Temat interpretacji

Czy w związku z wypłatą przez SKA dywidendy w naturze w przedstawionych na wstępie okolicznościach powstanie po stronie komplementariusza - osoby prawnej przychód opodatkowany na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, reprezentowanej przez Pełnomocnika, przedstawione we wniosku z dnia 15 czerwca 2011 r. (data wpływu 20.06.2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie przychodu podatkowego jest:

• nieprawidłowe w części dotyczącej uznania wypłaty dywidendy w naturze za odpłatne zbycie,
• prawidłowe w części dotyczącej powstania przychodu z tytułu wypłaty dywidendy w naturze po stronie Komplementariusza.

UZASADNIENIE

W dniu 20 czerwca 2011 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 16 czerwca 2011 r. (data wpływu 20.06.2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie przychodu podatkowego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący opis zdarzenia przyszłego.

Spółka chce, w celu upublicznienia i pozyskania kapitałów na dalszy rozwój, chcąc równocześnie zachować pełną kontrolę nad działalnością operacyjną, powołać spółkę komandytowo - akcyjną, w której chce objąć funkcję komplementariusza.

Statut SKA będzie przewidywał możliwość wypłaty akcjonariuszom dywidendy w formie świadczenia niepieniężnego (dywidenda w naturze), ustalanego w ten sposób, że wartość bilansowa świadczenia niepieniężnego będzie odpowiadała kwocie, jaka przypadałaby na akcjonariusza w przypadku wypłaty dywidendy pieniężnej, obliczonej według zasad udziału w zyskach SKA. Przedmiotem dywidendy będą stanowiące jej majątek rzeczy i prawa, nabyte przez Spółkę lub wytworzone w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Jednocześnie, należy wskazać, iż Wnioskodawca, działając jako komplementariusz, planuje w statucie spółki komandytowo - akcyjnej zagwarantować sobie udział w zyskach SKA, jako wynagrodzenie za świadczone przez siebie w ramach prowadzenia spraw Spółki usługi zarządzania.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w związku z wypłatą przez SKA dywidendy w naturze w przedstawionych na wstępie okolicznościach powstanie po stronie komplementariusza - osoby prawnej przychód opodatkowany na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych...

Zdaniem Wnioskodawcy, w okolicznościach takich jak opisane na wstępie, wypłata przez SKA dywidendy w naturze nie spowoduje powstania przychodu po stronie Wnioskodawcy - komplementariusza.

UZASADNIENIE.

Wskazać należy, iż zgodnie z art. 7 ust. 1 i 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty; w wypadkach, o których mowa w art. 21 i 22, przedmiotem opodatkowania jest przychód. Dochodem jest, z zastrzeżeniem art. 10 i 11, nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym; jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą.

W myśl natomiast art. 5 ust. 1 tej ustawy, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, z zastrzeżeniem art. 1 ust. 3, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych łączy się z przychodami każdego wspólnika proporcjonalnie do posiadanego prawa do udziału w zysku (udziału). W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe. Zasady te stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, zwolnień i ulg podatkowych oraz obniżenia dochodu, podstawy opodatkowania lub podatku.

Zgodnie z art. 347 § 1 w związku z art. 126 § 1 pkt 2 ustawy Kodeks spółek handlowych (dalej KSH), akcjonariusz ma prawo do udziału w zysku wynikającego z rocznego sprawozdania finansowego i przeznaczonego uchwałą walnego zgromadzenia do podziału. Dywidenda stanowi podstawowe prawo majątkowe akcjonariusza SKA, które konkretyzuje się wraz z podjętą uchwałą. Dywidenda z reguły wypłacana jest w formie pieniężnej, przepisy jednak nie regulują kwestii formy wypłaty dywidendy, dlatego przyjmuje się, że dywidenda może być wypłacana w naturze.

Bezsporne i oczywiste jest, że wypłata dywidendy w formie pieniężnej nie rodzi przychodu po stronie spółki wypłacającej dywidendę, tym samym niemożliwe jest przypisanie przychodu podatkowego jej komplementariuszowi na gruncie art. 5 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Nie sposób dopatrzeć się różnicy pomiędzy wypłatą dywidendy w formie pieniężnej i niepieniężnej, a w szczególności uznać, że tę ostatnią należy traktować na równi ze zbyciem rzeczy i przyjąć, że po stronie spółki powstanie przychód z odpłatnego zbycia, rozpoznany u komplementariusza jako przychód podatkowy na podstawie art. 12 ust. 1 z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w związku z art. 5 ust. 1 tej ustawy. Nie można przyjąć, że powstanie obowiązku podatkowego po stronie komplementariusza SKA - osoby prawnej uzależnione będzie od formy w jakiej SKA wypłaci dywidendę swoim akcjonariuszom. Niespornym jest przy tym, iż wypłacenie dywidendy w zwykłej formie pieniężnej będzie dla tego komplementariusza neutralne podatkowo.

W dalszej kolejności podkreślić należy, że przedmiotem opodatkowania w podatku dochodowym jest dochód, czyli określone przysporzenie. Dywidenda ze swej istoty generuje dochód po stronie wspólnika (akcjonariusza), ponieważ to wspólnik uzyskuje poprzez wypłatę dywidendy określone przysporzenie i prawo wprost reguluje kwestię opodatkowania dochodu z dywidendy po stronie wspólnika. Nie ma natomiast w świetle prawa podstaw do przyjęcia stanowiska, że poprzez wypłatę dywidendy w formie niepieniężnej (rzeczy ruchomych bądź nieruchomości) spółka uzyska przychód z odpłatnego zbycia rzeczy, co za tym idzie konieczne będzie rozpoznanie go jako przychód podatkowy u jej komplementariusza. Ustawodawca co prawda przyjął na gruncie podatku dochodowego od osób prawnych otwarty katalog źródeł przychodów stanowiąc w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, że przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności wartości wymienione w punktach 1 10, nie oznacza to jednak, że tym katalogiem objęto również dla wspólników spółek osobowych wypłatę przez tą spółkę dywidendy w postaci nieruchomości bądź rzeczy ruchomych.

Bez względu zatem na to, czy dywidenda jest wypłacana przez SKA w formie pieniężnej czy niepieniężnej nie można uznać, że po stronie spółki wypłacającej dywidendę powstaje jakiekolwiek przysporzenie, które mogłoby zostać określone na podstawie art. 5 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przypisane do jej komplementariusza. Wraz z momentem podjęcia uchwały o wypłacie dywidendy, wspólnikowi przysługuje roszczenie o jej wypłatę, a na spółce ciąży zobowiązanie do jej wypłaty. Wypłata dywidendy bez względu na formę zawsze obciąża majątek spółki. Spółka przekazuje bowiem część posiadanego majątku (zysku). W ocenie Wnioskodawcy, nie można przeto przyjąć za podstawę prawną opodatkowania komplementariusza SKA w wyniku wydania przez tą Spółkę rzeczy (lub praw) z tytułu dywidendy art. 14 ust. 1 w związku z art. 5 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Przepis ten stanowi, że przychodem z odpłatnego zbycia rzeczy lub praw majątkowych, z zastrzeżeniem ust. 4 i 5, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie. Jeśli cena bez uzasadnionej przyczyny odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ w wysokości wartości rynkowej. Regulacja ta wprost odnosi się do umowy sprzedaży, która jest czynnością prawną dwustronnie zobowiązującą i odpłatną, a tych cech niewątpliwie nie posiada czynność prawna wypłaty dywidendy.

Powyższe znajduje potwierdzenie w orzecznictwie polskich sądów administracyjnych, powstałym na tle analogicznego zagadnienia dotyczącego opodatkowania spółki z o.o. w związku z wypłaceniem dywidendy niepieniężnej na rzecz jej udziałowców (por. w szczególności wyrok WSA w Poznaniu z dnia 7 kwietnia 2011 r. I SA/Po 98/11; wyrok WSA w Kielcach z dnia 25 marca 2010 r. I SA/Ke 120/10).

Dla wzmocnienia argumentacji i dodatkowego potwierdzenia zasadności wyrażonego na wstępie stanowiska Wnioskodawcy, należy w dalszej kolejności wskazać, iż oczywiście nietrafnym byłoby w opisanym na wstępie zdarzeniu, gdzie komplementariusz (Wnioskodawca) zagwarantowany ma udział w zyskach SKA jako wynagrodzenie za świadczone przez siebie w ramach prowadzenia spraw Spółki usługi zarządzania, przypisanie temu komplementariuszowi przychodu w sytuacji wypłacenia przez SKA akcjonariuszom tzw. dywidendy w naturze.

Uzasadniając powyższe, należy zauważyć, iż przepis art. 147 § 2 KSH dotyczy wypłaty wynagrodzenia na rzecz komplementariuszy, z tytułu prowadzenia spraw spółki. W tym miejscu rozpatrzyć należy zasady wypłaty wynagrodzenia obowiązujące na gruncie spółki jawnej i akcyjnej oraz przepisów o spółce komandytowo - akcyjnej. W spółce jawnej obowiązuje zasada, iż wspólnicy nie otrzymują wynagrodzenia z tytułu prowadzenia spraw spółki (art. 46 KSH). Przepis ten ma jednak charakter względnie obowiązujący i może zostać zmieniony postanowieniami umowy. Z kolei, w przypadku spółki akcyjnej, zasadą jest, że członkowie zarządu otrzymują wynagrodzenie, gdyż są menedżerami zatrudnianymi w spółce (art. 378 § 1 KSH). Biorąc pod uwagę przepisy o spółce komandytowo - akcyjnej, przyjąć trzeba, iż prowadzenie spraw spółki przez komplementariuszy również ma charakter odpłatny, na co wskazuje treść przepisu art. 144 oraz art. 147 § 2 KSH.

Przyjęcie odpłatnego charakteru prowadzenia spraw spółki przez komplementariuszy w spółce komandytowo - akcyjnej należy rozpatrywać biorąc także pod uwagę wkłady tego wspólnika do spółki. Komplementariusz może wnieść w formie wkładu swoją pracę na rzecz spółki, dlatego m.in. w spółce jawnej przyjmuje się nieodpłatny charakter pracy na rzecz spółki. W spółce komandytowo - akcyjnej sytuacja jest odmienna niż w spółce jawnej, dlatego też przepis art. 147 § 2 KSH wprowadza zasadę, iż nie powinien w takiej sytuacji otrzymywać udziału w zysku spółki, w części odpowiadającej wkładowi jego pracy do spółki. Ma to zapobiegać nadmiernemu uszczuplaniu majątku na rzecz komplementariuszy.

Biorąc powyższe pod uwagę, należy stwierdzić, że jeżeli statut spółki stanowi, iż komplementariusz (Wnioskodawca) uczestniczy w zyskach spółki w ten sposób, iż pobiera wynagrodzenie za świadczone przez siebie usługi w zakresie zarządzania, to jego udziałem w zyskach SKA jest to pobierane wynagrodzenie, stanowiące u niego przychód podlegający pomniejszeniu o poniesione przez komplementariusza koszty bieżące, znajdujące odzwierciedlenie w księgach rachunkowych Spółki. Tym samym, nie sposób jednocześnie uznać, iż przychód ten powiększa się w przypadku wypłacenia przez SKA jej akcjonariuszom dywidendy w formie niepieniężnej.

W związku z powyższym, stanowisko Wnioskodawcy uznać należy za prawidłowe w pełnym zakresie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za:

• nieprawidłowe w części dotyczącej uznania wypłaty dywidendy w naturze za odpłatne zbycie,
• prawidłowe w części dotyczącej powstania przychodu z tytułu wypłaty dywidendy w naturze po stronie Komplementariusza.

Zgodnie z przepisem art. 125 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. u. z 2000 r. Nr 94, poz. 1037 ze zm.), spółką komandytowo - akcyjną jest spółka osobowa mająca na celu prowadzenie przedsiębiorstwa pod własną firmą, w której wobec wierzycieli za zobowiązania spółki co najmniej jeden wspólnik odpowiada bez ograniczenia (komplementariusz), a co najmniej jeden wspólnik jest akcjonariuszem.

Spółka komandytowo - akcyjna jest spółką osobową (art. 4 § 1 pkt 2 ww. ustawy). W przeciwieństwie do spółek kapitałowych (spółki z ograniczoną odpowiedzialnością i spółki akcyjnej), którym art. 12 ustawy Kodeks spółek handlowych przyznaje osobowość prawną, spółki osobowe nie są osobami prawnymi.

Powyższe oznacza, że z punktu widzenia prawa podatkowego dla celów opodatkowania podatkiem dochodowym spółka komandytowo - akcyjna jest przejrzysta (transparentna) podatkowo, natomiast status podatnika przypisywany jest jej wspólnikom.

Stosownie bowiem do treści art. 1 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. u. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), przepisy ustawy mają również zastosowanie do jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, z wyjątkiem spółek niemających osobowości prawnej, z zastrzeżeniem ust. 1 i 3.

Zgodnie z art. 126 § 1 ustawy Kodeks spółek handlowych, w sprawach nieuregulowanych w niniejszym dziale do spółki komandytowo - akcyjnej stosuje się:

1. w zakresie stosunku prawnego komplementariuszy, zarówno między sobą, wobec wszystkich akcjonariuszy, jak i wobec osób trzecich, a także do wkładów tychże wspólników do spółki, z wyłączeniem wkładów na kapitał zakładowy - odpowiednio przepisy dotyczące spółki jawnej,
2. w pozostałych sprawach - odpowiednio przepisy dotyczące spółki akcyjnej, a w szczególności przepisy dotyczące kapitału zakładowego, wkładów akcjonariuszy, akcji, rady nadzorczej i walnego zgromadzenia.

W związku z powyższym, w myśl art. 347 § 1 cytowanej ustawy, akcjonariusze mają prawo do udziału w zysku wykazanym w sprawozdaniu finansowym, zbadanym przez biegłego rewidenta, który został przeznaczony przez walne zgromadzenie do wypłaty akcjonariuszom.

Zysk do podziału jest przedmiotem rozporządzeń właściwego w tej sprawie organu spółki walnego zgromadzenia. Jeśli walne zgromadzenie podejmuje uchwałę o wypłacie dywidendy, spółka ma obowiązek wypłacić dywidendę akcjonariuszowi. Roszczenie o wypłatę dywidendy, które akcjonariusz nabywa w następstwie podjęcia uchwały walnego zgromadzenia jest uprawnieniem o charakterze obligacyjnym. Przepisy prawa handlowego nie określają, w jakiej formie ma być wypłacona dywidenda na rzecz akcjonariuszy spółki. Przepisy te nie zabraniają, aby przedmiotem dywidendy były aktywa inne niż środki pieniężne.

Dopuszczalna jest zatem wypłata dywidendy zarówno w formie pieniężnej, jak i niepieniężnej. Podjęcie decyzji w zakresie wypłaty dywidendy niepieniężnej może być podyktowane różnymi względami, np. brakiem gotówki na wypłatę dywidendy, także pochodzącej z zewnętrznych źródeł finansowania, np. pożyczki czy kredytu. Spółka może także za bardziej racjonalne z ekonomicznego punktu widzenia uznać przekazanie określonych składników swoich aktywów akcjonariuszowi uprawnionemu do dywidendy niż ich zbycie, a dopiero następnie wypłatę gotówki (w tym przypadku oszczędza np. na kosztach związanych ze zbyciem majątku).

Ocena skutków prawnych po stronie spółki (w tym również spółki komandytowo - akcyjnej) wypłacającej akcjonariuszowi dywidendę w formie niepieniężnej wymaga ustalenia, czy po jej stronie powstanie przychód podatkowy, czy też nie. O ile wypłata dywidendy w formie gotówki byłaby dla spółki neutralna podatkowo, o tyle przeniesienie własności aktywów spółki nie jest takie oczywiste.

Wykaz zdarzeń uznanych przez ustawodawcę za przychody u podatników podatku dochodowego od osób prawnych zawiera art. 12 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Choć przepis ten w ust. 1 nie wymienia wypłaty dywidendy rzeczowej jako zdarzenia rodzącego taki przychód, to jednak wskazać należy, że katalog wymienionych w tym przepisie zdarzeń rodzących przychód nie ma charakteru wyczerpującego, lecz jedynie przykładowy. Świadczy o tym użycie przez ustawodawcę w art. 12 ust. 1 sformułowania, że przychodami są w szczególności zdarzenia gospodarcze w przepisie tym wymienione, tj. m.in. otrzymane pieniądze, wartość umorzonych zobowiązań itd. Jednocześnie sposób ustalania wielkości przychodu będącego następstwem zbywania rzeczy lub praw majątkowych, a więc przenoszenia własności takich rzeczy lub praw majątkowych, wskazuje art. 14 ust. 1 ustawy. Stanowi on, że przychodem z odpłatnego zbycia rzeczy lub praw majątkowych, z zastrzeżeniem ust. 4 i 5, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie. Jeżeli jednak cena bez uzasadnionej przyczyny znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, to przychód ten określa organ podatkowy w wysokości ich wartości rynkowej.

W tym miejscu wskazać należy, iż pojęcie zbycie nie oznacza tylko umowy sprzedaży w rozumieniu Kodeksu cywilnego, w której z jednej strony następuje wydanie rzeczy, a z drugiej zapłata ceny, tj. określonej kwoty pieniężnej. Cena nie zawsze musi być wyrażona w pieniądzu. Może również przybrać postać zwolnienia danego podmiotu (dłużnika) z ciążących na nim zobowiązań wobec innego podmiotu.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca zamierza powołać spółkę komandytowo - akcyjną, w której chce objąć funkcję kompIementariusza. Statut SKA będzie przewidywał możliwość wypłaty akcjonariuszom dywidendy w formie świadczenia niepieniężnego (dywidenda w naturze) ustalanego w ten sposób, że wartość bilansowa świadczenia niepieniężnego będzie odpowiadała kwocie, jaka przypadałaby na akcjonariusza w przypadku wypłaty dywidendy pieniężnej, obliczonej według zasad udziału w zyskach SKA. Przedmiotem dywidendy będą stanowiące jej majątek rzeczy i prawa, nabyte przez Spółkę lub wytworzone w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W opisanym zdarzeniu przyszłym podjęcie uchwały o wypłacie akcjonariuszom zysku (dywidendy) w formie niepieniężnej, tzn. w postaci rzeczy i praw, nabytych przez SKA lub wytworzonych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, skutkuje powstaniem zobowiązania spółki do zaspokojenia roszczeń tych akcjonariuszy o wypłatę dywidendy. Wykonanie zobowiązania w formie przeniesienia przez SKA, znajdujących się w jej aktywach, rzeczy i praw prowadzi do wygaśnięcia zobowiązania spółki. W ten sposób spółka jako dłużnik zwolni się z długu, a ww. rzeczy lub prawa będą przysługiwały akcjonariuszom. Prowadzi to do powstania przychodu na podstawie art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, który podlega opodatkowaniu po stronie wspólnika SKA będącego osobą prawną zgodnie z art. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, tj. proporcjonalnie do jego udziałów w spółce.

Zgodnie bowiem z art. 5 tej ustawy, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, z zastrzeżeniem art. 1 ust. 3, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych łączy się z przychodami każdego wspólnika proporcjonalnie do posiadanego prawa do udziału w zysku (udziału). W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe. Zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów, zwolnień i ulg podatkowych oraz obniżenia dochodu, podstawy opodatkowania lub podatku.

Przeniesienie rzeczy lub prawa w drodze wypłaty dywidendy w postaci niepieniężnej należy bowiem traktować na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych na równi ze zbyciem tych rzeczy lub praw. Należy zauważyć, że z punktu widzenia konsekwencji podatkowych sytuacja jest taka sama, jak ta, w której podatnik dokonuje odpłatnego zbycia rzeczy lub praw, tym samym, osiąga przychód do opodatkowania. Uznanie, że przeniesienie w drodze wypłaty dywidendy rzeczy lub praw należy traktować na równi z wypłatą dywidendy w gotówce spowodowałoby nierówne traktowanie podatników. Podatnik, który najpierw dokonuje sprzedaży rzeczy bądź praw, a następnie reguluje swoje zobowiązania z tytułu dywidendy w formie pieniężnej byłby opodatkowany podatkiem dochodowym od osób prawnych, natomiast podatnik, który bezpośrednio w ww. drodze przeniósł rzeczy lub prawa, nie osiągnąłby żadnego przychodu.

Biorąc powyższe pod uwagę, należy uznać, że wypłata dywidendy w formie niepieniężnej w drodze przeniesienia na akcjonariuszy SKA rzeczy bądź praw, stanowiących składnik aktywów SKA, spowoduje powstanie przychodu z odpłatnego zbycia tych rzeczy lub praw.

W tym miejscu wskazać również należy na brzmienie art. 147 § 1 ustawy Kodeks spółek handlowych, zgodnie z którym komplementariusz oraz akcjonariusz uczestniczą w zysku spółki proporcjonalnie do ich wkładów wniesionych do spółki, chyba że statut stanowi inaczej. Jeżeli statut nie stanowi inaczej, komplementariuszowi nie pozbawionemu prawa prowadzenia spraw spółki, który pobiera wynagrodzenie z tytułu podejmowania czynności wymienionych w art. 137 § 1 i art. 141, nie przysługuje udział w zysku spółki w części odpowiadającej wkładowi jego pracy do spółki (§ 2).

Wnioskodawca w opisie zdarzenia przyszłego wskazał m.in., iż działając jako komplementariusz, planuje w statucie spółki komandytowo - akcyjnej zagwarantować sobie udział w zyskach tej spółki jako wynagrodzenie za świadczone przez siebie usługi zarządzania.

Reasumując powyższe, wypłata dywidendy w formie niepieniężnej stanowi odpłatne zbycie rzeczy i praw podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych. Jeżeli jednak statut spółki komandytowo akcyjnej stanowi, iż komplementariusz (Wnioskodawca) uczestniczy w zyskach spółki w ten sposób, że pobiera za świadczone przez siebie usługi w zakresie zarządzania wynagrodzenie, to udziałem Wnioskodawcy w zyskach spółki komandytowo akcyjnej jest wyłącznie pobierane wynagrodzenie stanowiące u Niego przychód podlegający pomniejszeniu o poniesione przez komplementariusza (Wnioskodawcę) koszty bieżące znajdujące odzwierciedlenie w księgach rachunkowych spółki.

Jednocześnie należy wskazać, iż powołane w treści wniosku orzeczenia sądów administracyjnych nie mogą wpłynąć na ocenę prawidłowości przedmiotowej kwestii. Nie negując tych orzeczeń, jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego należy stwierdzić, iż zdaniem organu podatkowego tezy badanych rozstrzygnięć nie mają zastosowania w przedmiotowym postępowaniu.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu