Temat interpretacji

Postanowienie

Naczelnik Małopolskiego Urzędu Skarbowego, działając na podstawie art. 14a § 1 i 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8 poz. 60 ze zm.), po rozpatrzeniu Państwa wniosku z dnia 14 lipca 2005 r., znak: DKF/US/16/VII/04 (data wpływu do urzędu: 15 lipca 2005 r.) w sprawie udzielenia interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych stwierdza, iż przedstawione we wniosku stanowisko nie jest prawidłowe.

Uzasadnienie

Wnioskodawca następująco opisuje stan faktyczny: Spółka w ramach dobrej współpracy ze swoimi klientami w czasie spotkań lub wizyt, a także w okresach przedświątecznych wręcza swoim kontrahentom (w szczególności zagranicznym) upominki w postaci alkoholu. Prezenty mieszczące się w cenie nabycia (z VAT) do wysokości 100 zł Spółka uznaje za koszt uzyskania przychodu w ramach reprezentacji do 0,25% przychodu, natomiast wydatki powyżej 100 zł brutto nie traktuje jako koszt uzyskania przychodu.Spółka zwróciła się o potwierdzenie prawidłowości postępowania,

Ustosunkowując się do złożonego wniosku Naczelnik Małopolskiego Urzędu Skarbowego stwierdza, że stosownie do przepisu art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54 poz. 654 ze zm.) - zwanej dalej ustawą - o pdop, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji i reklamy w części przekraczającej 0,25% przychodów, chyba że reklama prowadzona jest w środkach masowego przekazu lub publicznie w inny sposób.
Przepisy podatkowe nie określają wartości ani rodzaju wydatków, które można zaliczyć do kosztów reprezentacj. Charakter tych wydatków winien być na tyle związany z prowadzoną działalnością by możliwa była ocena tego związku, oparta na zasadach logiki i doświadczenia życiowego.Stosownie bowiem do przepisu art. 15 ust. 1 ustawy o pdop, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 tej ustawy. Oznacza to, że musi istnieć ścisły związek pomiędzy poniesionym wydatkiem a powstaniem lub zwiększeniem przychodu.Ta ogólna zasada dotyczy również kosztów reprezentacji, gdy reprezentacja prowadzona jest poprzez wręczanie upominków np. w postaci alkoholu. Ustawa podatkowa nie uzależnia zaliczenia do kosztów podatkowych wydatków na cele reprezentacji od wysokości ich poniesienia. Jeśli podatnik (Spółka) wykaże związek przyczynowy między wręczeniem upominku a osiągniętym przychodem, wówczas poniesione wydatki będą stanowiły limitowany koszt uzyskania przychodu w wysokości 0,25% przychodu.Obowiązek udowodnienia celowości poniesionych wydatków spoczywa na Podatniku. Jeżeli Podatnik nie wykaże, że służyły one uzyskaniu przychodów, to nie ma podstaw do traktowania tych wydatków jako kosztów uzyskania przychodów.
Rozpatrując wniosek należy jeszcze zwrócić uwagę na fakt, że przy ustalaniu wartości (przedmiotowych upominków), jaką można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów należy uwzględnić uregulowania zawarte w przepisie art. 16 ust. 1 pkt 46 ustawy o pdop, który dopuszcza zaliczenie do kosztów podatkowych podatek naliczony w tej części w której zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku od towarów i usług.

Reasumując:
Spółka może zliczyć do kosztów podatkowych wydatki na zakup upominków wręczanych kontrahentom w ramach reprezentacji pod warunkiem, że wykaże związek przyczynowy między wręczeniem upominku a osiągniętym przychodem;
Spółka może zliczyć do kosztów podatkowych wydatki na zakup upominków wręczanych kontrahentom w ramach reprezentacji (zarówno wydatki do 100 zł jak i powyżej 100 zł) do wysokości 0,25% przychodu;
Spółka poniesiony wydatek na zakup upominków wręczanych kontrahentom w ramach reprezentacji może zaliczyć do kosztów podatkowych w ramach limitu w wartości netto chyba, że zgodnie z przepisami o podatków od towarów i usług Spółce nie przysługiwało prawo do odliczenia VAT.

W świetle powyższych ustaleń Naczelnik tutejszego Urzędu Skarbowego postanowił jak w sentencji.
Powyższa interpretacja:
- dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę, traci swoją moc z chwilą zmiany przepisów jej dotyczących;
- nie jest wiążąca dla podmiotu podatnika/ płatnika inkasenta/ następcy prawnego podatnika/ osoby trzeciej odpowiedzialnej za zaległości podatkowe, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej.
W dniu wydania postanowienia nie toczyło się postępowanie podatkowe, kontrola podatkowa ani postępowanie przed sądem administracyjnym w zakresie wniosku.

Pouczenie:
Na powyższe postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie, za pośrednictwem Naczelnika Małopolskiego Urzędu Skarbowego w terminie 7 dni od daty doręczenia niniejszego postanowienia.