Temat interpretacji

W odpowiedzi na pismo z dnia 30.03.2004 r. (uzupełnione przez Spółkę w dniu 26.04.2004 r.) w sprawie udzielenia pisemnej informacji o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego w trybie art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137 poz. 926 ze zm.) Naczelnik Urzędu Skarbowego Kraków-Prądnik informuje:

Jednostka w zapytaniu podnosi czy różnice kursowe powstałe przy spłacie kredytu dewizowego mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

Zgodnie z definicją kosztów wyrażoną w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) do kosztów uzyskania przychodów podatnik może zaliczyć wszelkie koszty poniesione w celu uzyskania, przychodów, oprócz wymienionych enumeratywnie w art. 16 ust. 1 w/w ustawy. Zgodnie z przepisami art. 12 ust. 4 pkt 1 oraz art. 16 ust. 1 pkt 10 lit. a w/w ustawy zaciągnięcie oraz spłata kwoty głównej kredytu nie stanowi odpowiednio ani przychodu ani kosztu uzyskania przychodu. Różnice kursowe ustala się, jako różnicę między wartością spłaconej transzy kredytu obliczoną przy zastosowaniu kursu sprzedaży walut z dnia Faktycznej zapłaty oraz kurs kupna walut z dnia otrzymania środków pieniężnych, ogłaszanego przez bank, z którego usług podatnik korzystał. Jeżeli więc kredyt został przez Spółkę zaciągnięty w euro i jest spłacany w euro, to w myśl art. 15 ust. 1a w/w ustaw w momencie spłaty raty kredytu powstają różnice kursowe na skutek wzrostu lub obniżenia kursu waluty obcej.

Z przedstawionego przez Jednostkę opisu stanu faktycznego nie wynika jednakże, czy zaciągnięty kredyt dewizowy w walucie euro spłacany jest w tej walucie, czy też spłata dokonywana jest w walucie polskiej.

Gdyby spłata zaciągniętego w euro kredytu następowała w złotówkach, to art. 15 ust. 1a) nie będzie miał zastosowania. Warunkiem powstania różnic kursowych jest bowiem fakt otrzymania waluty obcej i zapłaty również walutą obcą.

Należy również zwrócić uwagę, że w myśl art. 16 ust. 1 pkt 12 w/w ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów m. in. różnic kursowych od pożyczek (kredytów) zwiększających koszty inwestycji w okresie realizacji tych inwestycji. Cenę nabycia oraz koszt wytworzenia zgodnie z art. 16g ust. 5 ustawy PDOP koryguje się o różnice kursowe, naliczone do dnia przekazania do używania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej.