Temat interpretacji

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 08 października 2007 r. (data wpływu 12.10.2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zwolnienia przedmiotowego działalności prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12.10.2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zwolnienia przedmiotowego działalności prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej.

Pismem z dnia 07.01.2008 r. Spółka uzupełniła opis zdarzenia przyszłego oraz sprecyzowała pytanie podatkowe.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

E. Sp. z o.o. działa na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej w SSE z dnia 21.12.2000 r. na terenie Kostrzyńsko-Słubickiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej. E. Sp. z o.o. jest dużym przedsiębiorcą (wg analizy Spółki na dzień 01 maja 2004 r. w oparciu o definicje mikro, małego lub średniego przedsiębiorstwa określoną w Zaleceniu Komisji nr 96/28X/EX z dnia 03.04.1996 r. ( Dz. U. L 107, 30.04.1996, str. 4). Biorąc jednak pod uwagę duże zmiany w definicji MSP (nowa definicja MSP), które obowiązują od 01.01.2005 r., Spółka obecnie może być traktowana jako MSP.

W punkcie 2 zezwolenia ustalono limit wydatków inwestycyjnych (co najmniej 500.000 Euro, docelowo do dnia 30.06.2004 r.), a w punkcie 3 zezwolenia ustalono wielkość zatrudnienia (co najmniej 35 pracowników w terminie do dnia 30.06.2004 r.). E. Sp. z o.o. wysokość zwolnienia od podatku dochodowego zamierza ustalać na podstawie § 5 ust. 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 9 września 1997 r. w sprawie ustanowienia Kostrzyńsko-Słubickiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej, który umożliwia podmiotowi wybór jednej z podstaw zwolnienia. Spółka zamierza skorzystać ze zwolnienia ustalonego w oparciu o § 5 ust. 3 ww. rozporządzenia deklarując wymaganą wysokość poniesionych nakładów inwestycyjnych. E. Sp. z o.o. nie zamierza korzystać ze zwolnienia z podatku dochodowego z tytułu utrzymania wymagalnej liczby zatrudnionych określonego w § 5 ust. 4 ww. rozporządzenia. O wybranej podstawie zwolnienia Spółka powiadomiła urząd skarbowy właściwy w sprawach podatku dochodowego.

W uzupełnieniu do złożonego wniosku wskazano, iż zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie strefy, uprawniające do korzystania z pomocy publicznej, obligowało Spółkę E. do poniesienia zarówno wydatków inwestycyjnych jak i osiągnięcia wymaganej wielkości zatrudnienia ale do dnia 30 czerwca 2004 r. Spółka skorzystała z prawa do wystąpienia z wnioskiem do ministra właściwego do spraw gospodarki o zmianę podstaw prawnych ulgi, poprzez zastosowanie do Spółki przepisów dotyczących zwolnień podatkowych określonych w art. 5 ustawy z dnia 02.10.2003 r. o zmianie ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych i niektórych innych ustaw, w miejsce art. 12 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych w brzmieniu z dnia 31.12.2000 r. Ponadto Spółka sprecyzowała pytanie podatkowe, wyjaśniając, iż zatrudnienie mniejsze niż 35 etatów dotyczy okresu po 30 czerwca 2004 r. W zezwoleniu określono poziom zatrudnienia, jaki Spółka zobowiązana była osiągnąć do dnia 30.06.2004 r. Zobowiązanie to zostało przez Spółkę spełnione. Nie określono jednak okresu, w jakim Spółka zobowiązana jest utrzymać to zatrudnienie.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Zdaniem Wnioskodawcy nie jest konieczne utrzymanie stanu zatrudnienia na wysokości 35 pełnych etatów, ponieważ Spółka nie będzie korzystać z tej podstawy zwolnienia. Zatem zmniejszenie stanu zatrudnienia nie spowoduje utraty zwolnienia podatkowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zasady i tryb ustanawiania specjalnych stref ekonomicznych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zarządzanie strefami oraz szczegółowe zasady i warunki prowadzenia na ich terenie działalności gospodarczej określiła ustawa z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. Nr 123, poz. 600 z późn. zm.)

Zgodnie z art. 12 ust.1 tej ustawy w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2000 r. dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1, przez osoby prawne lub osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą mogą być, w drodze rozporządzenia Rady Ministrów, całkowicie zwolnione odpowiednio od podatku dochodowego od osób prawnych i podatku dochodowego od osób fizycznych w okresie równym połowie okresu, na jaki ustanowiona została strefa. Art. 12 ust. 5 ww. ustawy zawierał postanowienie, że Rada Ministrów w rozporządzeniu, o którym mowa w art. 4 ust.1, ustala m.in. przedmiot działalności, której prowadzenie uprawnia do zwolnień od podatku dochodowego oraz wysokość tych zwolnień.

Zgodnie natomiast z art.16 ust.1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. prowadzenie działalności gospodarczej na terenie strefy z zastrzeżeniem ust. 2, wymaga zezwolenia, które zgodnie z ust.8 określa m.in. przedmiot oraz warunki działalności gospodarczej, która ma być prowadzona przez przedsiębiorcę na terenie strefy. Zezwolenie, zgodnie z art. 16 ust. 10 tej ustawy, stanowi podstawę do korzystania przez przedsiębiorcę ze zwolnień od podatku lub preferencji podatkowych określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 12 ust. 5 tej ustawy.

Ze stanu faktycznego sprawy wynika, że Spółka działa na podstawie zezwolenia z dnia 21.12.2004 r., na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie Kostrzyńsko-Słubickiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej. Jednym z warunków zezwolenia było osiągnięcie wymaganego poziomu zatrudnienia, tj. 35 pracowników w terminie do dnia 30.06.2004 r., który Spółka spełniła.

Biorąc pod uwagę, że zezwolenie nie zobowiązuje Spółki do utrzymania zatrudnienia przez określony czas, należy stwierdzić, że warunek dotyczący zatrudnienia został spełniony.

W uzupełnieniu do wniosku Spółka poinformowała, iż wystąpiła z wnioskiem do ministra właściwego do spraw gospodarki o zmianę dot. zmniejszenia poziomu zatrudnienia, który z uwagi na spełnienie ww. warunku, zatrudnienia co najmniej 35 pracowników w terminie do 30.06.2004 r., został w tej części uznany za bezprzedmiotowy.

W świetle powyższego, stwierdzić należy, że zatrudnienie po 30.06.2004 r. mniej niż 35 pracowników, nie narazi Spółkę na całkowitą utratę zwolnienia podatkowego, wynikającego z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.).

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.