Temat interpretacji

Czy na gruncie ustawy o CIT przychód Wnioskodawcy z tytułu przedmiotowej sprzedaży będzie stanowiła kwota przyjęta jako promocyjna cena wykończenia? (pytanie oznaczone we wniosku Nr 3, stan fatyczny)

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 3 lipca 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 2 lipca 2013 r. (data wpływu do tut. BKIP 23 lipca 2013 r.), uzupełnionym 18, 24 i 29 października 2013 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia przychodu podatkowego w wysokości ceny promocyjnej (pytanie oznaczone we wniosku Nr 3, stan faktyczny) jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 lipca 2013 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia przychodu podatkowego w wysokości ceny promocyjnej. Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 11 października 2013 r. Znak: IBPP1/443-653/13/BM, IBPBI/2/423-1000/13/AK, IBPBII/1/415-739/13/BJ, IBPBI/1/415-770/13/ESZ, wezwano Wnioskodawcę o ich uzupełnienie. Uzupełnienia wniosku dokonano 18, 24 i 29 października 2013 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka działająca w branży deweloperskiej będąca czynnym podatnikiem VAT (dalej jako: Wnioskodawca") sprzedaje mieszkania w stanie wykończonym (tzw. pod klucz"). Akcja kierowana jest do każdego potencjalnego klienta Wnioskodawcy, na tych samych zasadach. Lokale te sprzedawane są zarówno na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, jak i podmiotów prowadzących taką działalność, w tym spółek prawa handlowego. Przedmiotowe lokale objęte są społecznym programem mieszkaniowym.

Oferowany przez Wnioskodawcę standard wykończenia i wyposażenia lokali obejmuje m.in.:

• malowanie pomieszczeń,
• ułożenie podłóg,
• zamontowanie drzwi wewnętrznych,
• wykończenie łazienek,
• montaż oświetlenia oraz
• wykonanie zabudowy kuchennej wraz z instalacją sprzętu AGD.

W najbliższym czasie, w celu uatrakcyjnienia swojej oferty, Wnioskodawca wprowadzić w życie strategię marketingową w ramach której klienci, którzy dokonując zakupu mieszkania w określonym czasie, mają możliwość nabycia wykończenia i wyposażenia lokalu w promocyjnej cenie istotnie odbiegającej od wartości rynkowej świadczenia (np. 1 zł). Wartość ekonomiczna wykończenia i wyposażenia objętego promocją w rzeczywistości zostanie wkalkulowana w cenę 1 m² lokalu mieszkalnego będącego przedmiotem dostawy, a przedmiotowa obniżka w istocie wspiera jedynie cel marketingowy mający uczynić ofertę Wnioskodawcy bardziej konkurencyjną.

Przedmiotowa promocja została opisana w opracowanym przez Wnioskodawcę regulaminie określającym warunki zakupu przez klienta wykończenia i wyposażenia w cenie promocyjnej, okres obowiązywania promocji etc. Klienci uprawnieni do skorzystania z promocji nie są podmiotami powiązanymi z Wnioskodawcą w świetle art. 32 ustawy o VAT, art. 11 ustawy o CIT i art. 25 ustawy o PIT.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy na gruncie ustawy o CIT przychód Wnioskodawcy z tytułu przedmiotowej sprzedaży stanowi kwota przyjęta jako promocyjna cena wykończenia... (pytanie oznaczone we wniosku Nr 3)

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tj. Dz.U. 2011 Nr 74, poz. 397 z późn. zm. - dalej jako: ustawa o CIT"), przychodem z odpłatnego zbycia rzeczy lub praw majątkowych, co do zasady jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie. Jeżeli jednak cena bez uzasadnionej przyczyny znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy w wysokości wartości rynkowej. W myśl ust. 2 powyższego przepisu, wartość rynkową określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia.

Jednocześnie, zgodnie z art. 12 ust. 3 ustawy o CIT, za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. Ustawa o CIT nie zawiera definicji pojęcia bonifikaty", czy skonta", dlatego też pojęcie to należy rozmieć zgodnie z jego potocznym znaczeniem. Jak podaje Uniwersalny słownik języka polskiego" pod redakcją prof. Stanisława Dubisza (Wyd. Naukowe PWN, Warszawa 2003, tom 1, str. 303) bonifikata" to zniżka, odstępstwo od ustalonej ceny towaru, zwłaszcza jako forma odszkodowania za poniesioną stratę albo w celach reklamowych: opust, rabat.

W opinii Wnioskodawcy, przedmiotowa strategia marketingowa spełnia definicję bonifikaty, odstępstwa od cen rynkowych niewątpliwie związane są z celami reklamowymi. Oferowana przez Spółkę obniżona cena wykończenia pod klucz" stanowi właśnie efekt udzielonej przez nią bonifikaty, będącej elementem strategii sprzedażowej Wnioskodawcy, mającej na celu pozyskanie nabywców w jak najkrótszym czasie i tym samym jak najszybszy zwrot inwestycji. Jest to zatem działanie w pełni racjonalne i uzasadnione biznesowo. Stąd, w ocenie Wnioskodawcy promocyjną cenę wykończenia mieszkania należy uznać za cenę rynkową. W okresie obowiązywania promocji, oferta będzie bowiem dostępna dla wszystkich potencjalnych klientów na tych samych zasadach.

Jednocześnie, ustawa o CIT nie zawiera ograniczeń co do możliwości stosowania przez podatników bonifikat oraz ich wielkości. W konsekwencji, należy uznać, że Wnioskodawca w opisanej wyżej sytuacji będzie postępować w zgodzie z art. 12 ust. 3 ustawy o CIT rozpoznając przychód w wysokości ceny netto wynikającej z faktury.

Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w ugruntowanej linii interpretacyjnej organów podatkowych. Taki sposób ustalania wysokości przychodu powstającego w związku ze sprzedażą promocyjną przykładowo uznaje za właściwy Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, który potwierdzając stanowisko Wnioskodawcy, stwierdził, że Spółka będzie postępować prawidłowo rozpoznając przychód podatkowy w wysokości ceny promocyjnej netto wskazanej na fakturze lub paragonie fiskalnym (interpretacja indywidualna z 5 maja 2011 r. sygn. IBPBI/2/423-173/11/AK). Analogiczne stanowisko zajmują m.in. Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu (interpretacja indywidualna z 6 lipca 2010 r. sygn. ILPB3/423-317/10-4/KS oraz z 18 listopada 2011 r. sygn. ILPB3/423-403/11-4/KS) oraz Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie (interpretacja indywidualna z 7 lipca 2010 r. sygn. IPPB3/423-240/10-4/EŻ).

Podejście takie cieszy się również aprobatą doktryny, gdzie powszechnie wskazuje się, iż cena stosowana w umowie zbycia między podmiotami niepowiązanymi jest efektem ich ekonomicznych kompromisów i odpowiada ich subiektywnemu poczuciu maksymalizacji oczekiwanych z transakcji korzyści. W tym znaczeniu przyjęta cena ma charakter rynkowy, nawet jeśli nie odpowiada tzw. wartości zobiektywizowanej. W tej sytuacji odstępstwo od wartości zobiektywizowanej można - w świetle art. 14 - potraktować jako uzasadnioną przyczynę (G. Dźwigała i inni, Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych. Komentarz", Warszawa 2007, s. 236).

W konsekwencji, zdaniem Wnioskodawcy, przychodem z tytułu promocyjnej sprzedaży jest przyjęta przez Wnioskodawcę promocyjna cena wykończenia wraz z wyposażeniem. Jednocześnie, z uwagi na fakt, iż analizowana promocja jest skierowana wyłącznie do podmiotów niepowiązanych z Wnioskodawcą, nie znajdzie tu zastosowania art. 11 ust. 1 ustawy o CIT. W rozpatrywanej sytuacji nie występują bowiem jakiekolwiek powiązania określone w tym przepisie. W związku z powyższym, nie jest możliwe określenie dochodu z tytułu tej transakcji w wysokości innej niż wynikająca z przyjętej przez Wnioskodawcę ceny promocyjnej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Ze stanu faktycznego opisanego we wniosku wynika, że Wnioskodawca sprzedaje mieszkania w stanie wykończonym. W najbliższym czasie Wnioskodawca, w celu uatrakcyjnienia swojej oferty zamierza wprowadzić w życie strategię marketingową w ramach której klienci, którzy dokonają zakupu mieszkania w określonym czasie, mają możliwość nabycia wykończenia i wyposażenia lokalu w promocyjnej cenie istotnie odbiegającej od wartości rynkowej świadczenia (np. 1 zł). Wartość ekonomiczna wykończenia i wyposażenia objętego promocją w rzeczywistości zostanie wkalkulowana w cenę 1 m² lokalu mieszkalnego będącego przedmiotem dostawy, a przedmiotowa obniżka w istocie wspiera jedynie cel marketingowy mający uczynić ofertę Wnioskodawcy bardziej konkurencyjną.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397, ze zm., dalej updop), przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe. Natomiast art. 12 ust. 3 updop wskazuje, iż za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Zatem przychodem są wszelkie przysporzenia majątkowe o charakterze trwałym, których rzeczywiste otrzymanie, a w niektórych przypadkach już sam fakt, że są należne, powoduje obowiązek zapłaty podatku dochodowego. Co do zasady, o zaliczeniu danego przysporzenia majątkowego do przychodów decyduje definitywny charakter tego przysporzenia w tym sensie, że w sposób ostateczny faktycznie powiększa ono aktywa.

Przychodami należnymi są przychody, które w następstwie działalności gospodarczej stały się należnością (wierzytelnością), chociaż faktycznie jeszcze ich nie uzyskano. Z tak określonych przychodów wyłączeniu podlegają wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Wobec braku legalnej definicji pojęcia bonifikata, za celowe należy uznać odwołanie się do jej wykładni językowej. Przyjmując za Uniwersalnym słownikiem języka polskiego pod redakcją prof. Stanisława Dubisza (Wyd. Naukowe PWN, Warszawa 2003, tom 1, str. 303) bonifikata to zniżka, odstępstwo od ustalonej ceny towaru, zwłaszcza jako forma odszkodowania za poniesioną stratę albo w celach reklamowych: opust, rabat. Zatem bonifikata to obniżka ceny przyznawana, zwykle jako zachęta do zwiększenia zakupów albo forma rekompensaty z powodu faktycznie poniesionej lub przewidywanej straty kontrahenta. Jest to rodzaj rabatu, czyli obniżki ustalonej ceny określonego towaru, wyrażonej procentowo lub kwotowo.

Przepis art. 14 ust. 1 updop stanowi, iż przychodem z odpłatnego zbycia rzeczy lub praw majątkowych, z zastrzeżeniem ust. 4 i 5, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie. Jeżeli jednak cena bez uzasadnionej przyczyny znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy w wysokości wartości rynkowej. Stosownie do art. 14 ust. 3 updop, jeżeli wartość wyrażona w cenie określonej w umowie znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, organ podatkowy wezwie strony umowy do zmiany tej wartości lub wskazania przyczyn uzasadniających podanie ceny znacznie odbiegającej od wartości rynkowej ().

Stosowanie przez Spółkę promocyjnych warunków sprzedaży ma uzasadnienie biznesowe - jest m.in. spowodowane konkurencją panującą na rynku. Przedmiotowa strategia marketingowa jest niewątpliwie związana z celami reklamowymi. Oferowana przez Spółkę obniżona cena wykończenia mieszkania stanowi efekt udzielonej przez Spółkę bonifikaty, będącej elementem strategii sprzedażowej, mającej na celu pozyskanie nabywców w jak najkrótszym czasie i tym samym jak najszybszy zwrot inwestycji. Jest to zatem działanie w pełni racjonalne i uzasadnione biznesowe.

Istnieje zatem uzasadniona przyczyna obniżenia ceny, a zatem art. 14 ust. 1 updop nie będzie miała zastosowania w przedmiotowej sprawie.

Wskazać należy, że pomimo iż przepisy updop nie regulują kwestii dokumentowania bonifikat, jednak prawidłowe ich udokumentowanie jest konieczne dla możliwości obniżenia przychodu z prowadzonej działalności gospodarczej. Zgodnie bowiem z treścią art. 9 ust. 1 updop, podatnicy są zobowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy ().

Mając powyższe na uwadze, przychodem z tytułu promocyjnej sprzedaży jest przychód w wysokości ceny netto po jakiej Wnioskodawca dokonuje sprzedaży wykończenia.

Stanowisko Spółki w zakresie pytania oznaczonego we wniosku Nr 3 jest zatem prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienić należy, iż w zakresie pytań oznaczonych we wniosku Nr 1, 2, 3 (zdarzenie przyszłe), 4, 5 wydano odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t.j. Dz.U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

Wniosek ORD-IN (PDF)

Treść w pliku PDF 2 MB

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach