Temat interpretacji

W jakiej wysokości Wnioskodawca (korzystający) powinien określić w swoich księgach podatkowych wartość początkową środków trwałych będących przedmiotem umowy leasingu finansowego?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w X działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością przedstawione we wniosku z dnia 6 czerwca 2013 r. (data wpływu 10 czerwca 2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 30 lipca 2013 r. (data wpływu 5 sierpnia 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia wartości początkowej środków trwałych będących przedmiotem umowy leasingu finansowego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 czerwca 2013 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych.

Z uwagi na braki wniosku, Dyrektor Izby Skarbowej w X działając w imieniu Ministra Finansów, na podstawie art. 169 § 1 w związku z art. 14h ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112 poz. 770 ze zm.), pismem z dnia 24 lipca 2013 r., nr IPTPB3/423-211/13-2/PM, (doręczonym w dniu 29 lipca 2013 r.), wezwał Wnioskodawcę do jego uzupełnienia pod rygorem pozostawienia bez rozpatrzenia.

W odpowiedzi na ww. wezwanie, dnia 5 sierpnia 2013 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku (nadane w dniu 2 sierpnia 2013 r.).

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym. Wnioskodawca planuje rozpocząć prowadzenie działalności z zakresu najmu powierzchni handlowych znajdujących się w centrach handlowych na rzecz podmiotów trzecich. W związku z powyższym, Spółka (korzystający) planuje zawrzeć umowę leasingu finansowego centrum handlowego (dalej: Centrum) od obecnego właściciela Centrum (dalej: Finansujący). Na moment zawarcia umowy leasingu zarówno Wnioskodawca jak i Finansujący będą czynnymi podatnikami VAT. Umowa leasingu będzie stanowić umowę leasingu finansowego w rozumieniu art. I7f ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w szczególności umowa zostanie zawarta na czas określony (przekraczający rok), jej przedmiotem będą środki trwałe (Centrum), a suma ustalonych w umowie opłat pomniejszona o należny podatek VAT, będzie odpowiadać co najmniej wartości początkowej środka trwałego (Centrum). W umowie tej znajdzie się również zapis, zgodnie z którym odpisów amortyzacyjnych od przedmiotu leasingu będzie dokonywać korzystający, tj. Spółka.

W związku z powyższym, Spółka jako korzystający będzie uprawniona do ujęcia środków trwałych stanowiących przedmiot umowy leasingu w swojej ewidencji środków trwałych oraz dokonywania od powyższych środków trwałych odpisów amortyzacyjnych, które będą stanowić jej koszt podatkowy. Spółka nie wyklucza, że jeszcze przed wprowadzeniem Centrum do ewidencji Wnioskodawca poniesie dodatkowe koszty podatkowe związane z zawarciem umowy leasingu, np. koszty notarialne. W związku z powyższym Wnioskodawca powziął wątpliwości w jakiej wysokości powinien ustalić wartość początkową środków trwałych będących przedmiotem leasingu w swoich księgach podatkowych.

Zgodnie z postanowieniami umowy leasingu Spółka (jako korzystający) będzie zobowiązana do uiszczania rat z tytułu umowy leasingu. Szczegółowy harmonogram płatności rat z tytułu umowy leasingu będzie stanowił załącznik do umowy leasingu. Wnioskodawca zaznacza, że zgodnie z przyjętym modelem prowadzenia działalności gospodarczej środki finansowe przeznaczone na spłatę rat leasingowych (zarówno w części kapitałowej jak i odsetkowej) będą pochodzić głównie z czynszu osiąganego z tytułu najmu powierzchni handlowych. Biorąc jednak pod uwagę niepewną sytuację na rynku, ryzyko gospodarcze związane z prowadzeniem działalności w sektorze najmu nieruchomości jak również ograniczone możliwości pozyskania zewnętrznego finansowania, możliwe jest powstanie zatorów płatniczych. W związku z powyższym nie można wykluczyć, że na skutek okoliczności zewnętrznych Spółka nie uiści na czas raty leasingowej.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. W jakiej wysokości Wnioskodawca (korzystający) powinien określić w swoich księgach podatkowych wartość początkową środków trwałych będących przedmiotem umowy leasingu finansowego...
2. Czy w przypadku nieuiszczenia w terminie wskazanym w art. 15b ust. 1 i 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych części kapitałowej raty leasingowej, podatnik jako korzystający będzie zobowiązany do korekty odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 15b ust. 6 i 7 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych dokonanych przez Niego od środków trwałych będących przedmiotem leasingu finansowego...

Przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej jest odpowiedź na pytanie nr 1. Natomiast w zakresie pytania nr 2 zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawcy, wartość początkowa stanowiąca dla Niego podstawę amortyzacji będzie równa sumie rat kapitałowych opłat leasingowych (odpowiadającą wartości początkowej środków trwałych ujętych w księgach finansującego). Wartość ta powinna zostać powiększona o ewentualną kwotę wynikającą z opcji wykupu, o ile opcja ta zostanie przewidziana w umowie leasingu.

Dodatkowo Spółka będzie uprawniona do uwzględnienia w wartości początkowej środka trwałego kosztów związanych z zawarciem umowy leasingu przedmiotowych środków trwałych a naliczonych do dnia ich przekazania do używania.

Jak wynika z art. 17f ust. 7 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 74 poz. 397 ze zm.) przez umowę leasingu finansowego należy rozumieć: umowę, która:

• jest zawarta na czas oznaczony,

• suma ustalonych w umowie leasingu opłat, pomniejszona o należny podatek VAT, musi odpowiadać, co najmniej wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych,

• zawiera postanowienie, że odpisów amortyzacyjnych w podstawowym okresie umowy leasingu dokonuje korzystający.

W razie spełnienia powyższych przesłanek do przychodów finansującego i odpowiednio do kosztów uzyskania przychodu korzystającego nie zalicza się części opłat leasingowych w zakresie, w jakim dotyczą one spłaty wartości początkowej środka trwałego będącego przedmiotem umowy leasingu, określonej w księgach podatkowych finansującego (tzw. części kapitałowej raty leasingowej), przychodem finansującego i odpowiednio kosztem korzystającego jest natomiast tzw. część odsetkowa raty leasingowej, która jako koszt pośredni powinna być przez korzystającego ujmowana kosztach podatkowych w momencie jej poniesienia. Brak uwzględnienia w kosztach podatkowych korzystającego spłaty części kapitałowej wynika z faktu, że jest ona przez niego rozliczana przez odpisy amortyzacyjne dokonywane od składnika majątkowego będącego przedmiotem umowy leasingu, mimo że pozostaje on własnością finansującego.

Przepisy nie określają szczególnego sposobu ustalania wartości początkowej środków trwałych będących przedmiotem leasingu finansowego. Sposób ustalenia wartości początkowej przedmiotu leasingu wynika jednak pośrednio z definicji pojęcia spłaty wartości początkowej określonej w art. 17a ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, dlatego też określając podstawę dokonywania odpisów amortyzacyjnych, należy odwołać się do art. 16g ww. ustawy. Biorąc pod uwagę charakter umowy leasingu finansowego, najbardziej adekwatną postacią wartości początkowej spośród uregulowanych w ww. wymienionym przepisie jest cena nabycia.

Zgodnie z art. 16g ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, za cenę nabycia uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych. skarbowych i innych, odsetek, prowizji, oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. W przypadku importu cena nabycia obejmuje cło i podatek akcyzowy od importu składników majątku.

Biorąc jednak pod uwagę, że ustawodawca wprowadził szczegółowy sposób rozliczania przez korzystającego części odsetkowej raty leasingowej, która stanowi dla korzystającego koszt podatkowy w dacie jego poniesienia, część ta nie jest uwzględniana w wartości początkowej środków trwałych będących przedmiotem leasingu. Przyjęcie w tej mierze odmiennego stanowiska prowadziłoby bowiem do dwukrotnego uwzględnienia tej części opłat leasingowych w kosztach podatkowych korzystającego - raz jako koszty pośrednie uzyskania przychodów a drugi raz przez odpisy amortyzacyjne.

W związku z powyższym, w ocenie Wnioskodawcy powinien on określić w swoich księgach podatkowych wartość początkową środków trwałych w wysokości sumy kapitałowej części opłat leasingowych, która będzie odpowiadać wartości początkowej przedmiotów leasingu określonej w księgach podatkowych Finansującego. Kwota ta powinna zostać powiększona o ewentualną kwotę wynikającą z opcji wykupu, jeżeli zostanie ona określona w umowie leasingu finansowego. Dodatkowo, jak wynika z ww. przepisu Spółka będzie uprawniona do uwzględnienia w wartości początkowej środka trwałego kosztów związanych z nabyciem przedmiotowych środków trwałych a naliczonych do dnia ich przekazania do używania, np. kosztów aktów notarialnych.

Stanowisko Wnioskodawcy potwierdził także Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia z dnia 9 grudnia 2011 r., sygn. IBPBI/2/423-1149/11/PC oraz w interpretacji z dnia 3 marca 2010 r., sygn. IBPBI/2/423-1499/09/MO, w której Organ stanął na stanowisku, że: Spółka winna ustalić wartość początkową nieruchomości będących przedmiotem leasingu w wysokości wartości netto przedmiotu leasingu (rozumianej jako suma kapitałowych części rat leasingowych) powiększonej o kwotę wynikającą z opcji wykupu oraz o opłaty związane z zawarciem umowy poniesione do dnia oddania środka trwałego do używania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.), odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej w tym zakresie oceny stanowiska Spółki.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa X.

Wniosek ORD-IN (PDF)

Treść w pliku PDF 321 kB

Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi