Czy amortyzacja środków rzeczowych czy też urządzeń, które stanowią w Spółce Komandytowej środki trwałe oraz wydatki dotyczące tych środków rzeczowy... - Interpretacja - ITPB3/4510-54/15-2/AW

ShutterStock
Interpretacja indywidualna z dnia 08.04.2015, sygn. ITPB3/4510-54/15-2/AW, Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy

Temat interpretacji

Czy amortyzacja środków rzeczowych czy też urządzeń, które stanowią w Spółce Komandytowej środki trwałe oraz wydatki dotyczące tych środków rzeczowych i urządzeń, a także wydatki dotyczące samochodów wykorzystywanych przez Spółkę Komandytową na podstawie umów leasingu, a które to środki rzeczowe, urządzenia i samochody mogą być wykorzystywane nieodpłatnie przez Wnioskodawcę tylko i wyłącznie do świadczonych przez niego usług zarządzania i prowadzenia spraw Spółki Komandytowej stanowią dla Wnioskodawcy koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do posiadanych przez niego udziałów w zysku w Sp.K., czyli w wysokości 2%?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 22 stycznia 2015 r. (data wpływu 9 lutego 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kwalifikacji do kosztów podatkowych odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych Spółki Komandytowej oraz wydatków dotyczących tych środków rzeczowych i urządzeń, a także wydatków dotyczących samochodów wykorzystywanych przez Spółkę Komandytową na podstawie umów leasingu jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 lutego 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kwalifikacji do kosztów podatkowych odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych Spółki Komandytowej oraz wydatki dotyczących tych środków rzeczowych i urządzeń, a także wydatków dotyczących samochodów wykorzystywanych przez Spółkę Komandytową na podstawie umów leasingu.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest komplementariuszem A Sp. z o.o. Spółka Komandytowa (dalej Sp.K.), któremu przysługuje zgodnie z umową spółki udział w wysokości 2% w zysku spółki komandytowej. Przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest m.in. działalność firm centralnych i holdingów oraz pozostałe doradztwo w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 117 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2013r., poz. 1030, z późn. zm.) komplementariusz reprezentuje spółkę komandytową.

Na podstawie art. 12 ust. 5 umowy Spółki Komandytowej za prowadzenie jej spraw przysługuje komplementariuszowi wynagrodzenie.

W dniu 4 sierpnia 2014 r. zawarto pomiędzy Wnioskodawcą a Spółką Komandytową umowę o zarządzanie i prowadzenie spraw spółki komandytowej. Celem umowy jest takie określenie wzajemnych praw i obowiązków, a także interesów stron aby doprowadzić do sprawnego, efektywnego oraz długofalowego strategicznego zarządzania Sp.K. oraz wzrostu wartości Sp.K. Do obowiązków Wnioskodawcy należy w szczególności prowadzenie spraw Sp.K. poprzez zarządzanie jej majątkiem i personelem, reprezentowanie Sp.K. na zewnątrz, opracowanie i realizacja strategii rozwoju Sp.K., kierowanie i nadzorowanie działalności Sp.K., coroczne opracowanie budżetu Sp.K. oraz weryfikacja jego realizacji, opracowywanie cotygniowo raportów sprzedaży Sp.K., comiesięczne opracowywanie raportów wyników, zapewnienie obsługi prawnej i księgowej Sp.K., prowadzenie polityki kadrowej, a także wypełnianie przez Wnioskodawcę obowiązków wynikających z funkcji pracodawcy. Za należyte wykonanie ww. obowiązków Wnioskodawcy przysługuje wynagrodzenie w stałej miesięcznej kwocie netto powiększone o podatek od towarów i usług. Oprócz podstawowego wynagrodzenia Wnioskodawca będzie mógł otrzymać również premię miesięczną w wysokości 30% stałego wynagrodzenia miesięcznego po spełnieniu określonych warunków, m.in. po osiągnięciu przez Sp.K. odpowiedniego, określonego w umowie zysku i złożeniu przez Wnioskodawcę wniosku o wypłatę tego dodatkowego wynagrodzenia. Decyzja o wypłacie premii będzie uzależniona m.in. od jednomyślnej uchwały wszystkich wspólników Sp.K.

Zgodnie z zapisami umowy Sp.K. zapewnia Wnioskodawcy w trakcie trwania umowy środki rzeczowe, pomieszczenia i urządzenia, za które nie pobiera dodatkowego wynagrodzenia.

Wnioskodawca świadczy swoje usługi na rzecz Sp.K. przez członków zarządu Wnioskodawcy.

W przyszłości przewiduje się świadczenie usług przez Wnioskodawcę również przez menedżerów, których z Wnioskodawcą łączyć będą kontrakty menedżerskie

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

  1. Czy wynagrodzenie za świadczone usługi za zarządzanie i prowadzenie spraw Spółki Komandytowej wypłacane Wnioskodawcy będącym komplementariuszem zgodnie z zawartą w dniu 4 sierpnia 2014 r. umową na podstawie wystawionych przez niego faktur dla Sp.K. stanowi dla Wnioskodawcy koszt uzyskania przychodu na podstawie art. 15 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych proporcjonalnie do posiadanych przez niego udziałów w kosztach spółki komandytowej, czyli w wysokości 2%...
  2. Czy amortyzacja środków rzeczowych czy też urządzeń, które stanowią w Spółce Komandytowej środki trwałe oraz wydatki dotyczące tych środków rzeczowych i urządzeń, a także wydatki dotyczące samochodów wykorzystywanych przez Spółkę Komandytową na podstawie umów leasingu, a które to środki rzeczowe, urządzenia i samochody mogą być wykorzystywane nieodpłatnie przez Wnioskodawcę tylko i wyłącznie do świadczonych przez niego usług zarządzania i prowadzenia spraw Spółki Komandytowej stanowią dla Wnioskodawcy koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do posiadanych przez niego udziałów w zysku w Sp.K., czyli w wysokości 2%...

Niniejsza interpretacja stanowi ocenę stanowiska Spółki w zakresie pytania oznaczonego we wniosku numerem 2. W zakresie pytania oznaczonego we wniosku numerem 1 zostanie spółce wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego we wniosku numerem 2 amortyzacja środków rzeczowych czy też urządzeń, które stanowią w Spółce Komandytowej środki trwałe oraz wydatki dotyczące tych środków rzeczowych i urządzeń, a także wydatki dotyczące samochodów wykorzystywanych na podstawie umów leasingu, a które to środki, urządzenia i samochody mogą być udostępniane Wnioskodawcy nieodpłatnie zgodnie z zawartą umową z dnia 4 sierpnia 2014 r. do świadczenia przez niego tylko i wyłącznie usług zarządzania i prowadzenia spraw Spółki Komandytowej stanowią dla niego koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do posiadanych przez niego udziałów, czyli w wysokości 2%.

Zgodnie z art. 117 Kodeksu spółek handlowych Spółkę Komandytową reprezentuje komplementariusz, którego z mocy umowy spółki albo prawomocnego orzeczenia sądu nie pozbawiono prawa reprezentowania spółki. Komplementariusz jest, co do zasady, przedstawicielem ustawowym spółki komandytowej i ma obowiązek jej reprezentowania.

Natomiast zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. W celu zakwalifikowania danego wydatku do kosztów uzyskania przychodów należy ustalić związek pomiędzy poniesionymi kosztami a powstaniem, zwiększeniem lub też możliwością powstania przychodu. Przy czym związek ten może być bezpośredni, czyli koszt jest wprost powiązany z konkretnym przychodem albo pośredni, czyli koszt, którego nie można jednoznacznie przypisać do konkretnych przychodów, ale jest on racjonalnie uzasadniony jako ten, który prowadzi do osiągnięcia przychodów.

Zgodnie z zawartą umową z dnia 4 sierpnia 2014 r. oraz zapisami umowy Spółki Komandytowej za prowadzenie spraw Sp.K. przysługuje Wnioskodawcy wynagrodzenie. Komplementariusz realizując swoje obowiązki przez członków zarządu, a w przyszłości również przez menedżerów może wykorzystywać przy świadczeniu swoich usług również majątek Sp.K. oraz samochody, które Sp.K. użytkuje na podstawie umów leasingu. Środki rzeczowe, urządzenia oraz leasingowane samochody wykorzystywane są przez Wnioskodawcę tylko i wyłącznie do zarządzania i prowadzenia spraw Spółki Komandytowej jako niezbędne do prawidłowego wywiązania się przez niego z nałożonych umową obowiązków. Tak więc Spółka Komandytowa udostępniając swoją infrastrukturę oraz samochody wykorzystywane na podstawie umów leasingu de facto udostępnia je Komplementariuszowi w celu realizacji przez niego ustawowych czynności w jej imieniu i na jej rzecz, a przy tym nie prowadzi to do zwiększenia majątku Wnioskodawcy, czyli Komplementariusza.

W związku z tym należy uznać, że wszelkie wydatki ponoszone przez Spółkę Komandytową dotyczące jej infrastruktury, a także wydatki związane z udostępnianiem samochodów użytkowanych na podstawie umów leasingu Wnioskodawcy niezbędne do świadczenia przez niego usług zarządzania są pośrednio związane z uzyskiwanymi przez Spółkę Komandytową przychodami (a dokładnie z przychodami uzyskiwanymi przez jej wspólników), bowiem są to wydatki racjonalnie uzasadnione, a tym samym mogą one stanowić koszt uzyskania przychodów dla Wnioskodawcy w proporcji do posiadanych przez niego udziałów w zysku, czyli w wysokości 2%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.), odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Wniosek ORD-IN (PDF)

Treść w pliku PDF 2 MB

Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy