Temat interpretacji
Możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków ponoszonych na wynagrodzenia Dyrektorów przez spółkę maltańską
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz., 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 25 czerwca 2015 r. (data wpływu 1 lipca 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków ponoszonych na wynagrodzenia Dyrektorów przez spółkę maltańską - jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 1 lipca 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków ponoszonych na wynagrodzenia Dyrektorów przez spółkę maltańską.
We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.
Spółka maltańska występować będzie w charakterze komplementariusza w spółce komandytowej prawa polskiego (dalej: Spółka komandytowa). Spółka maltańska uzyskiwać będzie dochód z tytułu uczestnictwa w Spółce komandytowej. Udział w zyskach Spółki maltańskiej określony zostanie w umowie Spółki komandytowej. Spółka maltańska jest rezydentem podatkowym Malty. Jednakże ze względu na fakt uzyskiwania dochodów na terytorium Polski z tytułu uczestnictwa w zyskach Spółki komandytowej objęta będzie ograniczonym obowiązkiem podatkowym na terytorium Polski.
Spółka komandytowa wykonywać będzie faktyczną działalność gospodarczą na terytorium Polski. Posiadać będzie między innymi pracowników, kontrahentów, biuro, komputery itp. Spółka maltańska w pierwszym etapie swojego przedsięwzięcia nie będzie podejmowała żadnej innej działalności na terytorium Republiki Malty. Spółka maltańska zatrudnia dyrektorów zarządzających (dalej: Dyrektorzy). Dyrektorzy Ci wykonują funkcje zarządcze na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz innych Państw na terytorium Unii Europejskiej. Działalność gospodarczą na rynkach europejskich w państwach z siedzibą w Unii Europejskiej Spółka maltańska planuje prowadzić w formie wspólnika zarządzającego w spółkach osobowych.
Dyrektorzy zarządzający zarządzać będą też Spółką komandytową na terytorium Polski. W przyszłości Spółka maltańska planuje zatrudniać innych Dyrektorów zarządzających, którzy będą zarządzali innymi spółkami osobowymi w każdym z Państw Unii Europejskiej. Każdy z Dyrektorów zarządzających lub grupa kilku dyrektorów będą przypisani do poszczególnej spółki osobowej (głównie, komandytowej). To znaczy każdy z Dyrektorów zarządzających będzie zarządzał tylko jedną spółką komandytową. Zatem, Dyrektorzy przypisani do spółki komandytowej z siedzibą w Polsce zarządzają jedynie tą spółką komandytową.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.
Czy wydatki w postaci wynagrodzenia Dyrektorów ponoszone przez Spółkę maltańską można w całości przypisać do kosztów uzyskania przychodów zakładu Spółki maltańskiej...
Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z treścią art. 7 ust. 1 Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Rządem Malty w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, sporządzonej w La Valetta z dnia 7 stycznia 1994 r. (Dz. U. z 1995 r. Nr 49, poz. 256 ze zm., dalej: UPO) zyski przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi działalność w drugim Umawiającym się Państwie przez położony tam zakład. Jeżeli przedsiębiorstwo wykonuje działalność w ten sposób, zyski przedsiębiorstwa mogą być opodatkowane w drugim Państwie jednak tylko do wysokości, w jakiej mogą być przypisane zakładowi.
Zdaniem Wnioskodawcy, zakład nie jest odrębnym podatnikiem podatku dochodowego, podatnikiem pozostaje cały czas przedsiębiorstwo. Stwierdzenie istnienia na terytorium danego państwa zakładu przedsiębiorcy zagranicznego nie powoduje powstania nowego podmiotu podatku dochodowego. To przedsiębiorca zagraniczny jest podatnikiem i jego dochody osiągane w tej części, w której mogą być przypisane temu zakładowi, tj. dochody, które przedsiębiorca osiągnął dzięki zakładowi, podlegają w tym państwie opodatkowaniu.
Zgodnie z art. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r., poz. 851 ze zm., dalej: ustawa o CIT), na zagranicznym przedsiębiorcy ciąży więc ograniczony obowiązek podatkowy w zakresie dochodów osiągniętych na terytorium Polski poprzez zakład tego przedsiębiorcy.
W myśl art. 7 ust. 2 UPO można stwierdzić, że jeżeli przedsiębiorca jednego państwa prowadzi działalność gospodarczą w drugim państwie, wykorzystując położony tam zakład, to w każdym z tych państw należy przypisać temu zakładowi zyski, jakie mógłby osiągnąć, gdyby wykonywał taką samą lub podobną działalność w takich samych lub podobnych warunkach jako samodzielne przedsiębiorstwo i był całkowicie niezależny w stosunkach z przedsiębiorstwem, którego jest zakładem.
W przedstawionym powyżej stanie faktycznym przychodem zakładu spółki maltańskiej będzie przychód uzyskany z tytułu uczestnictwa w Spółce komandytowej. Stosownie bowiem do art. 12 ustawy o CIT, przychodami są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, wartości otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie rzeczy lub prawa, a także wartość innych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnych świadczeń.
Mając na uwadze powyższe, zdaniem Wnioskodawcy kosztami uzyskania przychodu będą koszty zakładu poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów (art. 15 ustawy o CIT).
Ponadto przy określeniu sposobu rozliczania kosztów, Wnioskodawca uważa, że należy dokonać podziału kosztów na koszty bezpośrednie i pośrednie (inne niż bezpośrednie).
Kosztami bezpośrednimi będą te składniki kosztów, które można jednoznacznie przyporządkować poszczególnym rodzajom wyrobów lub usług. W przedmiotowym stanie faktycznym zaliczyć do nich będzie można m.in.: komputery, koszty biurowe, zużycie energii, zużycie materiałów.
Zgodnie z art. 15 ust. 4 ustawy o CIT, bezpośrednie koszty uzyskania przychodu, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącane w tym roku podatkowym, w którym zostały osiągnięte odpowiadające im przychody. Ponadto koszty te poniesione po dniu sporządzenia sprawozdania finansowego lub zeznania podatkowego są potrącane w roku podatkowym następującym po roku, za który sporządzone jest sprawozdanie finansowe lub składane zeznanie podatkowe.
Wnioskodawca uważa, że, w świetle art. 7 ust. 3 UPO, przy ustalaniu zysków zakładu oprócz kosztów bezpośrednio związanych z uzyskaniem przychodów dopuszcza się odliczenie nakładów ponoszonych na rzecz tego zakładu przez przedsiębiorstwo (również kosztów zarządzania i ogólnych kosztów administracyjnych) niezależnie od tego, czy powstały one w tym państwie, w którym położony jest ten zakład, czy gdzie indziej.
Zdaniem Wnioskodawcy powyższe koszty należy zaliczyć do kosztów innych niż bezpośrednie (kosztów pośrednich). Kosztami innymi niż bezpośrednie są koszty nie odnoszące się wprost do źródła przychodów. Są to koszty związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, ale nie mające bezpośredniego odzwierciedlenia w osiąganych przychodach. Nie oznacza to jednak, że Spółka maltańska osiągnęłaby przychód nie ponosząc tych kosztów. Koszty te mają również wpływ na uzyskiwanie przychodów i warunkują ich osiągnięcie.
Zdaniem Wnioskodawcy, mając na uwadze powyższe, zasadne jest uznanie, że w omawianym stanie faktycznym kosztami innymi niż bezpośrednie będzie m.in. wynagrodzenie Dyrektorów.
Stosownie to treści art. 15 ust. 4d ustawy o CIT, koszty inne niż bezpośrednie są potrącane w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, wówczas stanowią one koszty uzyskania przychodów proporcjonalne do długości okresu, którego dotyczą.
Z powyższego zdaniem Wnioskodawcy wynika, że można zaliczyć koszty inne niż bezpośrednie do kosztów uzyskania przychodów w takiej wysokości, jaka dotyczy danego roku podatkowego.
Biorąc pod uwagę, iż wydatki ponoszone przez Spółkę maltańską na zapłatę wynagrodzenia Dyrektorów można w całości związać z przychodami Spółki osiąganymi na terenie Rzeczypospolitej Polskiej, wydatki te w stanowią koszt uzyskania przychodu zakładu Spółki maltańskiej.
Wnioskodawca stoi na stanowisku, że na podstawie powyższego, można uznać, że, koszty w postaci wynagrodzenia Dyrektorów mogą być alokowane do przychodów generowanych przez zakład.
Stanowisko powyższe potwierdzają organy podatkowe. Przykładowo: interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej Warszawie z dnia 4 października 2013 r., nr IPPB5/423-568/13-7/RS
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.
Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz.U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.
Wniosek ORD-IN (PDF)
Treść w pliku PDF 181 kB
Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie