Temat interpretacji

Wnioskiem Nr PK/11/2006 z 17.05.2006 r. (data wpływu do tut. Urzędu 22.05.2006r.) Spółka zwróciła się z prośbą o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego w podatku dochodowym od osób prawnych w odniesieniu do następującego stanu faktycznego:

Spółka świadczy usługi budowlane na terenie państw Unii Europejskiej. W Niemczech, Irlandii i Wielkiej Brytanii posiada Oddziały spełniające definicję zakładu w rozumieniu umów o unikaniu podwójnego opodatkowania. Oddziały prowadzą księgi rachunkowe i odprowadzają podatki wg lokalnych przepisów.

Spółka świadczy także usługi budowlane na terytorium innych państw, w których nie ma Oddziałów, między innymi na terenie Austrii, Francji, Szwajcarii oraz Holandii. Z uwagi, iż usługi te są opodatkowane podatkiem VAT w miejscu położenia nieruchomości Spółka dokonała rejestracji na potrzeby podatku od wartości dodanej i rozlicza tam podatek zgodnie z obowiązującymi przepisami. Przychody i koszty poniesione na terenie tych państw ujęte są w księgach rachunkowych prowadzonych w Polsce. Wystawiając faktury za roboty budowlane Spółka nalicza podatek wg stawek tam obowiązujących.W składanych deklaracjach podatku od wartości dodanej dokonuje odliczenia podatku naliczonego od podatku należnego i w większości przypadków odprowadza nadwyżkę podatku należnego od podatku naliczonego.

W tak przedstawionym stanie faktycznym Spółka wnosi o wydanie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w następującym zakresie:

Czy podatek od wartości dodanej zapłacony w kraju Unii Europejskiej gdzie Spółka nie ma Oddziału jest kosztem uzyskania przychodów, a podatek zwrócony Spółce z tytułu dokonanych zakupów przychodem z działalności gospodarczej?

Spółka w roku 2004 podatek VAT unijny ujmowała w swych księgach na kontach rozrachunkowych. Następnie skorygowała zeznanie podatkowe za rok 2004 i ujęła w przychodach podatkowych podatek należny unijny a w kosztach podatek naliczony. W 2005 roku w księgach rachunkowych ujmowano unijny VAT jako element kosztów i przychodów.

Zdaniem Spółki podatek od wartości dodanej dla celów podatku dochodowego od osób prawnych powinien być traktowany identycznie jak podatek od towarów i usług.

Na podstawie stanu faktycznego przedstawionego we wniosku Naczelnik Podlaskiego Urzędu Skarbowego w Białymstoku stwierdza co następuje:

W ustawie z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.; zmiana ostatnia: Dz. U. z 2006 r. Nr 94, poz. 651) są zawarte regulacje dotyczące podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 9 tej ustawy do przychodów nie zalicza się należnego podatku od towarów i usług. Z przepisu tego wynika, iż przychodem podatkowym jest wartość sprzedaży towarów i usług w wartości netto, tj. bez podatku należnego VAT.

Z kolei, w myśl art. 16 ust. 1 pkt 46 powołanej ustawy - co do zasady - nie uważa się za koszty uzyskania przychodów podatku od towarów i usług, poza określonymi tym przepisem wyjątkami.

Zatem, z wyjątkami zastrzeżonymi w ustawie podatek od towarów i usług jest obojętny podatkowo.

W polskim systemie prawnym podatek od towarów i usług obowiązujący na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest odpowiednikiem podatku od wartości dodanej, funkcjonującego w innych państwach Unii Europejskiej. Ustawa o podatku od towarów i usług stanowi implementację przepisów VI dyrektywy dotyczącej "wspólnego systemu podatku od wartości dodanej".

Pojęcie podatku od wartości dodanej obejmuje więc zarówno "podatek od towarów i usług" obowiązujący na terenie Polski, jak i "podatek od wartości dodanej", o którym mowa w ustawie o podatku od towarów i usług (art. 2 pkt 11), tj. podatek nakładany na terenie innych państw członkowskich Unii Europejskiej, z wyjątkiem polskiego podatku od towarów i usług.

Z uwagi na tożsamość podatku od wartości dodanej oraz podatku od towarów i usług podatek ten powinien podlegać tym samym regulacjom podatkowym przewidzianym w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych co podatek od towarów i usług obowiązujący na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Oznacza to, że rozwiązania zawarte w przepisach art. 12 ust. 4 pkt 9 i art. 16 ust. 1 pkt 46 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, należy odnieść także do podatku od wartości dodanej.

Reasumując, z uwagi na tożsamość podatku od wartości dodanej oraz podatku od towarów i usług, należny podatek od wartości dodanej jest wyłączony z przychodów podatkowych (art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych), a naliczony podatek od wartości dodanej z kosztów uzyskania przychodów (art. 16 ust. 1 pkt 46 w/w ustawy).

Mając powyższe na uwadze, organ podatkowy postanowił jak w sentencji.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie złożenia wniosku.

Stosownie do art. 14b § 1 i 2 Ordynacji podatkowej interpretacja nie jest wiążąca dla Wnioskodawcy, wiąże natomiast organy podatkowe i organy kontroli skarbowej właściwe dla Wnioskodawcy - do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Interpretacja niniejsza wiąże organ podatkowy do czasu zmiany przepisów prawa.

Na postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Białymstoku, za pośrednictwem Naczelnika Podlaskiego Urzędu Skarbowego w Białymstoku, w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia (art. 14a § 4 oraz art. 236 § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej).

Zażalenie, zgodnie z przepisem art. 222 w związku z art. 239 Ordynacji podatkowej, powinno określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia oraz wskazywać podstawy uzasadniające to żądanie.