Temat interpretacji

Na podstawie art. 14b § 5 ustawy z dnia 29.08.1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Rzeszowie po rozpatrzeniu zażalenia z dnia 15.11.2006 r. E. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością na postanowienie Naczelnika Podkarpackiego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie z dnia 08.11.2006 r., znak: PUS.I/423/101/06 stanowiące pisemną interpretację co do zakresu i sposobu stosowania prawa podatkowego odmawia zmiany postanowienia Naczelnika Podkarpackiego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie z dnia 08.11.2006 r., znak: PUS.I/423/101/06.

Pismem z dnia 26.09.2006 r., E. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością zwróciła się do Naczelnika Podkarpackiego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie (art. 14a Ordynacji podatkowej). Opisując stan faktyczny Spółka wskazała, iż posiada Zezwolenie nr 54 z dnia 09.10.2000 r. na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej (SSE) Euro-Park Mielec. Na podstawie tego zezwolenia zwolniona jest z obowiązku płacenia podatku dochodowego CIT z tytułu działalności objętej zwolnieniem, które dotyczy produkcji i sprzedaży energii elektrycznej, ciepła oraz usług związanych z tą produkcją w obrębie SSE Euro-Park Mielec (działalność strefowa). Od stycznia 2005 r. w krajach Unii Europejskiej został formalnie zapoczątkowany system handlu uprawnieniami do emisji do powietrza dwutlenku węgla na mocy Dyrektyw Unijnych 2003/87/WE i 2004/101/WE, transponowanych następnie do polskiego porządku prawnego za pomocą ustawy z dnia 22.12.2004 r. o handlu uprawnieniami do emisji do powietrza gazów cieplarnianych i innych substancji (Dz. U. Nr 281, poz. 2784). Ustawa określa zasady funkcjonowania systemu handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych i innych substancji. Warunkiem uczestnictwa w systemie handlu emisjami jest posiadanie przydziału uprawnień do emisji oraz uzyskanie zezwolenia na uczestnictwo w handlu uprawnieniami do emisji wydanego przez Starostę lub Wojewodę. Wnioskująca otrzymała przydział uprawnień zgodnie z Rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 27.12.2005 r. w sprawie przyjęcia Krajowego Planu Rozdziału Uprawnień do emisji dwutlenku węgla na lata 2005 2007 (Dz. U. Nr 264, poz. 2206), oraz uzyskała zezwolenie wydane przez Starostę Powiatu Mieleckiego na uczestnictwo w systemie handlu uprawnieniami do emisji (OŚ-III-7644-02/06 z dnia 16.02.2006 r.). Przydział uprawnień ma pokryć własne potrzeby emisyjne instalacji energetycznych wynikające z wielkości produkcji. Wygospodarowana nadwyżka (np. w wyniku przeprowadzonych modernizacji) może zostać sprzedana na rynku. W przypadku niewystarczającej ilości uprawnień, prowadzący instalację musi dokupić ilość potrzebną do prowadzenia produkcji. E. w związku z powyższym, jako prowadzący instalację, posiada ewentualną możliwość uzyskania dodatkowych przychodów z tytułu sprzedaży nadwyżki uprawnień do emisji dwutlenku węgla.

Uwzględniając powyższe, pytanie Spółki sprowadzało się do wskazania: czy w opisanym stanie faktycznym uzyskane dodatkowo przychody z tytułu sprzedaży nadwyżki uprawnień do emisji dwutlenku węgla (...) będzie można zaliczyć do działalności strefowej zgodnie z uzyskanym Zezwoleniem, co oznacza zwolnienie z podatku?

Przedstawiając swoje stanowisko w sprawie Spółka wskazała, iż Jej zdaniem jeżeli jest zwolniona z płacenia podatku od produkcji i sprzedaży energii elektrycznej i ciepła, to uzyskany dodatkowy przychód z tytułu sprzedaży nadwyżki uprawnień do emisji dwutlenku węgla, związany ściśle z wielkością produkcji, powinien być uznany jako przychód objęty Zezwoleniem. Zatem w opisanej sytuacji dochody z handlu emisjami będą zwolnione z podatku dochodowego od osób prawnych.

Naczelnik Podkarpackiego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie, po rozpatrzeniu przedmiotowego wniosku z dnia 26.09.2006 r., postanowieniem z dnia 08.11.2006 r., znak: PUS.I/423/101/06 uznał stanowisko Spółki za nieprawidłowe. W uzasadnieniu ww. postanowienia, wskazując na zapis art. 17 ust. 1 pkt 34 i art. 17 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz na przedłożone przez Spółkę Zezwolenie nr 54 z dnia 09.10.2000 r. na prowadzenie na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej Euro - Park Mielec działalności gospodarczej stwierdził, że sprzedaż nadwyżki uprawnień do emisji CO₂ nie mieści się w zakresie objętym zezwoleniem, a zatem przychód uzyskany z tego tytułu nie podlega zwolnieniu od podatku dochodowego od osób prawnych.

Spółka, nie zgadzając się z interpretacją organu I instancji, pismem z dnia 15.11.2006 r. wniosła zażalenie na postanowienie Naczelnika Podkarpackiego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie z dnia 08.11.2006 r., znak: PUS.I/423/101/06, wnosząc o jego zmianę. Zaskarżonemu postanowieniu E. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością zarzuciła naruszenie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15.02.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) w związku z art. 14a § 1 Ordynacji podatkowej oraz błędną interpretację powołanych powyżej przepisów, w stanie faktycznym przedstawionym przez Spółkę. Spółka podniosła, że Naczelnik Podkarpackiego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie w ww. postanowieniu poza jednozdaniowym wskazaniem, iż sprzedaż uprawnień nie mieści się w zakresie objętym Zezwoleniem, nie dokonał w ogóle analizy zakresu działalności Spółki w ramach Zezwolenia (tj. działalności zwolnionej). W opinii Spółki, wskazana w Zezwoleniu działalność pomocnicza, niezbędna do realizacji podstawowego zakresu tj. produkcji i sprzedaży energii, obejmuje swoim zakresem także sprzedaż uprawnień do emisji CO₂. Przyjmując, cyt.: iż niezbędnym elementem koniecznym do produkcji jest posiadanie (tu: przyznanie na rzecz Spółki) uprawnień, tym samym ich dalsze wykorzystanie, także poprzez sprzedaż, powinno stanowić działalność ściśle związaną z działalnością produkcyjną. Spółka wskazuje na interpretację Pierwszego Śląskiego Urzędu Skarbowego w Sosnowcu z dnia 23.12.2005 r., znak: PSUS/PB-R I-PDP/423/331/P/05/MD i podkreśla, iż cyt.: zgodnie z ukształtowanym w doktrynie poglądem, działalność pomocnicza konieczna do racjonalnego i prawidłowego prowadzenia działalności gospodarczej zwolnionej z opodatkowania również podlega temu zwolnieniu. W opinii Spółki skoro posiadanie uprawnień do emisji jest niezbędnym elementem prowadzenia podstawowej działalności gospodarczej w ramach Zezwolenia, sprzedaż niewykorzystanych w produkcji uprawnień stanowi element racjonalnego i prawidłowego prowadzenia tego rodzaju działalności produkcyjnej, spełniając wobec niej funkcję pomocniczą. Nadto Jednostka przytaczając definicję terminu pomocniczy - stwierdziła, że skoro obrót uprawnieniami do emisji CO₂ jest w sposób bezpośredni i nierozłączny związany z działalnością produkcyjną (Spółka nie uzyskiwałaby uprawnień w przypadku, w którym nie prowadziłaby tego rodzaju działalności; uprawnienia te stanowią jednocześnie element konieczny prowadzenia działalności produkcyjnej w tym zakresie), zatem powinien on podlegać zwolnieniu z opodatkowania jako działalność pomocnicza.

Dyrektor Izby Skarbowej w Rzeszowie analizując przedstawiony we wniosku stan faktyczny, interpretację organu I instancji zawartą w postanowieniu objętym zażaleniem Spółki oraz zarzuty zażalenia stwierdza, iż nie są one zasadne w świetle obowiązujących przepisów prawa oraz stanu faktycznego przedstawionego we wniosku Spółki z dnia 26.09.2006 r.

Stosownie do treści art. 12 ustawy z dnia 20.10.1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. Nr 123, poz. 600 z późn. zm.) dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej przez osoby prawne na terenie specjalnej strefy ekonomicznej w ramach zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ww. ustawy wydanego po dniu 01.01.2001 r., są zwolnione od podatku dochodowego na zasadach określonych w przepisach art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, natomiast w ramach zezwolenia wydanego przed dniem 01.01.2001 r. na zasadach zapisanych w art. 5 ustawy z dnia 02.10.2003 r. o zmianie ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. Nr 188, poz. 1840 z późn. zm.). Jak wynika z treści art. 12 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych zwolnienie z opodatkowania podatkiem dochodowym przysługuje wyłącznie od dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy w ramach udzielonego przedsiębiorcy zezwolenia. Jest ono, jak wynika z zapisu art. 16 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych, podstawą do korzystania z pomocy publicznej (zwolnienia z opodatkowania dochodów uzyskanych z określonej przedmiotowo działalności gospodarczej).

Zakres przedmiotowy zezwolenia nr 54 z dnia 09.10.2000 r. wydanego dla E. Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej Euro-Park Mielec rozumianej jako działalność produkcyjna, handlowa i usługowa, obejmuje wytwarzanie na terenie strefy wyrobów określonych w następujących pozycjach Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług GUS:

1. sekcja D, podsekcja DL, dział 31 maszyny i aparatura elektryczna, gdzie indziej nie sklasyfikowana,
2. sekcja E, dział 40 energia elektryczna, gaz, para wodna i gorąca woda

oraz prowadzenie działalności pomocniczej, niezbędnej do realizacji zakresu określonego w pkt 1 i 2 zezwolenia. Z zapisów tego dokumentu nie wynika, by emisja dwutlenku węgla była przedmiotem działalności gospodarczej prowadzonej w ramach zezwolenia na terenie strefy. Emisja do atmosfery wytworzonego dwutlenku węgla jest procesem wprowadzania do atmosfery produktu ubocznego powstałego w procesie wytwarzania wyrobów określonych w zezwoleniu. Jak wskazuje Spółka, podlega ona ograniczeniu w trybie odrębnych przepisów prawa, poprzez przydział uprawnień do emisji, które mogą być przedmiotem obrotu. Uczestnictwo w systemie handlu uprawnieniami do emisji (udzielone odrębnym zezwoleniem), nie może zostać również uznane za działalność objętą zakresem przedmiotowym zezwolenia na prowadzenie działalności w specjalnej strefie ekonomicznej, także ze względu na to, że nie jest elementem wchodzącym w skład produkcji podstawowej jak i elementem ją wspomagającym (pomocniczym).

Stąd też nie można znaczenia terminu pomocniczy, (na które wskazała Spółka, zawarte w Popularnym słowniku języka polskiego - wydawnictwo Wilga, rok wydania 2000), odnieść do charakteru działalności jaką jest handel uprawnieniami do emisji - w stosunku do produkcji podstawowej. W ocenie organu odwoławczego, wytwarzanie dwutlenku węgla, jego emisja i handel uprawnieniami do emisji nie stanowi działalności objętej zakresem przedmiotowym zezwolenia na prowadzenie działalności w specjalnej strefie ekonomicznej. Tak więc pomimo, iż uprawnienia do emisji zostały przyznane Spółce w związku z prowadzoną przez Nią działalnością, to przychody z tytułu sprzedaży niewykorzystanych uprawnień do emisji dwutlenku węgla stanowią odrębne źródło przychodów, nieobjęte zezwoleniem. W świetle powyższego, dochody, które Spółka uzyska ze sprzedaży uprawnień do emisji CO₂, nie będą podlegać zwolnieniu od podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie wskazanych wyżej przepisów. Dochód uzyskany z tej sprzedaży podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

W tak przedstawionym stanie faktycznym i obowiązującym stanie prawnym, należy uznać interpretację Naczelnika Podkarpackiego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie z dnia z dnia 08.11.2006 r., znak: PUS.I/423/101/06 za prawidłową, a zarzuty i stanowisko Spółki wyrażone w zażaleniu z dnia 15.11.2006 r., za niezasadne. W związku z tym, należało orzec jak w rozstrzygnięciu.