Temat interpretacji

Odpowiadając na zapytanie jednostki z dnia 21.07.2004 r. (bez znaku) w sprawie udzielenia pisemnej informacji o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego, dotyczącej opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych dywidendy wypłaconej w 2004 r. zagranicznej osobie prawnej mającej siedzibę na Węgrzech, która w dniu 22.03.2004 r. nabyła 100 % udziałów w kapitale zakładowym spółki mającej siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, Naczelnik Podkarpackiego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie, działając na podstawie art. 14a ustawy z dnia 29.08.1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.), wyjaśnia:

Artykuł 3 ust. 2 ustawy z dnia 15.02.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) stanowi, że podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Stosownie zaś do zapisu art. 22 ust. 2 ustawy podatek dochodowy od dywidend oraz innych przychodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej od osób wymienionych w art. 3 ust. 2 ustawy ustala się w wysokości 19 % uzyskanego przychodu, chyba że umowa w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu zawarta z krajem miejsca siedziby lub zarządu podatnika stanowi inaczej. Natomiast zgodnie z treścią art. 22 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (w brzmieniu obowiązującym od 1.01.2004 r.) od dnia uzyskania przez Rzeczpospolitą Polską członkostwa w Unii Europejskiej, zwalnia się od podatku dochodowego dochody z dywidend oraz innych dochodów (przychodów) z udziału w zyskach osób prawnych mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej spółek, które łącznie spełniają następujące warunki:

1. nie mają siedziby lub zarządu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
2. podlegają w państwie członkowskim Unii Europejskiej opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania,
3. dochody (przychody) uzyskiwane są z udziału w zysku osoby prawnej, w której kapitale spółka uzyskująca ten dochód posiada bezpośrednio nie mniej niż 25 % udziałów nieprzerwanie przez okres nie krótszy niż dwa lata.

Przyjmując, że spółka będąca udziałowcem spełnia dwa pierwsze warunki zwolnienia od podatku, wątpliwości jednostki budzi treść pkt. 3 powołanego wyżej art. 22 ust. 4, formułującego trzeci warunek, którego spełnienie jest niezbędne do zastosowania zwolnienia.

Brzmienie tego przepisu wskazuje, iż warunkiem zastosowania zwolnienia od podatku dochodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych jest posiadanie (przez spółkę niemającą siedziby ani zarządu na terytorium RP i podlegającą w państwie członkowskim opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów) bezpośrednio nie mniej niż 25 % udziałów nieprzerwanie przez okres nie krótszy niż dwa lata. Oznacza to, że zwolnienie będzie miało zastosowanie do dochodów z udziału w zyskach wypłaconych po upływie dwóch lat nieprzerwanego posiadania co najmniej 25 % udziałów w kapitale spółki wypłacającej dywidendę. Wypłaty dokonane przed tym terminem podlegają opodatkowaniu.

Warunki zwolnienia od podatku dochodowego określone w art. 22 ust. 4 nie stoją w sprzeczności z Dyrektywą Rady Unii Europejskiej z dnia 23.07.1990 r., o wspólnym systemie podatkowym w odniesieniu do spółek - matek i spółek - córek z różnych państw członkowskich. Zgodnie bowiem z art. 3(2) Dyrektywy każde państwo członkowskie otrzymało swobodę w określeniu minimalnego okresu, niezbędnego dla uznania powiązań kapitałowych między spółką matką a spółką córką za holding kwalifikujący się do korzystania z ulg przewidzianych w Dyrektywie.

W świetle stanu faktycznego przedstawionego w zapytaniu jednostki, podatnik, któremu wypłacana będzie w 2004 r. dywidenda nie spełnia warunków do zwolnienia od podatku dochodowego, bowiem posiada 100 % udziałów w kapitale zakładowym spółki od dnia 22.03.2004 r., a więc w okresie krótszym niż dwa lata. A zatem w tym przypadku należy zastosować przepisy wynikające z treści omówionego wyżej art. 22 ust. 2 oraz zapis zawarty w art. 26 ust. 1 cyt. wyżej ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, z którego wynika, że zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby podatnika do celów podatkowych, uzyskanym od niego zaświadczeniem (certyfikatem rezydencji) wydanym przez właściwy organ administracji podatkowej.Tutejszy organ podatkowy nie potwierdza więc stanowiska jednostki przedstawionego w przedmiotowej sprawie.

Niniejszej odpowiedzi udzielono w oparciu o aktualny stan prawny oraz faktyczny przedstawiony w zapytaniu.