Temat interpretacji
Naczelnik Małopolskiego Urzędu Skarbowego w Krakowie, na podstawie art.14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa (Dz.U. Nr 137, poz.926 ze zm.), w odpowiedzi na pismo z dnia 5.05.2004r. (data wpływu 10.05.2004r.), bez znaku, w sprawie udzielenia pisemnej informacji o stosowaniu przepisów prawa podatkowego, przedstawia co następuje.
Zapytanie podatnika dotyczy kwestii czy w przypadku refakturowania na najemców kosztów zakupionej energii elektrycznej oraz usług telekomunikacyjnych, rozprowadzania wody, wywozu nieczystości i ścieków, przychód z tego tytułu powstaje na zasadach określonych w art.12 ust.3a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, czy na zasadach określonych w art.12 ust.3d tej ustawy. Zdaniem składającego zapytanie podatnika szczególny moment powstania przychodu, określony w przepisie art.12 ust.3d ww. ustawy, nie dotyczy podatnika jako podmiotu jedynie refakturującego na rzecz najemców kosztów zakupionej energii elektrycznej oraz usług telekomunikacyjnych, rozprowadzania wody, wywozu nieczystości i ścieków.
Na podstawie art. 12 ust. 3d pkt 1-3 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jednolity Dz.U. z 2000r. Nr 54, poz.654 ze zm.), w przypadku rozliczeń z tytułu dostaw energii elektrycznej, cieplnej lub gazu przewodowego, świadczenia usług telekomunikacyjnych (...), usług rozprowadzania wody, gospodarki ściekami (...) za datę powstania przychodu należnego uważa się wynikający z faktury termin płatności, a jeżeli termin nie jest określony, ostatni dzień miesiąca w którym wystawiono fakturę. Ww. przepis obowiązuje od dnia 1.01.2004r. i stanowi wyjątek od zasady powstawania przychodu określonej w art.12 ust.3a ustawy, zgodnie z którą za datę powstania przychodu, co do zasady, uważa się dzień wystawienia faktury. Podobne zasady powstawania obowiązku podatkowego w odniesieniu do ww. usług uzależnione od terminu płatności, tyle, że wynikającego z umowy, a nie z faktury, obowiązują wpodatku od towarów i usług.
Pojęcie reafakturowania nie zostało zdefiniowane w przepisach prawa podatkowego. Na gruncie podatku od towarów i usług wypracowane zostało przez orzecznictwo sądowe stanowisko, zgodnie z którym refakturowanie jest dopuszczalne, o ile spełnione są pewne warunki, do których zaliczasię:
- zastrzeżenie w umowie odrębnego rozliczenia ponoszonych kosztów usług towarzyszących,
- faktyczne nie doliczanie żadnej marży (własnego zysku) do refakturowanych usług, - wystawienie przez sprzedawcę kupującemu faktury VAT uwzględniającej stawkę lub zwolnienie takie jakie widniały na fakturze wystawionej przez pierwotnego sprzedawcę (por. np. wyrok NSA z dnia 14.10.1999 r. - sygn. I SA/Ka 485/98).
Konsekwencją przyjęcia możliwości refakturowania usług w podatku od towarów i usług jest prawo do stosowania stawki podatku od towarów i usług właściwej dla danej usługi oraz powstawanie obowiązku podatkowego na zasadach szczególnych, określonych dla wymienionych wcześniej usług.
Jeżeli zatem składający zapytanie podatnik obciąża najemców - na zasadzie refakturowania kosztów - energią elektryczną oraz usługami telekomunikacyjnymi, rozprowadzania wody, wywozu nieczystości i ścieków, poprzez, jak należy wnosić, wystawianie faktur VAT, w których określone zostały ww. usługi odprzedawane przez podatnika, wyodrębnione w umowie najmu od należności z tytułu czynszu, których dotyczy przepis art.12 ust.3c, przychód powstaje na zasadach określonych w art.12 ust.3d ustawy o podatku dochodowym, gdyż przedmiotem odprzedaży są usługi, o których mowa w tym przepisie. Z treści ww. przepisu nie wynika, że nie odnosi się on do podmiotów jedynie refakturujących (odprzedających) ww. usługi na osoby trzecie, np. najemców, w przypadku zawarcia umów najmu.