Temat interpretacji

Czy w świetle przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego Wnioskodawca będzie posiadać zakład w Polsce w rozumieniu U. w związku z art. 4a ust. 11 ustawy o CIT w wyniku działalności prowadzonej przez Spółkę w Polsce?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 4 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 13 kwietnia 2016 r. (data wpływu 15 kwietnia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie powstania zakładu Wnioskodawcy w Polsce w rozumieniu Umowy podpisanej dnia 13 stycznia 2004 r. między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Austrii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku (Dz. U. z 2005 r., Nr 224, poz. 1921) w związku z art. 4a pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 kwietnia 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie powstania zakładu Wnioskodawcy w Polsce w rozumieniu Umowy podpisanej dnia 13 stycznia 2004 r. między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Austrii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku (Dz. U. z 2005 r., Nr 224, poz. 1921) w związku z art. 4a pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka kapitałowa prawa austriackiego A. GmbH (dalej Spółka, Wnioskodawca) z siedzibą w Austrii jest przedsiębiorstwem z branży usług architektonicznych, które świadczy w oparciu o własne kompetencje.

Architekt Spółki wygrał w konkursie na projekt wykonania dokumentacji projektowej przyszłej siedziby i sali koncertowej. Usługi realizowane przez Spółkę w ramach projektu składają się z dwóch etapów:

• pierwszy etap, tj. etap planowania, będzie trwać ok. 2,5 roku i będzie realizowany przez Spółkę w Graz w Austrii przy współudziale polskich i zagranicznych podwykonawców;
• drugi etap tj. etap budowy będzie realizowany przez inny niezależny podmiot i trwać będzie ok. 3 lata. Podczas drugiego etapu, planowo, w latach 2018-2020 lub 2019-2021 Spółka świadczyć będzie usługi nadzoru artystycznego/architektonicznego. Do zadań Spółki należeć będzie np. uzgadnianie farb i materiałów, jakie mają być zastosowane przy realizacji budowy, kontrola czy zachowane są wytyczne architektoniczno-artystyczne projektu. Spółka będzie świadczyć usługi nadzoru artystycznego/architektonicznego zarówno w Polsce jak i w Austrii w Graz. W szczególności prace przygotowawcze i kontrola planu będą wykonywane w Graz, natomiast okresowo do Polski Spółka delegować będzie osobę, która na miejscu w Polsce będzie uczestniczyć w konsultacjach odnośnie realizowanych prac pod kątem ich zgodności z planem architektonicznym.

Spółka nie będzie wykonywać w Polsce usług budowlanych, nadzoru nad usługami budowlanymi, usług montażu ani nadzoru nad takimi usługami.

Obrót z tytułu projektu opiewa na kwotę 8 mln EUR, z czego ok. 7,2-7,5 mln EUR przypada na etap pierwszy (zysk przewidywany z etapu pierwszego to ok. 1 mln EUR), i odpowiednio 0,5- 0,8 mln EUR na etap drugi (nie przewiduje się zysku z etapu drugiego). Innymi słowy etap planowania stanowi ok. 90-93% obrotu, a etap nadzoru artystycznego/architektonicznego ok. 7- 10%, z czego ok. 50% (tj. odpowiednio 3,5-5%) przypadać będzie na usługi nadzoru artystycznego/architektonicznego świadczone na miejscu w Polsce.

Spółka będzie korzystać z usług polskich podwykonawców, tj. niezależnych firm. Spotkania z podwykonawcami i partnerami handlowymi będą odbywać się w biurach tych podmiotów. Spółka nie będzie posiadać w Polsce pomieszczeń ani nie będzie miała prawa dysponowania ani użytkowania biurem podwykonawców ani jej partnerów handlowych.

Spółka zleci polskim podwykonawcom m.in. usługi z zakresu statyki, techniki instalacyjnej, planowania infrastruktury komunikacyjnej i przeciwpożarowej, planowania budżetu i przygotowania dokumentów przetargowych, przygotowanie opinii i stanowisk np. w zakresie ochrony środowiska, ochrony zabytków, przeprowadzenie procedur administracyjnych, częściowo także nadzór artystyczny. Z kolei niemiecki podwykonawca Spółki wykona usługi z zakresu akustyki. Przewiduje się, że Spółka wykona ok. 55% świadczeń samodzielnie w Austrii, a pozostałe 45% zostanie wykonane przez lokalnych polskich podwykonawców i podwykonawcę niemieckiego.

Spółka nie będzie posiadać w Polsce osoby uprawnionej, tj. posiadającej i zwyczajowo wykonującej pełnomocnictwo do zawierania umów w Polsce w imieniu Spółki. Dokumenty administracyjne będą najprawdopodobniej podpisywane i składane przez polskich podwykonawców.

Realizacja polskiego projektu stanowi dla Spółki usługi związane z nieruchomościami położonymi w Polsce, jednakże Spółka nie będzie czerpać dochodów z tych nieruchomości

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w świetle przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego Wnioskodawca będzie posiadać zakład w Polsce w rozumieniu U. w związku z art. 4a ust. 11 ustawy o CIT w wyniku działalności prowadzonej przez Spółkę w Polsce?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 4, poz. 397 z późn. zm. - dalej ustawa o CIT) podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Za przychody osiągnięte na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej należałoby uznać np. zyski zagranicznego zakładu położonego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Zgodnie z art. 4a pkt 11 ustawy o CIT zagraniczny zakład oznacza:

1. stałą placówkę, poprzez którą podmiot mający siedzibę lub zarząd na terytorium jednego państwa wykonuje całkowicie lub częściowo działalność na terytorium innego państwa, a w szczególności oddział, przedstawicielstwo, biuro, fabrykę, warsztat albo miejsce wydobywania bogactw naturalnych;
2. plac budowy, budowę, montaż lub instalację, prowadzone na terytorium jednego państwa przez podmiot mający siedzibę lub zarząd na terytorium innego państwa;
3. osobę, która w imieniu i na rzecz podmiotu mającego siedzibę lub zarząd na terytorium jednego państwa działa na terytorium innego państwa, jeżeli osoba ta ma pełnomocnictwo do zawierania w jego imieniu umów i pełnomocnictwo to faktycznie wykonuje

- chyba że umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania, której stroną jest Rzeczpospolita Polska, stanowi inaczej.

Z uwagi na fakt, iż Wnioskodawca jest austriackim rezydentem podatkowym, kwestię powstania zakładu w Polsce należy rozpatrywać z uwzględnieniem postanowień U.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 i 2 U. określenie "zakład" oznacza stałą placówkę, przez którą całkowicie lub częściowo prowadzona jest działalność przedsiębiorstwa i obejmuje ono w szczególności:

1. siedzibę zarządu,
2. filię,
3. biuro,
4. fabrykę,
5. warsztat,
6. kopalnię, źródło ropy naftowej lub gazu, kamieniołom albo każde inne miejsce wydobywania zasobów naturalnych.

W myśl art. 5 ust. 3 U. plac budowy, prace budowlane lub instalacyjne stanowią zakład tylko wtedy, jeżeli trwają one dłużej niż dwanaście miesięcy.

W zawieraniu umów międzynarodowych w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku państwa posługują się wypracowanym przez OECD wzorcem, tzw. Modelową Konwencją w sprawie podatku od dochodu i majątku (dalej jako: Modelowa Konwencja). Zgodnie z zaleceniem Rady OECD dotyczącym Modelowej Konwencji organy administracji podatkowej Polski jako państwa członkowskiego powinny przestrzegać komentarza do artykułów Modelowej Konwencji przy interpretowaniu postanowień zawartych przez Polskę dwustronnych konwencji podatkowych, które są oparte na tych artykułach. Definicja zakładu z art. 5 ust. 1-3 U. została oparta odpowiednio na art. 5 ust. 1-3 Modelowej Konwencji. Zgodnie z Komentarzem do art. 5 ust. 1 Modelowej Konwencji definicja zakładu zawiera następujące warunki, których łączne spełnienie skutkuje powstaniem zakładu:

1. istnieje placówka działalności gospodarczej, to jest pomieszczenia, a w pewnych okolicznościach maszyny i urządzenia, przy czym nie ma znaczenia czy przedsiębiorstwo jest właścicielem, najemcą, czy dysponuje nimi w inny sposób - istotne jest posiadanie pewnej przestrzeni do własnej dyspozycji; zakład mógłby istnieć także wówczas, jeśli przedsiębiorstwo nielegalnie zajmowałoby pewne pomieszczenie, w którym prowadziłoby działalność gospodarczą; zwykła obecność przedsiębiorstwa w konkretnym miejscu niekoniecznie oznacza, że to miejsce jest do dyspozycji przedsiębiorstwa.
2. placówka ma stały charakter, to znaczy musi być utworzona w określonych miejscu, z pewnym stopniem trwałości, tzn. nie ma charakteru wyłącznie tymczasowego - istotne jest przy tym, aby przedsiębiorstwo zagraniczne regularnie wykorzystywało daną przestrzeń, którą ma do dyspozycji; zwykle nie uważa się, że zakład istnieje, jeśli działalność wykonywana jest przez daną placówkę przez okres krótszy niż 6 miesięcy,
3. przedsiębiorstwo zagraniczne prowadzi własną działalność całkowicie lub częściowo za pośrednictwem tej stałej placówki.

Zgodnie z komentarzem do art. 5 ust. 3 Konwencji Modelowej pod pojęciem placu budowy, prac budowlanych albo instalacyjnych rozumie się budowę budynków, dróg, mostów, kanałów, renowację obejmującą ważne prace budowlane a nie tylko prace związane z utrzymaniem lub dekoracją, układanie rurociągów, prowadzenie prac ziemnych, a także planowanie i nadzorowanie na placu budowy danego budynku. Kryterium 12 miesięcy, o którym mowa w powyższym przepisie, ma zastosowanie do każdego oddzielnego placu budowy lub projektu. Plac budowy istnieje do czasu zakończenia budowy lub jej całkowitego zaniechania.

Z uwagi na to, że przedmiotem działalności Spółki w Polsce nie będą usługi związane z placem budowy, ani usługi nadzoru budowlanego w rozumieniu art. 5 ust. 3 U., dalsza analiza w tym zakresie jest bezprzedmiotowa. Dlatego w niniejszym przypadku analizę powstania zakładu Wnioskodawcy w Polsce należy oprzeć na przepisie art. 5 ust. 1 i 2 U.. Na marginesie Wnioskodawca wskazał, że w przedmiotowej sprawie nie znajdzie zastosowania również przepis art. 5 ust. 5 U., z uwagi na to, że Spółka nie będzie posiadać w okresie realizacji przedmiotowego projektu w Polsce osoby, która będzie działała w jej imieniu oraz która będzie posiadała i zwyczajowo wykonywała pełnomocnictwo do zawierania umów w Polsce. W szczególności za takie osoby nie można uznać jej podwykonawców, którzy są niezależnymi przedstawicielami w rozumieniu art. 5 ust. 6 U..

Podniesiono, że na żadnym etapie prac Spółka nie będzie posiadać w Polsce pomieszczeń ani biura. Okresowo Spółka będzie delegować do Polski osobę, która będzie uczestniczyć w konsultacjach z podwykonawcami i jej partnerami handlowymi - spotkania mają się odbywać w biurach tych podmiotów, a Spółka nie będzie miała prawa do dysponowania tymi pomieszczeniami, tj. do używania ich do własnej działalności. W związku z tym, zdaniem Wnioskodawcy, nie będzie spełniona pierwsza przesłanka, tj. przesłanka z art. 5 ust 1 U. dotycząca istnienia placówki oddanej do dyspozycji Spółki.

W odniesieniu do przesłanek, o których mowa w art. 5 ust. 1 Modelowej Konwencji, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z 26.11.2015 nr IPPB5/4510- 916/15- 3/RS potwierdził, że za stałą placówkę nie mogą być uznane pomieszczenia, które nie zostaną przekazane wnioskodawcy do używania i którymi wnioskodawca nie będzie mógł dysponować według swojego uznania. Analogicznego rozstrzygnięcia organ ten dokonał w interpretacji indywidualnej z 27.6.2014 nr IPPB5/423- 351/14-2/PS potwierdzając, że w przypadku, gdy doradca faktycznie odpowiedzialny za wykonanie przez zagraniczną spółkę usług doradczych będzie wprawdzie przebywał czasowo w biurze należącym do polskiej spółki, niemniej zagraniczna spółka nie będzie miała prawa do swobodnego dysponowania tym biurem, w szczególności nie będzie go wynajmowała ani dzierżawiła, ani nie będzie wykorzystywała własnego biura na potrzeby usług wykonywanych na rzecz polskiej spółki, wówczas ta zagraniczna spółka nie będzie posiadać stałej placówki na terytorium Polski.

Z kolei w interpretacji indywidualnej z 26.11.2013 nr IPPB5/423-707/13-2/PS Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie potwierdził, że nie można uznać, że dany podmiot posiada do swojej dyspozycji pomieszczenia, jeśli ma prawo do wejścia do pomieszczeń magazynu w celu weryfikacji jakości i sposobu wykonania usług magazynowych. Podobne stanowisko organ ten zajął w interpretacji indywidualnej z 30.5.2008 nr IP-PB3-423-194/08-2/PS, zgodnie z którą aby pomieszczenie zostało uznane za tzw. stałą placówkę powinno być ono przeznaczone do własnej dyspozycji przedsiębiorstwa; za takie pomieszczenia nie mogą być uznane pomieszczenia, w których będzie się odbywać kontrola jakości produktów, ponieważ pomieszczenia nie będą przeznaczone do dyspozycji zagranicznej spółki, ale do produkcji towarów przez polską spółkę.

W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy nie będzie on posiadać w Polsce zakładu w rozumieniu U. w związku z art. 4a ust. 11 ustawy o CIT na żadnym etapie projektu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie powstania zakładu Wnioskodawcy w Polsce w rozumieniu Umowy podpisanej dnia 13 stycznia 2004 r. między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Austrii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku (Dz. U. z 2005 r., Nr 224, poz. 1921) w związku z art. 4a pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Na marginesie podkreślenia wymaga, że od dnia 01.01.2009 r. obowiązują także postanowienia Protokołu zawartego między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Austrii o zmianie Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Austrii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku, podpisanej w Wiedniu dnia 13 stycznia 2004 r., podpisanym w Warszawie dnia 4 lutego 2008 r. (Dz. U. 2008 r., Nr 222, poz. 1450), jednakże zmiany tam wprowadzone nie mają wpływu na rozstrzygnięcie zapadłe w przedmiotowej sprawie.

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych należy stwierdzić, że zostały wydane w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla Organu wydającego przedmiotową interpretację. Powołane interpretacje nie stanowią źródła prawa, wiążą strony w konkretnej indywidualnej sprawie, więc zawartych w nich stanowisk organów podatkowych nie można wprost przenosić na grunt innej sprawy. Każdą sprawę tut. Organ jest zobowiązany rozpatrywać indywidualnie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie