Temat interpretacji

Czy w zaistniałej sytuacji, na podstawie art. 25 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, Spółce przysługuje prawo do wpłacania w roku 2011 zaliczek miesięcznych na podatek dochodowy w uproszczonej formie w wysokości 1/12 podatku należnego wykazanego w korekcie zeznania CIT złożonego w roku 2010?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej, przedstawione we wniosku z dnia 15 lutego 2011 r. (data wpływu 17.02.2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie prawa do wpłacania zaliczek miesięcznych na podatek dochodowy w uproszczonej formie jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 lutego 2011 r. został złożony ww. wniosek uzupełniony pismem z dnia 21 kwietnia 2011 r. (data wpływu 26.04.2011 r.) - o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie prawa do wpłacania zaliczek miesięcznych na podatek dochodowy w uproszczonej formie.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W dniu 31.03.2010 r. Wnioskodawca złożył zeznanie roczne CIT-8, w którym wykazał dochód podatkowy w wysokości 10.360,28 zł. Ze względu na fakt, iż Spółce przysługiwało prawo do odliczenia strat z lat poprzednich, Spółka odliczyła stratę w wysokości osiągniętego dochodu, w związku z tym podstawa opodatkowania wyniosła 0 zł i nie wystąpił podatek należny. W styczniu 2011 r. Wnioskodawca złożył korektę zeznania rocznego CIT-8, w której zrezygnował z prawa do odliczenia straty z lat ubiegłych, a tym samym wystąpił podatek należny, który został uregulowany wraz z odsetkami.

Pismem z dnia 21 kwietnia 2011 r. (data wpływu 26.04.2011 r.) Spółka uzupełniła wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej poprzez wskazanie, iż:

• Urząd Skarbowy przyjął korektę zeznania rocznego CIT-8 za 2009 r. w dniu 31 stycznia 2011 r.,
• Spółka powiadomiła Naczelnika Urzędu Skarbowego w X o wyborze uproszczonej formy opodatkowania w dniu 10 lutego 2011 r., natomiast wpłata pierwszej zaliczki w roku podatkowym 2011 (w którym Spółka po raz pierwszy wybrała uproszczoną formę wpłacania zaliczek), nastąpiła 21 lutego, tak więc dotrzymano terminu, o którym mowa w art. 25 ust. 7 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych,
• Złożona w dniu 31 stycznia 2011 r. korekta dotyczyła zeznania za rok 2009.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w zaistniałej sytuacji, na podstawie art. 25 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, Spółce przysługuje prawo do wpłacania w roku 2011 zaliczek miesięcznych na podatek dochodowy w uproszczonej formie w wysokości 1/12 podatku należnego wykazanego w korekcie zeznania CIT złożonego w roku 2010...

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółce przysługuje prawo do wpłacania w roku 2011 zaliczek miesięcznych w uproszczonej formie w wysokości 1/12 podatku należnego wykazanego w korekcie zeznania CIT złożonego w roku 2010.

Zgodnie z art. 25 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podatnicy mogą wpłacać zaliczki miesięczne w danym roku podatkowym w uproszczonej formie w wysokości 1/12 podatku należnego wykazanego w zeznaniu, o którym mowa w art. 27 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, złożonym w roku poprzedzającym dany rok podatkowy.

Przepis nie odnosi się do sytuacji, w której zeznanie roczne CIT-8 zostanie skorygowane po jego złożeniu. Jest to źródłem wątpliwości, czy w danej sytuacji, na potrzeby określenia wysokości zaliczek należy brać pod uwagę kwotę wykazaną w zeznaniu rocznym, czy też w jego późniejszej korekcie.

Zdaniem Wnioskodawcy, wiążącą dla tego celu jest kwota wykazana w korekcie, a nie w pierwotnym zeznaniu podatkowym. Korekta nie jest bowiem osobnym zeznaniem, lecz jedynie zmianą kwot wykazanych w zeznaniu CIT złożonym w danym roku. Jak wskazuje się w piśmiennictwie (m.in. patrz Komentarz do art. 81 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60), Leonard Etel w: C. Kosikowski, L. Etel, R. Dowgier, P. Pietrasz, S. Presnarowicz, Ordynacja podatkowa. Komentarz, LEX, 2007, wyd. II), korekta deklaracji, o której mowa w art. 81 Ordynacji podatkowej, ma na celu tylko poprawienie błędu, który został popełniony przy poprzednim sporządzaniu deklaracji. Skorygowanie deklaracji polega na ponownym - poprawnym już wypełnieniu zeznania podatkowego. Stanowisko takie potwierdza dodatkowo okoliczność, że w art. 25 ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawodawca wprost potwierdza, że korekta zeznania jest źródłem zmiany podstawy obliczania miesięcznych zaliczek na podatek dochodowy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 25 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397), podatnicy, z zastrzeżeniem ust. 1b, 2a, 3 - 6a oraz art. 21 i 22, są obowiązani wpłacać na rachunek urzędu skarbowego zaliczki miesięczne w wysokości różnicy między podatkiem należnym od dochodu osiągniętego od początku roku podatkowego, a sumą zaliczek należnych za poprzednie miesiące.

W myśl art. 25 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podatnicy mogą wpłacać zaliczki miesięczne w danym roku podatkowym w uproszczonej formie w wysokości 1/12 podatku należnego wykazanego w zeznaniu, o którym mowa w art. 27 ust. 1, złożonym w roku poprzedzającym dany rok podatkowy. Jeżeli w tym zeznaniu podatnicy nie wykazali podatku należnego, mogą wpłacać zaliczki miesięczne w wysokości 1/12 podatku należnego wynikającego z zeznania złożonego w roku poprzedzającym dany rok podatkowy o dwa lata. Jeżeli również w tym roku podatnicy nie wykazali podatku należnego, nie są możliwe wpłaty zaliczek w uproszczonej formie.

Stosownie do treści art. 25 ust. 7 ww. ustawy, podatnicy, którzy wybrali formę wpłacania zaliczek na zasadach określonych w ust. 6 i 6a, są obowiązani:

1. w formie pisemnej zawiadomić o tym właściwego naczelnika urzędu skarbowego w terminie wpłaty pierwszej zaliczki w roku podatkowym, w którym po raz pierwszy wybrali uproszczoną formę wpłacania zaliczek,
2. stosować tę formę wpłacania zaliczek w całym roku podatkowym,
3. wpłacać zaliczki w terminach określonych w ust. 1a i 2a, uwzględniając zasady wyrażone w tych przepisach,
4. (skreślony),
5. dokonać rozliczenia podatku za rok podatkowy zgodnie z art. 27.

Zgodnie z art. 25 ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jeżeli podatnik złożył korektę zeznania, o którym mowa w art. 27 ust. 1, powodującą zmianę wysokości podstawy obliczenia miesięcznych zaliczek płaconych w uproszczonej formie, kwota tych zaliczek:

1. ulega zwiększeniu lub zmniejszeniu, odpowiednio do zmiany wysokości podstawy ich obliczenia - jeżeli zeznanie korygujące zostało złożone w urzędzie skarbowym do końca roku podatkowego poprzedzającego rok podatkowy, w którym zaliczki są płacone w formie uproszczonej,
2. ulega zwiększeniu lub zmniejszeniu począwszy od miesiąca następującego po miesiącu, w którym została złożona korekta, odpowiednio do zmiany wysokości podstawy ich obliczenia - jeżeli zeznanie korygujące zostało złożone w roku podatkowym, w którym zaliczki są płacone w formie uproszczonej,
3. nie zmienia się - jeżeli zeznanie korygujące zostało złożone w terminie późniejszym niż wymieniony w pkt 1 i 2.

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, iż w dniu 31.03.2010 r. Wnioskodawca złożył zeznanie roczne CIT-8 za 2009 r. W związku z faktem, iż Spółce przysługiwało prawo do odliczenia strat z lat poprzednich, nie wystąpił podatek należny. W dniu 31 styczniu 2011 r. Wnioskodawca złożył korektę zeznania rocznego CIT-8 za rok 2009, w której zrezygnował z prawa do odliczenia straty z lat ubiegłych, a tym samym wystąpił podatek należny, który został uregulowany wraz odsetkami. Jednocześnie w dniu 10 lutego 2011 r. Spółka powiadomiła Naczelnika Urzędu Skarbowego o wyborze uproszczonej formy opodatkowania, natomiast wpłata pierwszej zaliczki w roku podatkowym 2011 (w którym Spółka po raz pierwszy wybrała uproszczoną formę wpłacania zaliczek), nastąpiła 21 lutego 2011 r.

W tym miejscu należy wskazać, iż Spółka dopiero 31 styczniu 2011 r. złożyła korektę zeznania CIT-8 za 2009 r., pierwszą z której wynikało istnienie podatku należnego. Tymczasem z przepisu art. 25 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wynika, iż Podatnicy mogą wpłacać zaliczki miesięczne w danym roku podatkowym w uproszczonej formie w wysokości 1/12 podatku należnego wykazanego w zeznaniu, o którym mowa w art. 27 ust. 1, złożonym w roku poprzedzającym dany rok podatkowy (...). Treść tej regulacji jednoznacznie uzależnia możliwość skorzystania przez Spółkę w 2011 r. z uproszczonej formy wpłacania zaliczek na podatek dochodowy od spełnienia warunku złożenia zeznania podatkowego wykazującego podatek należny w roku 2010 r. Natomiast ze złożonego w 2010 r. zeznania CIT-8 za rok 2009 wynika brak należnego podatku dochodowego od osób prawnych za tenże rok. Fakt ten nie pozwala Spółce na skorzystanie z uproszczonej formy wpłacania zaliczek na podatek dochodowy w 2011 r.

Tym samym, złożenie dopiero 31.01.2011 r. przez Spółkę korekty CIT-8 za 2009 r., z której wynika istnienie należnego podatku dochodowego nie wywołuje żadnych skutków podatkowych dla rozliczeń 2011 r. Zeznanie to bowiem nie zostało złożone w roku poprzednim. Przepis art. 25 ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych dotyczy podatników, którzy w roku poprzedzającym rok podatkowy, w którym korzystają z uproszczonej formy wpłacania zaliczek na podatek dochodowy, złożyli zeznanie pierwotne, w którym wykazali podatek należny, a następnie dokonali korekty tego zeznania, zgodnie z którą zmianie uległa wysokość tego podatku.

Ponadto, tut. Organ nie podziela stanowiska Spółki, że korekta CIT-8 za 2009 r. wraz z zeznaniem pierwotnym stanowią jedno zeznanie. Każda złożona korekta bowiem powoduje, po jej zaakceptowaniu przez organ podatkowy, zastąpienie zeznania wcześniejszego, do którego nie mogą już się odwoływać ani podatnik, ani organ podatkowy (stąd też m. in. ewentualna konieczność naliczenia i wpłaty odsetek za zwłokę, w przypadku zaniżenia zobowiązania).

Reasumując, Spółce nie przysługuje prawo do wpłacania w roku 2011 zaliczek miesięcznych na podatek dochodowy w uproszczonej formie w wysokości 1/12 podatku należnego wykazanego w korekcie zeznania CIT za rok 2009 złożonego w roku 2011.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu