powstania przychodu z tytułu wniesienia wierzytelności do spółki niebędącej podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych - Interpretacja - IBPB-1-2/4510-275/15/KP

ShutterStock
Interpretacja indywidualna z dnia 02.10.2015, sygn. IBPB-1-2/4510-275/15/KP, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Temat interpretacji

powstania przychodu z tytułu wniesienia wierzytelności do spółki niebędącej podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 15 lipca 2015 r. (data wpływu do tut. Biura 21 lipca 2015 r.) uzupełnionym 8 i 10 września 2015 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie powstania przychodu z tytułu wniesienia wierzytelności do spółki niebędącej podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych (pytanie oznaczone we wniosku Nr 1) - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 lipca 2015 r. do tut. Biura wpłynął wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie powstania przychodu z tytułu wniesienia wierzytelności do spółki niebędącej podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych. Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem 4 września 2015 r. Znak: IBPB-1-2/4510-275/15/KP, Znak: IBPB-1-2/4510-276/15/KP, wezwano do jego uzupełnienia. Uzupełnienia wniosku dokonano 8 i 10 września 2015 r.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (dalej również: Bank) podlega w Polsce obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania (jest polskim rezydentem podatkowym). Przedmiotem działalności Banku jest między innymi udzielanie pożyczek oraz kredytów. Wnioskodawca, wraz z kilkunastoma innymi bankami krajowymi i zagranicznymi (dalej: Konsorcjum Banków), bierze udział w finansowaniu polskiego przedsiębiorstwa prowadzonego w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: Dłużnik).

W związku z trudną sytuacją finansową Dłużnika, Konsorcjum Banków planuje restrukturyzację wierzytelności kredytowych, aby ułatwić/umożliwić Dłużnikowi obsługę zobowiązań zgodnie z uzgodnionym z nim nowym harmonogramem.

W związku ze znaczną ilością podmiotów uczestniczących w Konsorcjum Bankowym, już na etapie podpisywania umowy restrukturyzacyjnej wprowadzane są postanowienia mające w przyszłości ułatwić ewentualne dochodzenie należności (m.in. zobowiązując członków Konsorcjum Banków w określonych sytuacjach do podporządkowania się woli większości, np. w zakresie wyboru inwestora bądź przyjęcia konkretnej oferty zaproponowanej przez danego inwestora). W związku z powyższym, Wnioskodawca jako komandytariusz, wspólnie z zależną od siebie spółką z ograniczoną odpowiedzialnością działającą jako komplementariusz (dalej Komplementariusz) zamierza utworzyć spółkę komandytową z siedzibą na terytorium Polski, (dalej: Spółka) oraz wnieść do tej Spółki wierzytelności z tytułu należnych Wnioskodawcy od Dłużnika kwot głównych udzielonych przez Wnioskodawcę kredytów, naliczonych lecz niezapłaconych przez dłużnika odsetek, oraz ewentualnie innych należności pobocznych związanych z tymi kredytami, o ile takie będą istniały (dalej: Wierzytelności).

Wierzytelności te:

i.nie będą stanowiły przedsiębiorstwa ani zorganizowanej części przedsiębiorstwa Banku,

ii. mogą być zarówno niewymagalne jak i wymagalne,

iii. nie będą przedawnione,

iv. nie będą dotyczyły kredytów wyłudzonych.

Wnioskodawca przewiduje zbycie swojego udziału (ogółu praw i obowiązków) w Spółce na rzecz krajowego lub zagranicznego nabywcy, w tym nie wyklucza zbycia na rzecz swojej spółki zależnej. Uzyskana w zamian za udział w Spółce cena może być niższa niż wartość nominalna pozostających do zapłaty przez Dłużnika wierzytelności, w tym kwot głównych wierzytelności. Wnioskodawca nie zaliczył wierzytelności do kosztów uzyskania przychodów, w szczególności na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 25 ustawy o CIT. Wnioskodawca natomiast mógł utworzyć odpisy aktualizujące w stosunku do części wierzytelności. Odpisy aktualizujące nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy prawidłowe jest stanowisko Banku, że wniesienie wierzytelności do Spółki nie spowoduje po stronie Wnioskodawcy powstania przychodu podatkowego... (pytanie oznaczone we wniosku Nr 1)

Zdaniem Wnioskodawcy, wniesienie wierzytelności do Spółki nie powoduje po stronie Wnioskodawcy powstania przychodu podatkowego.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 6 lit. b ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 851 ze zm., dalej: ustawa o CIT), przychodami są w szczególności w bankach - kwota stanowiąca równowartość rozwiązanych lub zmniejszonych rezerw, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 26, zaliczonych uprzednio do kosztów uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4 pkt 15 lit. b (ten ostatni przepis dotyczy zamiany wierzytelności z tytułu kredytów (pożyczek) na udziały (akcje) przedsiębiorców objętych programem restrukturyzacji na podstawie odrębnych ustaw i nie dotyczy kwestii będących przedmiotem niniejszego wniosku). Ponieważ Wnioskodawca uprzednio nie zaliczył rezerw do kosztów uzyskania przychodu, ich rozwiązanie nie powodowałoby postania przychodu podatkowego u Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 3c ustawy o CIT, do przychodów nie zalicza się przychodów z tytułu przeniesienia własności składników majątku będących przedmiotem wkładu niepieniężnego (aportu) wnoszonych do spółki niebędącej osobą prawną, w tym wnoszonych do takiej spółki składników majątku otrzymanych przez podatnika w następstwie likwidacji spółki niebędącej osobą prawną bądź wystąpienia z takiej spółki.

Zgodnie z art. 4a pkt 14 ustawy o CIT, ilekroć w ustawie jest mowa o spółce niebędącej osobą prawną - oznacza to spółkę niebędącą podatnikiem podatku dochodowego.

Zgodnie z art. 1 ust. 2 ustawy o CIT, przepisy ustawy mają również zastosowanie do jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, z wyjątkiem spółek niemających osobowości prawnej, z zastrzeżeniem ust. 1 i 3 przy czym ust. 1 i 3 art. 1 ustawy o CIT, odnosząc się do osób prawnych i spółek kapitałowych w organizacji, spółek komandytowo-akcyjnych oraz zagranicznych spółek osobowych, nie dotyczą sytuacji będącej przedmiotem niniejszego wniosku. Ponieważ Spółka będąc spółką komandytową nie ma osobowości prawnej, zatem na gruncie ustawy o CIT jest ona spółką niebędącą osobą prawną, zatem zgodnie z przytoczonym powyżej art. 12 ust. 4 pkt 3c ustawy o CIT, przeniesienie własności Wierzytelności jako wkładu niepieniężnego do Spółki nie będzie dla Wnioskodawcy stanowiło przychodu podatkowego.

Reasumując, zdaniem Banku, wniesienie wierzytelności do Spółki nie powoduje po stronie Wnioskodawcy powstania przychodu podatkowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska wnioskodawcy.

W zakresie pytań zawartych we wniosku pod Nr 2, wydano odrębne rozstrzygnięcia.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu ul. Św. Mikołaja 78-79 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t.j. Dz.U. z 14 marca 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Wniosek ORD-IN (PDF)

Treść w pliku PDF 2 MB

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach