Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1. od pierwszego miesiąca roku podatkowego Wnioskodawcy następującego po jego roku podatkowym, w którym dojdzie do połączenia Wnioskodawcy ze Spółką przejmowaną, Wnioskodawca będzie miał możliwość obniżenia stawek amortyzacyjnych podanych w Załączniku nr 1 do Ustawy CIT (Wykaz rocznych stawek amortyzacyjnych) dla poszczególnych środków trwałych przejętych przez Wnioskodawcę w wyniku tego połączenia. Skala obniżki w tym zakresie nie jest w żaden sposób limitowana przez przepisy, w związku z czym możliwe jest obniżenie stawki amortyzacyjnej do poziomu 0%.

Ad. 2. po obniżeniu stawek amortyzacyjnych, o którym mowa w pytaniu 1, Wnioskodawca będzie miał możliwość podwyższenia stawek amortyzacyjnych dla poszczególnych środków trwałych przejętych przez Wnioskodawcę w wyniku połączenia Wnioskodawcy ze Spółką przejmowaną do wysokości wynikającej z Załącznika nr 1 do Ustawy CIT (Wykaz rocznych stawek amortyzacyjnych) od pierwszego miesiąca dowolnego wybranego przez Wnioskodawcę roku podatkowego następującego po jego roku podatkowym, od początku którego dokonał obniżenia stawek amortyzacyjnych dla tych środków trwałych.

Ad 1)

Zgodnie z art. 16g ust. 9 Ustawy CIT, w przypadku łączenia podmiotów gospodarczych, gdzie jeden wstępuje we wszystkie prawa i obowiązki podatkowe drugiego, wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych ustala się w wysokości wartości początkowej, określonej w ewidencji podmiotu przejmowanego. W konsekwencji Wnioskodawca od dnia połączenia kontynuować będzie amortyzację środków trwałych Spółki przejmowanej według metod i stawek amortyzacyjnych przyjętych przez Spółkę przejmowaną, z uwzględnieniem odpisów amortyzacyjnych już dokonanych przez tą spółkę (art. 16h ust. 3 Ustawy CIT).

Zgodnie z art. 16i ust. 1 Ustawy CIT odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych, z zastrzeżeniem art. 16j-16ł, dokonuje się przy zastosowaniu stawek amortyzacyjnych określonych w Wykazie stawek amortyzacyjnych i zasad, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1. Stosownie natomiast do art. 16i ust. 5 Ustawy CIT podatnicy mogą obniżać podane w Wykazie stawek amortyzacyjnych stawki dla poszczególnych środków trwałych. Zmiany stawki dokonuje się począwszy od miesiąca, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji albo od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego.

Z powyższego zdaniem Wnioskodawcy wynika, że uprawnienie podatnika CIT do obniżania stawek amortyzacyjnych podanych w Wykazie stawek amortyzacyjnych dla poszczególnych środków trwałych jest obwarowane następującymi warunkami:

• obniżenie to może dotyczyć tylko środków trwałych amortyzowanych według zasad wskazanych w art. 16h ust. 1 pkt 1 Ustawy CIT (metoda liniowa),

• obniżenie to musi zostać dokonane począwszy od miesiąca, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji albo od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego.

W szczególności należy zauważyć, że Ustawa CIT nie przewiduje żadnego wyłączenia możliwości obniżania stawek amortyzacyjnych zgodnie z art. 16i ust. 5 Ustawy CIT w stosunku do środków trwałych używanych przez podatnika CIT w działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia w rozumieniu ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych.

Ponadto zdaniem Wnioskodawcy użycie przez ustawodawcę w art. 16i ust. 5 Ustawy CIT sformułowania dla poszczególnych środków trwałych wskazuje na możliwość indywidualnego obniżenia stawki amortyzacyjnej dla każdego indywidualnie wybranego przez podatnika CIT środka trwałego.

Regulacje Ustawy CIT mówiące o obniżeniu maksymalnych stawek amortyzacyjnych, w żaden sposób nie określają skali obniżek, w tym minimalnej stawki amortyzacyjnej.

Potwierdzenie prawidłowości powyższej wykładni wynika z analizy treści uzasadnienia do ustawy z dnia 27 lipca 2002 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, która przepisowi art. 16i ust. 5 Ustawy CIT jego obecnie brzmienie. Zgodnie z nim celem tej zmiany było umożliwienie zmniejszania stawek amortyzacyjnych z Wykazu w dowolnej wysokości oraz w wybranym przez podatnika momencie. Taka zmiana podyktowana była koniecznością (...) stworzenia mocniejszego instrumentu polityki podatkowej prowadzonej przez podatników. Podatnicy będą mogli w okresie ponoszenia strat podatkowych zaplanować maksymalnie obniżone stawki amortyzacyjne, a tym samym odpowiednio wpływać na wysokość straty i dochodu do opodatkowania .

Reasumując w ocenie Wnioskodawcy od pierwszego miesiąca roku podatkowego Wnioskodawcy następującego po jego roku podatkowym, w którym dojdzie do połączenia Wnioskodawcy ze Spółką przejmowaną, Wnioskodawca będzie miał możliwość obniżenia stawek amortyzacyjnych podanych w Załączniku nr 1 do Ustawy CIT (Wykaz rocznych stawek amortyzacyjnych) dla poszczególnych środków trwałych przejętych przez Wnioskodawcę w wyniku tego połączenia oraz będzie mieć prawo do swobodnego kształtowania poziomu tej obniżki.

Stanowisko Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie na przykład w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 2 października 2014 r. (sygn. IBPBI/2/423-1096/14/MO).

Ad. 2)

Stosownie do art. 16i ust. 5 Ustawy CIT podatnicy mogą obniżać podane w Wykazie stawek amortyzacyjnych stawki dla poszczególnych środków trwałych. Zmiany stawki dokonuje się począwszy od miesiąca, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji albo od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego.

Zdaniem Wnioskodawcy z powyższego przepisu wynika, iż dla środków trwałych wprowadzonych już do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podatnika CIT zmiany stawek amortyzacyjnych - co obejmuje zarówno obniżanie stawki, w tym dalsze obniżanie stawki uprzednio obniżonej, jak i jej podwyższanie, w tym powrót do stawki wskazanej w Wykazie stawek amortyzacyjnych - dokonywać się powinno od pierwszego miesiąca wybranego przez podatnika CIT roku podatkowego.

Reasumując w ocenie Wnioskodawcy po obniżeniu stawek amortyzacyjnych, o którym mowa w pytaniu 1, Wnioskodawca będzie miał możliwość podwyższenia stawek amortyzacyjnych dla poszczególnych środków trwałych przejętych przez Wnioskodawcę w wyniku połączenia Wnioskodawcy ze Spółką przejmowaną do wysokości wynikającej z Załącznika nr 1 do Ustawy CIT (Wykaz rocznych stawek amortyzacyjnych) od pierwszego miesiąca dowolnego wybranego przez Wnioskodawcę roku podatkowego następującego po jego roku podatkowym, od początku którego dokonał obniżenia stawek amortyzacyjnych dla tych środków trwałych.

Stanowisko Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie na przykład w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 26 sierpnia 2013 roku (sygn. ILPB4/423-182/13-2/DS).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, w tym zakresie odstąpiono od uzasadnienia prawnego oceny stanowiska wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie