Rozpoznanie momentu powstania przychodu z tytułu wpłat środków pieniężnych od osób wspierających akcję crowdfundingową. - Interpretacja - IPPB6/4510-32/15-4/AZ

ShutterStock
Interpretacja indywidualna z dnia 07.08.2015, sygn. IPPB6/4510-32/15-4/AZ, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

Temat interpretacji

Rozpoznanie momentu powstania przychodu z tytułu wpłat środków pieniężnych od osób wspierających akcję crowdfundingową.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 7 maja 2015 r. (data wpływu 11 maja 2015 r.), uzupełnionym pismem z dnia 5 sierpnia 2015 r. (data wpływu 7 sierpnia 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie rozpoznania momentu powstania przychodu z tytułu wpłat środków pieniężnych od osób wspierających akcję crowdfundingową  jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 maja 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie rozpoznania momentu powstania przychodu z tytułu wpłat środków pieniężnych od osób wspierających akcję crowdfundingową.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka z o.o. (dalej: Wnioskodawca lub Spółka) planuje uruchomienie produkcji innowacyjnej przekładni rowerowej. W celu pozyskania funduszy na ten projekt Spółka prowadzi tzw. akcję crowdfundingową za pomocą platformy, zarejestrowanej w Stanach Zjednoczonych.

Akcja prowadzona przez Spółkę ma charakter tzw. reward crowdunding, polegającego na tym, że:

  1. prowadzący akcję (Spółka) deklaruje chęć realizacji projektu (w tym przypadku projektu zakładającego uruchomienie produkcji przekładni rowerowej). W ramach projektu Spółka informuje o jego parametrach (np. cechy oczekiwanego do wdrożenia produktu, oczekiwany termin uruchomienia produkcji itp.). Jednocześnie Wnioskodawca zastrzega, że z projektem jest związany pewien poziom ryzyka niepowodzenia, bądź braku realizacji;
  2. każda osoba zainteresowana projektem może go wesprzeć poprzez datek finansowy o wybranej przez siebie wysokości. Należy zaznaczyć, że każdy wspierający może (ale nie musi) wskazać, jakiego rodzaju produktu oferowanego przez prowadzącego oczekuje jako ewentualnej rekompensaty za swój datek, w przypadku jeśli projekt się powiedzie i produkt będzie realizowany. Należy podkreślić, że nie wszyscy dokonujący datków są zobowiązani do wskazania oczekiwanego produktu - niektórzy mogą wspierać projekt bez żadnych oczekiwań świadczenia wzajemnego.

Zgodnie z regulaminem, a więc platformy internetowej prowadzącej obsługę projektu, produkty oferowane osobom wspierającym nie są przedmiotem sprzedaży, a przekazywane datki są co do zasady bezzwrotne (są bezzwrotne za pośrednictwem I.; strony mogą porozumieć się inaczej i we własnym zakresie to uregulować i przeprowadzić; tym niemniej nie ma obowiązku zwrotu środków wpłaconych na poczet projektu). Prowadzący platformę zastrzega, że wszystkie wpłaty są dobrowolne i wnoszone na ryzyko wpłacającego i nie dają żadnych gwarancji dotyczących realizacji projektu.

I . nie gwarantuje, że wpłata będzie użyta zgodnie z obietnicą właściciela kampanii, że właściciel kampanii dostarczy obiecaną korzyść (produkt/usługę) ani że kampania osiągnie zakładane cele. Jeśli prowadzący akcję zobowiąże się do przekazania produktu, a nie jest w stanie go dostarczyć, powinien on wypracować z wpłacającym porozumienie, które może (ale nie musi) obejmować zwrot wpłaconych kwot lub ich części.

Specyfiką przedsięwzięć o charakterze reward crowdfunding jest zatem typ relacji między prowadzącym kampanię a osobą wspierającą. Osoba wspierająca zdaje sobie sprawę, że istnieje ryzyko, że nie otrzyma ani produktu (gdyż projekt się nie powiedzie), ani zwrotu swojego datku. Motywacją dla osób wspierających jest chęć wsparcia innowacyjnego projektu, który zdobył ich sympatię, oraz dodatkowo możliwość ewentualnego uzyskania produktu po cenie obniżonej w stosunku do docelowej ceny detalicznej (wyłącznie w przypadku powodzenia projektu).

Spółka informuje zainteresowane osoby, że w przypadku uzyskania od nich datku o określonej wysokości oraz w przypadku powodzenia projektu (skutecznego uruchomienia produkcji), wyśle wybrane produkty (w przypadku Spółki jest to przekładnia rowerowa). Wartość datków, które upoważniają do uzyskania przekładni jest różna, w zależności od innych czynników (np. termin wpłacenia datku i wersja przekładni rowerowej) i waha się w przedziale od 185 USD do 245 USD.

Należy przy tym podkreślić, że zdarzają się osoby wpłacające środki (również w wartości wyższej niż wskazana powyżej), które nie są zainteresowane otrzymaniem przekładni, ani żadnego innego świadczenia wzajemnego od Spółki. Na etapie zbierania środków Spółka nie jest więc w stanie stwierdzić czy i jaki konkretnie produkt wyśle osobom wspierającym tj. wpłacającym środki za pośrednictwem platformy I.. Także osoby wspierające, deklarujące chęć otrzymania ewentualnego produktu, dokonując wpłat nie wiedzą czy produkt ten otrzymają i w jakim ostatecznie będzie on kształcie.

Spółka nie wyklucza korzystania w przyszłości z tego typu finansowania w stosunku do innych projektów.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

  1. Czy otrzymanie środków pieniężnych od osób wspierających będzie powodowało powstanie obowiązku podatkowego w VAT...
  2. W którym momencie Wnioskodawca powinien rozpoznać przychód podlegający pdop z tytułu otrzymanych wpłat...

Niniejsza interpretacja indywidualna stanowi odpowiedź na pytanie nr 2 dotyczące podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie rozpoznania momentu powstania przychodu z tytułu wpłat środków pieniężnych w ramach crowdfundingu. Natomiast wniosek Spółki w zakresie pytania nr 1 dotyczący podatku od towarów i usług został rozpatrzony w odrębnym rozstrzygnięciu.

Zdaniem Wnioskodawcy, kwoty otrzymane od osób wspierających będą stanowić przychód Spółki z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej w momencie ich otrzymania.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy z 15 lutego 1992 r. (Dz. U. z 2014 r. poz. 851 ze zm.), przychodami są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe. Z kolei art. 12 ust. 4 pkt 1 stanowi, że do przychodów nie zalicza się pobranych wpłat lub zarachowanych należności na poczet dostaw towarów i usług, które zostaną wykonane w następnych okresach sprawozdawczych.

Jak wskazano powyżej, w opisanym przez Wnioskodawcę stanie faktycznym nie można uznać, że otrzymywane środki pieniężne stanowią wpłatę na poczet przyszłej dostawy towarów (zarówno dla potrzeb VAT jak i dla PDOP). Niektóre osoby przekazują Spółce środki pieniężne, nie oczekując w zamian żadnego świadczenia wzajemnego. Równocześnie, osoby, które deklarują chęć otrzymania wytworzonego w ramach kampanii produktu mają świadomość, że mogą go nie otrzymać np. jeśli kampania się nie powiedzie lub ostateczny produkt może mieć nieco inne parametry od produktu zakładanego. W związku z powyższym również te osoby nie dokonują wpłat na poczet konkretnej, z góry określonej i niezmiennej, dostawy. Fakt, że osoby wpłacające środki mogą być w przyszłości uprawnione do otrzymania ewentualnego towaru nie jest czynnikiem decydującym o dokonaniu wpłaty, ponieważ wpłata nie stanowi gwarancji jego otrzymania.

Dlatego też zdaniem Spółki, otrzymane wpłaty powinny być zakwalifikowane do przychodu na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o PDOP jako otrzymane pieniądze, w momencie ich otrzymania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Ustawa z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r., poz. 851, z późn. zm.) nie zawiera definicji przychodu. Przepis art. 12 tej ustawy, regulujący kwestię przychodów, nie wymienia źródeł przychodu, lecz określa zdarzenia, których wystąpienie powoduje powstanie obowiązku podatkowego. Poprzez przykładowe wyliczenie zawarte w kolejnych ustępach art. 12 ustawodawca precyzuje jedynie rodzaje przychodów. Ponadto wylicza jakiego rodzaju wpływy pieniężne podmiotu gospodarczego nie są zaliczane do przychodów (art. 12 ust. 4 ustawy podatkowej).

Na podstawie z art. 12 ust. 1 pkt 1 wskazanej ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

W myśl art. 12 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Zgodnie z tezą utrwaloną w orzecznictwie sądów administracyjnych przychodem staje się każde definitywne przysporzenie majątkowe podatnika, a zatem takie które powiększają jego majątek w tym znaczeniu, że powodują zwiększenie jego aktywów lub zmniejszenie jego zobowiązań w sposób trwały (a nie tymczasowy), a jednocześnie nie są jedną z kategorii wymienionych w art. 12 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ani nie są wyłączone z opodatkowania. Przepis art. 12 ust. 3 wprowadza memoriałową zasadę rozpoznawania przychodów związanych z działalnością gospodarczą (i z działami specjalnymi produkcji rolnej). Przychód z działalności gospodarczej powstaje bowiem nie tylko wówczas gdy jest otrzymany, ale już wtedy, gdy staje się należny. Przychód należny natomiast powstaje wtedy, gdy powstaje należność (wierzytelność) będąca wynikiem prowadzonej działalności gospodarczej.

Jednocześnie, przepisem art. 12 ust. 4 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawodawca wyłączył z przychodów pobrane wpłaty lub zarachowane należności na poczet dostaw towarów i usług, które zostaną wykonane w następnych okresach sprawozdawczych, a także otrzymane lub zwrócone pożyczki (kredyty), z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów).

Należy mieć na uwadze, iż norma z art. 12 ust. 4 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych dotyczy przysporzeń niepodatkowych, które w sposób enumeratywny zostały przez ustawodawcę wskazane w ust. 4 art. 12 ww. ustawy (do przychodów nie zalicza się).

Przychodem nie będą zatem jakiekolwiek otrzymane przez podatnika pieniądze, wartości pieniężne, czy jakiekolwiek inne świadczenia, jeżeli zostały one pobrane na poczet towarów lub usług, które mają być wykonane w przyszłych okresach sprawozdawczych. To samo dotyczy zarachowanych należności w tym zakresie. W przypadku zarachowania takich należności na poczet przyszłych dostaw, nie będą one stanowiły przychodu podatkowego. Co więcej, istotą powołanego uregulowania jest zapobieżenie sytuacji, gdy otrzymywane środki pieniężne, aczkolwiek należne, z uwagi na zobowiązanie do wykonania usługi/dostarczenia towaru w przyszłych okresach sprawozdawczych, nie staną się definitywne, albowiem dany podmiot zrezygnuje z usługi czy też towaru. Do czasu zatem wykonania usługi /dostarczenia towaru podatnik nie ma pewności, iż dana należność ma charakter definitywny (bezzwrotny).

W opisanym stanie faktycznym otrzymane wpłaty nie będą stanowiły zaliczki na poczet późniejszej dostawy towaru. Część osób przekazuje Spółce środki pieniężne nie oczekując w zamian żadnego świadczenia wzajemnego. Równocześnie, osoby, które deklarują chęć otrzymania wytworzonego w ramach kampanii produktu mają świadomość, że mogą go nie otrzymać np. jeśli kampania się nie powiedzie lub ostateczny produkt może mieć nieco inne parametry od produktu zakładanego.

W związku z powyższym również te osoby nie dokonują wpłat na poczet konkretnej, z góry określonej i niezmiennej, dostawy. Fakt, że osoby wpłacające środki mogą być w przyszłości uprawnione do otrzymania ewentualnego towaru nie jest czynnikiem decydującym o dokonaniu wpłaty, ponieważ wpłata nie stanowi gwarancji jego otrzymania.

Zgodnie z regulaminem I., a więc platformy internetowej prowadzącej obsługę projektu, produkty oferowane osobom wspierającym nie są przedmiotem sprzedaży, a przekazywane datki są co do zasady bezzwrotne. Prowadzący platformę zastrzega, że wszystkie wpłaty są dobrowolne i wnoszone na ryzyko wpłacającego i nie dają żadnych gwarancji dotyczących realizacji projektu.

Analizując przedstawione we wniosku okoliczności faktyczne w kontekście omówionych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, należy stwierdzić, że wpłaty środków pieniężnych od osób wspierających akcję crowdfundingową nie stanowią zaliczki na poczet późniejszej dostawy towaru.

Wyżej wymienione wpłaty powinny być zakwalifikowane do przychodu na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jako otrzymane pieniądze w momencie ich otrzymania.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie rozpoznania momentu powstania przychodu z tytułu wpłat środków pieniężnych od osób wspierających akcję crowdfundingową należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Wniosek ORD-IN (PDF)

Treść w pliku PDF 378 kB

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie