Temat interpretacji

Z przedstawionego w złożonym wniosku stanu faktycznego wynika, iż działalnością Spółki jest produkcja i sprzedaż mebli tapicerowanych, które w większości trafiają na rynek niemiecki. Wnioskująca transportuje meble za pomocą własnych środków transportu. Od stycznia 2005r. w Niemczech wprowadzono opłatę za korzystanie z autostrady. Opłaty za korzystanie z autostrady są obligatoryjne. Odnotowywanie przejechanych kilometrów po autostradzie odbywa się za pomocą specjalnych urządzeń zamontowanych na samochodach. Firma niemiecka, która pośredniczy w rozliczeniu opłaty między Wnioskującą a państwem niemieckim przesyła raz w miesiącu zestawienie, które zawiera nr rejestracyjny pojazdów oraz kwoty należne za przejechane kilometry po autostradzie. Opłaty te są uiszczane na zasadzie ,,polecenia pobrania" automatycznie z konta bankowego, które Spółka posiada w banku niemieckim z siedzibą w Berlinie.

Wnioskująca zwróciła się z zapytaniem, jak należy dokumentować wydatki poniesione za korzystanie z autostrady?

Zdaniem Spółki, otrzymane zestawienie pozwoli zaliczyć opłaty za korzystanie z autostrady do kosztów prowadzonej działalności.

Ustosunkowując się do przedstawionych powyżej kwestii, stwierdza się co następuje:

Zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jednolity: Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki - po wyłączeniu wydatków enumeratywnie wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy - stanowić mogą koszt uzyskania przychodu, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z prowadzoną działalnością, a ich poczynienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu.

Przepis art. 9 ust. 1 ustawy podatkowej stanowi, iż podatnicy są obowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy,(...).

Regulacje ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie określają wprost zasad i sposobu dokumentowania wydatków ponoszonych przez podatników, nie narzucają żadnych technicznych rozwiązań co do sposobu dokumentowania kosztów, podkreślają natomiast, że prowadzona ewidencja rachunkowa ma zapewnić określenie dochodu i podstawy opodatkowania oraz należnego podatku. W zakresie ponoszonych przez Spółkę wydatków, dla zakwalifikowania ich do kosztów uzyskania przychodów, najważniejsze jest, aby spełnić wymagania ustawy podatkowej w tym zakresie. Należy więc ustalić istnienie związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy wydatkami a przychodami. Niezbędne jest bowiem, aby wydatek zaliczony do kosztów uzyskania przychodów poniesiony był w celu osiągnięcia przychodów. Koniecznym jest zarazem zgromadzenie dowodów, które realizację owego celu potwierdzą. Zgodnie z przepisami art. 180 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity: Dz. U z 2005r. Nr 6, poz. 80 ze zm.), jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem, zaś organ podatkowy ocenia, na podstawie całego zebranego materiału dowodowego, czy dana okoliczność została udowodniona (art. 191 ww. ustawy).

Pokreślić należy, iż prawidłowo i rzetelnie sporządzone dowody księgowe posiadają szczególną rangę dowodową, której nie mają dokumenty wadliwe. Przepisy ustawy Ordynacja podatkowa wskazują, że księgi podatkowe prowadzone rzetelnie i w sposób niewadliwy stanowią dowód tego, co wynika z zawartych w nich zapisów (art. 193 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa), jednocześnie organ podatkowy uznaje za dowód, w drodze wyjątku, księgi podatkowe, które są prowadzone w sposób wadliwy, jeżeli wady te nie mają istotnego znaczenia dla sprawy (art. 193 § 5 ww. ustawy). Natomiast nierzetelność prowadzonych ksiąg rachunkowych, która oznacza, że zapisy w nich dokonywane nie odzwierciedlają stanu rzeczywistego, całkowicie wyłącza możliwość uznania ich za dowód w postępowaniu podatkowym (art. 193 § 4).

W związku z powyższym, organ podatkowy, biorąc pod uwagę przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy Ordynacja podatkowa, stwierdza, iż potrącenie w ciężar kosztów opłat za korzystanie z autostrad w oparciu o opisane zestawienie, sporządzone przez upoważnioną do poboru tych opłat niemiecką firmę, w powiązaniu ze sposobem uiszczania tych opłat, przy jednoczesnym spełnieniu innych wymagań ustawy, dotyczących kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów, nie będzie stanowiło przeszkody do uznania wskazanego wydatku za koszt podatkowy.

Przedmiotowa interpretacja co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskującą i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.