Temat interpretacji

Czy prowadzenie na terenie strefy działalności zwolnionej z podatku dochodowego od osób prawnych w oparciu o więcej niż jedno zezwolenie skutkuje obowiązkiem prowadzenia ewidencji rachunkowej odrębnie dla każdego z zezwoleń.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z 5 lipca 2013 r. (data wpływu do tut. BKIP 8 lipca 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia, czy prowadzenie na terenie strefy działalności zwolnionej z podatku dochodowego od osób prawnych w oparciu o więcej niż jedno zezwolenie skutkuje obowiązkiem prowadzenia ewidencji rachunkowej odrębnie dla każdego z zezwoleń (pytanie oznaczone we wniosku nr 1 stan faktyczny) - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 lipca 2013 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia, czy prowadzenie na terenie strefy działalności zwolnionej z podatku dochodowego od osób prawnych w oparciu o więcej niż jedno zezwolenie skutkuje obowiązkiem prowadzenia ewidencji rachunkowej odrębnie dla każdego z zezwoleń.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka prowadzi działalność gospodarczą na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej (dalej: Strefa, SSE) na podstawie trzech zezwoleń:

• z dnia 29 lipca 2008 r., zezwolenie ważne do dnia 8 sierpnia 2016 r. (dalej: Zezwolenie 1),
• z dnia 17 kwietna 2012 r. (dalej: Zezwolenie 2),
• z dnia 2 października 2012 r. (dalej: Zezwolenie 3).

Zezwolenia 2 i 3 obowiązują bezterminowo, do czasu zakończenia funkcjonowania SSE.

Spółka prowadzi działalność produkcyjną w zakresie wytwarzania komponentów samochodowych (systemy dachowe). W treści wszystkich wskazanych powyżej zezwoleń wskazane zostały grupowania statystyczne właściwe dla produkcji tego typu komponentów.

Podstawą do wydania poszczególnych zezwoleń była realizacja inwestycji dedykowanych produkcji systemów dachowych dla określonych modeli pojazdów.

Limit zwolnienia podatkowego dostępny na podstawie Zezwolenia 1 jest obliczany w oparciu o dwuletnie koszty pracy nowo zatrudnionych pracowników. Limity zwolnienia podatkowego dostępne na podstawie Zezwolenia 2 oraz Zezwolenia 3 są obliczane w oparciu o poniesione nakłady na środki trwałe i wartości niematerialne jak również zadeklarowane koszty najmu hali, w której projekty są zlokalizowane.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy prowadzenie na terenie SSE działalności zwolnionej z podatku dochodowego od osób prawnych (pdop) na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm., dalej: ustawa o pdop), w oparciu o więcej niż jedno zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie SSE, skutkuje obowiązkiem prowadzenia ewidencji rachunkowej odrębnie dla każdego z zezwoleń... W konsekwencji, czy istnieje obowiązek dodatkowego podziału dochodów z działalności prowadzonej na terenie SSE na części przypadające na każde zezwolenie osobno... (pytanie oznaczone we wniosku nr 1 stan faktyczny)

Zdaniem Wnioskodawcy, w treści przepisów ustalających zasady korzystania ze zwolnienia podatkowego w Strefie brak jest zapisów, które nakładałyby obowiązek prowadzenia odrębnej księgowości podatkowej dla każdego z projektów, na które wydane zostały zezwolenia strefowe.

W szczególności, brak jest takich zapisów w:

• ustawie o pdop,
• ustawie o specjalnych strefach ekonomicznych (t.j. Dz.U. z 2007 r. Nr 42, poz. 274 ze zm., dalej: ustawa o SSE),
• rozporządzeniu Rady Ministrów z 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych (Dz.U. z 2008 r. Nr 232, poz. 1548 ze zm., dalej: rozporządzenie w sprawie pomocy),
• rozporządzeniu z dnia 2 listopada 2006 r. w sprawie specjalnej strefy ekonomicznej (Dz.U. z 2006 r. Nr 202, poz. 1485) w brzmieniu obowiązującym na dzień wydania Zezwolenia 1 (dalej: rozporządzenie właściwe dla Zezwolenia 1).

Art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o pdop stanowi, że wolne od podatku są dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie Strefy na podstawie zezwolenia, stanowiącego, zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy o SSE, podstawę do korzystania z pomocy publicznej. Art. 17 ust. 4 ustawy o pdop określa, że zwolnienie to przysługuje wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie Strefy.

Z kolei stosownie do art. 12 ustawy o SSE, ustalającej podstawowe zasady prowadzenia działalności w Strefie, dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie Strefy w ramach zezwolenia strefowego, przez osoby prawne lub osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą są zwolnione od podatku dochodowego, odpowiednio na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych lub w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tym samym, zwolnieniem podatkowym objęty jest dochód z działalności gospodarczej prowadzonej przez Spółkę na terenie Strefy, która równocześnie została wymieniona w treści posiadanych zezwoleń strefowych.

Brak jest we wskazanych przepisach regulacji nakazujących ustalanie odrębnego wyniku finansowego/podatkowego, w przypadku posiadania przez przedsiębiorcę więcej niż jednego zezwolenia strefowego. Brak jest również regulacji zabraniających posiadania więcej niż jednego zezwolenia strefowego.

Warto także podkreślić, iż rozporządzenie w sprawie pomocy w § 5 ust. 5 wskazuje, iż w przypadku prowadzenia przez przedsiębiorcę działalności gospodarczej również poza obszarem Strefy, działalność prowadzona na terenie Strefy musi być wydzielona organizacyjnie, a wielkość zwolnienia określa się w oparciu o dane jednostki organizacyjnej prowadzącej działalność wyłącznie na terenie Strefy (analogiczny zapis został zawarty w § 5 ust. 3 rozporządzenia właściwego dla Zezwolenia 1).

Zgodnie ze wskazanym przepisem, obowiązek ustalania odrębnego wyniku odnosi się wyłącznie do sytuacji, kiedy ten sam podatnik prowadzi jednocześnie działalność na terenie Strefy i poza nią. W konsekwencji, zdaniem Spółki, w przypadku prowadzenia działalności na terenie Strefy, na podstawie trzech zezwoleń strefowych, jest ona zobowiązana do prowadzenia jednej ewidencji spełniającej wymogi art. 9 ust. 1 ustawy o pdop, czyli w sposób zapewniający m.in. określenie kwoty dochodu zwolnionego od pdop oraz podlegającego opodatkowaniu. W przepisach regulujących zasady kalkulacji wyniku podatkowego przedsiębiorcy strefowego brak jest bowiem wymogu dodatkowego podziału dochodów z działalności prowadzonej na terenie Strefy dla projektów inwestycyjnych związanych z poszczególnymi zezwoleniami.

Biorąc pod uwagę powyższe, korzystanie z trzech zezwoleń strefowych nie kreuje obowiązku prowadzenia odrębnej ewidencji księgowej i ustalania odrębnego wyniku podatkowego dla każdego z Zezwoleń.

Równocześnie Spółka jest świadoma, iż powinna zapewnić możliwość wyodrębnienia środków trwałych oraz utworzonych nowych miejsc pracy związanych z każdym projektem inwestycyjnym, będącym podstawą do wydania Spółce poszczególnych Zezwoleń. Powyższe umożliwi niezależne rozliczenie każdego z projektów pod kątem wypełnienia warunków określonych we właściwym zezwoleniu oraz ustalenie kosztów inwestycji poniesionych w związku z realizacją poszczególnych projektów dla celów kalkulacji przysługującego Spółce limitu pomocy publicznej.

Wskazane przez Spółkę stanowisko jest w pełni zgodne z jednolitą linią interpretacyjną prezentowaną przez organy podatkowe. Analogiczne podejście zostało zaprezentowane m.in. przez:

• Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 7 lutego 2013 r., Znak: IBPBI/2/423-1427/12/MO,
• Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 15 listopada 2012 r., Znak: ILPB3/423-310/12-2/AO,
• Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 24 lutego 2012 r., Znak: IBPBI/2/423-19/12/SD,
• Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 8 listopada 2011 r., Znak: IBPBI/2/423-995/11/SD,
• Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 29 sierpnia 2011 r., Znak: ILPB3/423-241/11-2/MM.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Specjalne Strefy Ekonomiczne są częścią terytorium kraju wyodrębnioną administracyjnie, na której możliwe jest prowadzenie działalności gospodarczej na preferencyjnych warunkach, a w szczególności korzystanie ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych lub podatku dochodowego od osób fizycznych, o czym wyraźnie stanowi art. 12 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (t.j. Dz.U. z 2007 r. Nr 42, poz. 274 ze zm.). Podstawą do korzystania z pomocy publicznej (zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym) jest zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie danej strefy uprawniające do korzystania z tej pomocy (art. 16 ust. 1 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych).

Na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm., dalej ustawa o pdop), wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 199 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (t.j. Dz. U. z 2007 r. Nr 42, poz. 274 ze zm.), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Pomocą publiczną udzielaną przedsiębiorcy prowadzącemu działalność gospodarczą na terenie strefy jest niezapłacony przez tego przedsiębiorcę podatek obliczony od dochodu osiąganego wyłącznie z działalności prowadzonej na terenie strefy na podstawie właściwego zezwolenia. Wielkość tego zwolnienia jest uzależniona od wysokości poniesionych przez przedsiębiorcę wydatków inwestycyjnych.

Równocześnie art. 17 ust. 4 ustawy o pdop, stanowi, że powyższe zwolnienie przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Spółka prowadzi działalność gospodarczą na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej na podstawie na podstawie trzech zezwoleń.

Stosownie do art. 9 ust. 1 ustawy o pdop, podatnicy są obowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, a także do uwzględnienia w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacji niezbędnych do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 16a - 16m. Zasady prowadzenia tej ewidencji przez podatników określa ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (t.j. Dz.U. z 2013 r., poz. 330).

Zgodnie z § 5 ust. 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 2 listopada 2006 r. w sprawie specjalnej strefy ekonomicznej (Dz.U. Nr 202, poz. 1485 ze zm.), zwolnienia, o których mowa w ust. 1 i 2, przysługują wyłącznie z tytułu działalności prowadzonej na terenie strefy. W przypadku prowadzenia przez przedsiębiorcę działalności gospodarczej również poza obszarem strefy, działalność prowadzona na terenie strefy musi być wydzielona organizacyjnie, a wielkość zwolnienia określa się w oparciu o dane jednostki organizacyjnej prowadzącej działalność wyłącznie na terenie strefy.

Z kolei zgodnie z § 5 ust. 5 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych (Dz.U. Nr 232, poz. 1548 ze zm.), w przypadku prowadzenia przez przedsiębiorcę działalności gospodarczej również poza obszarem strefy, działalność prowadzona na terenie strefy musi być wydzielona organizacyjnie, a wielkość zwolnienia określa się w oparciu o dane jednostki organizacyjnej prowadzącej działalność wyłącznie na terenie strefy.

Ustawodawca nie zdefiniował, o jak dalekie wyodrębnienie organizacyjne działalności prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej chodzi. Organizacyjne wyodrębnienie z osoby prawnej - prowadzącej działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, jak i poza nią - jednostki, której wypracowany dochód korzysta ze zwolnienia podatkowego, służy przede wszystkim prawidłowemu ustaleniu dochodu podlegającego zwolnieniu od opodatkowania podatkiem dochodowym oraz dochodu podlegającego opodatkowaniu. W związku z tym przedsiębiorca musi zapewnić, by na podstawie prowadzonych ksiąg rachunkowych możliwe było ustalenie wysokości dochodu podlegającego zwolnieniu. Zatem, wyodrębnienie organizacyjne służące prawidłowemu ustaleniu dochodu podlegającego zwolnieniu polega na wyodrębnieniu rachunkowym (w tym majątkowym) oraz kadrowym.

W konsekwencji, zdaniem tut. Organu, w przypadku prowadzenia działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie trzech zezwoleń, Spółka jest zobowiązana do prowadzenia jednej ewidencji rachunkowej pozwalającej na obliczenie dochodu (straty) z tytułu działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy dla posiadanych zezwoleń, jak również dochodu (straty) z ewentualnej działalności nieobjętej zezwoleniem. Tym samym nie ma obowiązku wydzielania w ramach działalności zwolnionej dochodów z poszczególnych zezwoleń.

Reasumując, stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienia się, iż w sprawach będących przedmiotem pytań oznaczonych we wniosku nr 1 w zakresie zdarzenia przyszłego oraz nr 2 wydano odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi j.t. Dz. U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Biels

Wniosek ORD-IN (PDF)

Treść w pliku PDF 288 kB

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach