Temat interpretacji

Czy prawidłowe jest w świetle przywołanych wyżej przepisów alokowanie wyżej opisanych kosztów i przychodów finansowych na środki trwałe w budowie według wyżej opisanego klucza alokacji?
Czy ustalona w powyższy sposób wartość wydatków kwalifikowanych jest prawidłowa i stanowi podstawę do zwolnienia przedmiotowego stosownie do przepisów art. 17 ust. 1 pkt 34 u.p.d.o.p.?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 20 kwietnia 2011 r. (data wpływu do tut. BKIP 22 kwietnia 2011 r.), uzupełnionym w dniu 25 lipca 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie określenia sposobu alokacji przychodów/kosztów finansowych na środki trwałe w budowie oraz ustalenia wartości wydatków kwalifikowanych, stanowiących podstawę do zwolnienia przedmiotowego stosownie do przepisów art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (pytania oznaczone we wniosku Nr 1 i 3) jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 kwietnia 2011 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie określenia sposobu alokacji przychodów/kosztów finansowych na środki trwałe w budowie oraz ustalenia wartości wydatków kwalifikowanych, stanowiących podstawę do zwolnienia przedmiotowego stosownie do przepisów art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (pytania oznaczone we wniosku Nr 1 i 3).

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 19 lipca 2011 r. Znak IBPBI/2/423-461/11/AP wezwano Wnioskodawcę do ich uzupełnienia. Uzupełnienia wniosku dokonano w dniu 25 lipca 2011 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka prowadzi działalność gospodarczą na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej (dalej SSE) na podstawie Zezwolenia z dnia 19 grudnia 2000 r. ze zmianami oraz Zezwolenia z dnia 10 marca 2010 r. wydanego w oparciu o art. 16 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o Specjalnych Strefach Ekonomicznych (t.j. Dz. U. z 2007 r., Nr 42, poz. 274, tj. dalej: ustawa o SSE"). W związku z otrzymaną pomocą publiczną z tytułu inwestycji w SSE Podatnik zobowiązany jest do poniesienia kwalifikowanych nakładów inwestycyjnych w kwocie określonej w Zezwoleniu z 2010 r. (warunki określone w Zezwoleniu z 2000 r. zostały wcześniej spełnione). Ponadto na realizację inwestycji Spółka otrzymała grant z funduszy Unii Europejskiej, co nie wpływa na zakres obowiązków określonych w Zezwoleniu z 2010 r.

Spółka ponosi wydatki kwalifikowane w rozumieniu przepisów o specjalnych strefach ekonomicznych zarówno w PLN, jak również w walucie obcej.

Dla sfinansowania powyższego projektu zawarto w 2010 roku dwie umowy kredytowe. Podpisano następujące umowy kredytowe:

1. umowę z Bankiem X z określonym w umowie celem kredytu - finansowanie wydatków inwestycyjnych;
2. umowę z Bankiem Y z określonym w umowie celem kredytu - realizacja inwestycji.

Dla potrzeb kontrolowania wykorzystania ww. kredytów zgodnie z przeznaczeniem otwarto dwa dodatkowe rachunki bankowe w Banku X. Na rachunki te będą wpływać środki uzyskane z kredytów, a następnie ze środków zgromadzonych na tych rachunkach regulowane będą zobowiązania wobec dostawców środków trwałych związanych z projektem.

W związku z realizacją inwestycji powstaje problem kwalifikacji kosztów i przychodów związanych z wyżej opisanymi kredytami. Powyższe koszty i przychody, w związku z inwestycyjnym charakterem kredytów powinny być przypisane do kosztów wytworzenia i zakupu środków trwałych. Powstaje problem alokacji tych kosztów i przychodów na poszczególne środki trwałe.

Ponieważ inwestycja objęta jest zezwoleniem strefowym zastosowanie znajdzie tutaj przepis § 6 ust. 4 rozporządzenia o SSE, który stanowi, że cenę nabycia i koszt wytworzenia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych ustala się zgodnie z przepisami ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2002 r. Nr 76, poz. 694 z późn. zm.). Do kosztów/przychodów finansowych związanych z kredytami, które będą podlegać alokacji na środki trwałe należą w szczególności:

1. prowizja przygotowawcza - opłata jednorazowa;
2. prowizja od zaangażowania, liczona od kwoty niewykorzystanego kredytu postawionego do dyspozycji Spółki - która może być płatna w terminie płatności odsetek;
3. prowizja za udzielenie gwarancji na część kredytu liczona od kwoty gwarantowanej - opłata jednorazowa;
4. prowizja dla gwaranta liczona w stosunku rocznym, od kwoty wykorzystanego kredytu w części gwarantowanej przez gwaranta w okresach półrocznych;
5. odsetki od kredytu płatne kwartalnie wg zmiennej stopy procentowej;
6. koszty/przychody z tytułu różnic kursowych dotyczących kredytu;
7. koszty obsługi rachunków bankowych otwartych dla potrzeb kontrolowania wykorzystania tego kredytu;
8. koszty i przychody z tytułu czasowego ulokowania środków uzyskanych z kredytu w systemie cash-pooling;
9. koszty obsługi rachunków bankowych otwartych w celu ulokowania środków uzyskanych z kredytu w systemie cash-pooling;
10. wszelkie różnice kursowe związane z kredytami zarówno zrealizowane, jak też niezrealizowane.

Wobec powyższego na potrzeby niniejszego zapytania przyjęto, że kwalifikacja wszelkich kosztów i przychodów, w tym kosztów i przychodów finansowych związanych z zaciągniętymi kredytami na sfinansowanie kosztów inwestycji na terenie SSE oraz alokacją uzyskanych środków z tych kredytów w celu ustalenia wartości wydatków kwalifikowanych powinna być dokonywana zgodnie z przepisami ustawy o rachunkowości.

Oceniając z tego punktu widzenia koszty i przychody finansowe związane z kredytami inwestycyjnymi, Spółka stoi na stanowisku, że prawidłowym jest zastosowanie poniższego klucza alokacji kosztów/przychodów:

Do rozksięgowania kosztów/przychodów finansowych zapłaconych lub naliczonych w danym miesiącu ustala się listę środków trwałych, zgodnie z zasadami opisanymi poniżej, według stanu na ostatni dzień tego miesiąca. Proporcjonalnie do wartości tych środków trwałych w budowie następuje ich alokacja.

Środki pieniężne z kredytu, uzyskane na finansowanie wydatków inwestycyjnych, zostaną decyzją Spółki wykorzystane na inwestycje dotyczące rozbudowy infrastruktury objęte Zezwoleniem SSE, w tym na inwestycje związane z rozbudową zakładu współfinansowane ze środków UE, stanowiące kwalifikowane koszty inwestycji w rozumieniu ww. przepisu rozporządzenia SSE.

W związku z powyższym alokacji podlegać będą wszystkie koszty/przychody finansowe związane z realizacją inwestycji strefowej.

Punktem wyjścia do ustalenia klucza alokacji kosztów/przychodów finansowych jest zestawienie analityczne wszystkich środków trwałych w budowie wg stanu na ostatni dzień każdego miesiąca. Następnie dokonuje się selekcji środków trwałych w budowie związanych z poszczególnymi zadaniami inwestycyjnymi, eliminując z tej listy pozycje nie będące podstawą do przyznania ulgi strefowej, które to zostaną sfinansowane decyzją Spółki ze środków uzyskanych z bieżącej działalności.

Narzędziem pomocnym w kwalifikowaniu środków trwałych w budowie do alokowania na nie kosztów/przychodów finansowych jest numer RIN (wniosek na zadanie inwestycyjne). Dla przykładu na prace budowlano-montażowe dotyczące rozbudowy zakładu wystawiono wniosek zakupowy RIN nr ..., natomiast dla inwestycji dotyczących zakupu maszyn i urządzeń jednej z linii produkcyjnych wystawiono np. wniosek RIN nr . Numery RIN wpisywane są każdorazowo w opisie kont środków trwałych w budowie, co umożliwia wyselekcjonowanie z listy wszystkich środków trwałych w budowie otwartych na dzień dokonywania alokacji, takich pozycji, na które ta alokacja ma być dokonana.

Ponadto kwalifikacja ta dokonywana jest z uwzględnieniem zasady istotności, przejawiającej się w tym przypadku w uwzględnieniu do alokacji kosztów/przychodów finansowych na poszczególne środki trwałe w budowie, takich dla których przewidywana wartość zadania inwestycyjnego przekracza 1 milion EUR, np. urządzeń linii produkcyjnej. Przy czym kwota ta nie odnosi się do pojedynczego środka trwałego w budowie lecz do kompletnego, pojedynczego zadania inwestycyjnego np. wspomnianej linii produkcyjnej, na którą składają się liczne środki trwałe, również te o niewielkiej wartości. W ustaleniu wartości poszczególnych zadań pomaga wspomniany RIN. Przyjęto zatem, że alokacji nie dokonuje się na środki trwałe w budowie w ramach pojedynczego zadania inwestycyjnego, którego wartość jest mniejsza niż 1 milion EUR. Przy czym nie zawsze tak jest, że jednemu projektowi odpowiada tylko jeden RIN. Może się zdarzyć, że do jednego zadania inwestycyjnego wystawione są kolejne wnioski zakupowe RIN o mniejszych kwotach, ale dotyczące tego samego zadania inwestycyjnego. Wówczas łączna wartość środków trwałych w budowie w ramach tego rozbudowanego zadania jest podstawą do alokacji kosztów i przychodów finansowych. Zaznaczyć należy, że na etapie rozpoczętej inwestycji Spółka nie przewiduje mniejszych zadań inwestycyjnych związanych z wydatkami kwalifikowanymi niż 1 min EURO.

W związku z powyższym zadano następujące m.in. pytania:

W tak określonym stanie faktycznym powstają następujące wątpliwości dotyczące wyceny wartości początkowej środków trwałych na potrzeby ustalenia kwoty wydatków kwalifikowanych w rozumieniu § 6 ust. 1 rozporządzenia o SSE, jako wartości stanowiącej podstawę do ustalenia kwoty maksymalnej pomocy publicznej, a tym samym kwoty zwolnienia podatkowego stosownie do treści przepisu art. 17 ust. 1 pkt 34 u.p.d.o.p.:

Czy prawidłowe jest w świetle przywołanych wyżej przepisów alokowanie wyżej opisanych kosztów i przychodów finansowych na środki trwałe w budowie według wyżej opisanego klucza alokacji... (pytanie oznaczone we wniosku nr 1)

Czy ustalona w powyższy sposób wartość wydatków kwalifikowanych jest prawidłowa i stanowi podstawę do zwolnienia przedmiotowego stosownie do przepisów art. 17 ust. 1 pkt 34 u.p.d.o.p.... (pytanie oznaczone we wniosku nr 3)

Zdaniem Spółki, stosownie do przepisu § 6 ust. 4 rozporządzenia o SSE cenę nabycia i koszt wytworzenia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych ustala się zgodnie z przepisami ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2002 r. Nr 76, poz. 694, z późn. zm.). Zatem na potrzeby ustalenia kwoty wydatków kwalifikowanych - wydatków kwalifikujących się do objęcia pomocą w związku z realizacją inwestycji na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia stosuje się przepisy ustawy o rachunkowości. Oznacza to, że kwalifikacja opisanych wydatków powinna być zgodna z przepisami ustawy o rachunkowości.

Mając na względzie powyższe należy przywołać przede wszystkim przepisy art. 28 ust. 1, ust. 2 i ust. 8 ustawy o rachunkowości. Przepisy te definiują reguły ustalania ceny nabycia i kosztu wytworzenia środków trwałych. Zgodnie z tymi przepisami cena nabycia to cena zakupu składnika aktywów, obejmująca kwotę należną sprzedającemu, bez podlegających odliczeniu podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowego, a w przypadku importu powiększona o obciążenia o charakterze publicznoprawnym oraz powiększona o koszty bezpośrednio związane z zakupem i przystosowaniem składnika aktywów do stanu zdatnego do używania lub wprowadzenia do obrotu, łącznie z kosztami transportu, jak też załadunku, wyładunku, składowania lub wprowadzenia do obrotu, a obniżona o rabaty, opusty, inne podobne zmniejszenia i odzyski. Jeżeli nie jest możliwe ustalenie ceny nabycia składnika aktywów, a w szczególności przyjętego nieodpłatnie, w tym w drodze darowizny - jego wyceny dokonuje się według ceny sprzedaży takiego samego lub podobnego przedmiotu. W przypadku środków trwałych w budowie wycena ich obejmuje ogół kosztów pozostających w bezpośrednim związku z ich nabyciem lub wytworzeniem, pomniejszonych o odpisy z tytułu trwałej utraty wartości. Cena nabycia i koszt wytworzenia środków trwałych w budowie, środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych obejmuje ogół ich kosztów poniesionych przez jednostkę za okres budowy, montażu, przystosowania i ulepszenia, do dnia bilansowego lub przyjęcia do używania, w tym również:

1. nie podlegający odliczeniu podatek od towarów i usług oraz podatek akcyzowy;
2. koszt obsługi zobowiązań zaciągniętych w celu ich finansowania i związane z nimi różnice kursowe, pomniejszony o przychody z tego tytułu.

Odnosząc powyższe do przedstawionego w zapytaniu schematu alokacji kosztów i przychodów związanych z kredytami na sfinansowanie inwestycji w ocenie spółki schemat powyższy zgodny jest z przepisami o rachunkowości. Oznacza to, że ustalona zgodnie z tym schematem wartość nakładów wydatków kwalifikowanych na nabycie i wytworzenie środków trwałych będzie stanowiła podstawę do ustalenia kwoty zwolnienia przedmiotowego stosownie do przepisu art. 17 ust. 1 pkt 34 u.p.d.o.p. W konsekwencji w odniesieniu do pytania numer 1 i 3 stanowisko strony jest takie, iż ustalona w opisany w pytaniu sposób wartość wydatków kwalifikowanych jest prawidłowa i stanowi podstawę do zwolnienia przedmiotowego stosownie do przepisów art. 17 ust. 1 pkt 34 u.p.d.o.p.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Specjalne strefy ekonomiczne są częścią terytorium kraju wyodrębnioną administracyjnie, na której możliwe jest prowadzenie działalności gospodarczej na preferencyjnych warunkach, a w szczególności korzystanie ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych lub podatku dochodowego od osób fizycznych, o czym wyraźnie stanowi art. 12 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (t.j. Dz. U z 2007 r. Nr 42, poz. 274 ze zm.). Podstawą do korzystania ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym jest zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej (art. 16 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych).

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm., dalej ustawa o pdop), wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. z 2007 r. Nr 42, poz. 274 ze zm.), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Stosownie do treści art. 17 ust. 4 ustawy o pdop, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 34, przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy. Tak więc warunkiem korzystania z przedmiotowego zwolnienia jest uzyskanie dochodu z działalności gospodarczej, prowadzonej w zakresie przedmiotowym określonym w zezwoleniu, przy czym działalność gospodarcza ma być prowadzona na terenie specjalnej strefy ekonomicznej.

W myśl art. 16 ust. 1 ww. ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych, podstawą do korzystania z pomocy publicznej, udzielanej zgodnie z ustawą, jest zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie danej strefy, uprawniające do korzystania z pomocy publicznej.

Pomocą publiczną udzielaną przedsiębiorcy prowadzącemu działalność gospodarczą na terenie strefy jest niezapłacony przez tego przedsiębiorcę podatek obliczony od dochodu osiąganego wyłącznie z działalności prowadzonej na terenie strefy na podstawie właściwego zezwolenia. Wielkość tego zwolnienia jest uzależniona od wysokości poniesionych przez przedsiębiorcę wydatków inwestycyjnych. Rodzaj tych wydatków został określony przez Radę Ministrów w rozporządzeniach ustanawiających poszczególne strefy ekonomiczne.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, wynika, iż Spółka w związku z realizacją inwestycji dla jej sfinansowania pozyskała kredyty z dwóch instytucji kredytowych. Do kosztów/przychodów finansowych związanych z ww. kredytami należą różnego rodzaju prowizje, odsetki, koszty/przychody z tytułu różnic kursowych, koszty obsługi rachunków bankowych, koszty/przychody wynikające z uczestniczenia w systemie cash-pooling.

W tak przedstawionym zdarzeniu przyszłym, wątpliwości Spółki dotyczą sposobu alokacji powyższych kosztów i przychodów na poszczególne środki trwałe, a tym samym ustalnie wartości wydatków kwalifikowanych stanowiących podstawę do zwolnienia przedmiotowego wynikającego z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o pdop.

Zgodnie z § 3 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych (DZ. U. Nr 232, poz. 1548 ze zm.), pomoc publiczna udzielana przedsiębiorcy w formie zwolnień podatkowych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654, z późn. zm.) albo na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 63a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176, z późn. zm.) stanowi pomoc regionalną z tytułu:

1. kosztów nowej inwestycji, której wielkość jest liczona jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru i kosztów inwestycji kwalifikujących się do objęcia pomocą, określonych w § 6 lub
2. tworzenia nowych miejsc pracy, której wielkość jest liczona jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru i dwuletnich kosztów pracy nowo zatrudnionych pracowników, obejmujących koszty płacy brutto tych pracowników, powiększone o składki obowiązkowe, takie jak składki na ubezpieczenie społeczne, ponoszone przez przedsiębiorcę od dnia zatrudnienia tych pracowników.

W myśl § 6 ust. 1 ww. rozporządzenia, za wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą uznaje się koszty inwestycji, pomniejszone o naliczony podatek od towarów i usług oraz o podatek akcyzowy, jeżeli możliwość ich odliczeń wynika z odrębnych przepisów, poniesione na terenie strefy w trakcie obowiązywania zezwolenia, będące:

1. ceną nabycia gruntów lub prawa ich użytkowania wieczystego;
2. ceną nabycia albo kosztem wytworzenia we własnym zakresie środków trwałych, pod warunkiem zaliczenia ich, zgodnie z odrębnymi przepisami, do składników majątku podatnika;
3. kosztem rozbudowy lub modernizacji istniejących środków trwałych;
4. ceną nabycia wartości niematerialnych i prawnych związanych z transferem technologii przez nabycie praw patentowych, licencji, know-how lub nieopatentowanej wiedzy technicznej, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3;
5. kosztem związanym z najmem lub dzierżawą gruntów, budynków i budowli - pod warunkiem że okres najmu lub dzierżawy trwa co najmniej 5 lat, a w przypadku małych i średnich przedsiębiorców - co najmniej 3 lata, licząc od przewidywanego terminu zakończenia nowej inwestycji;
6. ceną nabycia aktywów innych niż grunty, budynki i budowle objęte najmem lub dzierżawą, w przypadku gdy najem lub dzierżawa ma postać leasingu finansowego oraz obejmuje zobowiązanie do nabycia aktywów z dniem upływu okresu najmu lub dzierżawy.

Przy czym zgodnie z § 6 ust. 4 ww. rozporządzenia, cenę nabycia i koszt wytworzenia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych ustala się zgodnie z przepisami ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2002 r. Nr 76, poz. 694, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 28 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne wycenia się nie rzadziej niż na dzień bilansowy według cen nabycia lub kosztów wytworzenia, lub wartości przeszacowanej (po aktualizacji wyceny środków trwałych), pomniejszonych o odpisy amortyzacyjne lub umorzeniowe, a także o odpisy z tytułu trwałej utraty wartości.

Natomiast stosownie do przepisu art. 28 ust. 8 ustawy o rachunkowości, cena nabycia i koszt wytworzenia środków trwałych w budowie, środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych obejmuje ogół ich kosztów poniesionych przez jednostkę za okres budowy, montażu, przystosowania i ulepszenia, do dnia bilansowego lub przyjęcia do używania, w tym również:

1. niepodlegający odliczeniu podatek od towarów i usług oraz podatek akcyzowy;
2. koszt obsługi zobowiązań zaciągniętych w celu ich finansowania i związane z nimi różnice kursowe, pomniejszony o przychody z tego tytułu.

W związku z brzmieniem cytowanego powyżej przepisu, przychody/koszty finansowe osiągnięte/poniesione przez Spółkę mogą stanowić element ceny nabycia i kosztu wytworzenia środków trwałych w budowie. Zatem mogą zostać zaliczone do wydatków kwalifikujących się do objęcia pomocą publiczną. Ponadto należy zaznaczyć, iż przedmiotem niniejszej interpretacji była jedynie ocena czy ww. przychody/koszty objęte są zakresem wydatków kwalifikowanych w rozumieniu § 6 ust. 1 rozporządzenia w sprawie pomocy publicznej, a nie ustalenie momentu w którym przedmiotowe wydatki mają wpływ na limit tej pomocy.

Odnośnie sposobu alokacji przychodów/kosztów finansowych Spółki na poszczególne środki trwałe w budowie, należy stwierdzić, iż cytowany wyżej § 6 ust. 4 rozporządzenia w sprawie pomocy publicznej, w zakresie kosztu wytworzenia środków trwałych odwołuje się wprost do przepisów ustawy o rachunkowości. Jeżeli zatem przedstawiony przez Spółkę sposób ustalenia wartości początkowej środków trwałych (w tym także możliwość alokowania przychodów/kosztów finansowych jedynie do zadań inwestycyjnych, których wartość przekracza 1 milion EURO) zgodny jest z przepisami ustawy o rachunkowości (do interpretacji, których Minister Finansów nie jest uprawniony) to wartość ta będzie prawidłowa również na potrzeby ustalenia wydatków kwalifikowanych stanowiących podstawę do zwolnienia podatkowego wynikającego z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Stanowisko Wnioskodawcy, z powyższym zastrzeżeniem, jest zatem prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienić należy, iż w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 2 wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach