Temat interpretacji

Czy w wyniku dobrowolnego umorzenia bez wynagrodzenia wszystkich akcji jednego z akcjonariuszy (tj. spółki B), które posiada w spółce komandytowo-akcyjnej (tj. w spółce Wnioskodawcy) w trybie przewidzianym w art. 359 § 1 w zw. z art. 126 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 września 2000 r. KSH, przy jednoczesnym zachowaniu akcji przez pozostałych akcjonariuszy, dojdzie do uzyskania przez Spółkę Wnioskodawcę przychodu? (pytanie oznaczone we wniosku nr 1)

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.) oraz § 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 30 maja 2016 r. (data wpływu do tut. BKIP 1 czerwca 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości rozpoznania przychodu w wyniku dobrowolnego umorzenia akcji bez wynagrodzenia (pytanie oznaczone we wniosku nr 1) jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 czerwca 2016 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości rozpoznania przychodu w wyniku dobrowolnego umorzenia akcji bez wynagrodzenia.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest spółką komandytowo-akcyjną. Jedynym komplementariuszem spółki jest spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej jako: spółka A). Planuje się umorzenie części akcji w spółce Wnioskodawcy. Umarzane akcję będą należeć do innej spółki komandytowo-akcyjnej (dalej jako: spółka B), która przed umorzeniem wyrazi zgodę na umorzenie bez wynagrodzenia wszystkich należących do niej akcji. Ponadto w spółce Wnioskodawcy, całość swoich akcji zachowają pozostali akcjonariusze. W tym wypadku dobrowolne umorzenie bez wynagrodzenia akcji jednego z akcjonariuszy nastąpi w trybie przewidzianym w art. 359 § 1 w zw. z art. 126 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (dalej: KSH).

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy w wyniku dobrowolnego umorzenia bez wynagrodzenia wszystkich akcji jednego z akcjonariuszy (tj. spółki B), które posiada w spółce komandytowo-akcyjnej (tj. w spółce Wnioskodawcy) w trybie przewidzianym w art. 359 § 1 w zw. z art. 126 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 września 2000 r. KSH, przy jednoczesnym zachowaniu akcji przez pozostałych akcjonariuszy, dojdzie do uzyskania przez Spółkę Wnioskodawcę przychodu... (pytanie oznaczone we wniosku nr 1)
2. W sytuacji uznania, że dobrowolne umorzenie bez wynagrodzenia wszystkich akcji jednego z akcjonariuszy (tj. Spółki B), które posiada w spółce komandytowo-akcyjnej (tj. w spółce Wnioskodawcy) w trybie przewidzianym w art. 359 § 1 w zw. z art. 126 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 września 2000 r. KSH, przy jednoczesnym zachowaniu akcji przez pozostałych akcjonariuszy, rodzi przychód po stronie Wnioskodawcy (czemu jednak Wnioskodawca zaprzecza) do jakiego źródła przychodów należy ten przychód zaliczyć... (pytanie oznaczone we wniosku nr 2)

Zdaniem Wnioskodawcy, w wyniku dobrowolnego umorzenia wszystkich akcji jednego z akcjonariuszy (tj. spółki B), które objął w spółce komandytowo-akcyjnej (tj. w spółce Wnioskodawcy) w trybie przewidzianym w art. 359 § 1 w zw. z art. 126 § 1 pkt 2 KSH, przy jednoczesnym zachowaniu akcji przez pozostałych akcjonariuszy, nie dojdzie do uzyskania przez Wnioskodawcę przychodu.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych dochodem (przychodem) z udziału w zyskach osób prawnych, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 1 pkt 4a i 4b, jest dochód (przychód) faktycznie uzyskany z tego udziału (akcji), w tym także dochód z umorzenia udziałów (akcji). W przedmiotowym przypadku Spółka nie uzyskuje faktycznie żadnych przychodów z tych akcji.

Wnioskodawca podkreśla, że podobne do Wnioskodawcy stanowisko, wyraził Minister Finansów m.in. w interpretacji indywidualnej:

• z 30 lipca 2009 r., Znak: ILPB1/415-545/09-6/IM,
• z 16 czerwca 2011 r., Znak: IPPB2/415-380/11-2/AS, Znak: IPPB1/415-810/11-2/ES,
• z 13 grudnia 2013 r., Znak: ILPB2/415-874/13-2/TR.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 851 ze zm., dalej: updop), przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód bez względu na rodzaj przychodów, z jakich ten dochód został osiągnięty; w wypadkach, o których mowa w art. 21 i 22, przedmiotem opodatkowania jest przychód. Dochodem, z zastrzeżeniem art. 10, art. 11 i art. 24a, jest nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym; jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą (art. 7 ust. 2 updop). Dochód ustalony zgodnie z art. 7 albo 7a ust. 1, po odliczeniu () stanowi podstawę opodatkowania, z zastrzeżeniem art. 21, art. 22 i art. 24a (art. 18 ust. 1 updop).

Należy zauważyć, że ustawodawca nie wprowadził do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych ogólnej definicji przychodu podatkowego. Treść art. 12 ust. 1 updop wskazuje, że zostały ustanowione jedynie przykładowe przysporzenia zaliczane do kategorii przychodów. Natomiast art. 12 ust. 4 updop określa w sposób enumeratywny, które zdarzenia nie stanowią przychodu. Z kolei, stosownie do art. 12 ust. 3 updop, za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej osiągnięte w roku podatkowym uważa się także należne przychody, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. Jest to tzw. metoda memoriałowa rozliczania przychodu.

Generalnie należy wskazać, że przychód powstaje w każdym przypadku, w którym podatnik uzyskuje realną korzyść. Ponadto, przychodem jest takie przysporzenie majątkowe, które ma charakter trwały (definitywny).

Z treści złożonego wniosku wynika, że Wnioskodawca jest spółką komandytowo-akcyjną. Jedynym komplementariuszem spółki jest spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (spółka A). Planuje się umorzenie części akcji w spółce Wnioskodawcy. Umarzane akcję będą należeć do innej spółki komandytowo-akcyjnej (spółka B), która przed umorzeniem wyrazi zgodę na umorzenie bez wynagrodzenia wszystkich należących do niej akcji. Ponadto w spółce Wnioskodawcy, całość swoich akcji zachowają pozostali akcjonariusze. W tym wypadku dobrowolne umorzenie bez wynagrodzenia akcji jednego z akcjonariuszy nastąpi w trybie przewidzianym w art. 359 § 1 w zw. z art. 126 § 1 pkt 2 KSH.

Spółka komandytowo-akcyjna jest spółką osobową w rozumieniu ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (t.j. Dz.U. z 2013 r., poz. 1030 ze zm., dalej: KSH). W sprawach nieuregulowanych w niniejszym dziale do spółki komandytowo-akcyjnej stosuje się () odpowiednio przepisy dotyczące spółki akcyjnej, a w szczególności przepisy dotyczące kapitału zakładowego, wkładów akcjonariuszy, akcji, rady nadzorczej i walnego zgromadzenia (art. 126 § 1 pkt 2 KSH).

Stosownie do art. 359 KSH akcja może być umorzona albo za zgodą akcjonariusza w drodze jej nabycia przez spółkę (umorzenie dobrowolne), albo bez zgody akcjonariusza (umorzenie przymusowe) tylko w przypadku, gdy statut tak stanowi.

Ponadto, umorzenie akcji wymaga uchwały walnego zgromadzenia, która powinna określać w szczególności podstawę prawną umorzenia, wysokość wynagrodzenia przysługującego akcjonariuszowi akcji umorzonych bądź uzasadnienie umorzenia akcji bez wynagrodzenia oraz sposób obniżenia kapitału zakładowego.

Opisane przez Wnioskodawcę zdarzenie przyszłe w istocie polegać będzie na prawnym unicestwieniu akcji Spółki, co oznacza, że nastąpi wygaśniecie wszelkich praw, zarówno o charakterze majątkowym jak i korporacyjnym, które wynikają z akcji. Omawiane zdarzenie nie będzie wiązać się z żadnym przysporzeniem majątkowym po stronie Wnioskodawcy, które można by ocenić jako uzyskanie realnej korzyści ekonomicznej. Bowiem zgodnie z ugruntowanym poglądem, do kategorii przychodu należy zaliczyć każdą wartość wchodzącą do majątku podatnika, powiększającą jego aktywa (lub zmniejszającą zobowiązania), mającą definitywny charakter, którą może on rozporządzać jak własną, o ile nie została ujęta w katalogu zawartym w art. 12 ust. 4 updop.

Podany we własnym stanowisku art. 10 ust. 1 pkt 1 updop, który stanowi, że dochodem (przychodem) z udziału w zyskach osób prawnych, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 1 pkt 4a i 4b, jest dochód (przychód) faktycznie uzyskany z tego udziału, w tym także m.in. dochód z umorzenia udziałów (akcji), nie znajduje zastosowania. Należy wskazać, że na gruncie przepisów updop przychód z tytułu zbycia akcji (udziałów) posiadanych w spółkach posiadających osobowość prawną w celu ich umorzenia, należy rozpoznawać na zasadach ogólnych, zgodnie z art. 12 updop. Tym samym należy stwierdzić, że skoro w przypadku dobrowolnego umorzenia udziałów Spółki bez wynagrodzenia nie wystąpi po jej stronie realne przysporzenie majątkowe, to brak jest podstaw by uznać, że zdarzenie to generuje na gruncie updop przychód.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy przyporządkowane do pytania oznaczonego nr 1należy uznać za prawidłowe.

W związku z tym, że pytanie oznaczone we wniosku nr 2 jest pytaniem warunkowym i żądanie wydania interpretacji indywidualnej byłoby zasadne w przypadku uznania stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego nr 1 za nieprawidłowe, to wraz z uznaniem stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego nr 1 za prawidłowe, rozstrzygnięcie w zakresie pytania nr 2 stało się bezprzedmiotowe.

Interpretacja dotyczy opisanego zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz.U. z 2016 r., poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach