Temat interpretacji
Na podstawie art. 14b § 2 ustawy z dnia 29.08.1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Rzeszowie dokonuje zmiany udzielonej przez Naczelnika Urzędu Skarbowego w Krośnie pismem z dnia 4.11.2004 r. (znak: PDP 423/10/2004) informacji wydanej w trybie art. 14a § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, stanowiącej odpowiedź na zapytanie spółki z dnia 20.10.2004 r. w sprawie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wierzytelności z tytułu sprzedaży wyrobów, której nieściągalność została udokumentowana postanowieniem sądu o umorzeniu postępowania upadłościowego dłużnika, ze względu na to, iż majątek dłużnika nie wystarcza na zaspokojenie kosztów postępowania upadłościowego:
Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 25 lit. a ustawy z dnia 15.02.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wierzytelności odpisanych jako nieściągalne, z wyjątkiem wierzytelności, które uprzednio na podstawie art. 12 ust. 3 zostały zarachowane jako przychody należne i których nieściągalność została udokumentowana w sposób określony w ust. 2. Jak z powyższego wynika, wierzytelności nieściągalne stanowią koszty podatkowe, jeżeli spełnione są łącznie dwie przesłanki:
- wierzytelności zostały zarachowane zgodnie z art. 12 ust. 3 ustawy jako przychód należny,
- nieściągalność wierzytelności jest udokumentowana w sposób wskazany przez ustawodawcę.
Zgodnie z art. 16 ust. 2 pkt 2 lit. b za wierzytelności, o których mowa w ust. 1 pkt 25 uważa się te wierzytelności, których nieściągalność została udokumentowana postanowieniem sądu o umorzeniu postępowania upadłościowego obejmującego likwidację majątku, gdy majątek niewypłacalnego dłużnika nie wystarcza na zaspokojenie kosztów postępowania. Z przedstawionego przez spółkę stanu faktycznego sprawy wynika, że obydwie ww. przesłanki pozytywne zostały spełnione, co oznacza, że przedmiotowa wierzytelność - pomniejszona o należny podatek VAT - stanowi koszt uzyskania przychodu. Zasadne jest zatem stanowisko spółki przedstawione w piśmie.