Temat interpretacji

W złożonym wniosku z dnia 14.03.2005r. (ostatecznie uzupełnionym pismem z dnia 28.04.2005r.) w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, podatnik wskazuje na nowe, obowiązujące od stycznia 2005r. , brzmienie art.16 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w szczególności ust.1 pkt 57 i pkt 57a. Z przedstawionego przez podatnika stanu faktycznego wynika, że nowe brzmienie przepisu art.16 ust. 1 budzi jego zdaniem wiele wątpliwości. Podatnik opisując stan faktyczny wskazuje, iż firma poniosła faktycznie w miesiącu marcu 2005r. stratę w wysokości 22.401,60 zł, natomiast analiza danych dotycząca przychodów i kosztów podatkowych wykazuje, że wystąpił za powyższy okres dochód do opodatkowania 202.762,47 zł. Stosowanie powyższych przepisów zdaniem wnioskodawcy spowodowało, że firma jest zobowiązana do zapłacenia podatku dochodowego od dochodu trzykrotnie przekraczającego dochód osiągany za cały rok obrotowy.

Zagadnienie , o którym mowa we wniosku zostało uregulowane w ustawie z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.)

Stosownie do ogólnej zasady wyrażonej w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztami uzyskania przychodów mogą być jedynie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 tej ustawy. W odniesieniu do stanu faktycznego przedstawionego we wniosku ograniczenia co do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wynikają z art. 16 ust. 1 pkt 57 i 57a oraz art. 16 ust.7d cyt. wyżej ustawy.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 57 ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów niewypłaconych, niedokonanych lub niepostawionych do dyspozycji wypłat, świadczeń oraz innych należności z tytułów określonych w art. 12 ust. 1 i 6, art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), a także zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego wypłacanych przez zakład pracy. Przepisem tym objęte są należności wypłacane na rzecz osób fizycznych z następujących tytułów:

- ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy, a także z tytułu członkostwa w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną,

- z osobiście wykonywanej działalności m. in. artystycznej, literackiej, naukowej, trenerskiej, sportowej, oświatowej i publicystycznej, z tytułu pełnienia funkcji w organach osób prawnych na podstawie różnego rodzaju umów, z tytułu umów zlecenia i umów o dzieło,

- z praw autorskich i praw pokrewnych, praw do projektów wynalazczych, praw do topografii układów scalonych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również z odpłatnego zbycia tych praw.

Składki na ubezpieczenia społeczne, w części finansowanej przez pracownika, zaliczki na podatek dochodowy, składki na ubezpieczenia zdrowotne oraz inne potrącenia (np. składki i raty na Zakładową Kasę Zapomogową, ubezpieczenie na życie, spłaty pożyczki z ZFŚS) stanowią element wynagrodzenia. Zatem na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 57 ustawy n a l i c z o n e wynagrodzenie brutto nie stanowi kosztu uzyskania przychodu. Dopiero z chwilą faktycznej wypłaty lub postawienia do dyspozycji pracownika pracodawca może obciążyć koszty uzyskania przychodów kwotą wynagrodzenia brutto.

Z kolei na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 57a ustawy do kosztów uzyskania przychodów nie można zaliczyć nieopłaconych do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych składek z zastrzeżeniem pkt 40, określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w części finansowanej przez płatnika składek. Zgodnie z art. 16 ust. 7d ustawy, zasada ta ma również zastosowanie do składek na Fundusz Pracy oraz składek na rzecz Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych.

Zatem przed faktycznym dokonaniem przez pracodawcę zapłaty tych składek, nie będą one mogły być przez niego zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. Wobec powyższego od 1 stycznia 2005 r. wynagrodzenia w kwocie brutto pracodawca zalicza w ciężar kosztów uzyskania przychodów z chwilą faktycznej wypłaty wynagrodzenia pracownikowi. Podobnie składki na ubezpieczenia społeczne, w części finansowanej przez pracodawcę, składki na Fundusz Pracy oraz Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, pracodawca może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów po ich opłaceniu.

Podatnik powinien zatem zaliczyć przedmiotowe należności do kosztów uzyskania przychodów miesiąca, w którym nastąpiła ich faktyczna wypłata i zapłata do ZUS.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.