Temat interpretacji
Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym Spółka powinna w chwili obecnej dokonać wyksięgowania z ewidencji WNIP praw ochronnych na wytworzone przez nią we własnym zakresie znaki towarowe wprowadzone do niej w latach 2003-2010 (storno błędnych zapisów) oraz skorygować dotychczasowe rozliczenia w podatku dochodowym od osób prawnych poprzez wyłączenie z kosztów uzyskania przychodów dokonanych przez Spółkę w latach 2005-2010 odpisów amortyzacyjnych?
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością , przedstawione we wniosku z dnia 12 kwietnia 2011 r. (data wpływu 19 kwietnia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie prawidłowości dokonania korekty rozliczeń z tytułu podatku dochodowego od osób prawnych - jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 19 kwietnia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie prawidłowości dokonania korekty rozliczeń z tytułu podatku dochodowego od osób prawnych.
W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:
Wnioskodawca (dalej: Spółka) jest podmiotem prowadzącym działalność w branży farmaceutycznej, zajmującym się produkcją, produktów leczniczych, wyrobów medycznych, kosmetyków, produktów biobójczych oraz suplementów diety.
W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka wytwarza, jak również nabywa znaki towarowe, przy czym większość ze znaków jest przez Nią wytwarzana we własnym zakresie.
Wytworzenie chronionych znaków towarowych, które następuje w dniu uzyskania prawa ochronnego na znak towarowy, wiąże się z poniesieniem przez Spółkę określonych kosztów, w tym w szczególności kosztów wynagrodzeń z narzutami, kosztów promocji i marketingu, wydatków na obsługę prawną w procesie rejestracji znaków towarowych, opłat za zgłoszenie znaku towarowego oraz kosztów badania zdolności do ochrony znaku towarowego.
W latach 2003-2010 Spółka kwalifikowała prawa ochronne na znakach towarowych, zarówno wytworzone we własnym zakresie, jak i nabyte od podmiotów trzecich, jako wartości niematerialne i prawne (dalej: WNIP) i ujmowała je w prowadzonej przez Nią ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych (dalej: ewidencja WNIP). Wprowadzenie znaków towarowych do ewidencji WNIP następowało w dacie ich nabycia lub otrzymania świadectw ochronnych na wytworzone przez Spółkę we własnym zakresie znaki towarowe.
W zakresie praw ochronnych na znaki towarowe wytworzone przez Spółkę wartość początkową wykazywaną w ewidencji WNIP stanowiły wydatki na obsługę prawną w procesie rejestracji znaków towarowych, opłaty za zgłoszenie znaku towarowego oraz koszty badania zdolności do ochrony znaku towarowego. Spółka dokonywała zaliczenia wydatków związanych z wytworzeniem znaków towarowych do kosztów uzyskania przychodów w formie odpisów amortyzacyjnych.
Z uwagi na fakt, że, w ocenie Spółki, zaliczenie praw ochronnych na znakach towarowych wytworzonych przez Nią we własnym zakresie do WNIP było działaniem nieprawidłowym, powinna zostać dokonana korekta rozliczeń podatku dochodowego od osób prawnych, polegająca na wyksięgowaniu z ewidencji WNIP (za okres 2003-2010) praw ochronnych na wytworzonych znakach towarowych oraz wyłączeniu (za okres 2005-2010) z kosztów uzyskania przychodów kwot dokonanych od nich odpisów amortyzacyjnych.
W związku z powyższym zadano następujące pytania:
Czy prawidłowe jest stanowisko Spółki, zgodnie z którym Jej dotychczasowa praktyka w zakresie ujmowania w ewidencji WNIP praw ochronnych na znakach towarowych wytworzonych we własnym zakresie oraz zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od tych praw była błędna...
Przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej jest odpowiedź na pytanie drugie. Jednocześnie wniosek Spółki w zakresie pytań nr 1, 3 i 4 został rozpatrzony odrębnymi interpretacjami nr: IPTPB3/423-15/11-2/KJ, IPTPB3/423-15/11-4/KJ i IPTPB3/423-15/11-5/KJ.
Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka powinna dokonać wyksięgowania z ewidencji WNIP praw ochronnych na wytworzonych przez nią we własnym zakresie znakach towarowych wprowadzonych do niej w latach 2003-2010 (storno błędnych zapisów) oraz skorygować dotychczasowe rozliczenia w podatku dochodowym od osób prawnych poprzez wyłączenie z kosztów uzyskania przychodów dokonanych przez Spółkę w latach 2005-2010 odpisów amortyzacyjnych.
Uzasadnienie stanowiska Spółki:
Z uwagi na fakt, iż Spółka nie była uprawniona do wprowadzenia do ewidencji WNIP praw ochronnych na znakach towarowych wytworzonych we własnym zakresie, a tym samym nie była uprawniona do rozpoznania odpisów amortyzacyjnych od przedmiotowych praw, powinna ona dokonać korekty rozliczeń w podatku dochodowym od osób prawnych za okres, w którym nieprawidłowo ujęto w ewidencji WNIP prawa ochronne na wytworzonych przez Nią znakach towarowych.
Tym samym, w ocenie Spółki, powinna Ona, zgodnie z przepisami ustawy o rachunkowości, wyksięgować z ewidencji WNIP (storno błędnych zapisów) prawa ochronne na znakach towarowych wytworzonych we własnym zakresie, które zostały wprowadzone do ewidencji WNIP od początku prowadzonej przez nią działalności, tj. od 2003 r.
Równocześnie, za lata podatkowe 2005-2010 (rozliczenia za lata 2003-2004 uległy przedawnieniu) Spółka powinna wyłączyć z kosztów uzyskania przychodów kwotę odpisów amortyzacyjnych, odnoszącą się do praw ochronnych na znakach towarowych wytworzonych przez Spółkę we własnym zakresie.
Dodatkowo Spółka podkreśla, że zaprezentowane przez Nią w niniejszym wniosku stanowisko znajduje potwierdzenie na gruncie dotychczasowej praktyki organów podatkowych, w szczególności w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 27 maja 2010 r., nr IPPB5/423-240/10-3/AJ, wydanej na gruncie bardzo podobnego do przedstawionego przez Spółkę stanu faktycznego, w której Dyrektor IS w Warszawie uznał stanowisko podatnika za prawidłowe w pełnym zakresie.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.
Z opisanego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Spółka powinna dokonać korekty rozliczeń w podatku dochodowym od osób prawnych za lata podatkowe 2005-2010, gdyż nieprawidłowo zaliczyła do kosztów uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjne od praw ochronnych na znaki towarowe wytworzone we własnym zakresie.
Artykuł 81 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) przyznaje podatnikom, płatnikom i inkasentom uprawnienie do skorygowania uprzednio złożonej deklaracji podatkowej, poza wyjątkowymi sytuacjami, określonymi w odrębnych przepisach. W myśl postanowień § 2 tego artykułu, skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie deklaracji korygującej wraz z dołączonym pisemnym uzasadnieniem przyczyn korekty.
Zgodnie z art. 3 pkt 5 Ordynacji podatkowej, zeznania podatkowe są jednym z rodzajów deklaracji podatkowej. Deklaracja podatkowa jest pisemnym, sformalizowanym co do treści, oświadczeniem podmiotu składającego, określającym elementy podatkowego stanu faktycznego mające wpływ na powstanie obowiązku podatkowego i wysokość zobowiązania podatkowego.
W przypadku, gdy dane podane przez składającego w deklaracji nie są zgodne ze stanem faktycznym albo też złożona deklaracja zawiera oczywiste omyłki lub została wypełniona niezgodnie z wymaganiami wynikającymi z przepisów prawa podatkowego, możliwe jest skorygowanie deklaracji podatkowej.
W sytuacji, w której konieczność skorygowania deklaracji pojawiła się po jej złożeniu w organie podatkowym, należy złożyć deklarację korygującą. Przepisy ordynacji podatkowej nie określają szczególnych terminów, w których przysługuje powyższe uprawnienie. Należy więc powiązać tę możliwość ze zobowiązaniem podatkowym, którego deklaracja dotyczy. Prawo do korekty deklaracji istnieje tak długo, jak długo istnieje zobowiązanie podatkowe czyli 5 lat od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku. Wynika to z art. 70 § 1 ww. ustawy.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Jednocześnie na uwagę zasługuje okoliczność, iż pełna weryfikacja prawidłowości zaliczenia określonych wydatków do kosztów uzyskania przychodów może być dokonana jedynie w toku postępowania podatkowego lub kontrolnego, będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której zastosowanie mają przepisy określone w art. 14h (w zamkniętym katalogu) ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.). W postępowaniu o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego Organ podatkowy nie dokonuje żadnych ustaleń faktycznych. Podany we wniosku stan faktyczny stanowi bowiem jedyną podstawę faktyczną wydanej interpretacji i tym samym, wraz z zadanym pytaniem, wyznacza granice, w jakich interpretacja będzie mogła wywołać określone w ustawie skutki prawne. W całości opierając rozstrzygnięcie o przedstawiony przez Wnioskodawcę stan faktyczny Organ podatkowy przedstawia swój pogląd w zakresie wykładni analizowanych przepisów nie rozstrzygając przy tym o zindywidualizowanych obowiązkach podatkowych.
Końcowo - odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji organów podatkowych - wskazać należy, iż orzeczenia te nie są wiążące dla tutejszego Organu. Interpretacje organów podatkowych dotyczą tylko konkretnej, indywidualnej sprawy, osadzonej w określonym stanie faktycznym i tylko w tej sprawie rozstrzygnięcie w każdej z nich zawarte jest wiążące. Natomiast organy podatkowe, pomimo, że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami organów upoważnionych, to nie mają możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, iż nie stanowią materialnego prawa podatkowego.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.
Referencje
IPTPB3/423-15/11-2/KJ, interpretacja indywidualna
IPTPB3/423-15/11-4/KJ, interpretacja indywidualna
IPTPB3/423-15/11-5/KJ, interpretacja indywidualna
Wniosek ORD-IN
Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi