerialnych i prawnych do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,
• momentu wprowadzenia nabytych w wyniku wniesienia wkładu niepieniężnego wartości niematerialnych i prawnych do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,
• kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący opis zdarzenia przyszłego.

Spółka została utworzona w 1998 r. na podstawie aktu założycielskiego sporządzonego w formie aktu notarialnego. Spółka została wpisana do rejestru przedsiębiorców. Podstawowym przedmiotem działalności Spółki jest produkcja destylowanych napojów alkoholowych. Od końca 2004 r. 100% udziałowcem Spółki jest X. S.A., nad którym kontrolę posiada francuski koncern PR.

X. S.A. jest właścicielem praw do znaków towarowych za granicą (np. takich znaków towarowych jak wyraz W, etykieta wódki W), na podstawie których X. przysługuje wyłączne prawo używania tychże znaków na terytorium danego kraju (prawa ochronne do znaków towarowych za granicą). Przysługujące X. prawa mają treść zbliżoną/podobną jak prawa ochronne do znaku towarowego określone w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1117 z późn. zm.). Ochrona została udzielona X. na terytoriach, gdzie Spółka prowadzi działalność obejmującą sprzedaż wódki W, np. we Francji, w Niemczech, w Stanach Zjednoczonych Ameryki Północnej, w Japonii. Część praw ochronnych do znaków towarowych za granicą została zarejestrowana na podstawie konwencji międzynarodowych, których stroną jest Polska, wskazanych w art. 3 ustawy - Prawo własności przemysłowej. W przeważającej jednak większości przypadków rejestracja praw ochronnych do znaków towarowych za granicą nastąpiła na podstawie wniosku złożonego przez X. do właściwego w danym kraju urzędu zajmującego się rejestracją znaków towarowych (odpowiednik Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej). X. posiada certyfikaty, potwierdzające przyznanie praw ochronnych do znaków towarowych na danym terytorium.

Obecnie, na podstawie umowy licencyjnej pomiędzy X. a Spółką, wykorzystuje ona w swojej działalności prawa ochronne do znaków towarowych za granicą dla potrzeb związanych z prowadzoną przez siebie działalnością gospodarczą, tj. sprzedażą wódki W. Za przedmiotową licencję Spółka wypłaca X. odpowiednie wynagrodzenie.

W obecnej chwili Spółka rozważa nabycie od X. praw ochronnych do znaków towarowych za granicą:

1. w drodze umowy sprzedaży zawartej pomiędzy X. jako sprzedającym, a Spółką jako kupującym za cenę rynkową albo
2. w postaci wkładu niepieniężnego obejmującego ww. prawa ochronne do znaków towarowych za granicą wniesionego przez X. do Spółki.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Stanowisko Wnioskodawcy w części dotyczącej pytania nr 1 jest następujące.

Spółka uważa, iż prawa ochronne do znaków towarowych za granicą stanowią, zgodnie z normą art. 16b ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wartości niematerialne i prawne, ponieważ:

• prawa ochronne do znaków towarowych za granicą stanowią prawa określone w art. 16b ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w przedmiotowym przepisie ustawodawca wskazuje, że wartościami niematerialnymi i prawnymi podlegającymi amortyzacji są prawa określone w ustawie - Prawo własności przemysłowej. Jednym zaś z praw (typów praw) określonych w przedmiotowym akcie jest prawo ochronne do znaku towarowego, które charakteryzuje się tym, że podmiot, któremu ono przysługuje, ma wyłączność na używanie znaku towarowego na wskazanym terytorium i korzysta w tym zakresie z ochrony prawnej. Spółka pragnie podkreślić, że taki właśnie charakter mają prawa, które zostaną nabyte od X. (tj. prawa ochronne do znaków towarowych za granicą).
• przewidywany okres używania przez Spółkę ww. praw ochronnych do znaków towarowych za granicą jest dłuższy niż rok Spółka zamierza kontynuować prowadzenie na rynkach zagranicznych (co do których nabyte zostałyby ww. prawa ochronne do znaków towarowych za granicą) działalności dystrybucyjnej produktów opatrzonych znakiem towarowym W przez okres dłuższy niż rok.
• prawa ochronne do znaków towarowych za granicą nadają się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia ich do używania Spółka będzie te prawa używać od momentu ich nabycia. Należy podkreślić, iż już w chwili obecnej Spółka wykorzystuje przedmiotowe prawa na podstawie umowy licencyjnej zawartej z X.

Prawa ochronne do znaków towarowych za granicą będą wykorzystywane przez Spółkę na potrzeby związane z prowadzoną działalnością gospodarczą Spółka prowadzi i będzie prowadzić na rynkach zagranicznych działalność dystrybucyjną, której przedmiotem są produkty opatrzone znakiem towarowym W.

W związku z powyższym, zdaniem Spółki, nie powinno budzić wątpliwości, że prawa ochronne do znaków towarowych za granicą, które Spółka nabędzie na podstawie umowy sprzedaży lub w formie aportu, są wartościami niematerialnymi i prawnymi w rozumieniu art. 16b ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy, w zakresie pytania nr 1, w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie dodaje się, iż w zakresie pozostałych pytań zostały wydane odrębne interpretacje, i tak:

• w zakresie pytania drugiego w dniu 25 czerwca 2008 r. nr ILPB3/423-200/08-3/HS,
• w zakresie pytania trzeciego w dniu 25 czerwca 2008 r. nr ILPB3/423-200/08-4/HS.

Natomiast w zakresie pytania czwartego wydane zostało w dniu 25 czerwca 2008 r. postanowienie nr ILPB3/423-200/08-5/HS o umorzeniu postępowania w tej części.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.