Temat interpretacji

W zakresie ustalenia momentu zaliczenia wypłaconych przez Spółkę odszkodowań do kosztów uzyskania przychodów

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 201 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z 3 sierpnia 2017 r. (data wpływu 17 sierpnia 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia momentu zaliczenia wypłaconych przez Spółkę odszkodowań do kosztów uzyskania przychodów (pytanie oznaczone we wniosku nr 2) jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 sierpnia 2017 r. wpłynął do organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia momentu zaliczenia wypłaconych przez Spółkę odszkodowań do kosztów uzyskania przychodów.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka S.A. (dalej również: Spółka lub Wnioskodawca) jest podmiotem zarządzającym Międzynarodowym Portem Lotniczym w Polsce, podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych. Spółka świadczy głównie usługi związane z obsługą lądowania, parkowania, obsługą pasażerów i ładunków oraz innych o podobnym charakterze na rzecz przewoźników powietrznych oraz innych podmiotów wykonujących przewozy lotnicze, a także inne usługi takie jak np. najem, dzierżawa nieruchomości, reklama, parkingi dla samochodów itp. Uchwałą z 25 sierpnia 2014 r. Sejmiku Województwa został utworzony dla Międzynarodowego Portu Lotniczego obszar ograniczonego użytkowania, bowiem zgodnie z art. 135 ustawy Prawo o ochronie środowiska z dnia 27 kwietnia 2001 r. (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 519 ze zm., zwana dalej: Prawo ochrony środowiska) jeżeli z przeglądu ekologicznego albo z oceny oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko wymaganej przepisami ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko, albo z analizy porealizacyjnej wynika, że mimo zastosowania dostępnych rozwiązań technicznych, technologicznych i organizacyjnych nie mogą być dotrzymane standardy jakości środowiska poza terenem zakładu lub innego obiektu, to dla oczyszczalni ścieków, składowiska odpadów komunalnych, kompostowni, trasy komunikacyjnej, lotniska, linii i stacji elektroenergetycznej oraz instalacji radiokomunikacyjnej, radionawigacyjnej i radiolokacyjnej tworzy się obszar ograniczonego użytkowania.

§ 4 uchwały z 25 sierpnia 2014 r. Sejmiku Województwa stanowi, że:

1. W obszarze ograniczonego użytkowania zabrania się:

1. przeznaczania nowych terenów pod zabudowę mieszkaniową, a także pod szpitale, domy opieki oraz zabudowę związaną ze stałym lub wielogodzinnym pobytem dzieci i młodzieży,
2. zmiany sposobu użytkowania budynków w całości lub części na cele mieszkaniowe, a także na szpitale, domy opieki oraz zabudowę związaną ze stałym lub wielogodzinnym pobytem dzieci i młodzieży, z zastrzeżeniem § 4 ust. 2,
3. budowy nowych budynków mieszkalnych, a także szpitali, domów opieki, zabudowy związanych ze stałym lub wielogodzinnym pobytem dzieci i młodzieży, zastrzeżeniem § 4 ust. 2.

2. W obszarze ograniczonego użytkowania dopuszcza się zmianę sposobu użytkowania budynków w całości lub części na cele mieszkaniowe oraz budowę nowych mieszkalnych jednorodzinnych jako towarzyszących innym funkcjom, pod warunkiem spełnienia wymagań dotyczących warunków technicznych budynków.
3. W nowoprojektowanych budynkach należy zapewnić izolacyjność ścian zewnętrznych, okien i drzwi w ścianach zewnętrznych, dachów i stropodachów - zgodnie z Polskimi Normami dotyczącymi izolacyjności akustycznej przegród w budynkach oraz izolacyjności akustycznej elementów budowlanych.
4. W istniejących budynkach należy zastosować zabezpieczenia zapewniające właściwy klimat akustyczny w pomieszczeniach poprzez zwiększenie izolacyjności ścian, okien i drzwi w ścianach zewnętrznych, dachów i stropodachów zgodnie z Polskimi Normami dotyczącymi ochrony przed hałasem pomieszczeń w budynkach.

W związku z powyższym właściciele, użytkownicy wieczyści, a także osoby, którym przysługuje prawo rzeczowe do nieruchomości położonych na terenie obszaru ograniczonego użytkowania mają prawo wystąpić i wystąpili do Spółki z następującymi roszczeniami:

1. wykup nieruchomości lub jej części (art. 129 ust. 1 Prawa ochrony środowiska),
2. odszkodowanie z tytułu zmniejszenia wartości nieruchomości (art. 129 ust. 1 Prawa ochrony środowiska),
3. odszkodowanie z tytułu kosztów niezbędnych do wypełnienia wymagań technicznych określonych w obrębie obszaru ograniczonego użytkowania przez budynki znajdujące się w obszarze ograniczonego użytkowania (art. 129 ust. 2 Prawa ochrony środowiska) są to także koszty w celu wypełnienia tych wymagań przez istniejące budynki, nawet w przypadku braku obowiązku podjęcia działań w tym zakresie (art. 136 ust. 3 Prawa ochrony środowiska).

Zgodnie z art. 136 ust. 2 Prawa ochrony środowiska obowiązanym do wypłaty odszkodowania lub wykupu nieruchomości jest ten, którego działalność spowodowała wprowadzenie ograniczeń w związku z ustanowieniem obszaru ograniczonego użytkowania. Tym samym na Spółce ciąży obowiązek realizacji przepisów prawa, w szczególności wypłaty odszkodowań. Obecnie toczą się przeciwko Spółce spory sądowe o zapłatę odszkodowań, jak również zostały wniesione do sądu zawezwania do prób ugodowych w sprawie o zapłatę. W kliku sprawach Spółka dokonała już wypłaty odszkodowań związanych z poprawą izolacyjności akustycznej budynków na podstawie ugód sądowych. Wysokość odszkodowań ustalana jest w drodze negocjacji i do tej pory nie przekracza kwot ustalanych na podstawie ekspertyz wykonywanych na zlecenie Spółki. Reasumując Spółka zakłada, że wypłata odszkodowań będzie następowała na podstawie ugód sądowych lub wyroków sądowych.

W tym miejscu należy również wskazać, że Uchwała z 25 sierpnia 2014 r. w sprawie utworzenia Obszaru Ograniczonego Użytkowania dla Międzynarodowego Portu Lotniczego została zaskarżona przez Gminę. W przypadku, gdy w toku postępowania administracyjnego prowadzonego obecnie przed Naczelnym Sądem Administracyjnym w Warszawie dojdzie do uchylenia tej Uchwały bądź stwierdzenia jej nieważności odpadnie podstawa prawna roszczenia i zarazem podstawa prawna świadczenia Wnioskodawcy. W takim przypadku osoby, którym wypłacono odszkodowanie będą zobowiązane do zwrotu świadczenia otrzymanego od Spółki, co również wprost wynika z treści zawieranych ugód sądowych. W ubiegłych latach Spółka zgodnie z art. 3 ust. 21 i 32g oraz art. 35d ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 1047 ze zm.), na wypłatę przyszłych odszkodowań związanych z roszczeniami dotyczącymi obszaru ograniczonego użytkowania utworzyła rezerwę zaliczając jej wartość odpowiednio do pozostałych kosztów operacyjnych i nie zaliczając jej do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 27 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 2032 ze zm., winno być: t.j Dz.U. z 2016 r., poz. 1888 ze zm., dalej updop). Nie rzadziej niż na koniec roku obrotowego wartość tej rezerwy jest wyceniana (aktualizowana jej wartość na podstawie art. 28 ustawy o rachunkowości). W momencie wypłaty danego odszkodowania jego wartość zmniejsza uprzednio utworzoną rezerwę.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

W którym momencie Spółka może zaliczyć wartość wypłaconych odszkodowań - z tytułu kosztów niezbędnych do wypełnienia wymagań technicznych określonych w obrębie obszaru ograniczonego użytkowania przez budynki znajdujące się w obszarze ograniczonego użytkowania i/lub zmniejszenia wartości nieruchomości w obszarze ograniczonego, a także z tytułu braku możliwości przeznaczenia nowych terenów pod zabudowę, budowę nowych budynków lub zmiany sposobu użytkowania nieruchomości w obszarze ograniczonego użytkowania, o których mowa w stanie faktycznym - w koszty uzyskania przychodu zgodnie z ustawą z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych? (pytanie oznaczone we wniosku nr 2)

Zdaniem Wnioskodawcy, uznanie przedmiotowych wydatków za koszty inne niż bezpośrednio związane z przychodami oznacza, że podlegają one potrąceniu zgodnie z art. 15 ust. 4d i ust. 4e updop. W myśl art. 15 ust. 4d tej ustawy, koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia (...). Z kolei, art. 15 ust. 4e ww. ustawy stanowi, że za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4f -4h, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów. Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 27 updop nie uważa się za koszty uzyskania przychodu rezerw innych niż wymienione w pkt 26, jeżeli obowiązek ich tworzenia w ciężar kosztów nie wynika z innych ustaw; nie są jednak kosztem uzyskania przychodów rezerwy utworzone zgodnie z ustawą o rachunkowości, inne niż określone w niniejszej ustawie jako koszt. Warto tutaj podkreślić, iż przepis ten wskazuje, że sam fakt utworzenia rezerwy np. na podstawie szacunków nie daje prawa zaliczenia jej w koszty uzyskania przychodów, jednak późniejsze poniesienie wydatków w związku z jej wykorzystaniem będzie już dawało prawo do zaliczenia wartości tych wydatków w koszty uzyskania przychodów.

Zgodnie ze stanem faktycznym, w ubiegłych latach Spółka zgodnie z art. 3 ust. 21 i 32g oraz art. 35d ustawy o rachunkowości na wypłatę przyszłych odszkodowań związanych z roszczeniami dotyczącymi obszaru ograniczonego użytkowania utworzyła rezerwę zaliczając jej wartość odpowiednio do pozostałych kosztów operacyjnych i nie zaliczając jej do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 27 updop, o którym mowa powyżej. W momencie wypłaty danego odszkodowania jego wartość zmniejsza uprzednio utworzoną rezerwę. Zważywszy na powyższe uregulowania w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych, zdaniem Spółki powyższe odszkodowania związane z utworzeniem obszaru ograniczonego użytkowania staną się kosztem uzyskania przychodów definitywnie w momencie faktycznego poniesienia, czyli z dniem wypłaty przedmiotowych odszkodowań.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Nadmienia się, że w zakresie pytań nr 1 i 3 zostały wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy opisanego zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 1369 ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej