Temat interpretacji

POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 14a § l i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (j.t. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60) Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Bielsku - Białej stwierdza, że stanowisko .......... Spółki z o.o. przedstawione we wniosku z dnia 1.08.2005 r. o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej zastosowania indywidualnych stawek amortyzacyjnych w związku z nabyciem używanych środków trwałych po zakończeniu umowy leasingu - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 sierpnia 2005 r. do Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w Bielsku - Białej wpłynął wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.

Jak stanowi art. 14a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. W myśl art. 14a § 4 cytowanej ustawy, udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o której mowa w § 1, następuje w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie.

Stan faktyczny opisany we wniosku przez podatnika : Spółka zamierza nabyć środki trwałe (dwie tokarki) po zakończeniu umowy leasingu. Wartość początkowa danego środka trwałego przekraczać będzie 3.500 zł.Składniki majątku należą do środków trwałych finansującego (leasingodawcy) i są przez niego amortyzowane. W przypadku ich nabycia przez spółkę zostaną one ujęte w ewidencji środków trwałych, a tym samym będą podlegały amortyzacji (umorzeniu).

Spółka zapytuje czy można zastosować indywidualną stawkę amortyzacyjną w odniesieniu do nabycia przedmiotu leasingu po myśli art. 16 j ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Stanowisko podatnika : Zdaniem Spółki w świetle przedstawionego stanu faktycznego w tym przypadku będzie miał zastosowanie przepis art. 16j ust. 1 pkt 1 oraz ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych ( Dz.U. Nr 54 z 2000 r., poz.654 ze zm.), bowiem były wykorzystywane przez okres co najmniej 6 miesięcy. Nie zostały jednak ujęte w ewidencji środków trwałych Spółki, a raty leasingu zaliczane były w koszty.

Ocena prawna stanowiska podatnika z przytoczeniem przepisów prawnych : Stosownie do art. 16j ust. 1 pkt 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych podatnicy, z zastrzeżeniem art. 16l, mogą indywidualnie ustalić stawki amortyzacyjne dla używanych lub ulepszonych środków trwałych, po raz pierwszy wprowadzonych do ewidencji danego podatnika, z tym że okres amortyzacji nie może być krótszy niż - dla środków trwałych zaliczonych do do grupy 3 - 6 i 8 Klasyfikacji:
a) 24 miesiące - gdy ich wartość początkowa nie przekracza 25.000zł,
b) 36 miesięcy - gdy ich wartość początkowa jest wyższa od 25.000zł i nie przekracza 50.000zł
c) 60 miesięcy - w pozostałych przypadkach.
Środki trwałe, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 2 cyt. wyżej ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych uznaje się za używane, jeżeli podatnik udowodni, że przed ich nabyciem były wykorzystywane co najmniej przez okres 6 miesięcy.
Zgodnie z art. 16 k ust. 1 tejże ustawy, odpisów amortyzacyjnych można dokonywać od wartości początkowej maszyn i urządzeń zaliczonych do grupy 3 - 6 i 8 Klasyfikacji oraz środków transportu, z wyjątkiem samochodów osobowych, o których mowa w art. 16 ust. 3a, w pierwszym podatkowym roku ich używania, przy zastosowaniu stawek podanych w Wykazie stawek amortyzacyjnych podwyższonych, z zastrzeżeniem ust. 2, o współczynnik nie wyższy niż 2,0, a w następnych latach podatkowych od ich wartości początkowej pomniejszonej o dotychczasowe odpisy amortyzacyjne, ustalonej na początek kolejnych lat ich używania.
Począwszy od roku podatkowego, w którym tak określona roczna kwota amortyzacji miałaby być niższa od rocznej kwoty amortyzacji obliczonej przy zastosowaniu metody określonej w art. 16i ust. 1 podatnicy dokonują dalszych odpisów amortyzacyjnych zgodnie z art. 16i.
Odnosząc ww. przepisy do przedstawionego przez Spółkę stanu faktycznego należy stwierdzić, iż okres amortyzacji przedmiotowych środków trwałych (2-ch tokarek) - stosując indywidualną stawkę amortyzacyjną - nie może być krótszy niż 24 miesiące, lecz jednocześnie ustawa nie ogranicza maksymalnego okresu, w jakim Spółka może amortyzować takie środki trwałe.
Należy jednak podkreślić, że przed nabyciem środków trwałych muszą one być wykorzystywane prze okres co najmniej 6 miesięcy. Przepisy ustawy nie określają rodzajów dokumentów, które mogą służyć jako dowody potwierdzające używanie danych składników majątkowychCiężar dowodu spoczywa na podatniku, który w stosunku do danego środka trwałego chciałby stosować stawkę indywidualną. W interesie podatnika leży więc żądanie od zbywcy (sprzedawcy, darczyńcy, udziałowca itd.) wiarygodnych dowodów na to, że dane środki trwałe były używane przez wymagany czas.
Dowody te powinny być oparte na źródłowych i wiarygodnych dokumentach, dotyczących terminu zakupu poszczególnych środków trwałych oraz okresu ich używania przez poprzedniego właściciela.

Przedstawione więc stanowisko w przedmiotowej sprawie jest prawidłowe.