Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytania nr 2 i 4, dotyczące podatku dochodowego od osób prawnych. W części dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych (pytania nr 1 i 3) oraz podatku od towarów i usług (pytanie nr 5) wniosek zostanie rozpatrzony odrębnie.

Stanowisko Wnioskodawcy.

Ad. 2

Jak wynika z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu.

Wydatek związany z wypłatą omawianego odszkodowania nie znajduje się na liście wydatków wyłączonych z kosztów podatkowych. Nie oznacza to jednak, że automatycznie może być do tych kosztów zaliczony. Dla uzyskania takiego prawa niezbędne jest bowiem wykazanie, że został on poniesiony w celu uzyskania przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Przy czym zwrot w celu wskazuje, że nie ma podstaw do wykazywania bezpośredniej zależności między poniesionym wydatkiem a uzyskaniem przychodu czy zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów jakim jest np. działalność gospodarcza. Istotne znaczenie ma rzeczywisty zamiar podatnika, a nie ostateczny skutek poniesionego kosztu.

Wydatki poniesione w celu zachowania i zabezpieczenia źródła przychodów to wydatki poniesione w celu zagwarantowania ciągłości funkcjonowania np. działalności gospodarczej, tak aby źródło to przynosiło przychody w przyszłości. Do takich należy zaliczyć wydatek związany z wypłatą odszkodowania z tytułu zawarcia umowy o zakazie konkurencji. Umowy takie mają na celu ochronę ważnych informacji, których ujawnienie mogłoby narazić Spółkę (zleceniodawcę) na szkodę. Wypłata odszkodowania z tytułu zawartej umowy ma zatem na celu zabezpieczenie przed wpływami konkurencji i zabezpieczenie działalności Spółki, a zatem może stanowić koszt uzyskania przychodów.

Podsumowując, dla celów podatkowych kosztem będzie odszkodowanie wypłacone na rzecz byłego Menedżera, który świadczył usługi na potrzeby działalności Spółki. Podobnie uznał Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 29 listopada 2007 r., nr ILPB3/423-77/07-4/MC i z dnia 4 września 2008 r., nr ILPB3/423-337/08-2/MC. W przywołanych interpretacjach organ podatkowy przyznał rację spółce uznając, że w dobie gospodarki rynkowej i wiążącej się z tym konkurencji, wydatek poniesiony na ochronę rynku potencjalnych odbiorców produktów należy uznać za racjonalny. Wyeliminowanie bądź ograniczenie skutków konkurencji może bowiem przyczynić się do zwiększenia osiąganych przychodów.

Ad. 4

Zarząd jest organem wykonawczym Spółki. Członków zarządu, co do zasady, powołuje i odwołuje stosowny organ osoby prawnej. Powołanie członka zarządu tworzy stosunek organizacyjny. Niezależnie od tego, pomiędzy osobą prawną a członkiem zarządu może również powstać równolegle drugi stosunek prawny, oparty na przepisach ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (...) albo ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (...). Członek zarządu może zatem sprawować swoje obowiązki wyłącznie na podstawie powołania (np. w myśl przepisów art. 201 § 4, bądź art. 368 § 4 KSH), bez zawierania odrębnej umowy o pracę lub umowy cywilnoprawnej, bądź na podstawie powołania oraz odrębnie zawartej umowy o pracę, umowy zlecenia, kontraktu menedżerskiego, umowy o zarządzanie przedsiębiorstwem lub umowy o podobnym charakterze, do której mają zastosowanie przepisy KC.

W przypadku, gdy Spółka za świadczenia wykonane na jej rzecz, na podstawie wcześniej wskazanych, skutecznie zawartych umów oraz z tytułu pełnionych funkcji, wypłaca swojemu Menedżerowi wynagrodzenia, to co do zasady, wynagrodzenia te podlegają zaliczeniu do kosztów podatkowych Spółki na podstawie art. 15 ustawy o CIT, jako koszt Spółki poniesiony w celu osiągnięcia przychodów.

W kontekście powyższego przepisu, możliwe jest zaliczanie do kosztów uzyskania przychodów świadczeń niewynikających ze stosunku pracy, ale mających charakter wzajemny, tj. kontraktu Menedżerskiego.

Zakres świadczonych usług w ramach kontraktu menedżerskiego w Spółce obejmuje zarówno czynności, do których powołany jest zarząd na mocy przepisów KSH, jak i czynności faktyczne polegające na bieżącym zarządzaniu i nadzorowaniu Spółki (spraw pracowniczych, handlowych, technicznych, finansowych itd.), tj. takich, jakimi w przedsiębiorstwach faktycznie zajmują się zatrudniani w tym celu Menedżerowie, czy dyrektorzy. Nie ulega zatem wątpliwości, że wynagrodzenie członka zarządu za pełnienie funkcji w ramach kontraktu menedżerskiego będzie wykazywać związek z przychodami Spółki, tzn. będzie wydatkiem poniesionym w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Nie ma zatem przeszkód, aby wynagrodzenie to Spółka zaliczyła do kosztów uzyskania przychodów.

Reasumując, wynagrodzenia wypłacane członkom zarządu (tu Prezesowi zarządu) na podstawie kontraktu menedżerskiego będą stanowiły koszty uzyskania przychodu Spółki w pełnej wysokości. Wydatki na telefon komórkowy, samochód służbowy, laptop itp. z jakich korzysta Menedżer w celach służbowych, a także wyjazdy służbowe, szkolenia finansowane przez Menedżera (rozliczenie delegacji) będą również kosztem uzyskania przychodu dla Spółki ponieważ mają one służbowy charakter i służą działalności Spółki.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów:

• wydatków na odszkodowanie za powstrzymywanie się od podejmowania działalności konkurencyjnej, wypłacane Menedżerowi po zakończeniu kontraktu menedżerskiego (pytanie nr 2) jest prawidłowe;

• wydatków na wynagrodzenie wypłacane Menedżerowi oraz wydatków poniesionych na zapewnienie Menedżerowi odpowiedniej infrastruktury biurowej i organizacyjnej oraz składników majątkowych, tj. telefon, laptop, samochód (pytanie nr 4) jest prawidłowe.

Na wstępie zauważyć należy, że zasady kwalifikowania wydatków jako kosztów uzyskania przychodów określają przepisy art. 15 i 16 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2016 r., poz. 1888 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ww. ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania.

Innymi słowy oznacza to, że dla kwalifikacji prawnej danego kosztu istotne znaczenie ma cel, w jakim został poniesiony. Wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli pomiędzy jego poniesieniem a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu istnieje związek przyczynowy.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

• został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

• jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

• poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

• został właściwie udokumentowany,

• nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu wydatków enumeratywnie wymienionych w przywołanym art. 16 ust. 1 ustawy, stanowić mogą koszt uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami. Właściwa i zgodna z treścią ustawowej regulacji kwalifikacja kosztów uzyskania przychodów powinna brać pod uwagę:

• przeznaczenie wydatku (jego celowość, zasadność dla funkcjonowania podmiotu) oraz

• potencjalną możliwość (analizowaną w dacie poniesienia wydatku na podstawie obiektywnych przesłanek) przyczynienia się danego wydatku do osiągnięcia przychodu.

Jak wynika z opisanego we wniosku stanu faktycznego, Wnioskodawca (Spółka) zobowiązany był zawrzeć z członkami organu zarządzającego kontrakty menedżerskie. Strony umowy/kontraktu łączy stosunek korporacyjny Spółki, którego źródłem jest powołanie Menedżera jako osoby fizycznej w skład Zarządu. W umowie określono m.in. zasady wypłaty wynagrodzeń Menedżerowi, które składa się z wynagrodzenia stałego i wynagrodzenia zmiennego (premia). Może się okazać, że Spółka zobowiązana będzie udostępnić Menedżerowi jako członkowi Zarządu odpowiednią infrastrukturę, a Menedżer będzie zobowiązany korzystać z powierzonych mu środków i udostępnionej infrastruktury zgodnie z wymaganiami Spółki. Do składników tych mogą należeć: infrastruktura biurowa i organizacyjna, środki komunikacji elektronicznej (telefon, przenośny komputer i inne urządzenia elektroniczne), środki transportu (w tym samochód służbowy) oraz inne narzędzia niezbędne do realizacji umowy. Menedżer w związku z zawartym kontraktem menedżerskim zawiera również ze Spółką umowę o zakazie konkurencji. Na podstawie tej umowy, Menedżer jest zobowiązany do powstrzymywania się od podejmowania Działalności Konkurencyjnej na Obszarze Zastrzeżonym w okresie obowiązywania Kontraktu Menedżerskiego oraz w okresie po rozwiązaniu/wygaśnięciu kontraktu tzw. przedłużony zakaz konkurencji. W zamian za przestrzeganie przez Menedżera powstrzymywania się od podejmowania Działalności Konkurencyjnej w Okresie przedłużonego zakazu konkurencji, za każdy miesiąc Okresu Zakazu Konkurencji, Menedżerowi przysługuje odszkodowanie w wysokości odpowiedniego % wysokości Wynagrodzenia Podstawowego.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczące podatku dochodowego od osób prawnych dotyczą możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na odszkodowanie za powstrzymywanie się od podejmowania działalności konkurencyjnej, wypłacane Menedżerowi po zakończeniu kontraktu menedżerskiego (pytanie nr 2), a także wydatków na wynagrodzenie wypłacane Menedżerowi oraz wydatków poniesionych na zapewnienie Menedżerowi odpowiedniej infrastruktury biurowej i organizacyjnej oraz składników majątkowych tj. telefon, laptop, samochód (pytanie nr 4).

Mając na uwadze powyższe wątpliwości należy zauważyć, że stosownie do art. 16 ust. 1 pkt 38a tej ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na rzecz osób wchodzących w skład rad nadzorczych, komisji rewizyjnych lub organów stanowiących osób prawnych oraz spółki, o której mowa w art. 1 ust. 3 pkt 1, z wyjątkiem wynagrodzeń wypłacanych z tytułu pełnionych funkcji.

Ani w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ani w Kodeksie spółek handlowych nie przewidziano definicji organu stanowiącego osoby prawnej. Dlatego też przez pojęcie to należy rozumieć organy władne podejmować decyzje w sprawach spółki, w tym dotyczące jej funkcjonowania oraz powoływania i odwoływania jej organów wykonawczych. Organem stanowiącym będzie zatem odpowiednio zgromadzenie wspólników lub akcjonariuszy w spółce z o.o. lub w spółce akcyjnej, walne zgromadzenie członków (zebranie przedstawicieli) w spółdzielniach, walne zebranie członków w stowarzyszeniach itp. Co istotne, od organów stanowiących należy odróżnić organy wykonawcze osób prawnych, w tym zwłaszcza ich organy zarządcze. Dlatego też wydatki ponoszone na rzecz członków zarządu nie są objęte zakresem przepisu art. 16 ust. 1 pkt 38a, ponieważ zarząd nie jest organem stanowiącym, a organem zarządzającym, wykonawczym.

Wobec powyższego, przywołany przepis art. 16 ust. 1 pkt 38a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie znajdzie w przedmiotowej sprawie zastosowania.

Ad. pytanie nr 2

W odniesieniu do wydatku na wypłatę odszkodowania za powstrzymywanie się od podejmowania działalności konkurencyjnej należy stwierdzić, że jak słusznie zauważył Wnioskodawca tego rodzaju wydatek nie znajduje się na liście wydatków wyłączonych z kosztów uzyskania przychodów. Ponadto uznać należy, że został w omawianym przypadku poniesiony w celu zabezpieczenia przed wpływami konkurencji i zabezpieczenia działalności Wnioskodawcy, a wobec tego można stwierdzić, że został poniesiony w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia ich źródła. Wyeliminowanie bądź ograniczenie skutków konkurencji w dobie gospodarki rynkowej może przyczynić się bowiem do zwiększenia osiąganych przychodów. W związku z tym wydatek ten można zaliczyć, na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, do kosztów uzyskania przychodów.

Ad. pytanie nr 4

Odnosząc się natomiast do wydatków na wynagrodzenie wypłacane Menedżerowi zauważyć należy, że zgodnie z art. 368 § 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2017 r., poz. 1577, z późn. zm.), zarząd prowadzi sprawy spółki i reprezentuje spółkę.

Oznacza to, że zarząd prowadzi sprawy spółki we wszystkich obszarach niezastrzeżonych wyraźnie do kompetencji innych organów spółki oraz reprezentuje spółkę. Prowadzenie spraw spółki dotyczy sfery wewnętrznej funkcjonowania spółki (podejmowania decyzji organizacyjnych i gospodarczych w spółce), natomiast reprezentacja odnosi się do relacji zewnętrznych (składania oświadczeń woli wobec innych niż spółka uczestników obrotu prawnego).

Zarząd jest organem wykonawczym spółki kapitałowej (spółki z o.o. lub spółki akcyjnej), spółdzielni czy stowarzyszenia. Członków zarządu, co do zasady, powołuje i odwołuje stosowny organ osoby prawnej. Powołanie członka zarządu tworzy stosunek organizacyjny. Niezależnie od tego, pomiędzy osobą prawną a członkiem zarządu może również powstać równolegle drugi stosunek prawny, oparty na przepisach Kodeksu pracy albo Kodeksu cywilnego.

Członek zarządu może zatem sprawować swoje obowiązki wyłącznie na podstawie powołania (np. w myśl przepisów art. 201 § 4 bądź art. 368 § 4 Kodeksu spółek handlowych), bez zawierania odrębnej umowy o pracę lub umowy cywilnoprawnej bądź na podstawie powołania oraz odrębnie zawartej umowy o pracę, umowy zlecenia, kontraktu menedżerskiego, umowy o zarządzanie przedsiębiorstwem lub umowy o podobnym charakterze, do której mają zastosowanie przepisy Kodeksu cywilnego.

Należy przychylić się do stanowiska Wnioskodawcy, że w przypadku, gdy Wnioskodawca za świadczenia wykonane na Jego rzecz na podstawie skutecznie zawartej umowy oraz z tytułu pełnionych funkcji wypłaca swojemu Menedżerowi wynagrodzenie, to co do zasady, wynagrodzenie to podlega zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jako wydatek poniesiony w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Możliwe jest zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów świadczeń niewynikających ze stosunku pracy, ale mających charakter wzajemny, tj. kontraktu menedżerskiego. Zakres świadczonych usług w ramach kontraktu menedżerskiego w Spółce obejmuje zarówno czynności, do których powołany jest zarząd, jak i czynności faktycznie polegające na bieżącym zarządzaniu i nadzorowaniu Spółki.

W związku z powyższym, wydatek na wynagrodzenie członka zarządu za pełnienie funkcji w ramach kontraktu menedżerskiego, jako wydatek poniesiony w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, może zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Jeśli chodzi natomiast o wydatki na zapewnienie Menedżerowi odpowiedniej infrastruktury biurowej i organizacyjnej oraz składników majątkowych (telefon, laptop, samochód) należy stwierdzić, że wydatki te poniesione na podstawie zawartego kontraktu menedżerskiego, w celach służbowych, mających ułatwić Menedżerowi zarządzanie i kierowanie przedsiębiorstwem, również stanowią koszty uzyskania przychodów. Jak wskazano bowiem w stanie faktycznym wniosku, ww. infrastrukturę i składniki Spółka będzie zobowiązana udostępnić Menedżerowi jako członkowi zarządu, a Menedżer będzie zobowiązany do korzystania z nich zgodnie z wymaganiami Spółki. Wydatki te będą poniesione zatem w celu uzyskania przychodów z prowadzonej działalności gospodarczej Spółki.

Podsumowując, w odpowiedzi na zadane we wniosku pytania (nr 2 i 4) należy zatem stwierdzić, że wypłacane Menedżerowi po zakończeniu kontraktu menedżerskiego odszkodowanie za powstrzymywanie się od podejmowania działalności konkurencyjnej, a także wynagrodzenie wypłacane Menedżerowi oraz wydatki poniesione na zapewnienie Menedżerowi odpowiedniej infrastruktury biurowej i organizacyjnej oraz składników majątkowych, tj. telefon, laptop, samochód, stanowią dla Wnioskodawcy koszty uzyskania przychodów.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów:

• wydatków na odszkodowanie za powstrzymywanie się od podejmowania działalności konkurencyjnej, wypłacane Menedżerowi po zakończeniu kontraktu menedżerskiego (pytanie nr 2) jest prawidłowe;

• wydatków na wynagrodzenie wypłacane Menedżerowi oraz wydatków poniesionych na zapewnienie Menedżerowi odpowiedniej infrastruktury biurowej i organizacyjnej oraz składników majątkowych, tj. telefon, laptop, samochód (pytanie nr 4) jest prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Ponadto należy zaznaczyć, że to na Wnioskodawcy ciąży wykazanie w ewentualnym postępowaniu podatkowym, że przedmiotowe wydatki nie zostały poniesione na prywatne cele Menedżerów, a jedynie na cele służbowe związane z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą. Wydatki na zapewnienie odpowiedniej infrastruktury oraz urządzeń Menedżerom na cele inne niż zarządzanie Spółką nie stanowią bowiem wydatków związanych z jej działalnością i nie wykazują związku przyczynowo-skutkowego z osiąganym przez nią przychodem.

Jednocześnie nadmienić należy, że w kontekście zadanych pytań wyznaczających zakres rozpatrzenia wniosku, przedmiotem niniejszego rozstrzygnięcia była wyłącznie kwestia dot. możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na odszkodowanie za powstrzymywanie się od podejmowania działalności konkurencyjnej, a także wydatków na wynagrodzenie wypłacane Menedżerowi oraz wydatki poniesione na zapewnienie Menedżerowi odpowiedniej infrastruktury biurowej i organizacyjnej oraz składników majątkowych tj. telefon, laptop, samochód. W konsekwencji przedmiotem niniejszego rozstrzygnięcia nie była kwestia dotycząca możliwości zaliczenia do kosztów podatkowych wydatków z tytułu wyjazdów służbowych, czy też szkoleń.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2017, poz. 1369) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej