Temat interpretacji

P O S T A N O W I E N I E

Działając na podstawie art. 14a § 4 i art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r. nr 8, poz. 60 ze zm.) Naczelnik Opolskiego Urzędu Skarbowego w Opolu stwierdza, że stanowisko Spółki dotyczące stosowania przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w zakresie odsetek od pożyczki inwestycyjnej, opisane w piśmie z dnia 15 września 2006r. jest prawidłowe.

U Z A S A D N I E N I E

Pismem z dnia 15 września 2006r. (data wpływu do tut. urzędu 21.09.2006r.) Spółka zwróciła się do tut. organu podatkowego z wnioskiem o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i stosowania prawa podatkowego w Jej indywidualnej sprawie, w której nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. We wniosku zostały postawione pytania dotyczące różnic kursowych i odsetek od pożyczki inwestycyjnej udzielonej Spółce przez udziałowca zagranicznego na wytworzenie środków trwałych oraz alokacji tych różnic i odsetek do wartości początkowej oddanych do używania środków trwałych. Stanowisko organu podatkowego na każde z tych pytań zawarte jest w odrębnych postanowieniach. Niniejsze postanowienie dotyczy odsetek od udzielonej pożyczki inwestycyjnej.

Przedstawiony przez Spółkę stan faktyczny jest następujący:

Spółka prowadzi działalność produkcyjną na rynku żywności . Celem zwiększenia mocy produkcyjnych oraz poprawy jakości oferowanych wyrobów, Spółka zrealizowała projekt inwestycyjny, w ramach którego zostało oddanych do używania kilkaset środków trwałych wykorzystywanych w działalności produkcyjnej. Część owych środków trwałych została sfinansowana z pożyczki otrzymanej przez Spółkę od jej zagranicznego udziałowca. Pożyczka w wysokości ok. 30,6 mln euro miała na celu dofinansowanie kosztów nabycia/wytworzenia wybranych środków trwałych (2,9 mln euro) oraz finansowanie bieżących wydatków Spółki (27,7 mln euro). Pożyczka była wypłacana w kilku transzach ( od czerwca 2004r. do marca 2006r.). Spłata pożyczki odbywa się w ratach miesięcznych od stycznia 2005r. Inwestycyjna część pożyczki została przekazana Spółce w dwóch transzach (1, 11 czerwca 2004r.), które zostały spłacone w ratach od stycznia do lipca 2005r. Pozostałe transze pożyczki oraz raty spłat dotyczyły środków przeznaczonych na działalność bieżącą Spółki. Wraz ze spłatami poszczególnych rat kapitałowych pożyczki, Spółka uiszczała również należne odsetki. Jednocześnie po stronie Spółki powstawały różnice kursowe, dotyczące spłaty samej pożyczki wynikające z wahań kursów walutowych.

Zdaniem Spółki w świetle przedstawionego stanu faktycznego, w wartości początkowej w/w środków trwałych należy uwzględnić odsetki od pożyczki inwestycyjnej, które zostały naliczone do dnia oddania tych środków do używania, przy czym ze względu na zaciągniecie pożyczki w kilku transzach wysokość odsetek doliczonych do wartości początkowej środków powinna być obliczana wg zasad rachunkowych, tj. w szczególności FIFO. W przypadku, gdy kilka środków finansowanych z różnych transz pożyczki było oddawanych do używania w tym samym dniu alokacja odsetek powinna być dokonywana proporcjonalnie do kwoty, na którą dany środek był sfinansowany. Ponadto, po oddaniu środków trwałych do używania odsetki spłacone (skapitalizowane) winny być wliczane bezpośrednio w koszty podatkowe (w dacie spłaty lub kapitalizacji) po pomniejszeniu o kwoty, które już wcześniej (jako naliczone) zostały uwzględnione w wartości początkowej w/w środków.

Naczelnik Opolskiego Urzędu Skarbowego po przeanalizowaniu stanu faktycznego przedstawia następujące stanowisko:

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 12 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. O podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000r. nr 54, poz. 654 ze zm. zwaną dalej ustawą) nie uważa się za koszty uzyskania przychodów m.in. odsetek od pożyczek (kredytów) zwiększających koszty inwestycji w okresie realizacji tych inwestycji. Zgodnie natomiast z art. 16g ust 1 pkt 1 i 2 za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2 14, uważa się :
1) w razie odpłatnego nabycia cenę ich nabycia,
2) w razie wytworzenia we własnym zakresie koszt wytworzenia.
Przepis art. 16g ust. 3 ustawy reguluje, że za cenę nabycia uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej lub prawnej do używania, a w szczególności m.in. o koszt odsetek.
Przepis art. 16g ust. 4 ustawy stanowi, że do kosztów wytworzenia nie zalicza się m.in. kosztów operacji finansowych, w szczególności odsetek od pożyczek (kredytów) i prowizji, z wyłączeniem odsetek naliczonych do dnia przekazania środka trwałego do używania. Termin naliczony nie został zdefiniowany w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zatem zgodnie z orzecznictwem sądowym należy zastosować w tym przypadku wykładnie językową. Zgodnie z internetowym słownikiem języka polskiego PWN (sjp.pwn.pl) naliczyć, naliczać to :
1) licząc, dojść do pewnej liczby,
2) przyjmując jakąś wartość za podstawę, policzyć coś.
Takie sformułowania prowadzą do wniosku, że przy obliczaniu kosztu wytworzenia/ceny nabycia środka trwałego, służącego określeniu wartości początkowej tego środka należy wziąć pod uwagę zarówno odsetki faktycznie zapłacone przed oddaniem środka trwałego do używania, jak i odsetki od pożyczki naliczone na dzień przekazania tego środka trwałego do używania, mimo iż faktycznie nie zostały one uiszczone, pod warunkiem jednak, iż odsetki te miały prawo być naliczone, co występuje w przypadku otrzymania pożyczki tzw. Inwestycyjnej, czyli przeznaczonej na nabycie lub wytworzenie w/w środków trwałych i znanej stopy procentowej odsetek. Natomiast odsetki od pożyczki naliczone od dnia następującego po dniu oddania tych środków do używania będą stanowiły koszt uzyskania przychodów z chwilą faktycznego zapłacenia tych odsetek przez Spółkę lub z datą ich kapitalizacji, po ich pomniejszeniu o w/w naliczone (a nie zapłacone) odsetki na dzień oddania środka trwałego do używania.Powyższe oznacza, że co do zasady stanowisko Jednostki w przedmiotowej sprawie jest prawidłowe. Odnośnie natomiast sposobu zaliczania konkretnych kwot do konkretnych środków trwałych tut. organ podatkowy informuje, że nie jest uprawniony do interpretowania przepisów ustawy z dnia 29 września 1994r. o rachunkowości (Dz. U. z 2002r. nr 76, poz. 694 ze zm.), jednakże wskazany przez Jednostkę sposób o ile jest zgodny z zasadami rachunkowości obowiązującymi w Jednostce, zawartymi w Zakładowym Planie Kont jest zdaniem tut. organu podatkowego do zaakceptowania.

Wobec powyższego postanowiono jak w sentencji.

Niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Spółkę i stanu prawnego obowiązującego w czasie zaistnienia opisanej sytuacji. Zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14b § 2 Ordynacji podatkowej poniższa interpretacja nie jest wiążąca dla Spółki, natomiast jest wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej właściwych dla Spółki do czasu jej zmiany lub uchylenia przez organ odwoławczy oraz do czasu zmiany przepisów prawnych. Stosownie do postanowień art. 14a § 4 oraz art. 236 § 2 i art. 223 § 1, w związku z art. 239 Ordynacji podatkowej, na niniejsze postanowienie służy Stronie zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Opolu, za pośrednictwem Naczelnika Opolskiego Urzędu Skarbowego, w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia. Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt. 1 lit. a ustawy z dnia 9 września 2000r. o opłacie skarbowej (Dz. U. Nr 86, poz. 960 ze zm.) podania i załączniki do podań składane w indywidualnych sprawach z zakresu administracji publicznej podlegają opłacie skarbowej. Szczegółowy wykaz opłaty skarbowej zawiera załącznik do ww. ustawy. Zgodnie z poz. 1 części I tego załącznika, opłata skarbowa od podania wynosi 5 zł, natomiast zgodnie z poz. 2 opłata skarbowa od załącznika do podania wynosi 50 gr.