Temat interpretacji

Na podstawie art. 14a § 4 w zw. z § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), po rozpatrzeniu wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, Naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie #8722; biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz stan prawny

uznać stanowisko Strony za prawidłowe.

Z przedstawionego przez Stronę(X) we wniosku stanu faktycznego wynika, że Spółka dokonuje zakupu usług wchodzących w skład imprezy turystycznej odsprzedawanej w Polsce klientom. Zakupu przedmiotowych usług Spółka dokonuje od firm powiązanych A i B posiada 100% udziałów w Spółce X.

Wyżej wymienione firmy niemieckie opłacają kontrahentów wykonujących faktycznie usługi na rzecz klientów Spółki (głównie hotelarzy w krajach, gdzie świadczone są usługi). Spółka dokonuje zwrotu tych kwot w cyklu miesięcznym, w praktyce do 18-tego dnia miesiąca następnego. Co miesiąc Spółka otrzymuje notę odsetkową z odsetkami za usługi opłacone w jej imieniu przez w/w firmy niemieckie - zgodnie z załącznikiem numer 2 punktem 5 do wewnątrzgrupowej umowy o usługach grupy A.

Zdaniem Spółki, w/w wydatki nie stanowią kosztów uzyskania przychodów.

Naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie, biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku stan faktyczny, postanawia uznać stanowisko Spółki za prawidłowe.

W przedstawionym stanie faktycznym mają zastosowanie art. 16 ust.1 pkt 60 oraz art. 16 ust.1 pkt 61 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2000r., Nr 54, poz. 654 ze zm.), zgodnie z którymi nie uważa się za koszty uzyskania przychodów:odsetek od pożyczek (kredytów) udzielonych spółce przez jej udziałowca (akcjonariusza) posiadającego nie mniej niż 25% udziałów (akcji) tej spółki albo udziałowców (akcjonariuszy) posiadających łącznie nie mniej niż 25% udziałów (akcji) tej spółki, jeżeli wartość zadłużenia spółki wobec udziałowców (akcjonariuszy) tej spółki posiadających co najmniej 25% udziałów (akcji) i wobec innych podmiotów posiadających co najmniej 25% udziałów w kapitale takiego udziałowca (akcjonariusza) osiągnie łącznie trzykrotność wartości kapitału zakładowego spółki - w części, w jakiej pożyczka (kredyt) przekracza tę wartość zadłużenia, określoną na dzień zapłaty odsetek; przepisy te stosuje się odpowiednio do spółdzielni, członków spółdzielni oraz funduszu udziałowego takiej spółdzielni (art. 16 ust.1 pkt 60),odsetek od pożyczek (kredytów) udzielonych przez spółkę innej spółce, jeżeli w obu tych podmiotach ten sam udziałowiec (akcjonariusz) posiada nie mniej niż po 25% udziałów (akcji), a wartość zadłużenia spółki otrzymującej pożyczkę (kredyt) wobec udziałowców (akcjonariuszy) tej spółki posiadających co najmniej 25% jej udziałów (akcji) i wobec innych podmiotów posiadających co najmniej 25% udziałów w kapitale tych udziałowców (akcjonariuszy) oraz wobec spółki udzielającej pożyczki (kredytu) osiągnie łącznie trzykrotność wartości kapitału zakładowego spółki - w części, w jakiej pożyczka (kredyt) przekracza tę wartość zadłużenia, określoną na dzień zapłaty odsetek; przepisy te stosuje się odpowiednio do spółdzielni, członków spółdzielni oraz funduszu udziałowego takiej spółdzielni (16 ust.1 pkt 61 ). Przepisy o tzw. niedostatecznej kapitalizacji spółek, tj. art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 cyt. ustawy, mają za zadanie ograniczenie fiskalnych skutków "pożyczkowego" ( w przeciwieństwie do wkładów) finansowania działalności spółek przez ich dominujących wspólników ( w tym za pośrednictwem innych spółek, w których tacy wspólnicy posiadają znaczący udział). O zjawisku "niedostatecznej kapitalizacji" spółki można mówić wtedy, gdy zakres prowadzonej działalności spółki jest niewspółmiernie większy od jej możliwości finansowych (kapitałów własnych) i spółka taka jest permanentnie dofinansowywana pożyczkami udzielonymi jej przez udziałowców. Kodeks cywilny, w art. 720 określa, iż przez umowę pożyczki uważa się czynność prawną zgodnie z którą dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy (albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku), a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy. Jednocześnie kodeks cywilny nie przesądza form dokonania tej czynności prawnej. Zdaniem Ministra Finansów kodeksowe (cywilistyczne), a także ekonomiczne rozumienie pojęcia "pożyczka" obejmuje więc wszelkie formy przekazania przez jeden podmiot pieniędzy drugiemu podmiotowi do korzystania przez określony czas i brak jest uzasadnienia aby na gruncie ustaw podatkowych pojęcie to rozumieć węziej.

Reasumując powyższe, pojęcie "pożyczki", o których mowa w art. 16 ust.1 pkt 60 i 61 i ust.7, obejmuje różne formy pozyskiwania kapitału na określony okres czasu, a sposób zabezpieczenia powstałej z tego tytułu wierzytelności (i jej zwrotu) jest w świetle tego przepisu nieistotny.

W ocenie Naczelnika tut. Urzędu Skarbowego w przedstawionym stanie faktycznym mamy do czynienia ze zjawiskiem "niedostatecznej kapitalizacji", ponieważ Strona pozyskuje od podmiotów powiązanych kapitał na określony czas. Z tego względu, jeżeli spełnione są warunki określone w w/w art. 16 ust.1 pkt 60 i 61, spłacane z tego tytułu odsetki nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodów.

Mając powyższe na uwadze postanowiono jak na wstępie.

Niniejsze postanowienie dotyczy wyłącznie stanu faktycznego przedstawionego we wniosku oraz obowiązującego w tym stanie faktycznym stanu prawnego.