Zdaniem Wnioskodawcy,

ad 1

Zdaniem Spółki, w związku z otrzymaniem wynagrodzenia za świadczenie usług zmiany marki, nie będzie ona mogła na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 48 updop zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu odpisów amortyzacyjnych od wydatków na nabycie wyposażenia hotelu.

ad 2

Otrzymane przez Spółkę wynagrodzenie z tytułu świadczenia usług zmiany marki stanowi zwrot wydatków niezaliczonych do kosztów uzyskania przychodów, przez co na podstawie art. 12 ust. 4 pkt 6a updop nie powoduje powstania przychodu po stronie Spółki.

Uzasadnienie stanowiska

Uzasadnienie w w zakresie pytania 1.

Według art. 15 ust. 1 updop, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 tej ustawy.

Jedną z kategorii takich kosztów są wydatki na nabycie środków trwałych, które zostały podatnikowi zrefundowane w jakiejkolwiek formie.

Zgodnie bowiem art. 16 ust. 1 pkt 48 updop, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonywanych, według zasad określonych w art. 16a .-. 16m, od tej części ich wartości, która odpowiada poniesionym wydatkom na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie tych środków lub wartości niematerialnych i prawnych, odliczonym od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym albo zwróconym podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Omawiana regulacja uniemożliwia więc uznanie za koszty podatkowe odpisów amortyzacyjnych od tej części środka trwałego, która odpowiada:

1. poniesionym wydatkom odliczonym od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym;
2. poniesionym wydatkom zwróconym podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Każde z powyższych ograniczeń uniemożliwia zaliczenie do kosztów uzyskania przychodu wydatku po raz drugi lub poniesionego z innego majątku niż majątek podatnika. W przypadku odliczenia wydatku od podstawy opodatkowania jasne jest, że dokonywane od tego wydatku odpisy amortyzacyjne byłyby kosztem podatkowym po raz drugi. Również w przypadku zwróconych wydatków koszt byłby naliczany, ale przecież to nie podatnik w rezultacie wydatek związany z tym kosztem poniósł (Małecki P., Mazurkiewicz M., CIT Podatki i rachunkowość. Komentarz, LEX 2012, komentarz do art. 16 updop).

Jak wynika z przedstawionego wyżej opisu stanu faktycznego, Spółka dokonała zakupu wyposażenia hotelu ze względu na konieczność dopasowania go do nowej koncepcji wizualnej Marki Y w postaci: łóżek, oznakowania wewnętrznego, oznakowania zewnętrznego (m.in. pylony, kasetony, kakemona).

Wnioskodawca zaliczył do środków trwałych wskazane wyżej elementy wyposażenia hotelu, których jest właścicielem. Na taką kwalifikację tego typu zakupów pozwala art. 16f ust. 3 updop. Możliwość taka została również potwierdzona w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 18 lutego 2012 r., sygn. IPPB5/423-773/10-4/PS.

Zakup elementów wyposażenia hotelu był dokonany przez Spółkę w ramach świadczenia na rzecz A. usług zmiany marki. Usługi te świadczone były za wynagrodzeniem, które pokryło również koszty zakupu wspomnianego wyposażenia.

W ostatecznym więc rozrachunku, Wnioskodawca nie poniesie ciężaru ekonomicznego zakupu środków trwałych w postaci wyposażenia hotelowego. Wydatki na jego zakup zostaną zrefundowane przez A..

Oznacza to, że Spółka otrzyma faktyczny zwrot wydatków na zakup środków trwałych w formie wynagrodzenia za wyświadczone na rzecz A. usługi zmiany marki. Wynagrodzenie to będzie więc zawierało w sobie zwrot wydatków na zakup środków trwałych w jakiejkolwiek formie, o którym mowa w art. 16 ust. 1 pkt 48 updop. Wnioskodawca podkreśla, że wskazany przepis nie zawiera żadnych ograniczeń co do tego w jaki sposób, przez kogo i w jakiej wysokości ma być dokonany zwrot wydatków na zakup środków trwałych. Zdaniem Spółki prowadzi to do wniosku, że dyspozycja przepisu art. 16 ust. 1 pkt 48 updop nie sprzeciwia się temu, aby wskazany w nim zwrot wydatków został dokonany poprzez zapłatę wynagrodzenia z tytułu świadczenia przez Wnioskodawcę usług zmiany marki opisanych w niniejszym wniosku.

Przyjęcie natomiast odmiennej wykładni, tj. uznanie, że w opisanym stanie faktycznym art. 16 ust. 1 pkt 48 updop nie znajduje zastosowania, prowadziłoby do dwukrotnego zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu wydatków na zakup wyposażenia hotelowego. Oznaczałoby to wystąpienie skutku stojącego w oczywistej sprzeczności ze wskazanym przepisem.

Reasumując, w związku z otrzymaniem wynagrodzenia za świadczenie usług zmiany marki, które będzie zawierało w sobie element stanowiący zwrot wydatków na nabycie wyposażenia hotelu, Spółka nie będzie mogła, na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 48 updop, zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu odpisów amortyzacyjnych od zakupionego wyposażenia hotelu.

Uzasadnienie w zakresie pytania 2

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 i 2 updop, przychodami są w szczególności: otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe, wartość otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie rzeczy lub praw, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń. Natomiast w związku z działalnością gospodarczą na podstawie art. 12 ust. 3 updop, do przychodów podatkowych zalicza się także przychody należne, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Nie wszystkie jednak przysporzenia majątkowe otrzymywane przez podatnika będą stanowiły dla niego przychody podatkowe. Przykładem takiej sytuacji jest katalog środków nie zaliczanych do przychodów, zawarty w art. 12 ust. 4 updop.

Zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 6a updop, do przychodów nie zalicza się zwróconych innych wydatków nie zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów. W świetle powyższej regulacji wydatki, które zostają podatnikowi zwrócone, a uprzednio nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, nie stanowią dla niego przychodów na gruncie updop.

W przedmiotowej sprawie zwracanymi wydatkami, których nie zalicza się do kosztów uzyskania przychodu są poniesione przez Spółkę wydatki na zakup wyposażenia hotelu. Wnioskodawca najpierw poniósł te wydatki w związku ze świadczeniem usługi zmiany marki na rzecz A.. Natomiast później Spółka uzyska zwrot tych wydatków w formie wynagrodzenia otrzymanego przez Wnioskodawcę z tytułu świadczenia wspomnianych usług. Skutkowało to brakiem możliwości zaliczenia przez Spółkę odpisów amortyzacyjnych od zakupionego przez Spółkę wyposażenia do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 48 updop.

Z kolei konsekwencją zastosowania w opisanym stanie faktycznym art. 16 ust. 1 pkt 48 updop jest brak konieczności rozpoznania przychodu podatkowego od kwoty otrzymanego zwrotu kosztów ich zakupu zawartego w wynagrodzeniu za świadczenie przez Wnioskodawcę usług zmiany marki. Zwrot bowiem kosztów zakupu wyposażenia, który nastąpił w ramach zapłaty wynagrodzenia za świadczenie usług zmiany marki, stanowi zwrot innych wydatków nie zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu art. 12 ust. 4 pkt 6a updop.

Oznacza to, że otrzymane przez Spółkę wynagrodzenie z tytułu świadczenia usług zmiany marki stanowi zwrot wydatków niezliczonych do kosztów uzyskania przychodów, przez co nie powoduje powstania przychodu po stronie Spółki.

Stanowisko przedstawione przez Wnioskodawcę zostało wielokrotnie potwierdzone w praktyce orzeczniczej organów podatkowych. Przykładowo, w interpretacji indywidualnej z 21 października 2011r., sygn. ILPB4/423-255/11-2/ŁM, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu stwierdził, że w sytuacji, gdy Wnioskodawca otrzymuje zwrot poniesionych wydatków na nabycie / wytworzenie środków trwałych, co w zestawieniu z art. 16 ust. 1 pkt 48 ustawy oznacza, iż w przypadku otrzymania przez Wnioskodawcę zwrotu wydatków, odpisy amortyzacyjne nie będą stanowić kosztów uzyskania przychodów. Zatem kwota, jaką Wnioskodawca otrzyma z tytułu zwrotu przedmiotowych wydatków, zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 6a cytowanej ustawy nie będzie stanowiła przychodu do równowartości poniesionych wydatków, gdyż Wnioskodawca nie będzie mógł dokonywać odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej narzędzi w części stanowiącej wartość otrzymanych dopłat.

Również Dyrektor Iżby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z 13 marca 2009 r., sygn. IPPB3/423-1692/08-2/GJ, uznał, że:,,(...) jeżeli zwrot poniesionych wydatków dotyczyć będzie kosztów, które zgodnie z przepisami podatkowymi nie mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, wówczas zwrócone wydatki nie będą. dla podatnika przychodem podatkowym, niezależnie od statusu jednostki dokonującej zwrotu i jego formy.

Stanowisko przedstawione przez Spółkę znajduje również potwierdzenie w:

• interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 17 lipca 2012r., sygn. sygn. IBPBI/2/423-400/12/AP,

• interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 22 czerwca 2010 r., sygn. ITPB3/423-150b/10/AW,

• interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 10 grudnia 2009r., sygn. ILPB3/423-787/09- 5/ŁM.

Powyższe poglądy akceptują także sądy administracyjne. Przykładowo, w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 18 września 2008 r. (sygn. akt I SA/Wr 233/08) czytamy, iż stosownie do art. 12 ust. 4 pkt 6a u.p.d.o.p. nie stanowią przychodu zwracane przez wynajmującego wydatki poniesione przez Spółkę na ulepszenie lokalu, skoro odpisy amortyzacyjne od wartości zwróconej części nakładów nie mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. W wyroku tym sąd podkreślił, że na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 48 updop, za koszt uzyskania przychodów nie uznaje się odpisów amortyzacyjnych od tej części wartości środka trwałego, która została podatnikowi zwrócona. Oznacza to, iż w sytuacji otrzymania przez Wnioskodawcę zwrotu wydatków na wytworzenie / zakup środka trwałego dokonane odpisy amortyzacyjne należy uznać za koszty nie stanowiące uzyskania przychodu w całym okresie amortyzacji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF 746 kB

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie