Temat interpretacji

POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zmianami) stwierdzam, że stanowisko Spółki - przedstawione we wniosku znak: L.dz. 286/W/10 z dnia 14.10.2005 r., który wpłynął w dniu 20.10.2005 r., o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej ustalania różnic kursowych od własnych środków pieniężnych w sytuacji opisanej we wniosku w Przykładzie 2 - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20.10.2005 r. do Naczelnika Pierwszego Śląskiego Urzędu Skarbowego w Sosnowcu wpłynął wniosek o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.

Pismami znak: PSUS/PB-RI-PDP/423/282-1/05/BD z dnia 06.12.2005 r. oraz znak: PSUS/PB-RI-PDP/423/282-2-2/05/BD z dnia 03.01.2006 r. organ podatkowy wezwał wnioskodawcę do uzupełnienia braków formalnych wniosku. Braki formalne wniosku zostały uzupełnione pismami znak: L.dz. 260/W/12 z dnia 14.12.2005 r., oraz znak: L.dz. 126/W/01 z dnia 05.01.2006 r.

Jak stanowi art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity w Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zmianami) stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. W myśl art.14a § 4 cytowanej ustawy, udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o której mowa w § 1, następuje w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie.

Stan faktyczny opisany przez wnioskodawcę oraz jego stanowisko w sprawie.

1. stan faktyczny:

Z treści wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji w zakresie stosowania prawa podatkowego wynika, że Spółka posiada rachunki walutowe za granicą: w PLN, w EURO oraz w USD.

Na rachunek walutowy wpływają środki:

-będące wynikiem cesji należności firm zagranicznych od kontrahenta polskiego (tzn. polski kontrahent dokonuje dostaw wewnątrzunijnych i eksportu),

-będące wynikiem pożyczek zawieranych przez Spółkę z firmą zagraniczną,

-środki te wpływają w euro, w dolarach i w złotych polskich.

Z rachunków tych Spółka dokonuje:

-zapłat do kontrahentów zagranicznych,

-przewalutowania wpływów z EURO lub USD na złote polskie - i z tego banku w PLN Spółka płaci do kontrahentów w kraju

-przelewów do banków krajowych

-zapłat w walucie obcej do kontrahenta zagranicznego czynszu do umowy dzierżawy samolotu zawartej w PLN.

W większości wpływy na zagraniczne konta walutowe są wynikiem zawartych cesji należności firm zagranicznych od kontrahenta polskiego. Nie są wynikiem eksportu lub dostaw wewnątrzunijnych. Wyceniane są według kursu kupna walut według głównego banku Spółki, z dnia ich otrzymania.

Ponadto Spółka podała, że odnośnie rachunków w banku za granicą prowadzonych w EURO i USD wypływy wycenia według kursu po jakim wpłynęła waluta na rachunek stosując zasadę pierwsze przyszło pierwsze wyszło lub według kursu banku zagranicznego gdy dokonuje on sam przeliczenia.

1. pytanie Wnioskodawcy:

Czy Spółka prawidłowo dokonuje wyceny operacji bankowych stosując kursy swojego podstawowego banku w Polsce?

1. stanowisko Wnioskodawcy w sprawie:

Zdaniem Spółki, ponieważ konto w banku zagranicznym jest kontem dewizowym dla spółki, ale nie jest kontem dewizowym w państwie, w którym jest założone (nie są tam ogłaszane kursy waluty w EURO, USD, CHF itd.) do wyceny tych wpływów i wypływów Spółka stosuje kurs swojego głównego banku w Polsce tzn. wpływy wycenia według kursu kupna tego banku, a rozchód wycenia według kursu po jakim pierwotnie wpłynęła waluta na rachunek - stosując art. 35 ust. 8 ustawy o rachunkowości (tzn. pierwsze przyszło - pierwsze wyszło).

We wniosku Spółka przedstawiła szczegółowy sposób wyceny odnosząc się odrębnie do pięciu sytuacji.

W opisanym we wniosku Przykładzie 2 Spółka podała, że:

"Środki w EURO, będące w posiadaniu Spółki na zagranicznym rachunku bankowym np. 300.000,00 EURO przelewamy na walutowy rachunek EURO w Banku w dniu 30.11.2005r. Przelew w/w waluty wyceniamy po kursie wpływu na rachunek zagraniczny wg zasady pierwsze przyszło - pierwsze wyszło, tzn.

298.276,99 EUR x3,8738=1.155.465,40 PLN (kurs kupna banku z dn 22.11.2005)

1.723,01 EUR x 3,8396= 6.615,67 PLN (kurs kupna banku z dn 24.11.2005)

300.000,00 EUR 1.162.081,07 PLN"

Zdaniem Spółki przy tej transakcji podatkowe różnice kursowe nie występują.

Ocena prawna stanowiska pytającego.

Z opisanego stanu faktycznego wynika, że Spółka ma wątpliwości w jaki sposób ustalać różnice kursowe od własnych środków pieniężnych zgromadzonych na rachunkach walutowych.

W związku z powyższym stwierdzić należy, iż zgodnie z treścią art. 15 ust. 1a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jednolity w Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zmianami) koszty z tytułu różnic kursowych od własnych środków lub wartości pieniężnych w walutach obcych ustala się jako różnicę między wartością tych środków obliczoną przy zastosowaniu kursu sprzedaży walut z dnia faktycznej zapłaty oraz kursu kupna walut z dnia ich otrzymania albo kursu sprzedaży z dnia nabycia walut, ogłaszanego odpowiednio przez bank, z którego usług korzystał podatnik.

Natomiast stosownie do treści art. 12 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych przychody z tytułu różnic kursowych od własnych środków lub wartości pieniężnych w walutach obcych ustala się jako różnicę między wartością tych środków obliczoną przy zastosowaniu kursu kupna walut z dnia faktycznego otrzymania przychodu oraz kursu kupna walut z dnia ich otrzymania albo kursu sprzedaży z dnia nabycia walut, ogłaszanego odpowiednio przez bank, z którego usług korzystał podatnik.

Ww. przepisy podatkowe zawierają regulacje pozwalające ustalić przychody oraz koszty uzyskania przychodów z tytułu różnic kursowych od waluty posiadanej przez podatników na rachunkach bankowych. Z treści art. 12 ust. 2a i art. 15 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wynika, że różnice kursowe mające wpływ na wysokość przychodów lub kosztów podatkowych ustala się w przypadku wypływu waluty z rachunku walutowego w celu zapłaty zobowiązań lub sprzedaży waluty bankowi. Dla prawidłowego ustalenia przychodów i kosztów podatkowych z tytułu różnic kursowych od własnych środków pieniężnych istotne znaczenie mają: przyjęte do wyliczeń kursy walut oraz sposób w jaki o wyliczone różnice kursowe zostaną skorygowane przychody lub koszty ich uzyskania.

W sytuacji opisanej przez Spółkę w Przykładzie 2 wycena waluty związana jest z jej przelewem na inny rachunek walutowy prowadzony w banku krajowym, nie dotyczy natomiast ani sprzedaży waluty bankowi, ani zapłaty zobowiązań w walucie obcej. Zatem w opisanej sytuacji, stosownie do treści art. 12 ust. 2a i art. 15 ust. 1a nie ustala się różnic kursowych dla celów podatkowych.

Nadmienić należy, że sposób wyceny waluty obcej w przypadku jej wpływu na rachunek walutowy uregulowany jest w przepisach ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (tekst jednolity w Dz. U. z 2002 r. Nr 76, poz. 694 ze zmianami). Interpretacja przepisów ustawy o rachunkowości wykracza poza zakres przewidziany w art. 14a ustawy Ordynacja podatkowa.

Oceniając przedstawiony przez Spółkę stan faktyczny na gruncie obowiązujących przepisów, należy stwierdzić, iż stanowisko zaprezentowane przez podatnika odnośnie sytuacji opisanej we wniosku w Przykładzie 2 - jest prawidłowe.

Postanowienie niniejsze - na podstawie art. 143 Ordynacji podatkowej, wydane zostało z upoważnienia Naczelnika Pierwszego Śląskiego Urzędu Skarbowego w Sosnowcu.