Temat interpretacji

1) Czy Wnioskodawca postąpił prawidłowo zaliczając wymienione wydatki do kosztów uzyskania przychodów - w oparciu o przepisy art. 15 ust. 1 i ust. 4d ustawy - w dacie ich poniesienia?2) Czy w przyszłości ponosząc wydatki na budowę ośrodka Fundacja postąpi prawidłowo zaliczając je do kosztów podatkowych w dacie ich poniesienia, bez względu na wysokość poniesionego wydatku?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Fundacji, przedstawione we wniosku z dnia 25.06.2013 r. (data wpływu: 12.08.2013 r.) uzupełnione pismem z dnia 22.10.2013 r. (data nadania: 24.10.2013 r., data wpływu: 25.10.2013 r.) stanowiącym odpowiedz na wezwanie nr: IPPB5/423-613/13-2/KS z dania: 17.10.2013 r. (data nadania: 18.10.2013 r., data doręczenia: 21.10.2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do podatkowych kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na:

• sporządzenie aktu notarialnego (umowa darowizny gruntu), wykonanie przyłącza wodociągowego na terenie nieruchomości, wykonanie map do celów projektowych, wykonanie wiercenia z dokumentacją - jest prawidłowe,

• budowę ośrodka Fundacji - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12.08.2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do podatkowych kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z nabyciem gruntu i budową ośrodka.

W przedmiotowym wniosku zostały przedstawione następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Fundacja T. nie prowadzi działalności gospodarczej, jedynie nieodpłatną działalność pożytku publicznego. W przyszłości planuje prowadzić również odpłatną działalność pożytku publicznego.

Fundacja posiada status organizacji pożytku publicznego. Celami statutowymi Fundacji są:

1. pomoc osobom niepełnosprawnym a w szczególności niewidomym i słabowidzącym ze sprzężonymi niepełnosprawnościami, poprzez organizowanie i prowadzenie domów stałego pobytu oraz ośrodków opiekuńczo-rehabilitacyjnych, leczniczo-rehabilitacyjnych, placówek edukacyjnych i terapeutycznych;
2. integrowanie osób pełnosprawnych i niepełnosprawnych;
3. propagowanie wiedzy o istocie i uwarunkowaniach niepełnosprawności;
4. działalność charytatywna na rzecz osób niewidomych i słabowidzących ze sprzężonymi niepełnosprawnościami oraz ich rodzin.

Dochody Fundacji pochodzą w szczególności z:

Funduszu założycielskiego, środków finansowych przekazywanych przez Fundatorów, spadków, zapisów, darowizn, subwencji osób prawnych oraz innego rodzaju uposażenia majątkowego poczynionego na rzecz Fundacji przez krajowe i zagraniczne osoby fizyczne i prawne, dochodów z darowizn, zbiórek i imprez publicznych organizowanych przez Fundację, odsetek bankowych, 1% podatku dochodowego od osób fizycznych.

Zarząd Fundacji T. w roku 2012 podjął uchwałę o budowie ośrodka stałego pobytu osób niepełnosprawnych, na terenie otrzymanego w drodze darowizny gruntu w miejscowości W. Ośrodek prowadzony będzie pod nazwą C.

W roku 2012 Fundacja poniosła wydatki na:

1. sporządzenie aktu notarialnego-umowa darowizny gruntu w kwocie: 2.214, 14 zł;
2. wykonanie przyłącza wodociągowego na terenie nieruchomości w kwocie: 29. 520,00 zł;
3. wykonanie map do celów projektowych w kwocie: 1.537,50 zł;
4. wykonanie wiercenia z dokumentacją w kwocie: 738,00 zł.

Wymienione wyżej wydatki zostały pokryte ze środków zgromadzonych przez Fundację.

W uzupełnieniu z dnia 22.10.2013 r., Wnioskodawca doprecyzował stan faktyczny i zdarzenie przyszłe dotyczące wniosku z dnia 25.06.2013 r. o następujące informacje:

1. budowany przez Fundację ośrodek będzie wykorzystywany wyłącznie do celów statutowych;
2. Fundacja nie prowadzi i nie planuje w przyszłości prowadzić działalności gospodarczej;
3. zakończenie inwestycji (budowa ośrodka) planowane jest na czerwiec 2018 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy Wnioskodawca postąpił prawidłowo zaliczając wymienione wydatki do kosztów uzyskania przychodów - w oparciu o przepisy art. 15 ust. 1 i ust. 4d ustawy - w dacie ich poniesienia...
2. Czy w przyszłości ponosząc wydatki na budowę ośrodka Fundacja postąpi prawidłowo zaliczając je do kosztów podatkowych w dacie ich poniesienia, bez względu na wysokość poniesionego wydatku...

Zdaniem Wnioskodawcy, ze względu na brak prowadzonej działalności gospodarczej nabywane przez Fundację składniki majątku nie stanowią środków trwałych i odpisy amortyzacyjne nie stanowią kosztu uzyskania przychodu w podatku dochodowym od osób prawnych.

Fundacja uważa, że prawidłowo zaliczyła poniesione wydatki, jako koszt uzyskania przychodu w dacie ich poniesienia.

Ponoszone w przyszłości wydatki związane z budową ośrodka będą prawidłowo rozliczane, bez względu na ich wysokość jako koszty uzyskania przychodu w dacie ich poniesienia.

Fundacja nie prowadzi działalności gospodarczej a jedynie działalność statutową. W związku z tym nie powinna zaliczać w koszty uzyskania przychodu odpisów amortyzacyjnych od nabywanych (wytworzonych) środków trwałych, w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ponieważ pozbawione są cechy, jaką jest wykorzystywanie na potrzeby związane z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Budowa oraz prowadzenie ośrodka dziennego pobytu osób niewidomych i słabowidzących ze sprzężoną niepełnosprawnością jest jednym z głównych celów działalności statutowej Fundacji.

W związku z faktem, iż koszty te dotyczą funkcjonowania Fundacji uznajemy je za koszty uzyskania przychodów, których związek z uzyskiwanymi przychodami jest pośredni.

W myśl art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, koszty uzyskania przychodu, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszt uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą. Za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4f-4h, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszt rezerwy albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów (art. 15 ust. 4e).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego uznaje się w zakresie możliwości zaliczenia do podatkowych kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na:

• sporządzenie aktu notarialnego (umowa darowizny gruntu), wykonanie przyłącza wodociągowego na terenie nieruchomości, wykonanie map do celów projektowych, wykonanie wiercenia z dokumentacją - za prawidłowe,

• budowę ośrodka Fundacji - za prawidłowe.

Fundacje posiadają osobowość prawną, a zatem jako osoby prawne są podatnikami podatku dochodowego od osób prawnych. Jednocześnie nie zostały wymienione przez ustawodawcę w treści art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm., dalej updop), jako podmioty, które zwolnione są od podatku.

W konsekwencji, fundacje (tak jak inne podmioty posiadające osobowość prawną) podlegają ogólnym regułom podatkowym przewidzianym w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych. Oznacza to, że fundacje ustalają dochód bez względu na rodzaje źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty.

Stosownie do art. 6 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (t.j. Dz.U. z 2010 r. Nr 234, poz. 1536), działalność pożytku publicznego nie jest, z zastrzeżeniem art. 9 ust. 1, działalnością gospodarczą, w rozumieniu przepisów o swobodzie działalności gospodarczej, i może być prowadzona jako działalność nieodpłatna lub jako działalność odpłatna.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Na mocy powołanej regulacji, podatnik ma prawo do odliczenia dla celów podatkowych wszelkich wydatków, pod warunkiem, że nie zostały one wymienione w art. 16 ust. 1 ww. ustawy oraz że wykaże ich związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na możliwość powstania przychodu. Przepis ten konstytuuje więc zasadę, stosownie do której pomiędzy kosztem podatkowym oraz przychodami podatnika musi wystąpić związek przyczynowo - skutkowy.

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych, wydatki na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nie są jednorazowo zaliczane do kosztów uzyskania przychodów.

Ustawodawca postanowił bowiem w treści art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. b ww. ustawy, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż wymienione w lit. a) środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części. Wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem pkt 8a, w przypadku odpłatnego zbycia środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na czas ich poniesienia.

Z uwagi na to, że składniki majątku wykorzystywane są przez podatników w dłuższym okresie czasu, a nie tylko w roku ich nabycia lub wytworzenia, ustawodawca przyjął zasadę, że wydatki te zalicza się do kosztów sukcesywnie, w miarę ich zużycia.

Jak stanowi bowiem art. 15 ust. 6 powołanej ustawy, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a - 16m, z uwzględnieniem art. 16. Wykluczając możliwość jednorazowego uznania wydatku na nabycie lub wytworzenie środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej za koszt uzyskania przychodu, ustawodawca kierował się zasadą współmierności kosztów i przychodów podatkowych. W innym bowiem przypadku jednorazowe uznanie wydatku za koszty uzyskania przychodów pozwalałoby podatnikom w skrajnych przypadkach przy dużych wydatkach inwestycyjnych, na wykazywanie przez kilka lat podatkowych wyższych kosztów nad przychodami podatkowymi.

W myśl natomiast art. 16a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
2. maszyny, urządzenia i środki transportu,
3. inne przedmioty

- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Za środki trwałe podlegające amortyzacji, w świetle art. 16a ust. 1 ustawy uznaje się stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania: budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością, maszyny, urządzenia, środki transportu i inne przedmioty o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Z powołanych uregulowań prawnych wynika, że jednym z warunków koniecznych do spełnienia, aby podatnik mógł dokonywać odpisów amortyzacyjnych, jest fakt wykorzystywania składnika majątku na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą.

Zgodnie z art. 3 pkt 9 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. 2012 r., poz. 749 ze zm.), przez działalność gospodarczą rozumie się każdą działalność zarobkową w rozumieniu przepisów o swobodzie działalności gospodarczej, w tym wykonywanie wolnego zawodu, a także każdą inną działalność zarobkową wykonywaną we własnym imieniu i na własny lub cudzy rachunek, nawet gdy inne ustawy nie zaliczają tej działalności do działalności gospodarczej lub osoby wykonującej taką działalność - do przedsiębiorców.

W myśl natomiast art. 2 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (t.j. Dz.U. z 2013 r., poz. 672), działalnością gospodarczą jest zarobkowa działalność wytwórcza, budowlana, handlowa, usługowa oraz poszukiwanie, rozpoznawanie i wydobywanie kopalin ze złóż, a także działalność zawodowa, wykonywana w sposób zorganizowany i ciągły.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest Fundacją posiadającą status organizacji pożytku publicznego. Obecnie prowadzi ona jedynie nieodpłatną działalność pożytku publicznego, choć w przyszłości planuje również prowadzić odpłatną działalność pożytku publicznego. Fundacja nie prowadzi i nie planuje prowadzić działalności gospodarczej.

Zarząd Fundacji podjął uchwałę o budowie ośrodka stałego pobytu osób niepełnosprawnych. Budowany ośrodek wykorzystywany będzie wyłącznie do celów statutowych Fundacji. Zakończenie inwestycji (budowy ośrodka) planowane jest na czerwiec 2018 r.

Odnosząc wyżej powołane przepisy do sytuacji opisanej we wniosku, należy podkreślić, że w przypadku, gdy środek trwały:

1. wykorzystywany jest dla potrzeb działalności gospodarczej - jednostka ma prawo do dokonywania odpisów amortyzacyjnych, zgodnie z art. 16a16m tej ustawy i odnoszenia ich w koszty podatkowe.
2. wykorzystywany jest dla potrzeb niezarobkowej działalności statutowej - jednostka nie ma uprawnień do dokonywania amortyzacji takiego środka trwałego, bowiem nie spełnia on warunku wykorzystania w prowadzonej działalności gospodarczej (art. 16a ust. 1 ustawy). Przeczy to również ogólnej zasadzie, w ramach której musi istnieć związek przyczynowy pomiędzy kosztem w postaci amortyzacji środka trwałego a przychodem uzyskiwanym w następstwie wykorzystywania w działalności gospodarczej tego właśnie środka.

Podkreślić należy, że Fundacja, będąca organizacją pożytku publicznego, zgodnie z art. 6 ustawy o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie nie prowadzi działalności gospodarczej, w rozumieniu przepisów o swobodzie działalności gospodarczej. Również, zgodnie z art. 3 pkt 9 ustawy Ordynacja podatkowa, Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej w rozumieniu tej ustawy. Fundacja we wniosku wyraźnie podkreśliła, że nie prowadzi i nie planuje w przyszłości prowadzić działalności gospodarczej. Wobec powyższego, ośrodek stałego pobytu osób niepełnosprawnych, w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie stanowi środka trwałego podlegającego amortyzacji, gdyż nie jest i nie będzie wykorzystywany przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą.

Wobec tego, kwestią podlegającą rozstrzygnięciu jest, czy ww. wydatki stanowią koszty uzyskania przychodów i w którym momencie.

Zgodnie z wcześniej przytoczonym art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę, związane z powstaniem ośrodka, ponoszone są w celu prowadzenia działalności statutowej Fundacji. W związku z faktem, że wydatki te dotyczą funkcjonowania Fundacji należy je uznać za koszty uzyskania przychodów, których związek z uzyskiwanymi przychodami jest pośredni.

W myśl art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4f - 4h, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów (art. 15 ust. 4e ustawy).

Odnosząc powyższe do zagadnienia będącego przedmiotem zapytania (pytanie oznaczone numerem 1), należy stwierdzić, że ponoszone przez Wnioskodawcę wydatki, związane z nabyciem gruntu i budową ośrodka wykorzystywanego wyłącznie do celów działalności statutowej Fundacji, tj.:

1. sporządzenie aktu notarialnego-umowa darowizny gruntu;
2. wykonanie przyłącza wodociągowego na terenie nieruchomości;
3. wykonanie map do celów projektowych;
4. wykonanie wiercenia z dokumentacją

- w związku z dyspozycją art. 16a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie stanowią środków trwałych lub odpowiednio wartości niematerialnych i prawnych z uwagi na niewykorzystywanie ich w działalności gospodarczej, przez co w konsekwencji, wydatki na ich nabycie podlegają kwalifikacji do kosztów uzyskania przychodów w oparciu o przepisy art. 15 ust. 1 i ust. 4d ustawy w dacie ich poniesienia.

Stanowisko Wnioskodawcy w powyższym zakresie należy uznać za prawidłowe.

Odnośnie pytania oznaczonego numerem 2, wydatki ponoszone w przyszłości przez Fundację na budowę ośrodka, który ma być wykorzystywany wyłącznie do celów statutowych, podobnie jak w przypadku pytania pierwszego, nie mogą stanowić środków trwałych lub odpowiednio wartości niematerialnych i prawnych z uwagi na niewykorzystanie ich w działalności gospodarczej, przez co, wydatki na ich nabycie podlegają kwalifikacji do kosztów uzyskania przychodów w oparciu o przepisy art. 15 ust. 1 i ust. 4d ustawy w dacie ich poniesienia.

Stanowisko Wnioskodawcy odnośnie pytania oznaczonego numerem 2 należy uznać za prawidłowe.

Na marginesie, należy zwrócić uwagę na przepis art. 16 ust. 1 pkt 58 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, stosownie do którego nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków i kosztów bezpośrednio sfinansowanych z dochodów (przychodów), o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 14a, 23, 24, 42, 47, 48, 52 i 53, lub ze środków, o których mowa w art. 33 ust. 4 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie. Do katalogu tego należą m.in. dotacje z budżetu państwa lub budżetu jednostki samorządu terytorialnego. Wymienione źródła dochodów zwolnione są od podatku dochodowego od osób prawnych, a zatem wydatki ponoszone z tych źródeł nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodów.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Wniosek ORD-IN (PDF)

Treść w pliku PDF 432 kB

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie