Temat interpretacji

W dniu 6.10.2006r. wpłynął do tutejszego organu podatkowego wniosek Spółki o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, który następnie został uzupełniony w dniu 2.01.2007r.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Spółka jest firmą handlową, organizującą szkolenia dla pracowników z firm Jej klientów, związane ze specyfiką sprzedawanych towarów. W dniu 1.09.2006r., na wzór działających już zagranicą firm holdingu H., powołano do życia H. A., w ramach której uczestnicy otrzymują wszechstronną wiedzę na temat produktów oferowanych przez Spółkę. W szczególności, otrzymują wiedzę na temat procesu produkcji, działania, montażu, eksploatacji i eksponowania produktów oferowanych przez Spółkę, a także praktyczne wiadomości i nowinki techniczne.

Wnioskująca podnosi, iż holding H., z siedzibą w Niemczech, jest organizacją grupującą różne, samodzielne pod względem prawnym podmioty gospodarcze (firmy córki) w sposób mniej lub bardziej wyraźny powiązane ze sobą. Istotą holdingu H. jest kontrolowanie działalności firm córek dzięki zależnościom kapitałowym lub personalnym. Holding wyznacza cele strategiczne dla całej grupy H. oraz dla poszczególnych firm córek.

H. A. wzoruje się na doświadczeniach wypracowanych przez holding, korzysta z doświadczeń innych firm przynależnych do holdingu, a także rozwija własne idee w zależności od potrzeb polskiego rynku, np. kładzenie nacisku na szkolenie w zakresie najlepiej sprzedawanych produktów w Polsce. Tematem szkoleń jest wiedza o produktach marki H oraz strategie, rozwiązania organizacyjne, przyjęte w ramach holdingu H.

H. A. powołała do życia Wnioskująca i w strukturze organizacyjnej jest to Dział Szkoleń. Nazwę H. A. przyjęto dla celów marketingowych i jest ona zastosowana we wszystkich firmach przynależnych do holdingu H., prowadzących szkolenia, przy czym, szczegółowy opis (cel, zakres, ramy organizacyjne) H. A. zawiera dokument powołujący ją do życia.

Prelegenci Spółki zostali przeszkoleni w holdingu H. Wnioskująca podnosi, iż prelegentami są Jej pracownicy, a także specjaliści zewnętrzni. Tych ostatnich Wnioskująca zaprasza według własnego uznania.

Spółka podnosi, iż po zakończeniu szkolenia odbywa się test, który weryfikuje wiadomości nabyte przez uczestników i stanowi podstawę do uzyskania dyplomu ukończenia kursu.

Sesje szkoleniowe odbywają się dwa razy w miesiącu w grupach do 20 osób. Każda sesja jest udokumentowana (data, program szkolenia, prelegenci, lista uczestników). W informacjach skierowanych do klientów Spółka zobowiązuje się przeprowadzić szkolenie nieodpłatnie z wyżywieniem i noclegiem. Uczestnikami szkoleń są: pracownicy klientów Wnioskującej, pracownicy kontrahentów Wnioskującej (hurtowni), pracownicy Wnioskującej.

Podatnik wskazuje, iż każdy przeszkolony pracownik z hurtowni dalej przekazuje wiedzę swoim klientom i lepiej sprzedaje Jego produkty. Klient dobrze poinformowany, mający wiedzę o produktach Spółki jest dobrym partnerem do współpracy, kupuje od Spółki, nabierając zaufania do Jej produktów.

Wnioskująca wskazuje, iż nie szkoli pracowników innych firm należących do holdingu H.W ramach szkoleń Spółka ponosi następujące koszty:

wydatki wykładowców,

wyjazdy do innych zakładów pracy, w tym także zagranicznych, które mają na celu zapoznanie się z praktycznymi problemami i rozwiązaniami. W zakładach produkcyjnych osoby szkolone mają możliwość zapoznania się z cyklem produkcyjnym produktów i nowymi technologiami produkcji meblowej, a także wymianę doświadczeń,

noclegi i wyżywienie uczestników,

materiały szkoleniowe (np. długopisy, bloczki, teczki, katalogi, prospekty),

zużywane i przekazane próbki towarów,

koszty dyplomów i ewentualnie dołączane do nich upominki dla najlepszych,

koszty imprezy pożegnalnej wraz z wręczaniem dyplomów, która może być połączona z atrakcją w postaci np. zawodów sportowych, zwiedzania miasta Poznania, spotkania przy kominku, ognisku. Jest to część integralna szkolenia.

Wnioskująca podnosi, iż idea wzrostu sprzedaży poprzez szkolenia sprawdza się we wszystkich firmach holdingowych, które zastosowały szkolenie.

Sama Wnioskująca rozpoczęła szkolenia z dniem 1.09.2006r. i do końca roku 2006 przeszkolonych zostało 175 uczestników. Od października 2006r. Spółka notuje wyraźny wzrost sprzedaży w porównaniu do budżetu, w X/2006 Spółka przekroczyła plany o 20%, w XI/2006 o 19%, zaś w XII/2006 o 7%. Spółka podnosi, iż w 2007 roku w budżecie przewidziano znaczny wzrost sprzedaży wobec roku 2006.

Wobec powyższego, Spółka wnioskuje o potwierdzenie, że ponoszone przez Nią wydatki związane z organizacją i przeprowadzaniem szkoleń dla klientów w ramach H. A., stanowią w całości koszt uzyskania przychodu.

Wyrażając własne stanowisko w sprawie, Wnioskująca stwierdza, iż koszty związane z organizacją szkoleń są w całości kosztem uzyskania przychodu i nie podlegają ograniczeniom przewidzianym w art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Według Wnioskującej szkolenie nie jest związane z reprezentacją (reprezentacja w ślad za słownikowym znaczeniem tego pojęcia oznacza kształtowanie wizerunku firmy, podkreślając jej okazałość, wytworność i wystawność). Szkolenie nie jest związane także z reklamą (rozpowszechnianie informacji o towarach i zachęcaniu ich do kupna). Zdaniem Spółki, szkolenie ma charakter edukacyjno informacyjny, pozbawiony elementów reklamy zachwalania. Uczestnikami szkoleń są klienci, którzy od Spółki towar już kupują i współpracują.

Podatnik wskazuje, iż koszty szkoleń stanowią racjonalne wydatki ponoszone w celu osiągnięcia podatkowego przychodu. Przeszkolony klient ma zaufanie do produktu i kupuje więcej. Zmalały koszty mniej reklamacji, mniej dojazdów przedstawicieli handlowych do klienta, mniej telefonicznych wyjaśnień, itd.

W podaniu Spółka informuje, iż impreza pożegnalna z atrakcją ma na celu zintegrowanie grupy i pogłębienie lojalności uczestników szkolenia do produktów Spółki. Są to jednocześnie wydatki w celu zachęcenia do wzięcia udziału w szkoleniu, bo bez ponoszenia tych wydatków planowane szkolenia mogłyby się nie odbyć z powodu niewielkiej bądź wręcz zerowej frekwencji. W ramach H. A. Wnioskująca pragnie przeszkolić wszystkich Swoich klientów, ponieważ uważa, że im więcej przeszkolonych, tym lepiej dla Spółki.

Ustosunkowując się do powyżej przedstawionej kwestii, stwierdza się co następuje:

Wydatki, których zakwalifikowanie do kosztów uzyskania przychodów jest przedmiotem wniosku Podatnika z dnia 4.10.2006r., zostały poniesione przez Niego w stanie prawnym roku 2006. Mając powyższe na względzie, w niniejszym postanowieniu organ podatkowy oparł się na przepisach ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jednolity: Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), w brzmieniu obowiązującym w 2006r.

W przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z przeprowadzaniem przez Podatnika dla pracowników Jego klientów szkoleń tematyka szkoleń dotyczy produktów oferowanych przez Podatnika których integralną częścią są imprezy niemające charakteru szkoleniowego. Zatem, z uwagi na szkoleniowy, jak i nieszkoleniowy charakter działań prowadzonych w ramach H. A. przez Spółkę, organ podatkowy uważa, że konieczne jest odrębne traktowanie tych integralnych - według Podatnika - poczynań. Wobec tego w niniejszym postanowieniu organ podatkowy odniesie się wyłącznie do wydatków Spółki ponoszonych w ramach H. A. na zakup upominków wręczanych uczestnikom oraz koszty związane z imprezą pożegnalną, wszelkiego rodzaju zawodami, zwiedzaniem miast, spotkaniami przy kominku, ognisku. Natomiast kwestia kosztów ponoszonych przez Wnioskującą, które mają charakter szkoleniowy, będzie przedmiotem odrębnego postanowienia organu podatkowego.

W stanie prawnym obowiązującym w 2006r., stosownie do przepisu art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. (...). Oznacza to, że podatnik ma możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich wydatków, pod warunkiem, iż nie zostały one wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy podatkowej oraz że wykaże ich związek z prowadzoną działalnością, a ich poczynienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Wydatki ponoszone przez podatnika muszą być celowe, to znaczy ponoszone być muszą dla uzyskania, zwiększenia przychodów podatkowych.

Zauważyć należy, iż zdefiniowanie celu osiągnięcia przychodu nie może być traktowane jedynie w kategoriach formalnych, ponieważ ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych w przywołanym przepisie art. 15 ust. 1 nie wymaga wykazania, że konkretny przychód jest skutkiem poniesienia określonego kosztu. Najwłaściwsza i zgodna z treścią ustawowej regulacji kwalifikacja kosztów uzyskania przychodów powinna brać pod uwagę:

przeznaczenie wydatku (jego celowość, zasadność dla funkcjonowania podmiotu) oraz

potencjalną możliwość (analizowaną w dacie poniesienia wydatku na podstawie obiektywnych przesłanek) przyczynienia się danego wydatku do osiągnięcia przychodu.

Obowiązkiem podatników, jako odnoszących ewidentną korzyść z faktu zaliczenia określonych wydatków w poczet kosztów uzyskania przychodów, jest wykazanie, w oparciu o zgromadzone dowody, związku pomiędzy poniesieniem kosztu a uzyskaniem przychodu, zgodnie z dyspozycją powołanego ust. 1 art. 15 ustawy podatkowej.

Zaznaczyć należy, iż organ podatkowy dokonuje analizy zakwalifikowanych przez podatników do kosztów uzyskania przychodów wydatków, w oparciu o zgromadzony przez tychże podatników materiał dowodowy. Dowody winny potwierdzać wystąpienie związku przyczynowo skutkowego pomiędzy kosztami a przychodami jednostki.

Stosownie zaś do regulacji art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, (w stanie prawnym 2006r.) nie uważa się za koszt uzyskania przychodów kosztów reprezentacji i reklamy w części przekraczającej 0,25% przychodów, chyba że reklama jest prowadzona w środkach masowego przekazu lub publicznie w inny sposób.

Po przekroczeniu więc ustawowego limitu, wydatków poniesionych przez Podatników na reprezentację oraz reklamę prowadzoną niepublicznie, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów nawet, gdy zostały poniesione w celu osiągnięcia przychodów.

Wobec braku w przepisach podatkowych definicji pojęcia reklama należy zastosować wykładnię językową. Właściwe określenie jej zakresu ma istotne znaczenie dla ustalenia podatkowej kwalifikacji różnych działań podejmowanych przez podatników. Za reklamę uznać należy rozpowszechnianie informacji o danym towarze w celu zwrócenia na niego uwagi i zachęcenia do zakupu; także: środki służące do tego celu, np. plakaty, ogłoszenia w prasie, radiu i telewizji (Nowy Słownik Języka Polskiego, PWN, Warszawa, 2003). Reklama to działanie mające na celu zachęcanie potencjalnych klientów do zawarcia umowy, nabywania towarów, korzystania z oferowanych usług. Reklama polega więc na rozpowszechnianiu informacji o towarach, o ich zaletach i wartościach, miejscach nabycia, chwaleniu kogoś i zalecaniu czegoś. Polega ona zatem na prezentowaniu danego towaru, danej usługi, ewentualnie marki (oznakowania produktu lub producenta), cech jakościowych, użytkowych lub konsumpcyjnych, zalet technicznych, estetycznych lub zdrowotnych, rozwiązań nowoczesnych, modnych czy nawet prowokujących, aby skłonić jak największą liczbę potencjalnych nabywców do zakupu (do korzystania z usługi). Od strony przedmiotowej można rozróżniać: reklamę towaru, reklamę usługi, reklamę marki.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie definiuje również terminu reprezentacja, dlatego też ponownie posłużyć należy się wykładnią słownikową. Reprezentacja oznacza okazałość, wytworność, wystawność w czyimś sposobie życia związaną ze stanowiskiem lub pozycją społeczną (Nowy Słownik Języka Polskiego, PWN, Warszawa, 2003). Przenosząc tę definicję na grunt ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przyjąć należy, iż reprezentacja to występowanie w imieniu firmy, wiążące się z okazałością, w celu wywołania dobrego wrażenia. W określeniu reprezentacja mieści się więc takie działanie podatnika, które ma na celu stworzenie (utrwalenie) właściwego wizerunku firmy. Właściwy wizerunek to taki, który może sprawić, że kształtowany dzięki reprezentacji obraz przedsiębiorcy przełoży się na nabywanie jego towarów, produktów lub usług. Świadome kształtowanie więc właściwego wizerunku przez podatników ma na celu stworzenie takiego wyobrażenia o przedsiębiorcy, które spowoduje pozytywne postrzeganie tegoż przedsiębiorcy przez osoby zewnętrzne, które z kolei będzie zachętą do podjęcia rozmów, współpracy, zakupów jego towarów czy produktów. Dobre reprezentowanie może polegać na odpowiednim ubiorze pracowników, wystroju firmy, sposobie podejmowania interesantów i kontrahentów, czy też innych okolicznościach.

Wydatki Wnioskującej z tytułu zakupu upominków wręczanych uczestnikom oraz koszty związane z imprezą pożegnalną, wszelkiego rodzaju zawodami, zwiedzaniem miast, spotkaniami przy kominku, ognisku, nie są wydatkami, które można byłoby zakwalifikować do wydatków ponoszonych na reklamę opisaną powyżej. Należy te wydatki natomiast, w opinii organu podatkowego, zaliczyć do wydatków ponoszonych na reprezentację, podlegających ograniczeniu, o którym stanowi przepis art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy, w brzemieniu obowiązującym w 2006r. Wydatki te bowiem, zdaniem organu podatkowego, są ponoszone przez Wnioskującą w celu uprzyjemnienia pobytu pracownikom kontrahentów i jednocześnie w celu wykreowania i utrwalenia pozytywnego wizerunku Spółki. Poniesienie przez Podatnika tych wydatków jest celowe z punktu widzenia art. 15 ust. 1 ustawy, gdyż jak Wnioskodawca wskazuje w podaniu, cyt. bez ponoszenia tych wydatków planowane szkolenia mogłyby się nie odbyć z powodu niewielkiej bądź wręcz zerowej frekwencji. Zatem, uznając przeprowadzenie szkolenia za celowe dla funkcjonowania Wnioskującej, należy stwierdzić, iż działania zachęcające do wzięcia udziału w takim szkoleniu, również są celowe. Spełnienie jednak - zarówno przez stricte szkolenie, jak i działania towarzyszące temu szkoleniu, tj. np. wycieczki, imprezy integracyjne - przesłanek wynikających z przepisu art. 15 ust. 1 ustawy podatkowej, nie wyklucza tego, iż działania towarzyszące szkoleniu, wymienione przez Podatnika we wniosku, stanowią reprezentację, o której mowa w regulacji art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy. Tym samym wydatki te, w kwocie przekraczającej 0,25% przychodów (łącznie z innymi wydatkami na reprezentację i z wydatkami na reklamę prowadzoną w sposób niepubliczny), nawet jeżeli celowość tych wydatków będzie uzasadniona i potwierdzona odpowiednimi dowodami, nie będą mogły być uznane za koszty uzyskania przychodu Wnioskującej.

Niezależnie od powyższego, tutejszy organ podatkowy pragnie wskazać, iż na mocy art. 1 pkt 11 lit. a) tiret pierwsze ustawy z dnia 16 listopada 2006r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. Nr 217, poz. 1589), zmianie uległa treść przepisu art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy podatkowej. Stosownie do art. 11 i art. 2 ustawy z dnia 16 listopada 2006r., podatnicy, których rok podatkowy jest zgodny z rokiem kalendarzowym, od dnia 1 stycznia 2007r. stosują przepisy art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy podatkowej, w następującym brzmieniu: nie uważa się za koszt uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Mając powyższe na względzie, uznać należy, iż w stanie prawnym roku 2007, wydatki zaliczone do kosztów reprezentacji, w ogóle nie będą mogły stanowić podatkowych kosztów uzyskania przychodów.

Przedmiotowa interpretacja co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskującą i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.